ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΘΑ ΠΕΙ...
Να πονάει ο διπλανός σου και εσύ να πονάς περισσότερο.
Να πεινάει ο άλλος και εσύ να μένεις νηστικός.
Να γυρίζεις στους δρόμους και να νιώθεις το κρύο των αστέγων.
Να αγοράζεις παιχνίδια για τα παιδιά που δεν έχουν να παίξουν.
Να ανάβεις τα λαμπιόνια στο μπαλκόνι για να βλέπει ο γείτονας που του έκοψαν το ρεύμα.
Να πάρεις σπίτι τον φτωχό ζητιάνο.
Να πάρεις από το χέρι τον γιο σου για να του δείξεις την αληθινή όψη της γιορτής: Άστεγοι στους δρόμους, πεινασμένοι στις πλατείες, άνεργοι σε απελπισία, άρρωστοι στους διαδρόμους των νοσοκομείων μισοπεθαμένοι, γηροκομία με εκατοντάδες ηλικιωμένων που δεν είναι ποια χρήσιμοι, νέοι με την σύριγγα της μοναξιάς στη φλέβα, σπίτια στο φως των κεριών, άνεργοι στην ουρά για ένα επίδομα της πλάκας, γέροντες να ψωνίζουν από τα σκουπίδια, καραβάνες του ΄40 στα συσσίτια της πείνας στη νέα κατοχή της Αθήνας.
Χριστούγεννα θα πει, η γέννηση μιας νέας ελπίδας και μιας νέας προοπτικής του ανθρώπου. Θα πει, ο Δεσπότης να ταπεινώνεται στον κλητήρα του, ο πλούσιος να φορέσει το μπαλωμένο και βρόμικο παντελόνι του φτωχού, ο πολιτικός να καταλάβει την ανεπάρκεια του και να εναντιωθεί κατά του εαυτού του, ο ποιητής που γράφει στους δρόμους, ο ηθοποιός που σκορπάει το γέλιο στις πλατείες, ο έμπορος που μισεί το κέρδος, ο ρατσιστής που αγαπάει το χρώμα που τελικά του πάει, το μαύρο, και η αγάπη που αγκαλιάζει όλους τους ανθρώπους.
Γιατί Χριστούγεννα είναι ο Θεός που τελικά σταυρώνεται και ο χριστιανός που θυσιάζεται για τους άλλους. Χριστιανός είναι ο μοναχός που ζει στην ακεραιότητα των μοναχικών του υποσχέσεων, ο χριστιανός που κρατάει σε όλα τα χρόνια της ζωής του το ίδιο χέρι σε μια συντροφικότητα αιώνια, ο κληρικός που αγωνίζεται για το ποίμνιο του, ο πατέρας που δίνει το τελευταίο ποτήρι με το γάλα όχι στο παιδί του αλλά στο παιδί του διπλανού. Χριστούγεννα είναι...ο αγώνας σου για την ζωή του άλλου.
Κώστας Ζουρδός
Καλή η φιλανθρωπία, αλλά η αλλαγή πολιτικής σκέψης και πρακτικής είναι πολύ πιο αναγκαία και ριζική...
ΑπάντησηΔιαγραφή