ΜΙΑ ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΗ ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ π. ΜΙΧΑΗΛ ΚΑΡΔΑΜΑΚΗ

Νομίζω ότι σήμερα, αγαπητοί συνοδίτες, "ανεβάζω" το μοναδικό στο διαδίκτυο βίντεο του αειμνήστου σπουδαίου θεολόγου π. Μιχαήλ Καρδαμάκη.

Σε μια παλιότερη ανάρτηση της Ιδιωτικής Οδού έγραφα, μεταξύ άλλων:

Δεν τον είχα καθηγητή γιατί δεν πέρασα από την Ανωτέρα Εκκλησιαστική Σχολή, όπου άφησε εποχή, ως παράδειγμα ιερέως καθηγητού που δεν είχε σχέση με τον επαγγελματισμό και την μετριότητα του χώρου. Ήταν ένα φωτεινό ελεύθερο πνεύμα που σε σαγήνευε όταν τον άκουγες, καθώς άρθρωνε τονισμένο λόγο, και σου μετέφερε την αγωνία του για τον κόσμο και την θέση της Εκκλησίας σ’ αυτόν: «Η Εκκλησία δεν υπάρχει για να στολίζει τα πράγματα, αλλά υπάρχει για να οδυνάται γι’ αυτά»! Όσοι μαθητές του ήσαν δεκτικοί της μαθητείας του στην Εκκλησία ως «ωραιωθείσα αγάπη», κατάλαβαν το μεγαλείο του ανδρός. Οι υπόλοιποι απλώς προσπέρασαν… 

Θεωρώ τον εαυτό μου μαθητή του γιατί έχω διαβάσει σχεδόν όλα του τα βιβλία και πραγματικά αισθάνομαι ότι δεν έγραφε για να γράφει, αλλά γιατί ήταν η μόνη οδός κοινωνίας με τους άλλους. 

Δεν τον γνώριζα προσωπικά. Όταν ήμουν φοιτητής είχα πάει μια-δυο φορές στην Αγία Άννα στην Κηφισιά, όπου διακονούσε, αλλά δεν τολμούσα να τον πλησιάσω. Μου προκαλούσε δέος. Άλλωστε ήμουν πεπληρωμένος των γραφών του. Μου ήταν απόλυτα οικείος απ’ τα βιβλία του. 

Τα τελευταία χρόνια τον συνάντησα στην Πάτρα, στην Διακίδειο όπου ήλθε και μίλησε, συγκλονιστικά όπως πάντα. Τον ρώτησα τη γνώμη του για κάτι και μου απάντησε με απίστευτη καθαρότητα! Αυτός ο άνθρωπος διηκόνησε την εκκλησιαστική εκπαίδευση με αυταπάρνηση για μια ολόκληρη ζωή. Ήξερε το θέμα αυτό, που ταλανίζει την Εκκλησία μέχρι σήμερα, μέχρι το μεδούλι! 

Κι όμως η Διοικούσα Εκκλησία δεν προσέτρεξε σ’ αυτόν για να δώσει ώθηση στο ζήτημα «εκκλησιαστική εκπαίδευση». Προτιμήθηκαν αναποτελεσματικοί σπερμολόγοι, οι οποίοι ευθύνονται απόλυτα για το σημερινό τέλμα, αφού στις διάφορες επιτροπές πρότασσαν το Εγώ τους κι όχι τον πόνο τους για να γίνει κάτι σοβαρό στον τομέα αυτό. 

Φυσικά ο π. Μιχαήλ εκδιώχθηκε, κάποια στιγμή, από την προϊσταμένη του εκκλησιαστική αρχή, η οποία αδυνατούσε να κατανοήσει, έστω και στοιχειωδώς, την εμμονή του στην ομορφιά. Ήθελε τον συσχηματισμό του με την ασχήμια, αλλ’ εκείνος καταλιπών τον χιτώνα της συμμορφώσεως προς τας υποδείξεις, έφυγε την αμαρτίαν.

Αναρτώ λοιπόν σήμερα την ομιλία του στη Διακίδειο Σχολή Λαού, την οποία είχα καλύψει με τον Τηλεοπτικό Σταθμό της Μητροπόλεως Πατρών "Λύχνος", όταν ήμουν υπεύθυνος προγράμματος.

Το θέμα του συγκλονιστικό: "Ο βιασμός της ανθρώπινης φύσεως. Προοίμιο της βεβηλώσεως της δημιουργίας και της καταστροφής του πολιτισμού".