ΓΙΑ ΤΙΣ ΑΝΑΘΕΣΕΙΣ ΜΑΘΗΜΑΤΩΝ ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ ΤΟ ΜΑΘΗΜΑ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ

ΦΙΛΟΛΟΓΟΙ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΘΕΟΛΟΓΩΝ 

Ο «πόλεμος» για το μάθημα της Ιστορίας… * 

Οι αλήθειες και οι μύθοι στις αναθέσεις μαθημάτων σε Γυμνάσιο και Λύκειο 

Του Χάρη Ανδρεόπουλου * 

Τις τελευταίες ημέρες μαίνεται στις εκπαιδευτικές ιστοσελίδες του διαδικτύου και στα ιστολόγια ένας «πόλεμος» για τις αναθέσεις μαθημάτων με «μήλον της έριδος» - ποιό άλλο; – το μάθημα της Ιστορίας στο Γυμνάσιο και το Λύκειο. Πρόκειται για ένα κρίσιμο, πράγματι, ζήτημα για το οποίο η αντιπαράθεση ανάμεσα σε κλάδους καθηγητών – των Φιλολόγων (ΠΕ02), από την μία και των Θεολόγων (ΠΕ01) από την άλλη - εσχάτως οξύνεται εξ αιτίας του γεγονότος ότι με τα νέα δεδομένα του αυξημένου από τη νέα σχολική χρονιά ωραρίου, ο καθείς προσπαθεί να διασφαλίσει το ωράριο που του αναλογεί κατοχυρώνοντας τις ώρες αναθέσεως για την ειδικότητά του. Στη προκειμένη, όμως, αντιπαράθεση, έχουμε μια παράδοξη, επιθετική διεκδίκηση της «αποκλειστικής διδασκαλίας» του ιστορικού μαθήματος από την πλευρά του κλάδου των Φιλολόγων ακόμη και για εκπαιδευτικούς που περιλαμβάνονται στο εσωτερικό του, των οποίων, όμως, η επιστημονική εξειδίκευση, βάσει του πτυχίου που έλαβαν από τα πανεπιστημιακά τμήματα της αποφοιτήσεώς τους, έχει έτερο, διακριτό και σε κάθε περίπτωση διαφορετικό της ιστορικής ειδικεύσεως περιεχόμενο. 

Το αίτημα για την αποκλειστική ανάθεση της Ιστορίας – το οποίο εκφράζεται, μάλιστα, εν είδει απαιτήσεως – διατυπώνεται από την Πανελλήνια Ενωση Φιλολόγων (Π.Ε.Φ.) με τη προβολή του επιχειρήματος ότι η διδασκαλία του μαθήματος θα πρέπει να ανατίθεται μόνο στους εκπαιδευτικούς του κλάδου «ΠΕ02» που τυγχάνουν μέλη της, διότι – κατά την Π.Ε.Φ.- «μόνο οι φιλόλογοι δικαιούνται τη διδασκαλία, επειδή μόνο σ΄ αυτούς η Ιστορία αποτελεί βασικό αντικείμενο των σπουδών τους». Σημειωθήτω ενταύθα ότι ενώ οι σχετικές ανακοινώσεις γίνονται εν ονόματι των «φιλολόγων», η Π.Ε.Φ. στα μέλη της δεν περιλαμβάνει αποφοίτους τμημάτων Φιλολογίας και μόνον, όπως ευλόγως θα ανέμενε κανείς, αλλά και αποφοίτους Τμημάτων Ιστορίας – Αρχαιολογίας, Φιλοσοφίας – Παιδαγωγικής και Ψυχολογίας (Φ.Π.Ψ.), μέχρι και Κοινωνικών και Φιλοσοφικών Σπουδών (Κ.Φ.Σ.), δηλαδή αλλότριες της επιστήμης της Φιλολογίας ειδικότητες που συνωστίζονται στον κατ΄ ευφημισμόν (λόγω της ετερόκλητης συνθέσεώς του) «ενιαίο» κλάδο «ΠΕ02 – Φιλολόγων», έτσι όπως αυτός συγκροτήθηκε (ως «ενιαίος») τον προηγούμενο αιώνα. Την ίδια στιγμή η Π.Ε.Φ. (εκφράζοντας, υποτίθεται, και τις προαναφερθείσες μη φιλολογικές ειδικότητες που ανήκουν στο δυναμικό της) διαμαρτύρεται για το υφιστάμενο πλαίσιο αναθέσεων - βάσει του οποίου την Ιστορία διδάσκουν με Β΄ ανάθεση οι ειδικότητες των Θεολόγων (ΠΕ01) και των καθηγητών Ξένων Γλωσσών (ΠΕ05 – ΠΕ06 και ΠΕ07) - και ζητά από το υπ. Παιδείας τον περιορισμό (αν όχι τον αποκλεισμό…) των ειδικοτήτων αυτών από τις αναθέσεις για τη διδασκαλία της Ιστορίας. 

Ξεκαθαρίζοντας ευθύς εξ αρχής ότι, κατά την άποψή μας, την αποκλειστική διδασκαλία, με Α΄ ανάθεση, της Ιστορίας δικαιούται, βάσει επιστημονικών κριτηρίων, η ειδικότητα των πτυχιούχων Ιστορίας – Αρχαιολογίας και μόνο αυτή, ας πάρουμε ένα – ένα τα δεδομένα, για να δούμε τι ισχύει στη πραγματικότητα και ποιες είναι οι καθαρές λύσεις που μπορεί – και πρέπει! – να δοθούν στο πράγματι κρίσιμο αυτό ζήτημα της διδασκαλίας της Ιστορίας. Ενα ζήτημα το οποίο ασφαλώς δεν είναι στενά «ενδοκαθηγητικό», αλλά αφορά και τους αποδέκτες της γνώσεως που παρέχει το σχολείο, δηλαδή τους μαθητές, αλλά και τους γονείς τους, που έχουν κάθε δικαίωμα να γνωρίζουν προκειμένου να σχηματίσουν τη δική τους άποψη γύρω από το «επίδικο» αυτό θέμα. Ας δούμε, λοιπόν, πως έχουν τα πράγματα σε σχέση με το ιστορικό μάθημα στη βάση, όχι συντεχνιακών προκαταλήψεων, αλλά αντικειμενικών δεδομένων, ξεκινώντας με τις διαμαρτυρίες της Πανελλήνιας Ενώσεως Φιλολόγων (και λοιπών μη φιλολογικών ειδικοτήτων), ως προς τη διδασκαλία του ιστορικού μαθήματος από τους Θεολόγους. 

* Θεολόγοι – Ιστορία: Οι εκπαιδευτικοί του κλ. ΠΕ01 έχουμε διδαχθεί στα Τμήματα Θεολογίας τουλάχιστον 4 υποχρεωτικά μαθήματα Ιστορίας, με ιδιαίτερη έμφαση τη Βυζαντινή (Β΄ Γυμνασίου – Β΄ Λυκείου), συνεπώς ειδικά τη Βυζαντινή (Μεσαιωνική) έχοντας την κατάλληλη επιστημονική ειδίκευση τη διδάσκουμε απολύτως δικαιωματικά στο Γυμνάσιο με Β’ (αν και θα μπορούσαμε και με Α΄) ανάθεση. Οσο δε κι αν φαίνεται παράδοξο (έως παράλογο), στο Λύκειο, με βάση το υφιστάμενο καθεστώς αναθέσεων, ενώ προβλέπεται για την Α΄ (Αρχαία Ιστορία) και Β΄ (Βυζαντινή Ιστορία) τάξη Λυκείου η Β΄ ανάθεση της Ιστορίας στους Ξενόγλωσσους (ΠΕ05 -06 - 07) και τους Νομικούς (ΠΕ13), την ίδια ώρα – Κύριος οίδε τίνι λόγω - εξαιρούνται (και από αυτή τη Β΄ ανάθεση!) οι Θεολόγοι. Μπορούν, δηλαδή, να διδάσκουν με Β΄ ανάθεση Βυζαντινή Ιστορία στη Β’ Λυκείου οι Ξενόγλωσσοι και οι Νομικοί που δεν την έχουν κάν διδαχθεί (όπως δεν την έχουν διδαχθεί, αλλά τη διδάσκουν – και μάλιστα με Α΄ ανάθεση! - στις ίδιες τάξεις του Λυκείου απόφοιτοι τμημάτων Φιλοσοφίας, Ψυχολογίας, Παιδαγωγικών, Εθνολογίας, κ.λ.π. επειδή θεωρούνται, λέει, «φιλόλογοι»…), ενώ αποκλείονται (!!!) οι Θεολόγοι που την έχουν βασικό ιστορικό αντικείμενο των πανεπιστημιακών τους σπουδών. Επίσης, οι Θεολόγοι έχουμε διδαχθεί υποχρεωτικά και επιλεγόμενα μαθήματα που αφορούν στην Αρχαία (Α΄ Γυμνασίου – Α΄ Λυκείου) και τη Νεώτερη και Σύγχρονη Ιστορία (Γ΄ Γυμνασίου – Γ’ Λυκείου), καθώς η Ιστορία σε διαχρονικό επίπεδο εξετάζει, μεταξύ άλλων, και τα θρησκευτικά θέματα. Είναι δε η πτυχή αυτή της Ιστορίας από τις σημαντικότερες διότι η θρησκεία, ως στοιχείο πολιτισμού, από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα, αδιαμφισβήτητα, αποτελεί για τα άτομα και τους λαούς ένα από τους σημαντικότερους παράγοντες της ιστορικής τους εξελίξεως. Στηρίζεται, συνεπώς, για τους Θεολόγους η Β΄ ανάθεση της Ιστορίας του Γυμνασίου σε απολύτως επιστημονικά κριτήρια, επείγει δε - για τους προεκτεθέντες λόγους - η επέκταση της αναθέσεως διδασκαλίας της και στο Λύκειο. Είναι απορίας άξιον το γεγονός ότι την Πανελλήνια Ενωση Φιλολόγων (και λοιπών μη φιλολογικών ειδικοτήτων) ενώ εδώ και χρόνια την έχει επανειλημμένως απασχολήσει το θέμα της διδασκαλίας της Ιστορίας από τους Θεολόγους (που διδάσκονται επαρκέστατα το μάθημα στο Πανεπιστήμιο, ώστε να το έχουν στο σχολείο τουλάχιστον ως Β’ ανάθεση), εν τούτοις δεν την έχει απασχολήσει το θέμα της διδασκαλίας και δη με Α’ ανάθεση (!) του ιστορικού (και όχι μόνον) μαθήματος από πτυχιούχους άλλων ειδικοτήτων που τυγχάνουν μέλη της και που ναι μεν τυπικώς ανήκουν στον (κατ΄ ευφημισμόν, όπως προαναφέρθηκε και επεξηγήθηκε) κλάδο «ΠΕ02 – Φιλολόγων», αλλά είτε δεν έχουν διδαχθεί επαρκώς την Ιστορία στα τμήματα της αποφοιτήσεώς τους, (π.χ. Φιλοσοφικών και Κοινωνικών Σπουδών, Ψυχολογίας, κ.λ.π.), είτε την έχουν διδαχθεί περιστασιακώς - και αν… - ως επιλεγόμενο μάθημα. 

* Η ..ποικιλία του ΠΕ02: Η Πανελλήνια Ενωση Φιλολόγων (ΠΕΦ – και λοιπών μη φιλολογικών ειδικοτήτων) ενώ αμφισβητεί ακόμη και αυτό το δικαίωμα της Β΄ αναθέσεως της Ιστορίας στους Θεολόγους, σε κατά καιρούς δε ανακοινώσεις της εκφράζει την «βαθυτάτη ανησυχία» της για το γεγονός της αυξήσεως τα τελευταία δύο – τρία χρόνια των Β’ αναθέσεων της Ιστορίας σε Θεολόγους και Ξενόγλωσσους, εν τούτοις,, εντέχνως αποσιωπά ότι σε μεγάλο ποσοστό (και σίγουρα μεγαλύτερο από τη περίπτωση των Β΄ αναθέσεων της Ιστορίας σε Θεολόγους και Ξενόγλωσσους) καθαρά φιλολογικά μαθήματα (και δη εξεταζόμενα στις πανελλαδικές εξετάσεις, όπως Αρχαία Ελληνικά, Εκθεση, Λατινικά, κ.λ.π.) διδάσκονται (και μάλιστα σε Α’ ανάθεση) από αποφοίτους μη φιλολογικών τμημάτων. Γιατί, όπως και να το κάνουμε, παρά την παγκόσμια ελλαδική πρωτοτυπία να θεωρείται φιλόλογος και να εντάσσεται στον (ενιαίο, παρά τις διαφορετικές ειδικότητες) κλάδο «ΠΕ02 – Φιλολόγων» ο απόφοιτος, π.χ., του τμήματος «Φιλοσοφικών και Κοινωνικών Σπουδών» (Φ.Κ.Σ), του τμήματος «Φιλοσοφίας, Παιδαγωγικής και Ψυχολογίας (Φ.Π.Ψ.)», του τμήματος «Εθνολογίας», ουδείς μπορεί να υποστηρίξει σοβαρά και να θεμελιώσει επιστημονικά την άποψη ότι οι απόφοιτοι των εν λόγω μη φιλολογικών τμημάτων είναι φιλόλογοι. Γιατί, στο κάτω – κάτω, αν είναι «φιλόλογοι» οι απόφοιτοι των μη φιλολογικών τμημάτων, τότε οι απόφοιτοι των τμημάτων Φιλολογίας τι ακριβώς είναι;... Ασφαλώς, με το ίδιο ορθολογικό σκεπτικό, ουδείς μπορεί να υποστηρίξει σοβαρά ότι ο απόφοιτοι της Φιλολογίας είναι Ιστορικοί (όπως κάλλιστα θα μπορούσαν να χαρακτηρισθούν οι απόφοιτοι των Τμημάτων Ιστορίας) ή ότι είναι - οι Φιλόλογοι - οι εξειδικευμένοι εκπαιδευτικοί για τη διδασκαλία των μαθημάτων του κύκλου της Φιλοσοφίας και της Ψυχολογίας καθώς όπως όλοι γνωρίζουμε οι επιστημονικά αρμοδιότεροι προς τούτο είναι οι απόφοιτοι των τμημάτων Φ.Π.Ψ. και Φ.Κ.Σ. Τούτες οι επισημάνσεις κρίνονται απαραίτητες, γιατί όλες οι ειδικότητες του κλ. ΠΕ02 έχουν την ξεχωριστή, ιδιαίτερη επιστημονική σημασία και αξία τους, στη βάση του αυθεντικού επιστημονικού τους περιεχόμενου που, εκ των πραγμάτων, τις διακρίνει προς άλληλες, προσδιορίζοντάς τες βάσει της εξειδικεύσεως, της μαρτυρουμένης υπό του τίτλου σπουδών. Το παράδειγμα του υπ. Παιδείας της Κύπρου, βάσει του οποίου αποκλείονται εφεξής από τους διορισμούς φιλολόγων σε κυπριακά σχολεία πτυχιούχοι των (μη φιλολογικών) τμημάτων Φ.Π.Ψ. και Ιστορίας – Αρχαιολογίας των ελληνικών πανεπιστημίων (επειδή κρίθηκε ότι γνώσεις των αποφοίτων των εν λόγω τμημάτων είναι ελλιπείς στα Νέα Ελληνικά, τα Αρχαία Ελληνικά και τα Λατινικά) είναι νομίζουμε αρκούντως ενδεικτικό – και θα πρέπει διδακτικό - της δέουσας, ορθολογικής - με καθαρά επιστημονικά και παιδαγωγικά κριτήρια – αντιμετωπίσεως του ζητήματος (βλ. http://www.careercy.com/index.php?op=news&id=900&cpage=0, (alfavita. 25/06/2013). 

* Η Οδηγία του υπ Παιδείας: Σε άρθρο μας, στην «Ελευθερία» της Λαρίσης, προ πενταετίας (20/09/2008, σελ. 8, http://www.eleftheria.gr/index.asp?cat=52&aid=2424#.UcmGLjtM9cw), είχαμε διατυπώσει την άποψη ότι θα πρέπει και στον (ενιαίο μέχρι σήμερα) κλάδο «ΠΕ02 – Φιλολόγων» να υπάρξουν διακριτοί ρόλοι (όπως συνέβη με τον τέως ενιαίο κλάδο των Φυσικών ΠΕ04, που χωρίσθηκε σε ΠΕ04.01 Φυσικών, ΠΕ.04.02 Χημικών, ΠΕ04.03 Φυσιογνωστών, κ.λ.π.) και άρα διαφορετικές Α΄ και Β΄ αναθέσεις, ανάλογα με την επιστημονική εξειδίκευση των διαφορετικής ειδικότητας (με την ιδιαίτερη – το επισημαίνουμε, προς άρσιν πάσης παρεξηγήσεως, - επιστημονική αξία που έχει η κάθε ειδικότητα) εκπαιδευτικών που «συνωστίζονται» σήμερα στον κλάδο ΠΕ02. Την άποψή μας αυτή στηρίξαμε στο γεγονός ότι το ίδιο το υπ. Παιδείας με εγκύκλιό του επιχειρώντας εκείνη τη περίοδο (Σεπτέμβριο του 2008) να βάλει σε τάξη κλάδους που συνέχιζαν να υφίστανται περιλαμβάνοντας στο εσωτερικό τους διαφορετικές ειδικότητες (όπως ο κλ. ΠΕ02), όρισε με την υπ΄ αριθμ. 119052/Γ2/17.09.2008 εγκύκλιό του («Οδηγίες σχετικά με τις αναθέσεις μαθημάτων στους εκπαιδευτικούς Δ.Ε», παράγραφος 9) τα εξής αξιοσημείωτα (πλήν συχνά παραβλεπόμενα ως προς την εφαρμογή τους στο σχολείο): «Οι εκπαιδευτικοί απόφοιτοι διαφορετικών πανεπιστημιακών τμημάτων ή τμημάτων ΤΕΙ που εντάσσονται στον ίδιο κλάδο ή ειδικότητα, προκειμένου να μεγιστοποιηθεί η αποτελεσματικότητα της εκπαιδευτικής πράξης και η ποιότητα του διδακτικού τους έργου, προτείνεται, εφόσον υπάρχει η σύμφωνη γνώμη τους, να αναλαμβάνουν μαθήματα σχετικά με τη ιδιαίτερη εξειδίκευση που απέκτησαν ως πτυχιούχοι διαφορετικών τμημάτων». Που σημαίνει ότι θα πρέπει οι αναθέσεις να γίνονται όχι γενικώς και αορίστως βάσει του κλάδου, αλλά – σύμφωνα με την εγκύκλιο του υπ. Παιδείας – βάσει και της ιδιαιτέρας εξειδικεύσεως του κάθε εκπαιδευτικού. Εκτιμήσαμε τότε ότι η εν λόγω διάταξη, λόγω του εθελοντικού (!!!) χαρακτήρος της, αποτελούσε ημίμετρο και ότι θα απέβαινε στη πράξη αλυσιτελής, όπως και συνέβη. Αρα, για να «μεγιστοποιηθεί η αποτελεσματικότητα της εκπαιδευτικής πράξης και η ποιότητα του διδακτικού έργου», κάτι θα πρέπει ν΄ αλλάξει, ειδ΄ άλλως η - πολύ ορθή αυτή, εξ επόψεως παιδαγωγικής - Οδηγία θα συνεχίζει να παραμένει «κενό γράμμα», κάποιοι δε θα συνεχίζουν να υποδύονται το ρόλο του «πανεπιστήμονος» του περασμένου αιώνος, διδάσκοντας – ασχέτως ειδικεύσεως - τα πάντα: Αρχαία Ελληνικά, Νέα Ελληνικά, Ιστορία, Φιλοσοφία, Ψυχολογία, Λατινικά, - κι΄ άμα λάχει Κοινωνική και Πολιτική Αγωγή, Κοινωνιολογία, ή πάσης λογής επιλεγόμενα, όπως, Θεατρολογία, Ευρωπαϊκό Πολιτισμό, Ιστορία της Τέχνης, Ευρωπαϊκή Λογοτεχνία, Θέματα Ιστορίας, Κοινωνική και Πολιτική Οργάνωση στην Αρχαία Ελλάδα, Προβλήματα Φιλοσοφίας, και, και, (σχωράτε με αν λησμόνησα κάτι…). 

* Το παράδειγμα του ΠΕ04: Θεωρούμε - επικαιροποιώντας την άποψή μας του 2008 - ότι η καθαρή λύση ήταν και παραμένει μία: θεσμοθετημένη διάκριση διδακτικών ρόλων βάσει ειδικότητας - και - στον κλ. ΠΕ02, όπως έγινε και στον τέως «ενιαίο» κλ. ΠΕ04. Ενδεικτικά, θα μπορούσε ο κλάδος ΠΕ02 (με ακολουθητέο το παράδειγμα του κλ. ΠΕ04) να ομαδοποιηθεί και ν΄ απαρτίζεται εφεξής από τις ειδικότητες: ΠΕ02.01 Κλασσικής Φιλολογίας, ΠΕ02.02 Νεοελληνικής Φιλολογίας, ΠΕ 02.03 Ιστορίας / Αρχαιολογίας, ΠΕ 02.04 Φιλοσοφίας, παιδαγωγικής και ψυχολογίας (ΦΠΨ), στις οποίες θα δοθούν και οι αντίστοιχες Α’ και Β’ αναθέσεις. Ειδικά στη ειδικότητα ΠΕ02.04 θα μπορούσε να ανατεθεί κατά προτεραιότητα – γιατί όχι και κατ΄ αποκλειστικότητα! - και η διδασκαλία - εφαρμογή του Σχολικού Επαγγελματικού Προσανατολισμού (ΣΕΠ), λόγω της εξειδικευμένης επιστημονικής καταρτίσεως που λαμβάνουν οι απόφοιτοι των τμημάτων Φ.Π.Ψ. και Φ.Κ.Σ. σε θέματα Ψυχολογίας και Συμβουλευτικής. Με τη ρύθμιση αυτή η κάθε ειδικότητα στο εσωτερικό του κλάδου ΠΕ02 να αποκτήσει τη δική της ξεχωριστή επιστημονική υπόσταση και οντότητα προκειμένου η εφαρμογή του αυτονοήτου να διδάσκεται η Ιστορία από Ιστορικούς να ξεκινήσει απ’ την ανάδειξη των επιστημονικών ειδικεύσεων μέσα από τον κλάδο ΠΕ02 – εν προκειμένω της ειδικότητας του Ιστορικού, της μόνης ειδικότητας που δικαιούται να διεκδικεί την αποκλειστική διδασκαλία της Ιστορίας με Α΄ ανάθεση. Ετσι ώστε, να σταματήσουν φαινόμενα του τύπου να διδάσκει Ιστορία ο απόφοιτος του Φιλοσοφικού - παιδαγωγικού – φιλοσοφικού (Φ.Π.Ψ.), Νέα Ελληνικά ο απόφοιτος του Ιστορικού, Αρχαία Ελληνικά ο απόφοιτος του Νεοελληνικού, Φιλοσοφία ο απόφοιτος του Εθνολογικού, αλλά, με βάση και κριτήριο την επιστημονική ειδίκευση του κάθε εκπαιδευτικού, προσέτι δε σύμφωνα και με τα διεθνώς κρατούντα, να διδάσκει Ιστορία ο απόφοιτος του Ιστορικού / Αρχαιολογικού, Αρχαία Ελληνικά ο απόφοιτος του τμήματος Κλασσικής Φιλολογίας, Νέα Ελληνικά ο απόφοιτος του τμήματος Νεοελληνικής Φιλολογίας, Φιλοσοφία και Ψυχολογία οι απόφοιτοι των τμημάτων Φ.Π.Ψ. και Φ.Κ.Σ., κ.ο.κ.. (Τι το ορθολογικότερον;). Εννοείται ότι πέρα από τον καθορισμό των Α’ αναθέσεων, βάσει της (κάθε) ειδικότητας, θα πρέπει να επανακαθορισθούν στη βάση της συναφείας των σπουδών (την οποία μπορεί να κρίνει και να προσδιορίσει το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο, νυν Ινστιτούτο Εκπαιδευτικής Πολιτικής) και οι Β΄ αναθέσεις της (κάθε) ειδικότητας, π.χ. να διδάσκει με Β΄ ανάθεση ο απόφοιτος της Κλασσικής Φιλολογίας το μάθημα των Νέων Ελληνικών, ο απόφοιτος του Νεοελληνικής Φιλολογίας το μάθημα της Ιστορίας, ο απόφοιτος του Ιστορικού / Αρχαιολογικού το μάθημα των Λατινικών, όπως ο Φυσικός (ΠΕ04.01) διδάσκει με Β΄ ανάθεση Χημεία, ο Χημικός (ΠΕ04.02) με Β΄ ανάθεση Φυσική, ο Μαθηματικός (ΠΕ03) με Β’ ανάθεση Γεωγραφία, οι Θεολόγοι (ΠΕ01) και οι Ξενόγλωσσοι (ΠΕ05 – 06 – 07) με Β’ ανάθεση Ιστορία, ο Οικονομολόγος (ΠΕ09) με Β΄ ανάθεση Κοινωνική και Πολιτική Αγωγή, ο Κοινωνιολόγος με Β΄ ανάθεση Αρχές Οικονομίας, κ.λ.π. 

* Νέο ρυθμιστικό πλαίσιο: Σημειωθήτω ότι σε παρέμβασή του στη Βουλή (08.09.2012) ο βουλευτής Λάρισας της ΔΗΜ.ΑΡ. και επί πολλά έτη πρόεδρος του οικείου Συνδέσμου Φιλολόγων Θωμάς Ψύρρας, τασσόμενος υπέρ του ορθολογικού επανασχεδιασμού των αναθέσεων στο κλ. ΠΕ02, εζήτησε από τον τότε υφυπουργό Παιδείας κ. Παπαθεοδώρου «οι φιλόλογοι να επιμεριστούν σε αντικείμενα τα οποία ήδη σπουδάζουν, καθώς η έννοια «Φιλολογία» πια με τα πολλά τμήματα που έχουν δημιουργηθεί δεν σημαίνει τίποτα…». Επισημαίνοντας μάλιστα ότι «τα τμήματα έχουν πελώριες γνωστικές διαφορές μεταξύ τους…», πρότεινε για τον σημερινό κλάδο των Φιλολόγων να υπάρξει νέο ρυθμιστικό πλαίσιο για τις αναθέσεις τους, βασιζόμενο στην επιστημονική εξειδίκευση της κάθε επιμέρους ειδικότητας των εκπαιδευτικών (ΠΕ02.01, ΠΕ.02.02, ΠΕ02.03, κ.ο.κ., βλ. «Ε», 09/09/2012, σελ. 6 και http://www.dimokratikiaristera.gr / 07.09.2012). Είναι δε παρήγορο το γεγονός ότι ο τότε υφυπουργός Παιδείας απαντώντας στον κ. Ψύρρα, δεσμεύθηκε πως, στο πλαίσιο της νομοθετικής πρωτοβουλίας για το Νέο Λύκειο, θα τεθούν σαφείς κανόνες έτσι ώστε να κατοχυρώνεται και να διασφαλίζεται η συνάφεια των αντικειμένων στις (Α΄ και Β΄) αναθέσεις μαθημάτων βάσει των προαναφερθέντων αντικειμενικών και επιστημονικών κριτηρίων. Μένει να δούμε τις δεσμεύσεις και τις υποσχέσεις να γίνονται πράξη από την ηγεσία του υπ. Παιδείας, της οποίας τόσο ο υπουργός Κων. Αρβανιτόπουλος, όσο και οι νέοι υφυπουργοί κ.κ. Γκιουλέκας και Κεδίκογλου έχουν δώσει, ως πολιτικοί, απτά δείγματα γραφής στην ορθολογική – εκεί όπου χρειάζεται αριστοτελικό πνεύμα – διαχείριση των πραγμάτων. 

- Κλείνοντας, θ΄ αναφερθούμε και σχολιάσουμε το επιχείρημα των «διεκδικητών» (Π.Ε.Φ. και λοιπών) της Ιστορίας ότι αυτοί δικαιούνται την «αποκλειστική διδασκαλία» της, επειδή «το μάθημα είναι για τον κλ. ΠΕ02 εξεταζόμενο στη διαγωνιστική διαδικασία του ΑΣΕΠ». Αφού επισημάνουμε ότι και για τον κλ. ΠΕ01 περιλαμβάνεται στην εξεταστέα ύλη του ΑΣΕΠ (και) η Ιστορία (με έμφαση στη Μεσαιωνική / Βυζαντινή, καθώς αυτή αποτελεί βασικό ιστορικό αντικείμενο των θεολογικών σπουδών), θα θέλαμε να παρατηρήσουμε ότι το επιχείρημα καθ΄ εαυτό πάσχει γιατί αντιφάσκει ως προς το κύριο σκεπτικό που προσπαθούν να επιβάλλουν οι υποστηρικτές του επιχειρήματος, ότι δηλαδή η Ιστορία πρέπει να διδάσκεται αδιακρίτως από όλους τους καθηγητές του κλ. ΠΕ02. Είναι γνωστό τοις πάσι ότι η συντριπτική πλειονοψηφία των υπηρετούντων συναδέλφων του ΠΕ02 έχει διορισθεί μέσω της επετηρίδας και των πινάκων αναπληρωτών, συνεπώς, οι πλείστοι εκ των υπηρετούντων δεν έχουν εξετασθεί στην Ιστορία. Αρα – ως συνεπαγωγή του επιχειρήματος των «διεκδικητών» - οι εν λόγω συνάδελφοι δεν θα πρέπει να έχουν …απαιτήσεις διδασκαλίας για το ιστορικό μάθημα… Αποψη, ασφαλώς, ισοπεδωτική, ειδικά για τους αποφοίτους των τμημάτων Ιστορίας – Αρχαιολογίας, τους οποίους κατάφωρα αδικεί. Επίσης, θα πρέπει να τονισθεί ότι στο διαγωνισμό του ΑΣΕΠ σε μάθημα διαφορετικό της ειδικότητάς τους εξετάζονται και εκπαιδευτικοί άλλων κλάδων, όπως π.χ. οι Φυσικοί (ΠΕ04.01) στα Μαθηματικά, ποτέ, όμως, οι συνάδελφοι αυτής της ειδικότητας δεν ήγειραν αξιώσεις να έχουν ως Α΄ ανάθεση τα Μαθηματικά!.. Γιατί μπορεί να είναι απόφοιτοι της ίδιας σχολής (ΦΜΣ) με τους Μαθηματικούς (ΠΕ03), μπορούν να διδάξουν Μαθηματικά - και το έχουν το μάθημα ως Β΄ ανάθεση - αλλά είναι Φυσικοί. Όπως και οι Μαθηματικοί έχουν τη Φυσική ως Β΄ ανάθεση, γιατί, ενώ γνωρίζουν Φυσική, δεν λησμονούν πως είναι Μαθηματικοί και ότι η Α΄ ανάθεση της Φυσικής ανήκει αυτονοήτως σ΄ άλλη επιστημονική ειδικότητα (ΠΕ04.01) της ΦΜΣ (φυσικομαθηματικής σχολής - νυν Σχολής Θετικών Επιστημών). 

* Συμπέρασμα και πρόταση: Λύσεις μπορούν - και πρέπει - να υπάρξουν μέσα από ένα νηφάλιο και καλόπιστο διάλογο που θα στηρίζεται στη βάση επιστημονικών κριτηρίων και παιδαγωγικών προϋποθέσεων, συνεπώς ο «πόλεμος» για την Ιστορία θα πρέπει να σταματήσει εδώ γιατί είναι φανερό ότι το θέμα των αναθέσεων στο μάθημα της Ιστορίας (και ποιός ξέρει αύριο για ποιό άλλο μάθημα…) από θέμα Παιδείας έχει εκτραπεί σε ζήτημα συντεχνίας. Να βάλουμε κάτω τα προγράμματα σπουδών, τα μαθήματα, τους τίτλους των επί μέρους εξειδικεύσεων των εκπαιδευτικών, να συζητήσουν οι εκπρόσωποι των επιστημονικών και συνδικαλιστικών μας φορέων (Ενώσεις και Σύνδεσμοι Φιλολόγων, Θεολόγων, Ιστορικών επιστημόνων, Φιλοσοφικές και Θεολογικές Σχολές, κ.α.,) και με τη συνδρομή του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου να δρομολογήσουμε από κοινού με τη πολιτική ηγεσία του υπ. Παιδείας καθαρές λύσεις που θα αναδεικνύουν τα αυτονόητα και, κυρίως, θα προσφέρουν τα βέλτιστα. Στο σχολειό μας, για τους μαθητές μας. . 

* Ο Χάρης Ανδρεόπουλος είναι Ιστορικός Θεολόγος (Μ.Sc.), καθηγητής (ΠΕ01) Β/θμιας εκπαίδευσης (http://religiousnet.blogspot.com ).