 |
| Νικόλαος Γύζης, Αρχάγγελος |
Σημεία και …θαύματα
Του θεολόγου Χρήστου Γκουνέλα
Με …έκπληξη βλέπουμε από καιρού εις καιρόν να κυκλοφορούν και μέσω διαδικτύου πλέον ενεργούμενα θαύματα και μάλιστα και κάποιες φορές κατά παραγγελίαν και μπροστά στην κάμερα.
Ο σκοπός της προβολής αυτών των θαυμάτων σύμφωνα με αυτούς που τα…διαφημίζουν είναι να πιστέψουν ή να στεριωθούν στην πίστη οι άνθρωποι. Τι πίστη όμως είναι αυτή η οποία ζητά αποδείξεις ή της αποδεικνύουμε το θαύμα;
Η πίστη είναι απαύγασμα ελευθερίας και βεβαίως αν δώσεις απόδειξη στην πίστη τότε αυτή παύει να είναι ελεύθερη και «λογικοποιείται».
Ο Χριστός όσες φορές προκλήθηκε για να κάνει θαύμα μόνο και μόνο για να πεισθούν οι άνθρωποι δεν το έκανε ποτέ (Ματθ. 4,1-11).
Το θαύμα είναι ενταγμένο στην ανθρώπινη ιστορία, δεν έρχεται να καταλύσει τους φυσικούς νόμους, αλλά ίσα-ίσα αποκαθιστά τη φυσικότητα των νόμων μέσα στη σχέση όντος και μη όντος. Γι’ αυτούς τους λόγους άλλωστε στην Καινή Διαθήκη ονομάζονται «σημεία» και όχι θαύματα.
Το «σημείο» γίνεται όχι με θόρυβο, αλλά διακριτικά και βεβαίως πάντα προς όφελος όλης της εκκλησιαστικής κοινότητας και όχι ενός και μόνο μεμονωμένου ανθρώπου.
Στην Εκκλησία δεν υπάρχουν μεμονωμένοι άνθρωποι, αλλά μέλη λειτουργικά ενωμένα μεταξύ τους με τα προσωπικά τους χαρίσματα που λειτουργούνται χάριν της κοινότητας.
Πόσες φορές τα τελευταία χρόνια έχουν γίνει θορυβώδη θαύματα προβαλλόμενα από τα Μ.Μ.Ε. – περισσότερο ως αρνητικά γεγονότα – και με τα λεωφορεία να πάνε και να έρχονται;
Σκοπός του «σημείου» λοιπόν δεν είναι ο εγκλωβισμός της πίστης, αλλά η στήριξη και η αναπτέρωσή της και αυτό έγκειται στον τρόπο με τον οποίον γίνεται ένα «σημείο». Μην ξεχνάμε άλλωστε ότι θαύματα κάνουν και οι δαιμονικές δυνάμεις.
Βεβαίως και το ίδιο το «σημείο» ακόμη κι όταν γίνεται μπροστά στα μάτια μας δεν θα «ενεργήσει» σε όλους μας το ίδιο μέσα μας. Η προαίρεση του καθενός μας λειτουργεί εδώ ως «θύρα» της ψυχής μας.
Όσες φορές ο Χριστός «ποιούσε σημεία» άλλοι ζωοποιούνταν περισσότερο ένεκα αυτών (ενν. των σημείων) και άλλοι δαιμονοποιούνταν ακόμη περισσότερο (Φαρισαίοι).
Η πίστη πολλές φορές δεν είναι προϋπόθεση για να ενεργηθεί σημείο (Μεταστροφή του Αποστόλου Παύλου). Αυτό (ενν.το σημείο) μπορεί να γίνει είτε ένεκα πίστης είτε ένεκα απιστίας εκεί που μόνο ο Θεός ξέρει το «γιατί».
Άλλωστε, η πίστη δεν είναι κάτι στατικό που από τη στιγμή που τη βάλαμε στην παλάμη μας απλά την κουβαλάμε μαζί μας, αλλά πρόκειται για κάτι πέρα για πέρα δυναμικό που μπορεί από λεπτό σε λεπτό να μεταβληθεί με γνώμονα πρώτα απ’ όλα την προαίρεσή μας όπως ήδη είπαμε.
Ο έχων αγαθή προαίρεση λοιπόν δεν έχει ανάγκη να δει το θαύμα να ενεργείται εκπληκτικά μπροστά στα μάτια του, αλλά παντού στην καθημερινότητά του βλέπει και πάνω απ’ όλα βιώνει πολλά «σημεία» που ενεργούνται ωστόσο αθόρυβα και διακριτικά.
Θαύμα! Θαύμα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΆρθρο που δεν αναφέρεται στους αντι-οικουμενιστές!
Ή μήπως τους υπονοεί και δεν το αντελήφθην;
Θαυμασιο αρθρο . Πραγματικα ωραιο . Σε μια αναρτηση προχτες ειχα γραψει τα ιδια σε ενα σχολιο επι της αναρτησης , οτι δηλαδη στην πιστη δεν χρειαζονται αποδειξεις και ειχα κανει και την παρατηρηση οτι θαυματα ειδαν μπρος στα ματια τους οι φαρισαιοι και ο Ιουδας και δεν πιστεψαν και χριστιανοι των νεωτερων χρονων που δεν ειδαν ουτε μισο θαυμα και δεν ειχαν ουτε μιση χειροπιαστη αποδειξη , παρολα αυτα πιστεψαν μεχρι θανατου και την ακουσα οτι ειμαι δυτικης μενταλιτε χριστιανος . Επειδη και ο κυριος Γκουνελας γραφει το ιδιο σημερα τοτε συμβαινει ενα εκ των 2 . Η και ο Γκουνελας και ο γραφων αυτο το σχολιο καθως και αυτοι που συμφωνουμε σε αυτο ειμαστε δυτικης αποχρωσης χριστιανοι η αν ο κυριος Γκουνελας εχει στο συγκεκριμενο την ορθοδοξη αποψη τοτε και εγω ο ταπεινος και στερουμενος οιασδηποτε θεολογικης καταρτισης εφοσον συμφωνω σε αυτο εχω την ορθοδοξη αποψη . Μαλλον το δευτερο . Α.Μ
ΑπάντησηΔιαγραφήΑναλόγως την περίπτωση. Όταν η Πίστις κλονίζεται μέσα στην εκκλησία χρειάζεται η επαλήθευση της αλήθειας ώστε να επιβεβαιωθεί αυτή. Επίσης,πολλοί γέροντες χρειάστηκε να βγάλουν ασφαλή συμπεράσματα ώστε αυτά ως αλήθειες πλέον της εμπειρικής Ζωής,καταγράφηκαν και έγιναν σωτήριες για τις επόμενες γενιές. Ένα Παράδειγμα από τον αββά Χαιρήμωνα στο βιβλίο ''Συνομιλία με τους αββάδες της ερήμου ''του Αββά Κασσιανού.
ΑπάντησηΔιαγραφή--
Ο Θεός θέλει να σωθούν όλοι οι άνθρωποι και γιαυτό η Χάρη απευθύνεται σε όλους.Δίνει όμως την έφεση της βούλησης προς το αγαθό,την οποία Ο Θεός κατευθύνει και ενισχύει ώστε να φτάσει ο άνθρωπος στην εν Χριστώ Σωτηρία.Η Χάρη Του Θεού προσφέρεται αλλά σε καμία περίπτωση δεν εξαναγκάζει τον άνθρωπο να τη δεχτεί.Καθένας μπορεί να λειτουργήσει την ελευθερία του και να αποδεχτεί ή όχι τη Χάρη.
ΕΦΟΣΟΝ Η ΣΥΝΕΡΓΕΙΑ ΤΗΣ ΧΑΡΗΣ ΕΙΝΑΙ ΠΡΟΥΠΟΘΕΣΗ ΣΩΤΗΡΙΑΣ ΚΑΙ ΕΦΟΣΟΝ Η ΧΑΡΗ ΕΙΝΑΙ ΔΩΡΕΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ,θα μπορούσε να ειπωθεί ότι η Σωτηρία είναι Δώρο της Χάριτος Του Θεού αφού όλα αυτά τα ενεργει ένα και το αυτό Πνεύμα. Διότι,ούτε η Θεία Χάρη χωρίς την ανθρώπινη θέληση μπορεί να ενεργήσει ούτε και η ανθρώπινη θέληση χωρίς την ενίσχυση και την καθοδήγηση της Θ.Χάρης.
Αφού λοιπόν η Σωτηρία δεν μπορεί να επιτευχθεί χωρίς τη Θεία Χάρη και το αυτεξούσιο είναι Δώρο Του Θεού Η ΣΩΤΗΡΙΑ ΕΙΝΑΙ ΔΩΡΟ ΤΗΣ ΧΑΡΙΤΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΠΡΟΣ ΠΑΝΤΑΣ ΘΕΛΟΝΤΑ ΣΩΘΗΝΑΙ..-
----
Επομένως ναι μεν είναι η δύναμη με την οποία πιστεύει κανείς στο θαύμα ,στην αλήθεια του Ευαγγελίου,στην αγάπη Του Θεού,στη βοήθεια Του Θεού αλλά και βγάζει και ασφαλή συμπεράσματα ΜΕ ΤΗ ΧΑΡΗ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΠΑΝΤΟΤΕ ,μέσα από τη Μελέτη,τον αγώνα τον Πνευματικό,Τα Μυστήρια της Εκκλησίας,τα οποία είναι αξιόπιστα.Ακόμα και αποδεικνύει μέσα από το Ευαγγέλιο,την Ιστορία της Εκκλησίας,την θεολογική κατάρτηση ,τις Συνόδους,την Παράδοση και τα παραδείγματα από τα Συναξάρια των αγίων,με ταπείνωση, διάκριση,αγάπη,ευθύτητα, και δικαιοσύνη όταν πρόκειται για περιπτώσεις αιρέσεως μέσα στην εκκλησία.-