Όταν αμφισβητήσαμε τη συνθετική ...δεινότητα του Σεβ. Μητροπολίτου Βολοκολάμσκ Ιλαρίωνα Αλφέγιεφ, με αφορμή την παρουσία του ως συνθέτη στο Ηρώδειο δίπλα στον Μίκη Θεοδωράκη, κάποιοι έσπευσαν να μας αποδώσουν ποικίλα κίνητρα. Δεν μπορούσαν να πιστέψουν ότι η κριτική μας θέση αφορούσε στην ουσία της μουσικής του Ρώσου Επισκόπου.
Τώρα που έγινε η συναυλία ας δούμε μαζί κάποιες από τις πρώτες κριτικές για τις συνθέσεις του Σεβ. Ιλαρίωνα που παρουσιάστηκαν στο Ηρώδειο στις 24 Σεπτεμβρίου.
Γιώργος Σμυρνής, monopoli
Τα κομμάτια του Μητροπολίτη Ιλαρίωνα Αλφέγιεφ ήταν το Stabat Mater για soprano, mezzo, ορχήστρα και χορωδία, Song of Ascent, Συμφωνία για ορχήστρα και χορωδία, μία άρια από τα Κατά Ματθαίον Πάθη και μία άρια από το Ορατόριο των Χριστουγέννων με σολίστ την Svetlana Kasyan και την Μαρίτα Παπαρίζου. Το μόνο που κρατώ από το πρώτο μέρος, ήταν η κρυστάλλινη κι εκπληκτικών δυνατοτήτων φωνή της Svetlana Kasyan. Οι συνθέσεις του Ρώσου Μητροπολίτη μου φάνηκαν προβλέψιμες και όχι εμπνευσμένες.
Ήταν μια μείξη από στοιχεία Bach, Mozart, Hendel και άλλων συνθετών. Αναμείγνυε κυρίως στοιχεία από το μπαρόκ και την κλασική περίοδο, αφήνοντας τον ρομαντισμό απ' έξω. Αλλά το μείγμα δεν ήταν ιδιαίτερα εμπνευσμένο και ακουγόταν απαρχαιωμένο. Ίσως να υπάρχει μία απαίτηση για την χορωδιακή μουσική, που φτιάχνεται για να δοξολογεί τον Κύριο, να παραπέμπει σε κάτι το "μουσειακό", για λόγους που άπτονται των αναγκών για τελετουργική ιερότητα, η οποία υποτίθεται πως επιτυγχάνεται με την άρνηση της αλλαγής και την σταθερότητα των αξιών και των δημιουργικών φορμών. Αλλά εμένα δε μου άρεσε και μου φάνηκε κουραστικό το σύνολο των δημιουργιών του Ρώσου Μητροπολίτη.
...η εκδήλωση του Ηρωδείου είχε ένα αδιάφορο πρώτο μέρος κι ένα ενδιαφέρον δεύτερο.
 |
| Ο Μητροπολίτης Βολοκολάμσκ Ιλαρίων στο Ηρώδειο πριν την έναρξη της συναυλίας |
Κατερίνα Τέλιου, avopolis
Η Συμφωνική Ορχήστρα του Δήμου Αθηναίων υπό τη διεύθυνση του Λουκά Καρυτινού, τρεις μικτές χορωδίες (Μικτή Δημοτική Χορωδία Αθηνών, Μικτή Χορωδία της ΔΕΗ-ΔΕΔΔΗΕ, Χορωδία Ambitus Λεοντείου Λυκείου Νέας Σμύρνης) και διάσημοι ερμηνευτές της όπερας με μακρά ή βραχύτερη θητεία στο είδος, επιστρατεύθηκαν το βράδυ της Δευτέρας για να παρουσιάσουν τα έργα και τον κοινό τόπο δυο συνθετών –του Μίκη Θεοδωράκη και του Μητροπολίτη Βολοκολάμσκ, Ιλαρίωνα Αλφέγιεφ. Ωστόσο, δεν κατάφερα να βρω το σημείο επαφής το οποίο εκτεταμένα ανέλυσε ο Γιώργος Β. Μονεμβασίτης στο σημείωμά του για την παράσταση (είχε την επιμέλεια ύλης προγράμματος).
Στο πρώτο μέρος της συναυλίας παρουσιάστηκαν δύο ολόκληρα θρησκευτικά έργα του Αλφέγιεφ, τα Stabat Mater και Song Of Ascent, καθώς και δυο άριες από τα Κατά Mατθαίον Πάθη και απ’ το Ορατόριο Των Χριστουγέννων, τις οποίες ερμήνευσε η υψίφωνος Σβετλάνα Καζυάν. Εκτιμώ πως το μήνυμα του συνθέτη δεν έφτασε στο ακροατήριο, γιατί ως όχημα είχε αδύναμες μελωδίες δίχως νεύρο και ελκυστική δομή. Η παθητικότητα του κόσμου –οι Έλληνες ευτυχώς παραμένουν εκδηλωτικοί άνθρωποι και όταν ικανοποιούνται το δείχνουν– και τα σχόλια αρκετών κατά τη διάρκεια του διαλείμματος, με έπεισαν ότι ο Αλφέγιεφ δεν άφησε το στίγμα του στο Ηρώδειο. Προσωπικά, ακόμη και τώρα δυσκολεύομαι να ανακαλέσω το συναίσθημα που μου προκάλεσε η ακρόαση των έργων του, κι ας τα παρακολούθησα με περισσή περιέργεια.
...Το Stabat Mater του Αλφέγιεφ ήταν απλώς η αίθουσα αναμονής, για να μας επιτραπεί η είσοδος στα μυστηριακά όσο και φιλόξενα μονοπάτια της ποίησης του Ελύτη, μελοποιημένης από έναν από τους κορυφαίους συνθέτες της χώρας...
Ιωάννα Αλεξοπούλου, Απόντες ...επιτρέπονται
Στὸ πρῶτο μέρος τῆς συναυλίας ἀκούστηκε τὸ Stabat Mater τοῦ Μητροπολίτη καὶ προέδρου τῆς Ἐπιτροπῆς Ἐξωτερικῶν τοῦ Πατριαρχείου τῆς Μόσχας Ἰλαρίωνα Ἀλφέγιεφ . Τὰ σολιστικὰ μέρη ἑρμήνευσε μὲ πολὺ ὄμορφο τρόπο ἡ Ῥωσίδα soprano Svetlan Kazyan, ἡ χροιὰ τῆς ὁποίας εἶναι μοναδική. Εἶναι ἀλήθεια ὅτι ὅσες συνθέσεις τοῦ Ἰλαρίωνα Ἀλφέγιεφ ἀκούστηκαν ἦταν εὐχάριστες, ὅμως θύμιζαν κάτι τὸ ἐρασιτεχνικὸ καὶ σίγουρα δὲν ἀποτελοῦν κάτι τὸ ξεχωριστό.
Τα σχόλια δικά σας, αγαπητοί συνοδίτες.
Π.Α.Α.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου