ΕΝΑ ΠΟΛΥΤΙΜΟ ΜΕΛΕΤΗΜΑ ΤΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ Ν.ΛΑΙΜΟΠΟΥΛΟΥ ΓΙΑ ΤΟ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΕΚΚΛΗΣΙΩΝ

Του Παναγιώτη Αντ. Ανδριόπουλου


Ένα πολύ ενδιαφέρον μελέτημα κυκλοφορήθηκε πρόσφατα από τις εκδόσεις Π. Πουρναρά και αφορά στο Παγκόσμιο Συμβούλιο Εκκλησιών.

Πρόκειται για τη "Δομή και Λειτουργία του Παγκοσμίου Συμβουλίου Εκκλησιών" (σ. 190) από τον Αναπληρωτή Γενικό Γραμματέα του ΠΣΕ Γεώργιο Ν. Λαιμόπουλο, Άρχοντα Μ. Ιερομνήμονα της Μ.τ.Χ.Ε. Ο συγγραφέας, Πριγκηπιανός ως το μεδούλι, αφιερώνει το βιβλίο στον "πνευματικό του πατέρα Μέγα Πρωτοπρεσβύτερο του Οικουμενικού Θρόνου Γεώργιο Τσέτση", ο οποίος έχει μακρά και ευδόκιμο θητεία στο ΠΣΕ.

Το βιβλίο του Γ. Λαιμόπουλου αποτελεί μια περιγραφική παρουσίαση των νομοθετικών, διοικητικών, συμβουλευτικών και εκτελεστικών οργάνων του ΠΣΕ με ιδιαίτερη και διαφωτιστική αναφορά στο ρόλο των Ορθοδόξων Εκκλησιών. Στα τέσσερα κεφάλαια του βιβλίου περιγράφονται τα Νομοθετικά Όργανα, τα Διοικητικά, τα Συμβουλευτικά και τα Εκτελεστικά Όργανα του ΠΣΕ. Στο Επίμετρο ο συγγραφέας καταθέτει εύστοχες παρατηρήσεις για το ρόλο των Ορθοδόξων Εκκλησιών στο ΠΣΕ, ενώ στο τέλος υπάρχει και εκτενής βιβλιογραφία γενικά περί του ΠΣΕ και ειδικότερα για την Ορθόδοξη συμβολή στο έργο του.

Όντως η μελέτη αυτή καλύπτει ένα σοβαρό κενό στο χώρο της ελληνικής βιβλιογραφίας, αφού δεν είχαμε μέχρι τώρα μια πλήρη παρουσίαση της δομής και λειτουργίας του ΠΣΕ, και προσλαμβάνει ιδιαίτερη σημασία λόγω της εμπειρικής σχέσης του συγγραφέα με τον θεσμό. Ως εκ τούτου πρόκειται για ένα πόνημα - μαρτυρία!

Ειδικότερο ενδιαφέρον για τους Ορθοδόξους παρουσιάζουν τα επιμέρους κεφάλαια: "Τρεις θεμελιώδεις Ορθόδοξες συμβολές", "Ορθόδοξη προβληματική σε σχέση με τις Γενικές Συνελεύσεις", "Οι κατά καιρούς ορθόδοξοι αξιωματούχοι", "Οι κατά καιρούς ορθόδοξοι Πρόεδροι".

Συνοπτικά η πολύτιμη συμμετοχή και συμβολή των Ορθοδόξων στο ΠΣΕ περιγράφεται από τον Γεώργιο Ν. Λαιμόπουλο στο Επίμετρο του βιβλίου:

«Θα μπορούσε πράγματι να λεχθεί ότι οι Ορθόδοξες Εκκλησίες αποτελούν κατά κάποιο τρόπο τη φωνή της «εκκλησιολογικής συνείδησης» του Συμβουλίου.

Ο ρόλος τους υπήρξε ανέκαθεν πρωταρχικής σημασίας – αν και πολλές φορές άχαρος και άγονος – όπως ακριβώς είναι και οφείλει να είναι ο ρόλος της συνείδησης. Το γεγονός ότι η φωνή αυτή ουδέποτε εσίγησε, και ουδέποτε έπαυσε να ασκεί εποικοδομητική κριτική, τιμά την Ορθοδοξία. Το γεγονός, επίσης, ότι χάρη σ΄ αυτή τη φωνή το Συμβούλιο αναγκάστηκε πολλές φορές να αλλάξει γραμμή πλεύσης, αποδεικνύει ότι η Ορθοδοξία επηρέασε και επηρεάζει τα πράγματα μέσα στο Συμβούλιο.

Τα αποτελέσματα μπορεί να μη ήταν πάντοτε – και ασφαλώς δεν ήταν – απολύτως ικανοποιητικά. Αυτό όμως δεν μειώνει ούτε το μέγεθος της μαρτυρίας την οποία με συνέπεια και συνέχεια έδωσαν οι Ορθόδοξες Εκκλησίες, ούτε τις δυνατότητες τις οποίες έχουν να επηρεάσουν αποτελεσματικά πολλές επερχόμενες εξελίξεις και καταστάσεις μέσα στους κόλπους του Συμβουλίου».

Το βιβλίο του Γεωργίου Ν. Λαιμόπουλου καταρρίπτει μύθους, ανατρέπει προκαταλήψεις και οικοδομεί μια ρεαλιστική εικόνα γύρω από το Παγκόσμιο Συμβούλιο Εκκλησιών. Επομένως αποτελεί συμβολή στην εμπέδωση της πραγματικότητας που λέγεται ΠΣΕ, και η οποία δεν υπάρχει άνευ των Ορθοδόξων. 

Καθημερινή

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΛΑΙΜΟΠΟΥΛΟΣ 

Ενας Ελληνας στο Παγκόσμιο Συμβούλιο Εκκλησιών 

 Αναπληρωτής γενικός γραμματέας στο Παγκόσμιο Συμβούλιο Εκκλησιών είναι η θεσμική θέση που κατέχει ο Γεώργιος Λαιμόπουλος, από το 1999, στον Διεθνή Οργανισμό που αντιπροσωπεύει 350 Εκκλησίες (προτεσταντικές, αγγλικανικές, ορθόδοξες και αρχαίες ανατολικές) και 600 εκατ. πιστούς. Ηρθε στην Ελβετία το 1973 για μεταπτυχιακές σπουδές στο Ινστιτούτο Bossey και στη Θεολογική Σχολή του Πανεπιστημίου της Γενεύης. Ανήκει στη γενιά των Κωνσταντινουπολιτών που έζησαν τον επίλογο της Σχολής της Χάλκης και η ζωή τους διαμορφώθηκε σε απόλυτη συνάφεια με την Οικουμενικότητα του Πατριαρχείου. Με σημαντικότερο καθήκον του τον διαθρησκευτικό διάλογο, ο διακεκριμένος θεολόγος ζει μόνιμα στη Γενεύη με την οικογένειά του, τη γυναίκα του Δέσποινα -το γένος Κοβούσογλου- καθηγήτρια Αγγλικής Φιλολογίας και στέλεχος του Κολεγίου Madame de Stael και τους δύο γιους του Χαραλάμπη (1986) και Αλέξανδρο (1989), που γεννήθηκαν στην Ελβετία και σήμερα είναι φοιτητές.