Η ποιήτρια Ιουλίτα Ηλιοπούλου με σχετική ανακοίνωσή της εξέφρασε τη λύπη της για τη χρήση του έργου και φωτογραφίας του Οδυσσέα Ελύτη σε προεκλογική διαφήμιση της Νέας Δημοκρατίας. Η κ. Ηλιοπούλου δήλωσε ότι «με λύπη μου είδα φωτογραφία του Οδυσσέα Ελύτη, καθώς και απόσπασμα από την ποίησή του να χρησιμοποιείται σε πολιτική διαφήμιση. Έχοντας την ευθύνη του έργου του και τιμώντας την μνήμη και τις αρχές του ζητώ την άμεση απόσυρση. Η ποίηση, το ήθος και η σκέψη του Ελύτη αποτελούν εθνικό κεφάλαιο υψίστης σημασίας και όχι ιδιοκτησία κανενός κόμματος. Ας δείξουμε σεβασμό.
«Την οργή των νεκρών να φοβάστε και των βράχων τ’ αγάλματα!»
Τι έγινε λοιπόν; Στο εν λόγω διαφημιστικό σποτ εμφανίζεται ο Αντώνης Σαμαράς να ζητάει από το ψηφοφόρους να του δώσουν τη δύναμη για να δείξει «τι θα πει Ελλάδα, τι θα πει αξιοπρέπεια, τι θα πει δύναμη ψυχής. Τι ακριβώς εννοούσε ο Ελύτης όταν έγραφε για τον ελληνικό λαό».
Στη συνέχεια ακούγονται οι στίχοι του Οδυσσέα Ελύτη από τη συλλογή "Ήλιος ο πρώτος":
«Κι ας μας φωνάζουν αεροβάτες
Φίλε μου όσοι δεν ένιωσαν ποτέ με τι
Σίδερο με τι πέτρες τι αίμα τι φωτιά
Χτίζουμε ονειρευόμαστε και τραγουδούμε!»
Συμμερίζομαι την αγανάκτηση της Ιουλίτας Ηλιοπούλου γιατί ο κ. Σαμαράς έχει ...παρελθόν με τον Ελύτη. Προσπάθησε να εμπλέξει τον ποιητή και στην αλήστου μνήμης Πολιτική Άνοιξή του, με αποτέλεσμα κάποιοι τότε να ...χρεώσουν στον Ελύτη "στήριξη" στην ΠΟΛ.ΑΝ.
Τώρα, ο κ. Σαμαράς επανέρχεται ...δριμύτερος, ως υποψήφιος πρωθυπουργός! Και πάλι, βέβαια, καπηλεύων την ελύτειον χάριν.
Ελπίζω να φοβηθεί την οργή του ποιητή, καθώς εξαργύρωσε την πάλαι ποτέ οικειότητα Ελύτη "αντωσάμενος χρυσού"!
Βέβαια στο συγκεκριμένο σποτ υπερπερισσεύει το κιτς και η άκριτη χρήση προσώπων της ελληνικής ιστορίας, που ...παρελαύνουν για να μας ...οδηγήσουν στον κ. Σαμαρά!!!
...Αλλά ρύσαι ημάς...
Πάνο, περιμένω ένα καλό κείμενό σου για τις εκλογές...
ΑπάντησηΔιαγραφήΑν ξεκινήσουμε από την αυτονόητη (;;;) αρχή, πως οι κρίσεις μας και οι τοποθετήσεις μας βασίζονται - οφείλουν να βασίζωνται! - σε αμετάβλητα πάντοτε μέτρα και σταθμά και όχι κατά διαφορετικά κατά περίπτωση, τότε ας μου επιτραπή να διατυπώσω έναν εύλογο και αυτονόητο (!!!) προβληματισμό μου με βάση την παρούσα δημοσίευση του κ. Ανδριοπούλου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕάν ενοχλούνται τινές με την εμφάνιση φωτογραφίας του Ελύτη και επίκληση κάποιων στίχων του στο προεκλογικό σποτ ενός κόμματος, θα περίμενα να έχουν ενοχληθή απείρως περισσότερο από την (επανειλημμένη!) βάναυση ΒΕΒΗΛΩΣΗ του εμβληματικώτερου ίσως μνημείου του παγκόσμιου πολιτισμού από το κόμμα των αμετανόητων νοσταλγών του σταλινισμού (ΚΚΕ), με την ανάρτηση πανώ στον ιερό βράχο της Ακροπόλεως!
Δεν ενοχλήθηκε τότε η "ευαίσθητη" κ. Ηλιοπούλου και ο ακόμα πιο "ευαίσθητος" κ. Ανδριόπουλος από την ειδεχθή και αδιανόητη αυτή πράξη των απολιθωμάτων του μπολσεβικισμού; Ποια θα ήταν η αντίδρασή τους - και πολλών άλλων "προοδευτικών" ομοτρόπων τους - εάν η πράξη γινόταν από το κόμμα που επικαλείται τον Ελύτη;
Έχει καθώς φαίνεται μια ιδιότυπη ασυλία μεταπολιτευτικά σ' αυτό τον τόπο η παράταξη που τον αιματοκύλισε πριν μερικές δεκαετίες, προσπαθώντας να επιβάλη δια της βίας των όπλων τυραννικό καθεστώς-κολαστήριο, παρόμοιο με αυτά που βίωσε η Αν. Ευρώπη. Είτε όταν ασεβή σε μνημεία πολιτισμού, είτε όταν προβαίνη σε έκνομες πράξεις:
αποκλεισμούς λιμανιών και ξενοδοχείων, δια της βίας ματαίωση ομιλιών σε παν/μιακούς χώρους (εν ονόματι του "ασύλου" και της "ακαδημαϊκής ελευθερίας") από ομιλητές που δεν είναι της αρεσκείας του, εγγραφή στα παλαιότερα των υποδημάτων του αποφάσεων δημοτικών συμβουλίων για μη παραχώρηση συγκεκριμένων χώρων για προεκλογικές συγκεντρώσεις κομμάτων (πλ. Αριστοτέλους στη Θεσ/νίκη) και άλλα πολλά, ων ουκ έστι αριθμός. Τι θα γινόταν εάν οι αυτές πράξεις γινόταν από πολιτικό φορέα μη αριστερό; Δεν χρειάζεται ιδιαίτερη φαντασία. Απλά θα είχε αναστατωθή το σύμπαν και τα αριστεροκρατούμενα ΜΜΕ της διαπλοκής θα μας είχαν ζαλίσει τον έρωτα, κατά το κοινώς λεγόμενο.
Αυτό που βασικά με ενοχλεί είναι η υποκρισία. Αυτή που, μόνη από όλα τα ανθρώπινα αμαρτήματα, στηλίτευσε αδυσώπητα ο Χριστός. Το να διυλίζη κανείς τον κώνωπα και να καταπίνη την κάμηλο, όπως στην παρούσα δημοσίευση. Πράξη στοιχειώδους εντιμότητας από την πλευρά του κ. Ανδριοπούλου θεωρώ ότι είναι η δημοσίευση φωτογραφιών (στο διαδίκτυο υπάρχουν πολλές) από τα πανώ του "κόμματος του λαού" στον ιερό βράχο της Ακροπόλεως και ο σχολιασμός του, όπως τα περί Ελύτη, που προσωπικά εγώ δεν βλέπω τίποτε το επιλήψιμο σε αυτά. Πολλώ μάλλον οφείλει να τοποθετηθή ο κ. Ανδριόπουλος, όταν οι ερυθροί έχουν κάνει και αφίσες με τις φωτογραφίες αυτές, καμαρώνοντας για τα καμώματά τους. Ανερυρθρίαστα εννοείται.
Παναγιώτη ἐδῶ διαφωνῶ κάθετα (πὼς θά'λεγε κι ὁ Λαλιώτης) μαζί σου- εἶναι ἀπὸ τὶς λίγες φορές.
ΑπάντησηΔιαγραφήὍπως ὁ Ἐλύτης δὲν εἶναι τσιφλίκι κανενὸς ἄλλου, οὔτε φυσικὰ τοῦ Σαμαρᾶ, ἔτσι δὲν εἶναι τσιφλίκι καὶ τῆς κ. Ἡλιοπούλου. Στὸ σποτάκι παρελαύνουν "σημεῖα" τοῦ γιατί εἶναι ὑπερήφανοι οἱ Ἕλληνες, σύμφωνα μὲ τὴν ΝΔ. Καί, σύμφωνα μὲ τὴν ΝΔ, οἱ Ἕλληνες εἶναι περήφανοι γιὰ τὸν Ἐλύτη. Αὐτὸ ἐνόχλησε τὴν κ. Ἡλιοπούλου- τὸν προτιμᾶ σκονισμένο σὲ βιβλιοθῆκες φαντάζομαι, ὅπου μπορεῖ νὰ ἀσκεῖ τὴν νομικὴ ἐξουσία ἰδιωτικῆς χρήσης τῆς κληρονομιᾶς τοῦ Ποιητῆ.
Ἂν καὶ ἡ δήλωση τῆς κ. Ἡλιοπούλου θὰ προβληθεῖ ὅσο δὲν πάει ἀπὸ διάφορα συμφέροντα, πιστεύω ἐν τέλει πὼς ἐκτίθεται. Ἀποφασίζει νὰ σταθεῖ ἐμπόδιο στὴν περαιτέρω υἱοθέτηση τοῦ Ἐλύτη ἀπὸ τοὺς Ἕλληνες ὡς πυλώνα τοῦ ἑλληνισμοῦ πλέον, ὄχι ὡς συντρόφου της στὰ στερνὰ τῶν ἐγκοσμίων. Κρῖμα.
(Θυμίζω ὅτι δὲν προβλήθηκε κάποια εἰκαζόμενη ἐγγύτητα τοῦ Ἐλύτη στὴν ΝΔ, ἀλλὰ οἱ στίχοι του γιὰ τὴν ἰδιοπροσωπεία τοῦ ἑλληνικοῦ λαοῦ.)
Ἐλπίζω ἠ κ. Ἡλιοπούλου νὰ διαβάσει τὸ μήνυμα, καὶ νὰ ἀναλογιστεῖ ἔστω γιὰ λίγο μήπως πρέπει κι ἐκείνη νὰ φοβᾶται λίγο τὴν ὀργὴ τῶν νεκρῶν.
ΣωτΜητραλ
Alexandra Papastefanou
ΑπάντησηΔιαγραφήΠω πω κουλτούρα που δεν κρύβεται κουβαλάει ο άνθρωπος!Σκεύη κεραμέως ..όλα, ποίηση ,μουσική στο καλάθι για ξεπούλημα, εύκολα κέρδη-νομίζουν- δεν κατέχουν πως η σκέψη και το ήθος είναι φράγμα που τσακίζει όσους τα καπηλευονται. Λυπάμαι για μια ακόμα φρίκη. Τι άλλο θα δούμε . Φαντάσου τον Hollande να κάνει προεκλογική εκστρατεία διαβάζοντας Eluard η Rimbaud! Μπράβο για την ανάρτηση, Παναγιώτη.