Ο "ΚΟΙΝΩΝΙΣΜΟΣ" ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ

Χρήστος Γαρουφαλής, Το πρόσφορο

"Εμένα από την Εκκλησία με ενδιαφέρει μόνο το κοινωνικό της έργο", μου είπε προχθές ένας σοβαρός άνθρωπος, καθηγητής πανεπιστημίου, με πολλές περγαμηνές.

Και η Εκκλησία στις μέρες μας φροντίζει να ενισχύει το κοινωνικό της "προφίλ" με τράπεζες τροφίμων, κοινωνικά παντοπωλεία, συσσίτια και άλλα παρόμοια.

Ακούγοντας όμως το Ευαγγέλιο άλλα σκέφτομαι. Ο Χριστός δεν ενοχλήθηκε από την σπατάλη του μύρου της αμαρτωλού και είπε το περίφημο "τους πτωχούς πάντοτε έχετε μεθ' εαυτών, εμέ δε ου πάντοτε έχετε". Φαντασθείτε η πόρνη να έκανε αυτή τη σπατάλη σ' αυτούς τους καιρούς "κρίσης" που ζούμε! Θα την είχαμε κατασπαράξει "οι χριστιανοί"!

Το ζήτημα είναι ότι ο "κοινωνισμός" των ημερών μας είναι γυμνός πνευματικότητας. Η Εκκλησία αποδύεται σ' ένα τεράστιο αγώνα για την εξασφάλιση ενός πιάτου φαγητού, αφιερώνει εκεί όλη της την ικμάδα, και "οι πεινώντες και διψώντες την δικαιοσύνην" υποφέρουν από λιμό και δίψα. Η πόρνη "σπουδάσασα ταχύ" εβόησε την μετάνοια πάση τη κτίσει.

Το πρόβλημα των ημερών μας θαρρώ πως είναι η αμετανοησία σε όλα τα επίπεδα! Από την πολιτική μέχρι την προσωπική, ενός εκάστου, διαδρομή.

Την ώρα που γράφω αυτό το κείμενο έρχεται στο ηλεκτρονικό μου ταχυδρομείο ένα μήνυμα για τον Άρχοντα Μυρεψό Αντώνη Σαμαρά. Διαβάστε το εδώ. Συμφωνώ, επισημαίνοντας ταυτόχρονα ότι η ανοιχτοσύνη του Πατριάρχη Βαρθολομαίου προς πάντας, επωνύμους και ανωνύμους, μας διδάσκει την συνάντηση και την φιλαδελφία με τους άλλους χωρίς αποκλεισμούς. Γιατί αν το Πατριαρχείο μπει στη λογική της απόρριψης, τότε ποιος θέτει τα κριτήρια του "έλα εσύ, φύγε εσύ";

Οι εκμεταλλευτές της στιγμής είναι γνωστοί. Και μια ...σεμνοπρεπής φωτογραφία εν Φαναρίω δεν τους σώζει...
Π.Α.Α.