Στην Αγία Όλγα των αδελφών Αραβορθοδόξων σήμερα, για να αποφύγουμε "πανηγυρικούς" εθνικού περιεχομένου, ήτοι ανέξοδες ρητορείες χωρίς αντίκρυσμα, φυσικά, "εθνικούς ύμνους" και Κύριος οίδε τι άλλο μπορεί να επινοήσουν κάποιοι κληρικοί μέσα στο ναό.
Η γιορτή του Ευαγγελισμού ως της σωτηρίας ημών το κεφάλαιον και του απ' αιώνος μυστηρίου η φανέρωσις, υποχωρεί - δυστυχώς - μπροστά στις "εθνικές" εξάρσεις και ιδιαίτερα τούτον τον καιρό της κρίσης.
Είναι έως εξοργιστικά κάποια μηνύματα επισκόπων "επί τη εθνική επετείω".
Λυπούμαι αλλά δεν συμμερίζομαι την σημερινή προτροπή του Μητροπολίτου Σύρου:
«Αγαπημένα μου παιδιά, οι αθάνατοι νεκροί του Μεσολογγίου, της Τριπολιτσάς, όσοι πολέμησαν στο Μανιάκι και την Αλαμάνα σας απευθύνουν σήμερα έναν λόγον· τώρα που θα γυρίσετε σπίτια σας στείλτε από τους υπολογιστές σας σ’ όλα τα email που γνωρίζετε αυτό το μήνυμα "σ’ αυτό τον τόπο, τότε, σήμερα, πάντοτε είμαστε έτοιμοι να πεθάνουμε για του Χριστού την πίστη την αγία και της πατρίδος την ελευθερία!"»
Οι νεκροί αποκλείεται να μου ζητούν να στείλω email για να δηλώσω την "εθνικοφροσύνη" μου. Κι ακόμα θα ήταν φρονιμότερο να μην εξαπολύονται από πολλούς κληρικούς κορώνες του τύπου "είμαστε έτοιμοι να πεθάνουμε", γιατί - συγγνώμη - αλλά δεν το πολυπιστεύω.
Η σημερινή μέρα, όπως είχε πει με έμφαση κάποτε ο Μάνος Χατζιδάκις, είναι ημέρα νεκρών! Αυτούς πρέπει να θυμόμαστε, γι' αυτούς πρέπει να προσευχόμαστε και αυτούς πρέπει να έχουμε πάντοτε προ οφθαλμών, κάνοντας ταυτόχρονα την αυτοκριτική μας: Είμαστε άξιοι της ελευθερίας που μας χάρισαν;
Πάρα πολύ καλό κείμενο που λέει μεγάλες αλήθειες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣεβασμιότατε Σύρου σας διαβεβαιώνω και εγώ πως είμαστε σήμερα πανέτιμοι κληρικοί και λαϊκοί, άρχοντες και αρχόμενοι στο ρημαδιασμένο τούτο κρατίδιο της παρακμής για όποια μίζα, κομπίνα και κάθε άλλου είδους κουτοπονηριά εξασφαλίσει κάτι από το ατομικό μας και μόνο βόλεμα. Σας διαβεβαιώνω επίσης, πως δε δίνουμε δεκάρα για ο,τιδήποτε άλλο και θα σταυρώσουμε ευχαρίστως και γρήγορα όποιον μας αποπροσανατολίζει από τα παραπάνω ιδανικά μας.
Σαν υστερόγραφο Σεβασμιότατε επιτρέψτε μου να σας αναφέρω, πως τα χρόνια της στρατιωτικής μου θητείας, που δεν είναι πια κοντινά, η βιομηχανία στρατιωτικών ρουσφετιών -την οποία πιστά υπηρετούσαν οι πολιτικοί μας τιμώντας το αίμα των αγωνιστών του γένους- είχε στενές επαφές και με κάποιους εκκλησιαστικούς παράγοντες, εξασφαλίζοντας κατ' επίφασιν στρατιωτική θητεία πέριξ της οικίας τους σε μεγάλα αστικά κέντρα, σε ημέτερους τότε στρατεύσιμους, που έχυναν δια λόγου πάντα, πολύ αίμα για την πατρίδα!
Συμφωνώ.Καλό το κείμενο και λέει αλήθειες.Ομως μη φτάσουμε και στο άλλο άκρο και ΄φοβόμαστε να δείχνουμε την αγάπη μας για την πατρίδα μας .Η ρετσινιά του εθνικιστή φοριέται πολύ εύκολα τελευταία.Μου άρεσε σήμερα το πρωί που είδα τόσες ελληνικές σημαίες στις άσχημες γειτονιές της Αθήνας.Και θυμήθηκα ένα στίχο του Κύπριου ποιητή Κώστα Μόντη για την ελληνική σημαία ¨ΕΙΝ ΟΜΟΡΦΗ,ΡΕ ΠΑΙΔΙΑ,ΠΩΣ ΝΑ ΤΟ ΚΑΝΟΥΜΕ;΄΄
ΑπάντησηΔιαγραφήΣεβασμιώτατε Σύρου
ΑπάντησηΔιαγραφήσας γνωρίζω ότι είμαι έτοιμος να πεθάνω "σήμερα" για του Χριστού την πίστη την αγία, αρκεί να με ενημερώσετε ποιός είναι αυτός που σήμερα προτίθεται να με σκοτώσει ένεκα αυτής της πίστης.
Επίσης εφ' όσον κινδυνεύει σήμερα η ελευθερία της πατρίδας και επειδή κατά κόρον διακηρύσσετε ότι η Εκκλησία ήταν παρούσα πάντα και πρωταγωνιστούσε στους αγώνες του Έθνους για την ελευθερία, περιμένω να μπείτε μπροστά και σήμερα, να πάρετε πρωτοβουλίες και να σας ακολουθήσουμε όπως και τότε οι πρόγονοί μας.