Η ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΑ ΓΟΥΡΖΗ ΣΕ ΜΙΑ ΣΥΝΑΥΛΙΑ ΜΕ ΤΗΝ ΣΥΜΦΩΝΙΚΗ ΟΡΧΗΣΤΡΑ ΚΑΙ ΤΗ ΧΟΡΩΔΙΑ ΤΗΣ ΕΡΤ

Μια ιδιαίτερη συναυλία απόψε στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών (αίθουσα Χρήστος Λαμπράκης).

Ρώσικο χιούμορ, αργεντίνικοι ρυθμοί και εσωτερικότητα: ένα πρόγραμμα που συνδύασε τους μοντέρνους ήχους του 20ού αιώνα με τη ρομαντική εποχή. 

Η αποψινή, λοιπόν, συναυλία της Εθνικής Συμφωνικής Ορχήστρας και της Χορωδίας της ΕΡΤ υπό τη διεύθυνση της φίλης μαέστρου και συνθέτριας Κωνστάντιας Γουρζή, περιλάμβανε:

Στο πρώτο μέρος την Συμφωνία αρ. 1 "κλασσική" του Sergei Prokofiev και το Κοντσέρτο για άρπα και ορχήστρα του Alberto Ginastera (1956), με σολίστ την Μαρία Μπιλντέα. Το δεύτερο μέρος ήταν αφιερωμένο στον Felix Mendelssohn: Der 42. Psalm: Wie der Hirsch schreit για σοπράνο (η Τζούλια Σουγλάκου), χορωδία και ορχήστρα, Εισαγωγή " Die Heimkehr aus der Fremde" op. 89 για έγχορδα και Ύμνος "Hör mein Bitten" για σοπράνο, χορωδία και ορχήστρα. Το πρώτο μέρος ήταν 20ος αιώνας, το δεύτερο 19ος και δη με χρώμα θρησκευτικό.

Η γυναικεία παρουσία ήταν αισθητή στη συναυλία αυτή. Γυναίκα η μαέστρος και οι δύο σολίστ (άρπα και τραγούδι).

Η Κωνστάντια Γουρζή διηύθυνε με γνώση και δυναμισμό. Με ακρίβεια και άνεση ταυτόχρονα.

Ακούγοντας την Πρώτη του Προκόφιεφ σκέφτηκα πως την είχα ακούσει για πρώτη φορά από την Ορχήστρα των Χρωμάτων υπό την διεύθυνση του Μάνου Χατζιδάκι, το 1990 θαρρώ. Από τότε την αγάπησα. Πριν τρία χρόνια, τέτοια εποχή (Ιανουάριος 2009), ο Λουκάς Καρυτινός άνοιξε με την Πρώτη του Προκόφιεφ μια συναυλία του με την ΚΟΑ στο Μέγαρο. Ο μαέστρος Λουκάς Καρυτινός ήταν απόψε στο Μέγαρο και άκουσε την Κ. Γουρζή να παίζει το έργο που κι εκείνος είχε επιλέξει.

Σε μια πρόσφατη συνέντευξή της στην Έφη Αγραφιώτη η Κ. Γουρζή μας εξηγεί ότι ο Λ. Καρυτινός ήταν η αφορμή για να ασχοληθεί με την διεύθυνση ορχήστρας (υπήρξε και ο πρώτος της δάσκαλος):

"Η συμφωνική ορχήστρα της ΕΡΤ ήταν ο λόγος που αποφάσισα να γίνω μαέστρος. Ήταν όταν πριν από πολλά χρόνια είχα παρακολουθήσει μια πρόβα με μαέστρο τον Λ. Καρυτινό, ο οποίος έκανε πρόβα μια σύνθεση του Μ. Τραυλού. Όπως αντιλαμβάνεσαι η συγκίνησή μου να δουλέψω με αυτή την ορχήστρα και τη χορωδία της ΕΡΤ είναι μεγάλη".

Νομίζω πως η ερμηνεία της Γουρζή στην Πρώτη του Προκόφιεφ ανέδειξε αυτό ακριβώς που είναι το έργο: ένα από τα πλέον αντιπροσωπευτικά έργα του μουσικού νεοκλασικισμού, το οποίο ανακαλεί με διαύγεια και απλότητα, συγχρόνως όμως με τρόπο πνευματώδη και χιουμοριστικό, το χαρακτήρα των συμφωνιών του Haydn και του Mozart, δίχως να μιμείται αυτό καθ’ εαυτό το ύφος της κλασικής περιόδου.

Νομίζω, επίσης, πως η φίλη Κ. Γουρζή δεν είχε υποπτευθεί ότι το Κοντσέρτο για άρπα του Αργεντινού συνθέτη Alberto Ginastera το είχε παρουσιάσει σε πρώτη εκτέλεση με την ΚΟΑ ο μαέστρος Λουκάς Καρυτινός (23.11.2001), με σολίστ τον ρουμάνο Ι. Ρόντσεα. Τώρα σολίστ ήταν εκπληκτική ρουμάνα Μαρία Μπιλντέα, γνώριμη και αγαπημένη από την εποχή της Ορχήστρας των Χρωμάτων επί Μάνου Χατζιδάκι. Η αποψινή ερμηνεία είχε δεξιοτεχνία, πάθος, ρυθμό. Ίσως ήταν και η καλύτερη στιγμή της συναυλίας.

Ο Μέντελσον του δεύτερου μέρους, που άνοιξε με τον 42ο ψαλμό, μας πιστοποίησε αυτό που έχει γραφεί, ότι ο συνθέτης με τους εξαίρετους «Ψαλμούς» του θέτει νέες προδιαγραφές στη χρήση θρησκευτικών θεμάτων στη μουσική, που αναπτύσσονται με έντονα ρομαντικό τρόπο, μα δεν έχουν κανένα λειτουργικό αντίκρισμα. Η Τζούλια Σουγλάκου ερμήνευσε με λυρισμό και τον Ψαλμό και τον Ύμνο, ενώ η Χορωδία της ΕΡΤ (σε διδασκαλία Δημήτρη Μπουζάνη) ανταποκρίθηκε όπως έπρεπε στις απαιτήσεις της παρτιτούρας.

Με δεδομένο ότι και τα Μουσικά Σύνολα της ΕΡΤ έχουν υποστεί συρρίκνωση λόγω της τρέχουσας κρίσης, το πρόγραμμα που διαμορφώθηκε για την αποψινή συναυλία ήταν, μάλλον, το καλύτερο δυνατό.

Π.Α.Α.

Η Κωνστάντια Γουρζή δέχεται τα συγχαρητήρια του συνθέτη Μίμη Πλέσσα