Ο ΚΥΡ - ΑΝΤΩΝΗΣ ΤΗΣ ΜΕΛΙΝΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΜΑΝΟΥ

Του Παναγιώτη Αντ. Ανδριόπουλου

Το τραγούδι Ο κυρ-Αντώνης σε στίχους και μουσική Μάνου Χατζιδάκι, τραγούδησε σε πρώτη εκτέλεση η Νάνα Μούσχουρη. Ήταν η συμμετοχή του συνθέτη στο Γ' Φεστιβάλ Τραγουδιού του Ε.Ι.Ρ τον Ιούλιο του 1961. Την ίδια χρονιά ηχογραφήθηκε Ο κυρ-Αντώνης, πάντα με τη Νάνα Μούσχουρη.

Το τραγούδι ερμήνευσαν την ίδια εποχή ο Στέλιος Καζαντζίδης με τη Μαρινέλλα, ο Πάνος Γαβαλάς με τη Ρία Κούρτη (λαϊκές εκδοχές του τραγουδιού), η Νινή Ζαχά, η Ζωή Κουρούκλη, η Βίκυ Λέανδρος και πολλοί νεώτεροι τραγουδιστές.

Ο ίδιος ο Χατζιδάκις επέλεξε τον Γιώργο Νταλάρα να τραγουδήσει τον Κυρ-Αντώνη στη Λαϊκή Αγορά του (σε ενορχήστρωση Νίκου Κυπουργού), ήτοι στον κύκλο των 30 τραγουδιών που επέλεξε να επανεκτελέσει το 1987 (μετά τη Ρωμαϊκή Αγορά). Αλλά τη μελωδία του Κυρ-Αντώνη συμπεριέλαβε ο Χατζιδάκις και στους λυρικούς Δεκαπέντε Εσπερινούς του (1964), δηλαδή την ορχηστρική εκδοχή 15 τραγουδιών του για πιάνο, άρπα, δύο κιθάρες και κοντραμπάσο.

Όμως η ονειρική ερμηνεία του ποιητικού αυτού πλάσματος του χατζιδακικού σύμπαντος, βρίσκεται στο πασίγνωστο, πλέον, φιλμάκι, στο οποίο η Μελίνα μετέφραζε στα γαλλικά τους στίχους του τραγουδιού, που έλεγε ο ίδιος ο συνθέτης, καθισμένη στα γόνατα του σχεδόν. Προέρχεται από ένα αφιέρωμα της γαλλικής τηλεόρασης στον Μάνο Χατζιδάκι και τη Μελίνα Μερκούρη, του 1960, τη χρονιά που οι δυο τους θριάμβευσαν στις Κάννες με το Ποτέ την Κυριακή του Ζυλ Ντασσέν.

Το βιντεάκι αυτό συμπεριελήφθη στο δίσκο ... Μελίνα του Μάνου (Σείριος 2004), μαζί με άλλα δύο ιστορικά βίντεο που, εκτός από τα τραγούδια, αναδεικνύουν την μοναδική, την αληθινά ερωτική σχέση Μελίνας και Μάνου.

Αυτό το βίντεο παραθέτουμε και στη συνέχεια, προς ρεμβασμόν ονειρικό, στην αυλή του κυρ- Αντώνη που μετρούσε τ' άστρα... Κι εμείς μαζί του...

Ο Κυρ Αντώνης πάει καιρός που ζούσε στην αυλή

μ'ένα κανάτι μ' ένα κρεβάτι και με κρασί πολύ

είχε δυο μάτια γαλανά κι αχτένιστα μαλλιά

κι ένα λουλούδι πάντα φορούσε στα ρούχα τα παλιά

Αχ κυρ Αντώνη πως σ' αγαπάμε

και μαζί σου τ' άστρα μετράμε

τις φωτιές για σένα πηδάμε

ώσπου να 'ρθει η βροχή.

Και τον καημό σου πάντα ξεχνάμε

σαν πουλιά μαζί τριγυρνάμε

σαν παιδιά μαζί σου γελάμε

σαν κάνεις προσευχή

Ο κυρ Αντώνης βιάζεται να πάει να κοιμηθεί

γιατί το βράδυ στα όνειρά του θέλει να θυμηθεί

ότι ποτέ δεν έζησε, μες στο όνειρό του ζει

μα η νύχτα φεύγει και λυπημένο τον βρίσκει η χαραυγή

Αχ κυρ Αντώνη πως σ' αγαπάμε

και μαζί σου τ'άστρα μετράμε

τις φωτιές για σένα πηδάμε

ώσπου να 'ρθει η βροχή.

Και τον καημό σου πάντα ξεχνάμε

σαν πουλιά μαζί τριγυρνάμε

σαν παιδιά με σένα γελάμε

σαν κάνεις προσευχή

Μα ένα βράδυ ο κυρ Αντώνης στρώνει να κοιμηθεί

κι εμείς ξυπνάμε τον καρτεράμε στην πόρτα να φανεί

Μα ο κυρ Αντώνης δεν θα βγεί ποτέ του στην αυλή

αφού για πάντα μες στο όνειρό του θέλησε πια να ζει.