Κυριακή 8 Ιανουαρίου 2012

ΑΡΧΩΝ ΠΡΩΤΟΝΟΤΑΡΙΟΣ ΤΗΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ ΧΑΛΚΗΔΟΝΟΣ Ο ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ ΤΟΥ ΖΩΓΡΑΦΕΙΟΥ

Την Πρωτοχρονιά ο Μητροπολίτης Γέρων Χαλκηδόνος Αθανάσιος απένειμε στον Διευθυντή του Ζωγραφείου Λυκείου της Κωνσταντινούπολης Ιωάννη Δεμιρτζόγλου, το οφφίκιο του Άρχοντος Πρωτονοταρίου της Ιεράς Μητροπόλεως Χαλκηδόνος.
Η Ιδιωτική Οδός συγχαίρει τον νέο Άρχοντα, ο οποίος είναι ανάστημα της Χαλκηδόνος, εύχεται εγκαρδίως επί τοις ονομαστηρίοις αυτού και παραθέτει τις δύο ομιλίες που εκφωνήθηκαν κατά την απονομή του οφφικίου.
ΟΜΙΛΙΑ ΣΕΒΑΣΜΙΟΤΑΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΧΑΛΚΗΔΟΝΟΣ κ. ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ
ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ ΤΗΝ ΑΠΟΝΟΜΗ ΟΦΦΙΚΙΟΥ ΣΤΟΝ ΙΩΑΝΝΗ ΔΕΜΙΡΤΖΟΓΛΟΥ (1/1/2012)
Ελλογιμότατε κ. Ιωάννη Δεμιρτζόγλου, Πρόεδρε της Κοινότητας Κανδυλλί και Λυκειάρχα,
Η Ι. Μ. Χαλκηδόνος Σας γνωρίζει λίαν καλώς παιδιόθεν. Ενθυμούμαι προ 40 ετών, όταν ελειτουργούσαμεν εις τον Ι. Ν. Αγίου Παντελεήμονος Κουσκουτζουκίου, Σεις μικρός τότε, κρατούσατε τα δικηροτρίκηρα. Μνήμες άληστες.
Γνωρίζει την ποιότητα και αφοσίωσίν Σας προς την Εκκλησίας καθώς και όλης της οικογένειάς Σας.
Γνωρίζει τους αγώνας και αγωνίας Σας διά την Κοινότητα Κανδυλλί και κυρίως διά το Γυμνάσιον του Ζωγραφείου, έστω και αν κατά καιρούς υφαίνονται ποικίλα εμπόδια. Σεις όμως επιμένετε, όπως λέγουν, ελλη-νικά.
Άλλωστε η πολύπλευρη αναγνώρισή Σας αποτελεί την καλλιτέραν ικανοποίησίν διά Σας.
Γνωρίζει τον ενθουσιασμόν με τον οποίον από ετών, ευλογία της Α. Θ. Παναγιότητος, οργανώνεται τας πολλάς και ποικίλας πολιτισμικού χαρακτήρος παρασχολικάς εκδηλώσεις εις την Πόλην μας και του εξωτερικού.
Εάν δε η Ι. Μ. δεν ημπορεί να ανταποκριθεί πάντοτε εις αυτάς, τούτο οφείλεται εις τον φόρτον της εργασίας και εις ορισμένας τεχνικάς δυσκολίας.
Πάντα, όπως κι αν έχει το πράγμα, νομίζομεν, ότι αι δραστηριότητες αυταί, παρά την μείωσιν του ομογενούς πληθυσμού της Βασιλευούσης θα καταγραφούν θετικές από του ιστορικού του μέλλοντος, ο οποίος θα εγκύψει εις την έρευναν της πολιτισμικής δραστηριότητος της ομογένειας της Πόλης, καίτοι παλαιότερον η πλειονότης αυτής συνίσταται εις ιατρούς και εμπόρους (Ανεστίδης) κατά τον Κ' και ΚΑ΄αιώνα.
Διό και η Ι. Μ. αποφάσισε να Σας τιμήσει και δι' ενός οφφικίου, το οποίο δεν ήτο άγνωστον εις την Επαρχίαν Χαλκηδόνος και δη εις την Κοινότητα Χρυσοκεράμου (Τσεγκέλκιοϊ), όπου επί πολλά έτη εχρημάτισε δοκίμως ως διδασκάλισσα και διευθύντρια της Κοινοτικής Σχολής η Σουλτάνα Δεμιρτζόγλου, η μητέρα Σας.
Άξιος!

ΟΜΙΛΙΑ ΙΩΑΝΝΗ Θ. ΔΕΜΙΡΤΖΟΓΛΟΥ, ΔΙΕΥΘΥΝΤΗ ΖΩΓΡΑΦΕΙΟΥ ΛΥΚΕΙΟΥ
Σεβασμιότατε Γέροντα Άγιε Χαλκηδόνος,
Σας εύχομαι μια καλύτερη χρονιά, γεμάτη υγεία, αγάπη και δημιουργία!
Είναι ιδιαίτερη τιμή σήμερα, την πρώτη μέρα του χρόνου, να βραβεύομαι από έναν πνευματικό άνθρωπο, εκλεκτό εκπρόσωπο της Μητέρας του Θεού Εκκλησίας αλλά και άξιο φίλο των γραμμάτων και των τεχνών. Η τιμή μεγάλη, η ευθύνη μεγαλύτερη!
Είχα την τύχη να γεννηθώ σε ένα μικρό και γραφικό χωριό του Βοσπόρου, το Κουσκουτζούκι, πλάι στην εκκλησία του Αγίου Παντελεήμονα. Τα πρώτα μου μαθήματα τα πήρα από τους γονείς μου: τη Νίτσα και το Θεόφιλο καθώς και την αγαπημένη μου γιαγιά Κυριακίτσα. Μου δίδαξαν αγάπη, προσφορά και ευθύνη. Μου έμαθαν να αγαπώ τα απλά και να ονειρεύομαι μεγάλα όνειρα. Κοντά τους έμαθα να μοιράζομαι και να περνάω τη ζωή μου, συμβάλλοντας στο χαμόγελο των συνανθρώπων μου. Έμαθα να αγωνίζομαι και να διεκδικώ το καλύτερο για τους άλλους. Να είμαι περήφανος για την ταυτότητά μου και να τη διαφυλάσσω σαν φυλακτό. Να μη συμβιβάζομαι και να μην υποχωρώ. Μοναδικό μου όπλο η ειλικρίνειά μου.
Αργότερα διδάχοι και συμπαραστατές οι δάσκαλοί μου:
η δασκάλα μου στο δημοτικό του Τσεγκέλκιοϊ Αμαλία Ζερβού
οι καθηγητές μου στο Ζωγράφειο: Βασίλης Κασαπίδης, Αλέξανδρος Αλεξανδρίδης, Γιάννης Τζιβελάκης, Γιάννης Τζίτζης, Κωνσταντινιά Ματζάρη, Στάθης Αρσενιάδης, Δημήτρης Παντελάρας, Βασίλης Νικολαΐδης, Ιωάννα Ψαροπούλου-Δόκου, Πέτρος Τσιτσόπουλος, Κώστας Θεοδωρίδης, Χαράλαμπος Χριστοφορίδης, Αλέκος Αποστόλου και ο Δημήτρης Φραγκόπουλος, καθηγητής, προκάτοχός μου στο Ζωγράφειο και πάντα κοντά σε κάθε προσπάθεια της Σχολής,
ακόμη, ο δάσκαλος του ακορντεόν Σαβάς Τασκέντ
οι πνευματικοί δάσκαλοι, που με μύησαν στο θέατρο και μου έδωσαν αληθινά μαθήματα ζωής, ο Στέφανος Παπαδόπουλος και ο Γιώργος Οκταποδάς
οι σκηνοθέτες μου Απόστολος Βακαδήμας και Σάββας Μελόπουλος καθώς και οι λοιποί συνεργάτες στο θέατρο και γενικότερα στο ΕΡΘΟ
τέλος, ο εκπρόσωπος του ιδρυτή της Σχολής Λάμπρος Ψαρόπουλος, που με πρότασή του και της τότε εφορίας, πριν 18 περίπου χρόνια, ανέλαβα τη Διεύθυνση του Ζωγραφείου.
Φάροι φωτεινοί και τύχη αγαθή στην ταπεινή μου πορεία, από τα παιδικά μου χρόνια,
ο Οικουμενικός μας Πατριάρχης από την εποχή που ήταν Διευθυντής του Ιδιαίτερου Γραφείου του Πατριάρχη Δημήτριου
ο σημερινός Ποιμενάρχης μας από τα δεκατρία μου χρόνια
ο Μητροπολίτης Ηρακλείας Φώτιος και οι δύο ιερείς των κοινοτήτων που μεγάλωσα, του Κουσκουτζουκίου και του Τσεγκέλκιοϊ, ο παπα-Αιμιλιανός και ο παπα-Βασίλης καθώς και άλλοι μητροπολίτες της Ιεράς Συνόδου. Δίδαξαν και διδάσκουν με το παράδειγμά τους και φωτίζουν συχνά το δρόμο μου.
Κοντά μου πάντα, συνοδοιπόροι, στα ευχάριστα και τα δυσάρεστα, στις ανάγκες του Ζωγραφείου και τις ευθύνες της Ομογένειας, στα προσωπικά και τα κοινοτικά ο συμμαθητής και αδελφικός μου φίλος Λάκης Βίγκας και ο συγχωριανός μου και παιδικός φίλος Σάββας Κοτάμ.
Το μεγαλύτερο βέβαια κομμάτι της μέχρι τώρα ζωής μου βρίσκεται στις αίθουσες του Ζωγραφείου. Εκεί όλες μου οι προσπάθειες για το καλύτερο της ομογενειακής παιδείας και όχι μόνο, εκεί δυστυχώς και οι δυσκολίες αλλά πάντα εκεί και ο Αντώνης Παριζιάνος και οι άξιοι συνάδερφοί μου, οι συνεργάτες μου στον καθημερινό αγώνα, ομόθρησκοι και αλλόθρησκοι, οι μαθητές μου και οι απόφοιτοί, η εφοροεπιτροπή της κοινότητας Σταυροδρομίου και ο πρόεδρος Γιώργος Παπαλιάρης, οι φίλοι του Ζωγραφείου τόσο από την Πόλη όσο και από την Ελλάδα, που δίνουν πνοή στο όραμα και τροφοδοτούν την πίστη ότι θα υπάρχουμε και αύριο.
Έμπνευση και δύναμή μου από τη στιγμή που γεννήθηκαν οι δύο κόρες μου: η Τάνια και η Ελίνα, το καμάρι μου, που μοιράστηκαν τις αγωνίες μου αλλά και τις χαρές και τις επιτυχίες μου.
Και τα τελευταία χρόνια στήριγμά μου η αγαπημένη μου σύντροφός στη ζωή, στα πιστεύω αλλά και στο όνειρο, η Άσπα.
Σε όλους αυτούς αξίζει η σημερινή τιμή αλλά και σε όσους δεν μπόρεσα να αναφέρω, με τη βοήθεια και τη στήριξη των οποίων, με τις ευχές και τις προσευχές τους συνεχίζω, με την ελπίδα ότι οι καλύτερες μέρες δεν έχουν περάσει. Άλλωστε ο κόσμος αλλά και το όνειρο, οι τιμές και τα αξιώματα υπάρχουν και αξίζουν μόνον όταν τα μοιραζόμαστε.
Καλή χρονιά και χρόνια καλά σε όλους μας, με την ευχή και την ελπίδα ο κόσμος να περάσει από το εγώ στο εμείς!!!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου