Από τον π. Βασίλειο Θερμό λάβαμε και δημοσιεύουμε το παρακάτω σχόλιο, συμφωνώντας απόλυτα με το περιεχόμενό του. Ο π. Βασίλειος για άλλη μια φορά ορθοτομεί τον λόγο της αληθείας.
Διάβασα σε αρκετά ιστολόγια την είδηση ότι από την Μητρόπολη Δρυϊνουπόλεως θα διεξαχθή Μνημόσυνο των πεσόντων κατά τη μάχη της Κόνιτσας, επειδή οφείλουμε στους μαχητές αυτούς την ελευθερία μας κατά τον εμφύλιο. Ενώ συμμερίζομαι τη διαπίστωση ότι χωρίς τον αγώνα τόσων και τόσων ανώνυμων η Ελλάδα θα είχε βυθιστή στο σκοτάδι της ανελευθερίας, μου δημιουργούνται κάποιες απορίες.
Το μνημόσυνο είναι ένα εκκλησιαστικό γεγονός και αποτελεί προσευχή της Εκκλησίας για την ανάπαυση των ψυχών. Μόνο οι ψυχές των μαχητών του Εθνικού Στρατού έχουν ανάγκη των προσευχών μας; Οι πεσόντες του Δημοκρατικού Στρατού δεν ήταν βαπτισμένοι και μυρωμένοι; Μήπως μάλιστα λόγω της αθεϊας και του αντιεκκλησιαστικού μίσους πολλών από αυτούς έχουν περισσότερη ανάγκη από Μνημόσυνα;
Αν ένας εκκλησιαστικός φορέας θέλει να αναδείξει τη σημασία των μαχών εκείνων μπορεί κάλλιστα να οργανώσει μία άλλη εκδήλωση (ημερίδα, βραδυνό κ.ο.κ.) όπου θα αναλυθούν τα στοιχεία και τα γεγονότα. Αλλά το Μνημόσυνο, μία ακολουθία ενσωματωμένη στη Θεία Ευχαριστία, όπου ανοίγει ο ουρανός για να ενοποιηθή με τη γη και όπου οι ζώντες και περιλειπόμενοι αγκαλιάζουν αγαπητικά στις προσευχές τους όσους έφυγαν από κοντά μας και τώρα δεν μπορούν πλέον να μετανοήσουν, συνιστά γεγονός καθολικότητος, συνέχεια και προεκταση του κοσμοσωτήριου έργου του Χριστού. Και όταν κάποιοι αποκλείονται επιλεκτικά, δεν έχουμε καθολικότητα.
Μήπως λοιπόν η εκδήλωση αυτή είναι απλώς ένα πολιτικό γεγονός; Και μήπως χάνει μια σπουδαία ευκαιρία να λειτουργήσει η Λατρεία μας παιδαγωγικά προς τον λαό, δηλαδή συμφιλιωτικά;
Εκτός αν τέτοια είναι η πρόθεση των οργανωτών, οπότε ζητώ συγγνώμη. Αλλά αυτό δεν διαφαίνεται από την ανακοίνωση.
Ο απορών,
Πρωτοπρεσβύτερος Βασίλειος Θερμός
Πάλι τὰ ἴδια καὶ τὰ γίδια ! Ὑποθέτω ὅτι ἐδόθησαν οἱ ἐξετάσεις στὸ μάθημα τῆς Προοδευτικότητας & Δημοκρατικότητας, καὶ τὰ ἀποτελέσματα κατεγράφησαν καὶ εἶνε λαμπρά ! Εὖγε !
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολλά χρόνια πρίν, ἀνάλογα ἀναμασήματα εἰπώθηκαν πρός τὸν μακαριστό μητροπολίτη Φλωρίνης π.Αὐγουστῖνο Καντιώτη. Ξέρετε κε Ἀνδριόπουλε, εἶναι ἐκείνος πού δὲν ἐπηρέασε καὶ δὲν ἄγγιξε τίς ψυχές τῶν ἀνθρώπων, ὅπως ἐμπαθέστατα γράψατε. Ὅταν λοιπόν τὸν κατηγόρησαν γιατί ἔκανε μνημόσυνο γιὰ τούς νεκρούς τοῦ Ἑλληνικοῦ Στρατοῦ μόνο , κι ὄχι γιὰ τούς νεκρούς τοῦ Δημοκρατικοῦ (sic) Στρατοῦ, ἐκείνος ἀπήντησε ὅτι πολύ εὐχαρίστως θὰ πήγαινε.Ὑπό δύο προϋποθέσεις : α) οἱ συγγενεῖς τῶν νεκρῶν νὰ καλέσουν πρός τούτο τὴν Ἐκκλησία καὶ β) νὰ τοποθετήσουν σταυρό ἐπάνω ἀπό τὰ μνήματα.-
Ἄσχετο μὲν, ἐπίκαιρο δὲ.Ἡ Δικαιοσύνη (δηλαδή ὁρισμένοι λακέδες τῆς ἐξουσίας) διώκουν ὅσους ἐξέφρασαν τὴ διαμαρτυρία τους πρός τόν πρόεδρο τῆς δημοκρατίας, ἀνήμερα τὰ Θεοφάνεια στὴ Χαλκίδα.
ΑπάντησηΔιαγραφήὉ μακαριστός π. Αὐγουστῖνος ἔλεγε ἐλεγκτικά "μεγάααλος ὁ πρόεδρος τῆς δημοκρατίας, μικρός ὁ Χριστός", ἀφοῦ οὐδείς συγκινεῖται καὶ διαμαρτύρεται γιὰ τίς φρικτές βλασφημίες πού ἀκούγωνται καθημερινά σὲ ὅλη τὴ χώρα !
Κι ἐπειδή δὲν ἔμαθα νὰ κρύβομαι, οὔτε καὶ τώρα θὰ κρυφτῶ. Σὲ μεγαλύτερη ἐκτίμηση ἔχω τὴ χέστρα μου ἀπὸ τὴν προεδρία τῆς δημοκρατίας.
ayta se edidaxe o kantiotis na xrisimopoieitai lexeis pezodromioy
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτην Κόνιτσα υπάρχουν οι Τάφοι των ανθρώπων αυτών που πολέμησαν για μια Ελλάδα έξω από τον Κομουνιστικό ζυγό. Χάρη σε αυτούς έμεινε η πατρίδα έξω από τον αθεϊστικό αυτό ζυγό. Αν οι συγγενείς συντοπίτες της επαρχίας Κόνιτσας θέλουν να κάνουν μνημόσυνο για τους πεσόντες του Δημοκρατικού Στρατού ας το ζητήσουν. Πιστεύω ότι ο καλός μας Μητροπολίτης δεν θα το αρνηθεί και με χαρά θα το τελέσει. Στο χέρι τους είναι.
ΑπάντησηΔιαγραφήH τοποθέτηση του π. Βασιλείου θα έπρεπε να είναι η στάση της εν Ελλάδι Εκκλησίας έναντι των αριστερών αμέσως μετά την λήξη του εμφυλίου,λειτουργώντας ενοποιητικά και όχι συνταυτιζομένη με τις νικήτριες δυνάμεις να ενεργεί πολωτικά και διχαστικά. Η Εκκλησία βλέπει πάντοτε το ανθρώπινο πρόσωπο πίσω απο κάθε καλή ή κακή στράτευσή του και δεν παίζει τα παιχνίδια των πολιτικών κομμάτων, κάτι που δυστυχώς γίνεται μέχρι σήμερα σε αρκετές περιπτώσεις. Η Εκκλησία στην ποιμαντική δεν βλέπει τις όποιες αρνήσεις και αγκυλώσεις ως άλλοθι ποιμαντικής αδιαφορίας και απραξίας, αλλά ως αφορμές αυτογνωσίας και ευαισθησίας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολλοί θυμούμεθα τα κηρύγματα μὶσους απο χείλη ιερωμένων και δη επισκόπων σε αντίστοιχες τέτοιες εκδηλώσεις-´´μνημόσυνα;´´ που προκαλούσαν το κοινό αισθήτήριο περί των λεγομένων, καθώς ο λόγος των κληρικών ήταν περισσότερο πολιτικός και συγκεκριμμένης ιδεολογικής στρατεύσεως.
Επικαλείται κάποιος την απάντηση του Φλωρίνης: Αλήθεια με ποιό θάρρος οι συγγενείς των αριστερών θα ζητούσαν μνημόσυνο όταν η τακτική της Εκκλησίας τους είχε ταυτίσει με τους αθέους και εχθρους της πατρίδας; Γιατί δεν έκανε την πρώτη κίνηση ο Φλωρίνης; στα μνημόσυνα που αφορούσαν τους ´´δεξιούς´´γιατί γι'αυτούς ετελούντο ας μην κοροιδευόμαστε- εκκλήθηκαν απο τους συγγενείς των πεσόντων; και αν ναι, τότε γιατί δεν σκέφτηκ(ε)αν, και τους πεσόντες της άλλης πλευράς; Αλήθεια τί εικόνα είχαν δώσει οι κληρικοί στα ξερονήσια που είχαν εξορισθή οι ιδεολογικοί εχθροί των δεξιών κυβερνήσεων; Αλήθεια οι χριστιανοί συνειδητοποίησαν την φοβερή απογοήτευση που βίωσαν οι ηττημένοι ή χαιρεκακούσαν;
ΑΝ σήμερα η Εκκλησία εισπράττει την απόρριψη απο ένα μεγάλο κομμάτι του λαού αυτό οφείλεται και στην στάση που κράτησε κατά την πρόσφατη ιστορία της, σε πολλές τέτοιες περιπτώσεις κάνοντας ιδεολογικό πόλεμο και μη δίδοντας την χριστιανική μαρτυρια, η οποία πρέπει να λειτουργεί πέρα απο τις όποιες ιδεολογικές αλήθειες ή πλάνες-έτσι ενεργούν μόνο οι εγκόσμιες δυνάμεις που αποβλέπουν στην υπερίσχυση έναντι των ιδεολογικών τους αντιπάλων και στην κατάληψη της εξουσίας, Ο Χριστός όμως είπε στους υιούς Ζεβεδαίου πως αυτός δεν είναι ο τρόπος ο δικός του!
ο σάλος
ευτυχως υπαρχουν φωνες σαν τον π. Βασιλειο που προτασσουν το εκκλησιαστικο καθολικο και αιωνιο γεγονος απο τις εφημερες και παρερχομενες ενδοκοσμικες σκοπιμοτητες και μικροτητες. δυστυχως τετοιες φωνες βαπτιζονται μοντερνιστικες και οικουμενιστικες. αλιμονο, ομως, στους μη εχοντες αγαπη. διοτι αυτο θα τους παει στα καζανια οιομενους ειναι προφητας!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚ.Ν.
Μπὰ ; Ἐνόχλησαν κάποιον ἤ κάποια πού κρύπτεται στὸ σκοτάδι τῆς ἀνωνυμίας,οἱ λέξεις πού χρησιμοποίησα ; Γιὰ τὴν οὐσία τί ἔχει νὰ πῆ ;
ΑπάντησηΔιαγραφήἌλλος ἀνώνυμος μᾶς μιλᾶ γιὰ "κηρύγματα μίσους ἀπὸ χείλη ἱερωμένων" καὶ υἱοθετεῖ ἐμμέσως τὸ χαρακτηρισμό πού ἔδιδαν πολλοί "συγκεκριμένης ἰδεολογικῆς στρατεύσεως" σὲ ἀνάλογες ἐκδηλώσεις ὡς "γιορτές μίσους" !!!
Τὸ ἐνδιαφέρον ὅμως εἶναι, ὅτι ὁ τελευταῖος ἰσχυρίζεται πώς ἦταν "ἡ τακτική τῆς Ἐκκλησίας πού τούς εἶχε ταυτίσει μὲ τούς ἀθέους καὶ ἐχθρούς τῆς πατρίδας" !!! Ἡ τακτική τῆς Ἐκκλησίας ; Kι ὄχι οἱ πράξεις τους, τὰ ἐγκλήματά τους, ἡ ἰδεολογία τους, τὰ πιστεύματά τους ; Θλίβομαι πραγματικά.
Κύριε Ἀνδριόπουλε θέλετε νὰ μοῦ δώσετε χῶρο (καὶ θὰ χρειασθῶ ἀρκετό) γιὰ νὰ παραθέσω τίς διώξεις,τὴν τρομοκρατία καὶ τὰ ΜΑΡΤΥΡΙΑ πού ὑπέστησαν ἥρωες ὁμολογητές κληρικοί στὰ χωριά τῆς μητροπόλεως τὴ περίοδο ἐκείνη ἀπὸ τούς κομμουνιστές ;
Ἄς μὴ μιλᾶμε ὅλοι ἐμεῖς οἱ ἄκαπνοι γιὰ στρατεύσεις.Μὲ τὰ ἴδια μου τ'αὐτιά πολλάκις ἄκουσα τὸν π.Αὐγουστῖνο νὰ λέει "στὰ ἐθνικά εἶμαι πιό δεξιός ἀπὸ τούς δεξιούς καὶ στὰ κοινωνικά εἶμαι πιό ἀριστερός ἀπὸ τούς ἀριστερούς."
Με συγχωρείς πάτερ,αλλά μάλλον δεν κατάλαβες την σημιολογία των όσων έγραψα- θα μπορούσα και περισσότερα-, δεν δικαιώνω κανέναν, απλώς επιμένω ότι η Εκκλησία ως η σωτηρία του κόσμου έχει άλλα κριτήρια. Φυσικά υπάρχουν μάρτυρες κληρικοί και όχι μόνον, αλλ'αυτοί απολαμβάνουν τον της δικαιοσύνης στέφανον, αλλά ακριβώς η δική τους θυσία δεν μπορεί να είναι αφορμή για αποκλεισμού, αλλά για ανοίγματα και συχώρηση, δηλ. συμπόρευση μεσα στην αγάπη του Χριστού-αλλιὼς θα ακυρώσουμε τη σταυρική θυσία του Χριστού και τόσων μαρτύρων που δεν είναι υστερόβουλη. Ο ιερός Χρυσόστομος λέει ότι οι πρώτοι χριστιανοι την ημέρα της Πεντηκοστής ήσαν Ιουδαίοι που πριν 50 ημέρες φώναζαν το άρον-άρον σταύρωσον αυτόν...
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστώ!
ο σάλος
Και ο π. Βασίλειος έχει οπωσδήποτε δίκιο, με την έννοια ότι η Εκκλησία προσεύχεται, οφείλει να προσεύχεται, για τη σωτηρία όλων ανεξαιρέτως των ανθρώπων, εικόνων του Θεού, έστω και αν κάποιοι από αυτούς, για τον α ή β λόγο, δεν επιθυμούν να είναι μέλη της Εκκλησίας Του, ή, ακόμα περισσότερο, τρέφουν μίσος άσβεστο για τη χριστιανική πίστη, όπως συμβαίνει με τους μπολσεβίκους.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπό την άλλη, και ο π. Αυγουστίνος δίκιο είχε, όταν έλεγε πως δεν θα μπορούσε να τελέση εκκλησιαστικό μνημόσυνο για κάποιους δεδηλωμένους άθεους, πολύ περισσότερο όταν κανείς από τους συγγενείς τους δεν εξεδήλωσε μια τέτοια επιθυμία. Υπάρχει κανείς που να ισχυρίζεται ότι πρέπει η ακολουθία του εκκλησιαστικού γάμου, ή της εκκλησιαστικής κηδείας, να τελήται ακόμα και για εκείνους που ΔΕΝ το επιθυμούν;
Αυτό είναι όντως ένα θέμα, επί του οποίου θα έπρεπε, νομίζω, και ο π. Βασίλειος να διευκρινήση τη θέση του και ο Παναγιώτης που τονίζει ότι συμφωνεί απόλυτα.
Επειδή νομίζω πως δίκιο υπάρχει και στις δύο τοποθετήσεις των κληρικών που προσωπικά όλως ιδιαιτέρως ευλαβούμαι και υπολήπτομαι (για διαφορετικούς λόγους τον καθένα), του π. μακαριστού Αυγουστίνου και του συγγράψαντος π. Βασιλείου, θα έλεγα, σε μια προσπάθεια συγκερασμού τους, πως ΚΑΛΩΣ η Μητρόπολη Κονίτσης τελεί το καθιερωμένο εκκλησιαστικό Μνημόσυνο των πεσόντων στρατιωτών της Πατρίδας κατά τον αντισυμμοριακό αγώνα του Έθνους, καλώς ΔΕΝ πράτει το ίδιο για τους πεσόντες της σταλινικής πλευράς, αφού από κανένα της πλευράς αυτής δεν εξεφράσθη ποτέ σχετική επιθυμία, οφείλουμε δε οι χριστιανοί να προσευχώμαστε για τη σωτηρία και την ανάπαυση ΟΛΩΝ ΑΔΙΑΚΡΙΤΩΣ των παιδιών του Θεού, είτε αυτά θέλουν, είτε δεν θέλουν να έχουν σχέση με την Εκκλησία.
Αγαπητέ Παναγιώτη και φίλοι επώνυμοι και ανώνυμοι, Καλή χρονιά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠριν ένα χρόνο, φίλη μου αγαπημένη, βουλευτής του ΚΚΕ, που για λόγους ευνόητους δεν αναφέρω το όνομά της, στην νεκρώσιμη ακολουθία της μητέρας της έκανε τον σταυρό της για να φανεί για άλλη μια φορά ότι επώνυμα και ανώνυμα μέλη στελέχη ή φίλοι της αριστεράς μπορούν να είναι ή να μην είναι θρησκευόμενοι.
Νομίζω ότι το θέμα έχει λήξει σχετικά με το αν πιστεύει η δεξιά ή η αριστερά περισσότερο ή λιγότερο.
Και όπως ως αριστερή δεν ανέχτηκα ποτέ «αριστερόμετρο» έτσι και ως πιστή δεν ανέχομαι «ευλαβόμετρο».
Το ζήτημα είναι γιατί οι ιερείς μας πράττουν ως πολιτικά πρόσωπα; Είναι ακατανόητο, αθεολόγητο, αβάσιμο.
Πού στο καλό βασίζονται για να το δούμε κι εμείς και να πούμε: ναι βρε αδερφέ, από αγάπη στο Χριστό το κάνουν…
Ποιος είναι αυτός ο ρημαδοπλησίον τον οποίον αγαπάμε ως εαυτόν;
Ποιος είναι αυτός ο ρημαδοπλησίον που τον πετροβολούμε ως αναμάρτητοι;
Μόνο οι κομμουνιστές έκαναν εγκλήματα κ. Πετρίδη εκείνη την περίοδο; Και ποιος γνωρίζει τα τι; πώς; και γιατί; των ψυχών τους ή μη μόνον ο Χριστός;
Ποιοι είμαστε εμείς που θα τους στείλουμε όλους στο πυρ το εξώτερον;
Δεν θέλω να πω άλλα… προβληματίζομαι όμως αγαπητοί και αγαπημένοι.
Να είστε καλά.
Έχει επέλθει μια παρανόηση. Δεν συζητούμε εδώ για το ποιοί έκαναν τα χειρότερα εγκλήματα. Αυτό είναι ζήτημα των ιστορικών. Συζητούμε για το ποιό είναι το χρέος των χριστιανών. Και είναι ανάγκη να ζητήσουν οι συγγενείς το Μνημοσυνο; Χρειάζεται ειδικό αίτημα για να προσευχηθή το εκκλησιαστικό σώμα για κάποιους αδελφούς του; Το Μνημόσυνο δεν αποτελεί μέθοδο για να τιμηθή η συνεισφορά κάποιων στο έθνος ή στην κοινωνία, για τη δουλειά αυτή είναι τα "πολιτικά" μνημόσυνα. Το Μνημόσυνο της Εκκλησίας είναι η κραυγή της προς τον Χριστό ότι θέλουμε να συναντήσουμε και αυτούς τους αδελφούς μας στη Βασιλεία Του, ότι θα πονάμε χωρίς αυτούς...
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο ίδιο ακριβώς συμβαίνει και για τους χουντικούς τεθνεώτες και για όποιον άλλον πολιτικό κατέστρεψε τη χώρα. Προσευχόμαστε γι’ αυτούς στη Λειτουργία; Τους μνημονεύουμε στην Προσκομιδή; Δεόμαστε για την ανάπαυσή τους κατ’ ιδίαν; Μήπως έχουμε μπερδέψει την ουσία της Εκκλησίας με την πολιτικοκοινωνική ζωή; Δεν κάνουμε επιβραβεύσεις ή απορρίψεις στη Λατρεία. Ενώνουμε την ικεσία μας οι πνευματικά ασθενείς υπέρ άλλων πνευματικά συνασθενών μας.
Συμφωνώ π.Βασίλειε και σας ευχαριστούμε
ΑπάντησηΔιαγραφήο σάλος
Προσπερνώντας τα "επώνυμα" κι επαιρόμενα "χριστιανοφασιστικά" εμέσματα γνωστού θαμώνα του blog και τις "ανώνυμες" προσπάθειες να χωρέσουν στο ίδιο τσουβάλι οι νηφάλιες τοποθετήσεις όπως του π. Βασιλείου και οι πολιτικάντικες αγκιτάτσιες του μητροπολίτη Κονίτσης και στο τέλος να δικαιωθούν οι πάντες,απευθύνομαι με κάθε σεβασμό στον π. Βασίλειο,το άρθρο του οποίου κατά τα άλλα προσυπογράφω:Γράψατε κατά λέξη"συμμερίζομαι τη διαπίστωση ότι χωρίς τον αγώνα τόσων και τόσων ανώνυμων η Ελλάδα θα είχε βυθιστή στο σκοτάδι της ανελευθερίας".Θεωρείτε δηλαδή οτι η περίοδος 49-74 ήταν "ελεύθερη";Τα ξερονήσια,οι εκτελέσεις,τα βασανιστήρια,οι πολιτικές δολοφονίες,το αστυνομικό κράτος, οι παρακρατικές συμμορίες, το φακέλωμα,τα πιστοποιητικά κοινωνικών φρονημάτων,τα πραξικοπήματα καθ'υπαγόρευση ξένων δυνάμεων,συνιστούν ελευθερία;Είμαι σίγουρος πως δεν θα επαναλάβετε την στερεότυπη προπαγάνδα"η άλλη πλευρά έκανε χειρότερα",μιας και ο ίδιος γράψατε πως δεν είναι αρμοδιότητα σας να βάλετε τα "εγκλήματα" στη ζυγαριά.Θα ήθελα επίσης την άποψη σας για την στάση της Εκκλησίας κατά την προμνημονευθείσα περίοδο,καθώς επίσης και για το αν χρειάζεται,έστω και μετά από 3/4 του αιώνα,κάποιου είδους επίσημη αναγνώριση των λαθών της...
ΑπάντησηΔιαγραφήΦαινεται πως ο π.Βασιλειος δεν εχει
ΑπάντησηΔιαγραφήακομα αντιληφθει κατι που ειναι
γνωστο σε ολους δεκαετιες τωρα; οτι
δηλαδη οι κομμουνιστες ειναι εκεινοι που δεν δεχονται την Χριστιανικη Θρησκεια,αφου την θεωρουν "οπιο του λαου" και δεν θελουν να εχουν σχεση μ'αυτην.
Ξεχναει [η μαλλον τον βολευει να το ξεχναει] οτι η Εκκλησια μας προσφερει πλουσια τα αγιαστικα και σωστικα της μεσα [Βαπτισμα,Θεια
Ευχαριστια,Ευχελαιο,Αγιασμο,Μνημοσυνα κλπ] αλλα αυτοι τα αποποιουνται.
Τωρα γιατι τα γραφει ολα αυτα και προς ποιους αποδεκτες ,ΑΓΝΩΣΤΟΝ αφου "αγνωστοι εισιν αι βουλαι των ανθρωπων ".
Οσον αφορα τα σημειουμενα απο τον
ΑΝΩΝΥΜΟ [7.1.12-11.15μ.μ.]για ενα ειμαι βεβαιος: οτι δηλαδη ο π.Β.,ως
κληρικος ,δεν θα επιζουσε σημερα αν
την εποχη εκεινη λειτουργουσε και τολμουσε να απευθυνει λογο αγαπης προς τους ενοριτες του η τολμουσε
να καυτηριασει καποια απο τις αμετρητες απαισχυντες πραξεις του
"Δημοκρατικου Στρατου".
Χρ.Δρ.
Σκοπός των ποιμένων της Εκκλησίας (πρέπει να) είναι να προσεγγίζουν τον κόσμο όχι προσχωρώντας στις διαιρέσεις του, αλλά προσκαλώντας τον σε ενότητα.
ΑπάντησηΔιαγραφήH Εκκλησία είναι μάνα όλων (δεξιών κι αριστερών) και η κάθε διάκριση των ανθρώπων με βάση τα πολιτικά τους πιστεύω θα ήταν ξένη προς την θεολογία της, το ευχαριστιακό της ήθος, προς την ίδια την ταυτότητά της: «Εκκλησία δε καλείσθαι φερωνύμως, δια το πάντας εκκαλείσθαι και ομού συνάγειν», μας υπενθυμίζει ο άγιος Κύριλλος Ιεροσολύμων (Κατηχήσεις, 18, 24. P.G. 33, 1044 B).
"εγώ δε εδεήθην περί σου ίνα μη εκλίπη η πίστις σου" λέει ο Χριστός στον Πέτρο, λίγο πριν ο Πέτρος Τον προδώσει 3 φορές (κατά Λουκάν 22:32. Όποτε νιώθω την πίστη μου να ταλαντεύεται, ή και να χάνεται, θυμάμαι αυτή τη φράση και προσεύχομαι να κάνει προσευχή και για μένα ο Χριστός. Δεν ξέρω γιατί να είναι λάθος να προσευχηθώ να βρει τη χαρά της σχέσης με τον Χριστό ένας άνθρωπος που απορρίπτει ή αγνοεί το πρόσωπό Του.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι πού είναι η συγχώρεση στη συζήτηση εδώ; Ο πλησίον μου -ο ίδιος με του Σαμαρείτη- είναι ανώνυμος. Δεν είναι αριστερός, δεξιός, πιστός, άπιστος, έλληνας, ξένος, καλός, κακός. Είναι άνθρωπος.
Θυμάμαι τον ιερέα στους 'Αθλιους του Ουγκώ, εκείνον που "σώζει" ποικιλοτρόπως τον Γιάννη Αγιάννη στην αρχή του βιβλίου. Σκέφτομαι πόσους πολλούς από εμάς σώζει μία τέτοια αγάπη. Έτσι μας αγαπάει και ο Χριστός. Και προσεύχομαι να έχουμε όλοι τα μάτια και την καρδιά να την αναγνωρίζουμε.
Δεν κάνω Θεολογία. Ίσως να λέω ανοησίες. Απλώς πιστεύω πολύ σε αυτό που θα μπορούσε να είναι Εκκλησία. Και πιστεύω ότι όλοι μας την χρειαζόμαστε πάαααααααρα πολύ.
Καλημέρες :)
Οι πεσόντες του Δημοκρατικού (sic) Στρατού δεν ήταν βαπτισμένοι και μυρωμένοι; Μήπως μάλιστα λόγω της αθεϊας και του αντιεκκλησιαστικού μίσους πολλών από αυτούς έχουν περισσότερη ανάγκη από Μνημόσυνα;
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίναι εμφανής, νομίζω, η αντίφαση που εμπεριέχεται στα δύο ερωτήματα του π. Βασιλείου. Οι κάποτε - άκοντες! - βαπτισμένοι και μυρωμένοι, αργότερα δε - εκκόντες!-άθεοι και αντίχριστοι. Δεν νομίζετε, σεβαστέ μου π. Βασίλειε, πως ό,τι έγινε σε ώριμη ηλικία εκκουσίως, αναιρεί το σε νηπιακή ηλικία ακουσίως τελεσθέν Μυστήριο του Βαπτίσματος και βέβαια και το "ξεχασμένο Μυστήριο" του Χρίσματος, για το οποίο τόσο σημαντικά πράγματα μάς έχετε γράψει; Αν όχι, μήπως φτάνουμε σε μια "μαγική" εκδοχή των εκκλησιαστικών Μυστηρίων, κατά την οποία αυτά συνεπειφέρουν μια αναπόδραστη ενέργεια ανεξάρτητα της βούλησης του ανθρώπου;
Κάποιος που απαρνήθηκε την ορθόδοξη πίστη (κρίμασι οις Κύριος οίδεν και την οποία πίστη, πιθανώτατα, ποτέ δεν είχε συνειδητά εγκολπωθή) για να προσχωρήση στους Πεντηκοστιανούς π.χ. ή, ακόμα χειρότερα, στους Μάρτυρες του Ιεχωβά, ή και στον Ισλαμισμό ακόμα, θεωρείτε πως μπορεί πλέον να είναι κοινωνός των Μυστηρίων της Εκκλησίας και των ακολουθιών, τις οποίες η Εκκλησία τελεί αποκλειστικά για τα μέλη της; Μου είναι αδιανόητο πως θα μπορούσατε ποτέ να απαντήσετε θετικά σε αυτό. Μήπως όμως αυτό συνεπάγεται έλλειμμα αγάπης της Εκκλησίας, ή έστω μεροληψία, σε βάρος εκείνων που συνειδητά δεν επιθυμούν να ανήκουν "εις την αυλήν ταύτην", για να θυμηθώ και τον τίτλο ενός άλλου εξαίρετου βιβλίου σας;
Νομίζω πως τα πράγματα είναι ξεκάθαρα. Αγάπη αδιάκριτη προς άπαντας, χριστιανούς, άθεους, άθρησκους, αντίχριστους, ετερόδοξους, αλλόθρησκους, κ.λπ. κ.λπ. και προσευχή και λαχτάρα για τη σωτηρία όλων των κτισμάτων του Θεού και των δαιμόνων ακόμα συμπεριλαμβανομένων. Εκκλησιαστικά Μυστήρια και εκκλησιαστικές ακολουθίες, όμως, ΜΟΝΟ για τα μέλη της Εκκλησίας ή, τουλάχιστον και κατ' οικονομίαν, για όσους στον παρόντα βίο δεν εξεδήλωσαν σαφή βούληση, πως ΔΕΝ επιθυμούν να θεωρούνται μέλη της. Δεν νομίζετε πως στην περίπτωση των σταλινικών συμμοριών που επιβουλεύθηκαν την ελευθερία της πατρίδας μας ισχύει η εκπεφρασμένη βούληση της αθεΐας και, ακόμα χειρότερα, της δια της βίας επιβολής της;
Επαναλαμβάνω, πως θα μου ήταν αδιανόητη κάποια διαφορετική άποψη εκ μέρους σας. Ούτε μπορώ να σας φανταστώ να θέλετε να κηδέψετε εκκλησιαστικά, ή να συνάψετε με τα δεσμά του γάμου εκκλησιαστικά, κάποιον που ξεκάθαρα δηλώνει πως ΔΕΝ ΓΟΥ-ΣΤΑ-ΡΕΙ, βρε αδερφέ! Εάν δε, παρ' ελπίδα, συμβαίνη κάτι τέτοιο, είμαι πρόθυμος να γίνω κοινωνός της άποψής σας, την οποία πάντοτε βρίσκω εξαιρετικά θεολογημένη, καίρια και ενδιαφέρουσα.
Με ιδιαίτερο σεβασμό και τιμή
Νίκος Τσαγκάρης
Οφθαλμίατρος
Άντι άλλης απάντησης προς τον Χρ.Δρ και όσους ασπάζονται τις απόψεις του,παραθέτω απόσπασμα από λόγο του εξόριστου από τους σοβιετικούς στάρετς Αρσενίου:
ΑπάντησηΔιαγραφή"«Σάς άκουσα να κατηγορείτε την εξουσία, το σύστημα, τους ανθρώπους. Κι εμένα με κουβαλήσατε εδώ μόνο και μόνο για να βρείτε ένα σύμμαχο, πού θα σας βοηθήσει να ενοχοποιήσετε την άλλη πλευρά. Λέτε, λοιπόν, πως ο κομμουνισμός γκρέμισε εκκλησίες, φυλάκισε πιστούς, πολέμησε την Εκκλησία. Ναι, έτσι είναι.
Ας εξετάσουμε όμως τα πράγματα συνολικότερα και βαθύτερα.
Ας ανατρέξουμε σε όσα προηγήθηκαν. Πολύ πρωτύτερα ο λαός μας είχε χάσει την πίστη του, είχε περιφρονήσει την παράδοσή του, είχε λησμονήσει την ιστορία του, είχε αρνηθεί τα ιερά και τα όσιά του. Ποιος φταίει γι’ αυτό; Η τωρινή εξουσία; Εμείς φταίμε! Και τώρα θερίζουμε ότι σπείραμε…
Ας θυμηθούμε, τι παράδειγμα έδιναν στο λαό οι διανοούμενοι, οι ευγενείς, οι έμποροι, οι δημόσιοι υπάλληλοι, και προπαντός, τι παράδειγμα δίναμε εμείς, οι κληρικοί.
Ήμασταν οι χειρότεροι απ’ όλους!
Γι’ αυτό και των παπάδων τα παιδιά, βλέποντας μέσα στις οικογένειες τους την ανηθικότητα και τη φιλοχρηματία, γίνονταν οι πιο φανατικοί άθεοι, οι πιο μαχητικοί επαναστάτες. Πολύ πριν από την επανάσταση του 1917 ο κλήρος είχε χάσει κάθε δυνατότητα καθοδηγήσεως του λαού.
Από το πλήθος των μοναστηριών της πατρίδας μας, μόνο πέντ’ έξι ήταν φωτεινοί φάροι του Χριστιανισμού και του πνεύματος: το Βάλαμο, η Όπτινα με τους μεγάλους στάρτσι, το Ντιβέγιεβο, το Σάρωφ και ίσως ένα – δύο ακόμα. Στα υπόλοιπα όχι μόνο την πίστη και την αρετή δεν συναντούσε κανείς, αλλά και σκανδαλιζόταν από το κοσμικό φρόνημα και την ανόητη επιδεικτικότητα.
Τι μπορούσε να πάρει ο λαός από τέτοιους ρασοφόρους, από τέτοιους δήθεν εκπροσώπους του Θεού; Εμείς τον σπρώξαμε στην επανάσταση, γιατί δεν του δώσαμε το καλό παράδειγμα. Δεν του εμπνεύσαμε την πίστη, την αγάπη, την υπομονή, την ταπείνωση.
Μην τα ξεχνάτε όλ’ αυτά, μην τα ξεχνάτε! Γι’ αυτό μας εγκατέλειψε τόσο εύκολα ο λαός.
Γι’ αυτό αρνήθηκε μαζί μ’ εμάς και το Θεό. Γι’ αυτό γκρέμισε τις εκκλησιές. Δεν μπορώ, λοιπόν, να κατηγορήσω την εξουσία, το σημερινό καθεστώς.
Γιατί οι σπόροι της αθεΐας έπεσαν τότε στο έδαφος πού εμείς οι ίδιοι είχαμε προετοιμάσει με τα λάθη μας και τον ξεπεσμό μας. Αυτή ήταν η αιτία και η αρχή του κακού. Όλα όσα ακολούθησαν, ακόμα και τούτο το στρατόπεδο και το μαρτύριο μας και οι άσκοπες θυσίες τόσων αθώων
ανθρώπων, δεν είναι παρά οι αναπόφευκτες συνέπειες.»
Eπίσης, για να μην μακρύνω άλλο το "σεντόνι" μου παραθέτω και το ακόλουθο link,σχετικό με την "βεβαιότητα" του περί του τι θα πάθαινε ο π. Βασίλειος εαν μιλούσε εκείνη την περίοδο.Μου ξεδιαλύνει αρκετές αμφιβολίες σχετικά με την σιγουριά του,η οποία φαίνεται απορρέει από ιδεολογικά οικείες πρακτικές σε παρόμοιες περιπτώσεις:
http://www.dafninet.gr/teuxos13/%CE%A0%CE%B1%CF%80%CE%AC%CF%82.htm
Λοιπόν... όλος αυτός ο "διάλογος" πλάτη με πλάτη γίνεται στο όνομα του Χριστού;
ΑπάντησηΔιαγραφήΚι αν αυτό δεν είναι κόλαση, τι είναι;
Πόση ανόητη βεβαιότητα χρειάζεται να έχει κανείς ώστε να πιστεύει ότι μπορεί να "αντικαταστήσει" τον Χριστό στην κρίση του για τους ανθρώπους;
Νεφρούς και καρδίες θα εξετάσει ο Κύριος, ευτυχώς, και όχι οι ιεροεξεταστές και οι ανατόμοι του ημεδαπού και αλλοδαπού σχολαστικισμού.
Το τραπέζι της Βασιλείας και η πρόσκληση στον Γάμο είναι ανοικτά για όλους. Τόσο πολύ δηλαδή μας ενοχλεί αν θα τα μοιραστούμε με «ιδεολογικούς εχθρούς»; Και αν ναι, γιατί;
Ξέρετε αγαπητέ κ. Τσαγκάρη κανείς μας δεν μπορεί να γνωρίζει από ποιον και αν ελέχθη το «Ήμαρτον»… κανείς μας δεν γνωρίζει ποιος έφυγε όρθιος ή πεσμένος την ώρα του θανάτου του.
Και μεταξύ μας κ. Τσαγκάρη… ελπίζουμε και παρακαλάμε όλοι να πρόλαβαν να μετανοήσουν πριν την στιγμή του θανάτου τους, ή δεν ελπίζουμε;
Με ελπίδα και πάντως αβεβαιότητα δεόμαστε στον Κύριο να σπλαχνιστεί και εμάς τους αφελείς και τους υπόλοιπους. Χωρίς την δική Του Χάρη, νομίζετε ότι μπορεί κανείς μας να κερδίσει την Βασιλεία των ουρανών και να μετέχει στη βίωση των μυστηρίων;
Αγαπητή κ. Λιντζαροπούλου,
ΑπάντησηΔιαγραφήεφ' όσον μου κάνετε την τιμή να απευθυνθήτε προσωπικά σ' εμένα, κι εφ' όσον είναι φανερό πως αδυνατείτε να καταλάβετε; δεν θέλετε να καταλάβετε; - δεν είμαι σε θέση να γνωρίζω - κι ούτε επίσης είμαι σε θέση να γνωρίζω το τι κατέχετε από τα βασικά της θεολογίας, αν και από τα γραφόμενά σας συμπεραίνω πως είστε πιστός και ευσεβής άνθρωπος, να σας το κάνω λοιπόν λιανότερα. Σημειωτέον, ούτε κι εγώ διεκδικώ δάφνες του μεγάλου γνώστη της Θεολογίας, απλά είμαι ένα μέλος της Εκκλησίας με ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τα της πίστεως.
Σε έναν ψυχορραγούντα Μάρτυρα του Ιεχωβά, προ αμνημονεύτων χρόνων και νήπιο όντα βαπτισθέντα Χριστιανό Ορθόδοξο, θεωρείτε εσείς πως είναι σωστό και πρέπον, στο όνομα της αγάπης και του ελέους του Θεού, να του μεταδωθούν τα Άχραντα Μυστήρια; Ή, μετά την αποβίωσή του, να ψαλή στην Εκκλησία γι' αυτόν εκκλησιαστική ακολουθία κηδείας και αργότερα εκκλησιαστικό Μνημόσυνο; Ναι ή ου;
Εάν ου, όπως θέλω να ελπίζω ότι θα είναι η απάντησή σας, σημαίνει αυτό κρίση από μέρους της Εκκλησίας, για το εάν ο συγκεκριμένος άνθρωπος θα κολασθή ή θα σωθή; Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί τέτοιο πνίξιμο σε μια κουταλιά νερό. Κάνετε τώρα τις αυτονόητες (;) αναγωγές, και απαντήστε μόνη σας:
Πρέπει να σπεύση η Εκκλησία, χωρίς να έχη κληθή προηγουμένως, να τελέση εκκλησιαστικό μνημόσυνο (όποιος καταλαβαίνη θεολογικά, έχει καλώς, όποιος δεν καταλαβαίνη, λυπάμαι, δεν γίνεται να είμαι σαφέστερος) σε μνημείο πεσόντων ΧΩΡΙΣ ΣΤΑΥΡΟ, δηλωτικό της εκπεφρασμένης αθεΐας τους;
Ειλικρινά, τι άλλω να πω για να γίνω σαφής και σ' εσάς, γιατί ο π. Βασίλειος σίγουρα κατάλαβε.
Με φιλία και αγάπη Χριστού (παρά την αυτονόητη πολιτική μας διάσταση)
Νίκος Τσαγκάρης
περιεργη η συμπεριφορά του π. Θερμου, τον οποίο συμπαθω. γιατι ο Κονίτσης πρεπει να παει σε μνήματα που δεν εχουν καν σταυρο και να τελέσει τρισάγιο; και τι θα λεει αυτη η ενεργεια; ενταξει καλά κάνατε ; οχι, ο Θεός μονο μπορεί να δώσει ή όχι αφεση. επομένως μνημόσυνο ή οχι αν ειχαν μετανοήσει για το αιματοκύλισμα της πατρίδας τους δεν εχουν πρόβλημα. (αν πρόλαβαν βέβαια ανάμεσα στις ομιλίες των ινστρουχτόρων τους.....)
ΑπάντησηΔιαγραφή@
ΑπάντησηΔιαγραφήκ. Τσαγκάρη
"από την Μητρόπολη Δρυϊνουπόλεως θα διεξαχθή Μνημόσυνο των πεσόντων κατά τη μάχη της Κόνιτσας, επειδή οφείλουμε στους μαχητές αυτούς την ελευθερία μας κατά τον εμφύλιο"
Εδώ είναι η διαφορά των λεγομένων σας και των λεγομένων μου κ. Τσαγκάρη.
ο π. Βασίλειος δεν δημιούργησε θέμα, οι αιτιάσεις του εν λόγω Μητροπολίτη το δημιούργησαν.
Κατά τα λοιπά, φυσικά και οι εκτός εκκλησίας δεν μετέχουν των εκκλησιαστικών μυστηρίων, και φυσικά κάποιος που ξέκοψε τον εαυτό του ο ίδιος από την εκκλησία δεν θέλει να μετέχει σε αυτά και δεν του τα επιβάλλουμε.
Αλλού λοιπόν είναι το θέμα.
Εσείς χαλαλίζετε όλους αυτούς τους ανθρώπους τους Δημοκρατικού Στρατού στους εκτός εκκλησίας και προσεταιρίζεστε τους ανθρώπους του Εθνικού Στρατού στους εντός.
Σας επαναλαμβάνω λοιπόν ότι ουδείς ή μη μόνον ο Κύριος γνωρίζει για το αν όρθιοι ή πεσμένοι έφτασαν στον θάνατο.
Μην ξεχνάτε αγαπητέ ότι πρώτος πολίτης του Παραδείσου είναι εκείνος που είπε το Μήσθητι, ο ληστής, ο αβάπτιστος και εγκληματίας. Εμείς λοιπόν ως εκκλησία προσευχόμαστε για όλους… όσο για τα μνημεία χωρίς ή με σταυρό. Ε, δεν τα έστησαν οι νεκροί αλλά οι μετέπειτα.
Ευχαριστώ για την απάντηση και την ευθεία συνομιλία.
Να είστε καλά.
πραγματι ενδιαφερων ο διεξαχθεις ως τωρα διαλογος. πολλα επιχειρηματα αμφοτερων των αντιπαρατιθεμενων ειναι ορθα, ευλογα ή ευλογοφανη. το δικαιο συνηθως ο καθενας το προσεταιριζεται ως δικη του αποκλειστικοτητα και κατορθωμα και βρισκει επ' αυτου πολλες φορες ως ερεισμα και θεολογικα επιχειρηματα, οπως ορθα παρεθεσε σε πολλα σημεια ο κ. Τσαγκαρης. Θα ηθελα μονο να επισημανω οτι η εκκλησιαστικη ακριβεια πολλακις πρεπει να αντικαθισταται απο την οικονομια. Ολοι για παραδειγμα γνωριζουμε την τελεση κηδειων και μνημοσυνων σε αυτοκτονουντες με πλαστα χαρτια ψυχολογικων διαταραχων. Τωρα θα κοιταξουμε ποσοι και ποιοι ηταν οι αθεοι στον εμφυλιο; Ασε που αμφιβαλλω αν οι "εθνικοφρονες" ηταν ολοι και κατα ποσο ορθοδοξοι, ουτε και θεωρω βεβαιο οτι ολοι οι "αντεθνικοφρονες" πεθαναν αμετανοητοι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε καθε περιπτωση η Εκκλησια οφειλει να ενωνει και οχι να διχαζει, να θεραπευει τα (πολιτικα) τραυματα του παρελθοντος και οχι να τα υποδαυλιζει, τη στιγμη μαλιστα που παει να τα σβησει ο χρονος, η ιστορια, ακομα και η νεωτερη πολιτικη συνειδηση.
Κλεινω θυμιζοντας οτι στην εν λογω μητροπολη υπαρχει προϊστορια και με εθνικα θεματα. Μπραβο και δε διαφωνω. Μηπως ομως πρεπει να προτασσεται η πνευματικοτητα του Ευαγγελιου των εθνικων ευαισθησιων; Μηπως ειναι πια καιρος για καποια μετα - στροφη;
Κ.Ν.
@ Λιντζαροπούλου
ΑπάντησηΔιαγραφήΦάουλ 1ο
"από την Μητρόπολη Δρυϊνουπόλεως κ.λπ. κ.λπ.
Εδώ είναι η διαφορά των λεγομένων σας και των λεγομένων μου κ. Τσαγκάρη".
Καλό κι αυτό. Παρατίθετε απόσπαμα από την ανακοίνωση της Μ. Κονίτσης, το αποδίδετε σ' εμένα προσωπικά (!!) για να στηρίξετε την όποια αντίθεσή σας στα όσα πολύ πολύ συγκεκριμένα έγραψα, απευθυνόμενος στον π. Βασίλειο και τα οποία είναι τελείως άσχετα με το συγκεκριμένο απόσπασμα που άστοχα επικαλείσθε.
Φάουλ 2ο
"Εσείς χαλαλίζετε όλους αυτούς τους ανθρώπους του Δημοκρατικού Στρατού στους εκτός εκκλησίας και προσεταιρίζεστε τους ανθρώπους του Εθνικού Στρατού στους εντός".
Πώς είπατε; Εγώ (ή, τέλος πάντων, κάποιο επίσημο εκκλησιαστικό πρόσωπο ή όργανο) απαγόρευσα την τοποθέτηση Σταυρού στο μνημείο των πεσόντων κομμουνιστοσυμμοριτών; Ή εγώ, αρνήθηκα στους "μετέπειτα" την τέλεση εκκλησιαστικού μνημοσύνου; Ή εσείς θεωρείτε ότι εκφράζετε αυθεντικώτερα τη βούληση των συγκεκριμένων τεθνεώτων από τον επίσημο κομματικό τους φορέα;
Αν κάποιοι ελάχιστοι από αυτούς δεν ήταν δεδηλωμένοι μαχητικοί άθεοι (και επομένως ήταν μαρξιστές-λενινιστές-σταλινιστές γιαλατζί!), δεν νομίζω πως θα είχε κανείς αντίρρηση στους συγγενείς τους, για την τέλεση εκκλησιαστικής τελετής, προς ανάπαυση της ψυχής τους. Αν είχε, θα ήταν από χριστιανικής πλευράς απαράδεκτος. Εδώ είναι το κρίσιμο σημείο. Εσείς θεωρείτε πως σαν σύνολο άδικα τους προσμετρά κανείς ως άθεους, γιατί βασίζεστε σε τυχόν ευάριθμες εξαιρέσεις-παραφωνίες στην κομματική ορθοδοξία και παραθεωρώντας το σύνολο και την ορθή κομματική-ιδεολογική τους γραμμή.
Όσο για το εάν εγώ τους πεσόντες του Εθνικού Στρατού τους προσμετρώ στους εντός, σας παραπέμπω στα όσα έγραψα στον π. Βασίλειο. Αν ήσασταν λίγο πιο προσεκτική στην ανάγνωση, θα βλέπατε ποια ακριβώς είναι η θέση μου επ' αυτού.
Φάουλ 3ο
Χρησιμοποιείτε την έκφραση Δημοκρατικός Στατός, χωρίς να βάζετε τη λέξη Δημοκρατικός εντός εισαγωγικών, κάτι που σημειολογικά σημαίνει κατάφαση στο ότι ο συγκεκριμένος Στρατός ήταν όντως δημοκρατικός. Και σταλινικός, και δημοκρατικός; Πιστεύετε λοιπόν πως αν το εγχείρημα πετύχαινε, θα ήσασταν προσωπικά ευτυχής με τη δημοκρατία τύπου Ενβέρ Χότζα, Χόνεκερ και... δυναστείας Γιονγ Ιλ; Εδώ θα ήθελα σας παρακαλώ μια συγκεκριμένη απάντηση.
Αυτά από έναν "ιεροεξεταστή" και "ανατόμο του ημεδαπού και αλλοδαπού σχολαστικισμού", όπως σπεύσατε να με χαρακτηρίσετε, με βάση τις παρατηρήσεις μου προς τον π. Βασίλειο.
Φιλικά
Νίκος Τσαγκάρης
Καλώς τον Σύριζα...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλησπέρα και χρόνια πολλά. Αρχικά θα ήθελα να συγχαρώ όλους τους συνομιλητές πού, λίγο ή πολύ, κρατάνε τον διάλογο σε ένα πολιτισμένο επίπεδο και ανταλάσσουν δημοκρατικότατα πολύ πειστικά και αξιόλογα επιχειρήματα υπέρ ή κατά της μίας ή της άλλης άποψης.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕπιτρέπεται μία τρίτη και διαφορετική άποψη και οπτική;
Με πόνο ψυχής παρατηρώ πώς ενω υπάρχει διάχυτος και ζηλωτικός ο πόθος να τιμηθούν οι πεσόντες της μίας ή της άλλης πλευράς του Εμφυλίου Σπαραγμού, παραθεωρείται ο αφανής και μεγάλος ήρωας, ο μέγας Μάρτυρας, πού λέγεται άμαχος,αμέτοχος, ελληνικός λαός.
Γιατί, οπωσδήποτε σε έναν εμφύλιο σπαραγμό υπάρχουν δύο πόλοι, αλλά ένα μόνο πεδίο εκτόνωσης και ένας μόνο χαμένος: ο άμαχος απροστάτευτος λαός και η ιστορική, εθνική του τύχη και αξιοπρέπεια. Πέρα από τους δύο πόλους, υπάρχουν και οι λευκές και οι γκρίζες ζώνες, πού βαστάζουν όλη την φρίκη και τα αρνητικά ενός πολέμου. Θύματα ενός παράλογου εμφυλίου,αδελφοκτόνου πολέμου για την διεκδίκηση της εξουσίας στην Ελλάδα. Από ποιούς διεκδικητές; Από τους υπερδημοκράτες ή τους υπερπατριώτες; Όχι. Αλλά από τις Μεγάλες Δυνάμεις και τα συμφέροντα τους επί του ελληνικού εδάφους,τους ηθικούς αυτουργούς του εμφυλίου εγκλήματος.
Ενίκησαν οι μπλε-μαύροι μισθοφόροι και όχι οι κόκκινοι μισθοφόροι και για να απαλύνω την εντύπωση από την τελευταία λέξη, τα μπλε-μαύρα πιόνια, για λογαριασμό αυτών πού τους υποκινούσαν.Όλα ήταν θέμα λοιπόν ιστορικής και μαθηματικής συγκυρίας.Νίκησε η μία πλευρα, όπως θα μπορούσε να νικήσει η άλλη. Χωρίς όμως να κατορθώσει να εξυπηρετήσει οποιοδήποτε εθνικό συμφέρον, αφού ακόμα και σήμερα το Γένος μας διχάζεται σε εθνικόφρονες και ελευθεριόφρονες, υπό την υψηλή εξάρτηση και προστασία του Ξένου και η καθεμιά πλευρά διεκδικεί τον τίτλο του μεσσίου πατριώτη.(1ο μέρος)
Για να επανέλθω λοιπόν στην δική μου οπτική, αναρωτιέμαι ποιά μητρόπολη θα επιχειρήσει ποτε να κάνει μνημόσυνο στον Άγνωστο άμαχο πεσόντα, το πραγματικό θύμα αυτής της σύρραξης και ποιός κληρικός ή λαϊκός αντίστοιχα, θα διεκδικήσει για τους αληθινούς Μάρτυρες, αυτό στοιχειώδες δικαίωμα.Καθήκον της Εκκλησίας δεν είναι ή συμφιλίωση με τους απέναντι(με όσους είναι πραγματικά απέναντι, γιατί δεν γνωρίζω πολλούς άθεους αριστερούς στην Ελλάδα) ή η τιμή σε αυτούς πού θεωρούνται "ημέτεροι"( αν υπήρξαν και αυτοί στην ουσία χριστιανοί, γιατί πολλοί δεξιοί έχουν τα είδωλα της εθνοφροσύνης και του καπιταλισμού για θεό τους), αλλά η περίθαλψη και η προάσπιση και η μνημόνευση του αδυνάτου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτους εθνικούς πολέμους και την Κατοχή η Εκκλησία στάθηκε δίπλα στον δοκιμαζόμενο λαό και δοκιμάστηκε μαζί του. Εκεί είναι εξ αρχής η θέση της. Οι "φίλοι" ήυ φίλοι της σχεδόν πάντα την πρόδωσαν και οι "εχθροί" της ή οι εχθροί της, στάθηκαν ανίκανοι να την βλάψουν. Οπότε είναι τραγικό και άστοχο να υψώνει διθυράμβους για τους μεν και να αναθεματίζει τους δε.
Επίσης, ελπίζω και προσεύχομαι, χωρίς να θέλω να θίξω τον πατριωτισμό κανενός, η εκκλησία να τελεί δημόσιες τελετές και μνημόσυνα ΚΥΡΙΩΣ για τους αμάχους και τα αθώα θύματα όλων των πλευρών και μετά για τους εμπολέμους, ακόμα και στις εθνικές επετείους.Κοντά στον Άγνωστο Στρατιώτη, ας μπεί ένα μνημείο για το Παιδί του Λιμού,την Χαροκαμένη Μάνα και τον Ανώνυμο Βομβαρδισμένο.
Τότε ίσως πετύχει, αν όχι την συμφιλίωση, τουλάχιστον ένα ετήσιο μόνοιασμα γύρω από ένα Συμβολικό μνημείο , όπου η καθεμιά παράταξη θα καλείται να αναλογιστεί τις ευθύνες της έναντι αυτού του χειμαζομένου λαού και αυτού του άχαρου τόπου.
Γενικά, δεν είμαι κατά της τιμής των πεσόντων στις εθνικές επετείους από την Εκκλησία, η οποία διαδραμάτισε ΚΑΙ ένοπλο αγώνα κάποτε, όταν χρειάστηκε, όμως πάντα εξυψώνονται οι ένοπλοι και παραθεωρούνται οι ελάχιστοι.
Πάντοτε προβάλλονται οι Ιεροί Αγώνες των θυσιαζομένων πού τους λέμε μάρτυρες,έναντι των αμάχων θυμάτων, πού έχουν όμως και αυτοί την ίδια τραγικότητα και την ίδια εγκατάλειψη του εσταυρωμένου Χριστού.Και ίσως σε αυτούς προσιδιάζει περισσότερο ένας τέτοιος τίτλος.
Στην ιδιωτική προσευχή και την μνημόνευση η αναφορά στην ανάπαυση όλων των νεκρών είναι νομίζω αυτονόητη υποχρέωση μας. Και χωρίς να χρειάζεται...η συγκατάθεση τους.
Συγγνώμη αν πολυλόγησα ή παλλιλόγησα σε κάποια σημεία.(2ο μέρος)
Οι θεράποντες του πολιτικώς ορθού εν οις και ο π.Βασίλειος Θερμός πρέπει να καταλάβουν ότι ο μητροπολίτης Κονίτσης δεν πρόκειται να εξυπηρετήσει επικοινωνιακές σκοπιμότητες που προάγουν τη λήθη εις βάρος της ιστορικής αλήθειας.Φτάσαμε στο σημείο να τσουβαλιάζουμε στο ίδιο σακί το θύτη με το θύμα.Είναι ιστορικά βεβαιωμένο ότι η μάχη της Κόνιτσας συνετέλεσε αποφασιστικά στο να μη γίνουμε Αλβανία με ό,τι αυτό συνεπάγεται.Και όλοι γνωρίζουμε τι συνέβη στην Αλβανία το 1967 όταν με διάταγμα του Χότζα οι ναοί μετατράπηκαν σε σταύλους και καταργήθηκε διά νόμου η θρησκευτική λατρεία και οποιαδήποτε θρησκευτική εκδήλωση,δημόσια ή ιδιωτική.Μέχρι και η βαφή των πασχαλιάτικων αυγών είχε ποινικοποιηθεί όπως μου περιέγραψε προσφάτως μία βορειοηπειρώτισσα.Οι αντάρτες του ΔΗΘΕΝ δημοκρατικού στρατού,μιλάνε για δημοκρατία οι οπαδοί της δικτατορίας του προλεταριάτου,είχαν σαν κοσμοθεωριακή αφετηρία τους τον αθεισμό και το διεθνισμό.Αν ρωτούσαμε τους περισσότερους απ αυτούς θα απέκρουαν για λόγους που σχετίζονται με τη συνέπεια στην ιδεολογία τους τη διενέργεια μνημοσύνου.Αλλά κι αν ακόμη δε συνέβαινε κάτι τέτοιο υπάρχει κι ένας συμβολισμός.Η διενέργεια μνημοσύνου για τους στρατιώτες και των δύο στρατών ταυτόχρονα εξυπηρετεί επικοινωνιακές και πολιτικές σκοπιμότητες.Με την ίδια λογική να κάνουμε μνημόσυνο για τους πεσόντες Έλληνες και Βουλγάρους στρατιώτες που πολέμησαν σαν αντίπαλοι στους βαλκανικούς πολέμους.Η τέλεση ταυτοχρόνως μνημοσύνου για τους υπερασπιστές της πόλης και για τους αντάρτες του ΕΛΑΣ αφαιρεί το ειδικό βάρος της επετείου που έχει σχέση με την τιμή που αποδίδει η Εκκλησία μαζί με την πολιτεία στη θυσία των αγωνιστών του Εθνικού Στρατού και μετατοπίζει το κέντρο βάρους στη λήθη εις βάρος της ιστορικής πραγματικότητας.Φυσικά και οι στρατιώτες του ΔΗΘΕΝ δημοκρατικού στρατού δικαιούνται μνημοσύνου εφ όσον το ζητήσουν όσοι απ αυτούς επιζούν ή οι συγγενείς τους.Αλλά όχι στην επέτειο της μάχης της Κόνιτσας.Σε άλλη ημερομηνία γιατί αλλοιώς προκαλούν τους κατοίκους της περιοχής και την ιστορική αλήθεια.
ΑπάντησηΔιαγραφή@
ΑπάντησηΔιαγραφήκ. Τσαγκάρη, δεν παίζουμε ποδόσφαιρο, ελπίζω συνομιλούμε με σεβασμό.
Κατ’ αρχήν δεν έσπευσα να χαρακτηρίσω εσάς. Έχει κάνει πολύς κόσμος εδώ και αλλού με απόλυτο φανατισμό τόση πολιτική κουβέντα για ένα εκκλησιαστικό γεγονός το οποίο φυσικά δεν άπτεται καθόλου της πολιτικής ή δεν θα έπρεπε όπως πιστεύω.
Σας απευθύνθηκα με απόλυτο σεβασμό τοποθετώντας το ζήτημα στην αρχική του βάση, εκεί από όπου ξεκίνησε. Δεν σας απέδωσα καθόλου το απόσπασμα της Μητροπόλεως. Ήλπισα αφελώς ίσως ότι θα βλέπατε μέσα σε αυτό λόγους οι οποίοι δεν είναι εκκλησιαστικοί.
Αγαπητέ μου, ξέρετε γιατί ο Αθανάσιος Διάκος δεν είναι άγιος της εκκλησίας μας; Ερευνήστε το λίγο…
Η εκκλησία έχει ιερούς κανόνες οι οποίοι δεν αλλάζουν ανάλογα με τα πολιτικά συστήματα. Αίρεται πάνω από την πολιτική και πάνω από τον κόσμο. Πώς θα το κάνουμε.
Οι κομματικοί οργανισμοί κ. Τσαγκάρη δεν μπορούν να πάρουν καμία μα καμία απόφαση για την ψυχή και την πίστη κανενός. Μπορούν να ελπίζουν ότι το κάνουν, όσοι περιλαμβάνουν ζητήματα τέτοια στις θέσεις τους, και εμείς ως πιστοί να ελπίζουμε ότι δεν το πετυχαίνουν…
Έχετε τις πολιτικές απόψεις σας και δεν σας εγκάλεσα γι αυτές. Ούτε σας απέδωσα ευθύνη για την ύπαρξη ή μη σταυρού σε οποιοδήποτε μνημείο. Και φυσικά όταν σας είπα χαλαλίζετε εννοούσα με την σκέψη σας. Και πάντως για να είμαστε σοβαροί κ. Τσαγκάρη δεν σας ανέκρινα για τις πολιτικές σας απόψεις. Εξ αρχής μίλησα μαζί σας πάντα αναφερόμενη στο εκκλησιαστικό και μόνο στο εκκλησιαστικό μέρος του θέματος και ΤΟΛΜΑΤΕ τώρα να μου ζητάτε να σας πω εδώ την άποψή μου για το τι θα είχε γίνει στην χώρα αν είχε κερδίσει ο Δημοκρατικός Στρατός;
Κύριε Τσαγκάρη, ευτυχώς, πέρασε η εποχή των πιστοποιητικών κοινωνικών φρονημάτων αλλά και των πιστοποιητικών εκκλησιαστικών φρονημάτων.
Προσπάθησα να δείτε και την δική μου θέαση η οποία δεν λαμβάνει καθόλου υπόψη της την πολιτική τοποθέτηση των νεκρών αλλά το εκκλησιαστικό μας βίωμα και την χριστιανική μας ελπίδα.
Λυπάμαι αλλά δεν μιλάμε ούτε στην ίδια βάση ούτε την ίδια γλώσσα.
Να είστε καλά.
Αγαπητή κ. Λιντζαροπούλου,
ΑπάντησηΔιαγραφήτο ότι δεν μιλάμε στην ίδια βάση, ούτε την ίδια γλώσσα, αυτό είναι κάτι παραπάνω από βέβαιο και εμφανές. Το να επαναλαμβάνω δε πράγματα που έχω λεπτομερώς διασαφηνήσει, είναι βαρετό κι ενοχλητικό και για ΄μένα και για όσους γίνονται κοινωνοί του διαλόγου. Επί τέλους, όποιος κατάλαβε, κατάλαβε.
Επειδή παρεξηγήσατε το μεταφορικόν του εκφραστικού τρόπου, να διευκρινίσω λοιπόν πως φάουλ, ένας ποδοσφαιρικός όρος, χρησιμοποιείται εδώ με την έννοια της αστοχίας, ή του ατοπήματος. Και βέβαια, με πολύ σεβασμό προς το πρόσωπό σας. Λυπάμαι που είμαι υποχρεωμένος να κάνω και τέτοιου είδους διευκρινίσεις.
Λέτε κάπου ότι "τους χαλαλίζω με τη σκέψη μου". Ενδιαφέρον το ότι πιστεύετε πως έχετε την ικανότητα να διαβάζετε τη σκέψη των άλλων. Επί του συγκεκριμένου θέματος πάντως, τη σκέψη μου τη διατύπωσα με κάθε σαφήνεια και, κατά τα λοιπά, να υπομνήσω τα πολύ ωραία πράγματα περί του μόνου ετάζοντος καρδίας και νεφρούς...
Ξέρετε κάτι; Με φτηνές υπεκφυγές του τύπου των πιστοποιητικών κοινωνικών φρονημάτων, τις οποίες απαξιώ καν να σχολιάσω, ως στερούμενες στοιχειώδους σοβαρότητος, δεν μπορείτε να αποφύγετε το ερώτημα που ευθέως σας έθεσα, για τη γνώμη σας περί των σταλινικού τύπου "δημοκρατιών".
Αντιλαμβάνομαι βέβαια τη δύσκολη θέση σας και τον βαθύ εσωτερικό διχασμό που βιώνετε προσπαθώντας να συμβιβάσετε τα ασυμβίβαστα, την ιδιότητα του πιστού μέλους της Εκκλησίας, αφ' ενός, και του ανήκοντος σε μια πολιτική παράταξη με ξεκάθαρα και επίσημα εκπεφρασμένη άθεη κοσμοθεωρία, αφ' ετέρου, που επί πλέον σταθερά και διαχρονικά υπήρξε υμνητής των εν λόγω καθεστώτων, στα οποία, ως γνωστόν, η χριστιανική πίστη τέθηκε υπό απηνή διωγμό. Αν τολμάτε λοιπόν, μια που με ρωτήσατε εμένα πώς τολμώ, θέστε στον εαυτό σας τα αμείλικτα ερωτήματα. Σ' αυτό λοιπόν το πλαίσιο εντάσσεται, ας μου επιτρεπή η εκτίμηση, και η πρεμούρα σας: να δικαιωθή μέσω της τέλεσης εκκλησιαστικού μνημοσύνου για τους πεσόντες του ψευτο-δημοκρατικού στρατού, η πολιτική σας τοποθέτηση, το δικό σας δηλ. προσωπικό εσωτερικό πρόβλημα, που το εξωτερικεύετε με τον τρόπο αυτό.
Ίσως σας γίνωμαι δυσάρεστος με το να ανασύρω στην επιφάνεια του συνειδητού συναισθήματα, που προσπαθείτε αγωνιωδώς να τα καταχωνιάσετε στο βαθύ υποσυνείδητο. Όμως το κάνω όχι με χαρά ή χαιρεκακία, αλλά μόνο χάριν της δικαιοσύνης, της οποίας βέβαια σε καμμία περίπτωση δεν διεκδικώ το μονοπόλιο. Κι εδώ από την πλευρά μου θα μου επιτρέψετε να βάλω μια τελεία στο λόγο μου.
Με ειλικρινή (το τονίζω αυτό) φιλία
Νίκος Τσαγκάρης
9.52,από πότε οι γραφικοί ογκανίζοντες ιδεολογικοί απόγονοι των Γερμανοτσολιάδων και των Ταγματασφαλιτών ονομάστηκαν "κάτοικοι της περιοχής" που προκαλούνται κιόλας;Και ποιός είστε εσείς που θα ορίσετε αν,πότε και για ποιούς θα γίνει μνημόσυνο;Οσο για την εξυπνάδα με τους Βούλγαρους,μάλλον δεν έχετε διαβάσει εκείνο το ντεμοντέ αναρχοκομμουνιστικό"ουκ ένι Ιουδαίος,ουδέ Έλλην..."ενός πασίγνωστου Εβραίου ινστρούκτορα.Αλλά έτσι είναι,όταν η Εκκλησία που στεγάζεστε όλοι εσείς οι "νοικοκυραίοι" έχει μεταβληθεί σε δημόσια υπηρεσία πρέπει να ακολουθείται όλο το οργανόγραμμα.Παράτες,χειραψίες,εναγκαλισμοί με τις Αρχές,εξέδρες επισήμων,κηρύγματα εθνικής ενότητας και "αέρα να φάμε τους "οχτρούς".Kαι φυσικά "θυσίες" του ποιμνίου για το καλό της Πατρίδος.Άμα είναι να πειραχθεί κανένα "ιερό" στρεματάκι βέβαια ξαναβγαίνει το αραχνιασμένο γιαταγάνι του Παπαφλέσσα,μέχρι να ολοκληρωθούν τα αλισβερίσια με μια συμφωνία που θα ζήσουν αυτοί καλά κι οι άλλοι καλύτερα.Που καιρός για Ευαγγέλιο και άλλα τέτοια αντεθνικά αναγνώσματα;
ΑπάντησηΔιαγραφή@
ΑπάντησηΔιαγραφήκ. Τσαγκάρη,
Σας ευχαριστώ για την ψυχολογική ανάλυση. Όλοι έχουμε ανάγκη την ματιά των άλλων για να δούμε τον εαυτό μας.
Δεν λέω πολύ ωραία πράγματα κ. Τσαγκάρη. Λέω πολύ σωστά πράγματα, τα οποία όμως σκοντάφτουν στην πολιτική σας εμπάθεια. Θα μπορούσα να σας απευθυνθώ με πολιτικά επιχειρήματα και να στήσουμε εδώ έναν ακόμη εμφύλιο, αρνούμαι πεισματικά. Το μόνο που σας ρωτώ όχι μόνο εσάς αλλά όλους τους εμπαθείς ένθεν κι ένθεν είναι πώς ζείτε κουβαλώντας τόση εμπάθεια;
Επιλέξατε μία πλευρά πολιτική και εγώ έχω επιλέξει μία άλλη γιατί εκτός από πιστοί είμαστε και μέλη της κοινωνίας. Αυτό δεν μας αφαιρεί το δικαίωμα να είμαστε στην ίδια εκκλησία. Ποτέ δεν υπήρξε κριτήριο.
Το γιατί δεν σας απαντώ είναι εμφανέστατο λοιπόν αλλά εσείς δεν θέλετε να το δείτε.
Θα το εξηγήσω με μία φράση: Δεν επιτρέπω στον εαυτό μου να διαχωρίζει τον κόσμο με βάση τα πολιτικά κριτήρια. Για μένα ο εμφύλιος έχει τελειώσει.
Θα μιλώ πάντα εκκλησιολογικά και Θεολογικά. Στον Χριστό πιστεύουμε κ. Τσαγκάρη. Αυτός είναι ο καλός ποιμήν και ο σπλαχνικός πατέρας και για τα απολωλότα πρόβατα ήρθε στον κόσμο. Η πίστη μας είναι προσωπική, και ο Θεός μας πρόσωπο. Όλη η υπόθεση της σωτηρίας είναι υπόθεση σχέσης. Της δικής μας σχέσης, ενός καθενός, με τον Θεό. Δεν γίνεται ομαδικά και δεν εξαρτάται από τίποτε άλλο. Όλοι εμείς όμως που έχουμε την αυταπάτη σχέσης με τον Χριστό καλούμαστε να την δοκιμάσουμε και να δοκιμαστούμε μέσα από την σχέση μας με τον «άλλο». Για σας είναι ο οραματιστής του σταλινισμού, αυτόν καλείστε να αγαπήσετε. Εγώ εξαιτίας της απόχρωσης των πολιτικών μου πεποιθήσεων πρέπει να αγαπήσω και αυτόν και τον δεξιό εθνοσωτήρα.
Λοιπόν η Δευτέρα ξανοίγεται εμπρός μου με πολλή δουλειά.
Σας εύχομαι μια καλή εβδομάδα.
*** ΥΓ… Ψάξτε το θέμα του Αθανασίου Διάκου, θα εκπλαγείτε.
Δηλαδή στις ενορίες των αποθανόντων στρατιωτών του λεγόμενου δημοκρατικού στρατού δε γίνονται μνημόσυνα;Πρέπει να γίνει και κοινό με τους πεσόντες του εθνικού στρατού;Για να φανεί ότι η Εκκλησία προάγει την εθνική συμφιλίωση;Επειδή κάτι τέτοιο είναι σήμερα της μόδας;Και συνιστά μία τέτοια πρακτική αληθινή εθνική συμφιλίωση ή γίνεται για λόγους επικοινωνιακούς;Η αληθινή εθνική συμφιλίωση περνά απ την παραδοχή της ιστορικής αλήθειας και την εκζήτηση συγγνώμης απ αυτούς που αιματοκύλισαν τη χώρα κι έστρεψαν τα όπλα κατά της πατρίδας.Και όχι μόνο δε ζήτησαν συγγνώμη οι εν λόγω αλλά είχαν και το απύθμενο θράσος να διοργανώσουν γιορτές και πανηγύρια για την ίδρυση του λεγόμενου δημοκρατικού στρατού προκαλώντας την ιστορική μνήμη και την ευαισθησία των κατοίκων της περιοχής που βαφτίστηκαν από κάποιο σχολιογράφο άκριτα εντελώς γερμανοτσολιάδες.Οι άνθρωποι που κατακρεουργήθηκαν εν ονόματι της...δημοκρατίας.Συγχώρηση και συμφιλίωση ναι,λήθη όχι!
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν είναι κακό να τελούνται τα όποι
ΑπάντησηΔιαγραφήα μνημόσυνα,κακό είναι να πολιτικο-
λογούν και φληναφούν οι αρχιερείς,
όπως ο κ. Τρεμπέλας και άλλοι πράτ-
τουν ευκαίρως-ακαίρως!
Κατά τα λοιπά μπορεί ο εν λόγω κύρι
ος,που τυγχάνει ΔΥΣΤΥΧΩΣ να είναι και Πατρινός,να τους μνημονεύσει ΟΛΟΥΣ-κατά το "ΑΓΑΠΑΤΕ ΤΟΥΣ ΕΧΘΡΟΥΣ
ΗΜΩΝ,ΚΑΛΩΣ ΠΟΙΕΙΤΕ ΤΟΥΣ ΜΙΣΟΥΝΤΑΣ ΥΜΑΣ"αν βέβαια,ως θεολόγος κι ιερω-
μένος το ξέρει!Κι αυτός και κάποιος κύριος Πετρίδης!!!
To θέμα δεν είναι να γίνει κοινό μνημόσυνο καλά και ντε.Εδώ κάποιοι αμφισβητούν εν είδει Μεγάλου Ιεροεξεταστή αν πρέπει καν να γίνει μνημόσυνο για τα "μιάσματα".Τι να λέμε,ξεχειλίζει η αγάπη των "ελληνορθοδόξων"!Το θέμα στην προκείμενη περίπτωση είναι οτι ο κομμουνιστοφάγος,μεταναστοφάγος,στρατολάγνος,ευελπιδολάγνος και γιαουρτωτής μητροπολίτης,ακολουθώντας διαχρονικές πρακτικές του συναφιού του, υπηρετεί ξεκάθαρες κομματικές γραμμές,διχάζει το ποίμνιο του με μανιχαιστικό τρόπο κι εμπλέκει τα πάθη και τα μίση του ακόμα και στις ιερουργίες!Άλλωστε "εκ του περισσεύματος της καρδίας λαλεί το στόμα".Κατά τα άλλα,ουδείς απαίτησε καμιά επικοινωνιακή εκδήλωση,ούτε την "αποδοχή" κανενός χριστιανοφασίστα κληρικού ή λαικού!Το μεγάλο κομμάτι του λαού,στο οποίο ασφαλώς συμπεριλαμβάνονται και πάρα πολλοί πιστοί,έχει ήδη κρίνει ιστορικά ποιοί αγωνιστές είναι άξιοι της αποδοχής του,όσο και να σκούζει ο εν λόγω και οι ομόφρονες του,των οποίων η υποκρισία σχολιάζεται..
ΑπάντησηΔιαγραφήΌσον αφορά τους χαρακτηρισμούς "στρατολάγνος" κλπ για τους οποίους πολλοί θα αντιδράσουν,ας δουν πρώτα αυτά:
http://news247.gr/ellada/eidiseis/to_xadi_toy_mhtropolith_konitshs_stoys_eyelpides.1568201.html
http://nationalpride.wordpress.com/2011/04/15/%C2%AB%CE%B9%CE%B5%CF%81%CF%8C%CF%82-%CF%80%CF%8C%CE%BB%CE%B5%CE%BC%CE%BF%CF%82%C2%BB-%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CE%BA%CF%8C%CE%BD%CE%B9%CF%84%CF%83%CE%B1/
http://epilarhia.blogspot.com/2010/02/blog-post_8088.html
http://www.romfea.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=9048:-q-q&catid=26:2009-12-18-08-38-40
http://www.orthodoxia-ellhnismos.gr/2010/01/10.html
http://www.koinwnia.com/2010-01-14-18-06-37/2010-02-10-16-11-27/2010-05-27-16-35-06/190-2010-04-22-10-53-35
Σας κάθεται στο λαιμό μερικούς εδώ μέσα ο Τρεμπέλας!Μιμηθείτε τον πρώρα στην ασκητικότητα,την παρρησία και την αφιλοχρηματία και μετά μιλήστε!
ΑπάντησηΔιαγραφήhttp://www.e-grammes.gr/images2/2908.jpg
ΑπάντησηΔιαγραφήΜπαμ κάνει η ασκητικότητα και η αφιλοχρηματία..
Λυπάμαι πολύ για το σχόλιο των 4:32μ.μ.Ειρωνεύεται καταφανώς την ασκητικότητα και την αφιλοχρηματία του μητροπολίτη Κόνιτσας εξ αιτίας μίας φωτογραφίας που τον εμφανίζει να φέρει μίτρα και αρχιερατική στολή όπως όλοι ανεξαιρέτως οι μητροπολίτες.Αν είναι δυνατόν!Ο άγιος Νεκτάριος που φορούσε μίτρα και αρχιερατικά άμφια δεν ήταν ασκητικός και αφιλοχρήματος;Άπ αυτό κρίνεται η ασκητικότητα και η αφιλοχρηματία ή απ την εν γένει πολιτεία ενός κληρικού;Πόσοι άγιοι επίσκοποι έφεραν επί γης παρόμοια περιβολή όταν ιεροπρακτούσαν και παρόλα αυτά αγίασαν;΄Ρωτήστε όποιον θέλετε στην Κόνιτσα για τις προαναφερθείσες αρετές του μητροπολίτη.Πολύ φοβούμαι ότι με την τακτική αυτή μιμούμαστε γνωστό αθειστικό μπλογκ που καπηλεύεται τον Ροίδη και μη βρίσκοντας κάτι ουσιαστικό προκειμένου να μεμφθεί το δεσπότη της Κόνιτσας δημοσίευσε τη φωτο με τη μίτρα και τη στολή προκειμένου όπως αφελώς νόμισε να τον πλήξει.
ΑπάντησηΔιαγραφήhttp://www.enoriaka.gr/index.php?option=content&task=view&id=769&Itemid=2
ΑπάντησηΔιαγραφήΑγαπητοι φιλοι,
ΑπάντησηΔιαγραφήτις τελευταιες μερες παρακολουθω με ενδιαφερον το διαλογο που διεξαγεται σχετικα με την Μητροπολη Κονιτσης και τα πατριωτικα μνημοσυνα....
Μαλιστα ειδα και το κηρυγμα του Μητροπολιτη στο Youtube
Οταν κανεις διαβασει ομιλιες των μεγαλων Πατερων αλλα και νεοτερων εκκλησιαστικων συγγραφεων μπορει να καταλαβει ποσο μακραν ειμαστε απο την παρακτικη των Θεουμενων που ισχυει ο λογος "ουκ εχομεν ωδε πολιν μενουσαν..." και των κηρυγματων με περιεχομενο ξενο με την αποστολη της Εκκλησιας....
Οσο για τις Μιτρες των αρχιερεων που υπερασπιζονται καποιοι επειδη τετοια φερει και ο Κονιτσης ας διαβασουν μελετες του καθηγητου Αρ. Πανωτη και ας δουν και σχετικη του συνεντευξη που λυνει πολλες αποριες σε σχεση με την αμφιεση των αγιων Πατερων και των μεταπειτα Αρχιερεων...
Παντως επιτελους καποιοι κληρικοι πρεπει να καταλαβουν πως η Εκκλησια δεν ειναι σωματειο με εσωτερικο καταστατικο πιστοποιητικα κοινωνικων φρονηματων αλλα
σωμα Χριστου στο οποιο δεν γινονται διακρισεις αφου ουκ ενι ιουδαιος και ελλην ....
Τα εθνικα κρατη ειναι κατασκευασμα του 19ου αιωνα ενω η Εκκλησια εχει ζωη επι της γης πανω απο 2000 χρονια
τα εθνικα κρατη θα καταργηθουν.... και η πιστη ακομη θα καταργηθει...
Η ΑΓΑΠΗ θα μεινει
ευχαριστω για την φιλοξενια
Θα ξεκινήσω λέγοντας ότι είμαι ΔΕΞΙΩΝ φρονημάτων και ότι δεν ντρέπομαι καθόλου, όπως επίσης δεν ντρέπομαι, αλλά πολύ περισσότερο είμαι υπερήφανος για τους ΑΡΙΣΤΕΡΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ μου!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΝτρέπομαι όμως για άλλους συχριστιανούς που ξεχνάνε ότι είναι χριστιανοί και προβάλουν την εθνικοφροσύνη τους!
...Ε ναί λοιπόν, αν δεν το ξέρετε αμφότεροι, Δεξιοί και Αριστεροί, ο εμφύλιος (ή αλλιώς συμμοριτοπόλεμος sic)έχει τελείωσει το 1949, η δικτατορία το 1974, η Γυάρος καιη Μακρόνησος έχουν κλείσει και και και... ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΠΟΤΕ ΘΑ ΖΗΣΟΥΜΕ ΣΤΟ ΣΗΜΕΡΑ; Αν δεν κάνω λάθος την περασμένη βδομάδα περάσαμε στο 2012.
...για να μην αναφέρω άλλους που έχουν πάθος με την φραγκοκρατία, με την άλωση και και και... ευτυχώς ξεπεράσαμε το σύνδρομο του τρωϊκού πολέμου!
Καλοί μου άνθρωποι η ιστορική μνήμη και αλήθεια, δεν σημαίνει εμμονή και προσκόληση, ούτε βέβαια η κάθαρση της σημαίνει λήθη!!!
...και στο κάτω, κάτω δεν μας "έσωσε" ούτε ο Στάλιν, ούτε ο Βαφειάδης, αλλά ούτε ο Τσώρτσιλ, ούτε ο Βασιλιάς Παύλος... ΜΑΣ ΕΣΩΣΕ Ο ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ.
Και πάλι θα ξαναπώ ότι είμαι δεξιών φρονημάτων, αλλά αυτό που προσδιορίζει τον εαυτό μου και αυτά που με ζωοποιούν είναι το Βάπτισμα και το Χρίσμα μου και η Θεία Ευχαριστία! Αυτά τα τρία είναι που θα μας μείνουν, όχι τα δεξιά ή αριστερά ανθρώπινα και μηδαμινά και ψεύτικα!
Καλή Χρονιά!
@ 9/1/2012 Απάντηση:Ο Τρεμπέλας ΔΕ
ΑπάντησηΔιαγραφήμας κάθεται στο λαιμό,αλλά θέλει να
μας καθήσει στο σβέρκο καμιά χούντα
για να δικαιωθεί σε όσα κατά και-
ρούς λέει!Αν έχει ασκητικότητα,αφι-
λοχρηματία και παρησία ΔΕΝ κάνει τί
ποτα άλλο απ'αυτά που είναι ΥΠΟΧΡΕΩ
ΜΕΝΟΣ να τηρεί με βάση τον όρκο,που
έδωσε κτά την κουρά του,ως μοναχός!
Όσο για την παρησία του καλόν είναι
να την χρησιμοποιεί όχι να εξυμνεί τις ντομάτες και τα γιαούρτια,αλλά να ομολογεί και κηρύττει τον Χριστόν!!Υ.Γ. Ευελπιστώ ότι κάποτε
κάποις θα τον ΓΙΑΟΥΡΤΩΣΕΙ!!!