Παράκληση στην Παναγία στην Παντάνασσα της Σικίνου.
Στην μεταβυζαντινή εκκλησιά (1787) με το ξυλόγλυπτο επιχρυσωμένο τέμπλο και τις εικόνες μεταβυζαντινής τέχνης Κρητικής Σχολής.
Η θαυματουργή εικόνα της Παναγίας της Παντάνασσας δεσπόζει στις καρδιές των ντόπιων. Είναι η απαντοχή και η ανάπαυσή τους. Η παραμυθία και η καταφυγή τους.
Για την θαυματουργική εύρεση της εικόνας διαβάστε εδώ.
Στην Παράκληση ψάλλουν ο παπα - Θόδωρος, εφημέριος στην Παντάνασσα, και τέσσερις γυναίκες. Σαν ακούς αυτό που ψάλλουν καταλαβαίνεις γιατί ο Παπαδιαμάντης αναφέρεται στους ύμνους της Εκκλησίας ως τα τραγούδια του Θεού. Ειδικά η Παράκληση που είναι και δημοφιλές άκουσμα βγαίνει αβίαστα απ' τα χείλη των πιστών.
Τόσο ο ιερέας όσο και οι γυναίκες ψάλλουν το παραδεδομένο μέλος της Μικράς Παρακλήσεως, με θαυμάσιους, νησιώτικους νομίζω, μουσικούς ιδιωματισμούς.
Η ακολουθία κυλάει με ρυθμό, χωρίς ίχνος επιτήδευσης. Η Παράκληση οσμή ευωδίας πνευματικής.
Βγαίνοντας από το ναό συλλογίζομαι πως και στη λατρεία έχουμε χάσει την παρθενικότητά μας. Και πρέπει να πας στη Σίκινο για να την ανακαλύψεις εκ νέου!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου