Ο Τούρκος φωτογράφος Selcuk Aral - άγνωστος σε μένα - είχε την ευγένεια να μου στείλει φωτογραφίες του από την Θ. Λειτουργία της περασμένης Κυριακής στην Πατριαρχική Μονή Μεταμορφώσεως του Σωτήρος στην Πρώτη των Πριγκηποννήσων, όπου χοροστάτησε ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος. Σχετικό ρεπορτάζ δείτε στο Φως Φαναρίου.
Δημοσιεύω εδώ κάποιες ενδεκτικά. Περισσότερες, καθώς και άλλες δουλειές του Selcuk Aral μπορείτε να δείτε εδώ.
Δημοσιεύω εδώ κάποιες ενδεκτικά. Περισσότερες, καθώς και άλλες δουλειές του Selcuk Aral μπορείτε να δείτε εδώ.
Το ενδιαφέρον είναι ότι οι φωτογραφίες του Aral αποτυπώνουν - όσο είναι δυνατόν κάτι τέτοιο - το λειτουργικό ήθος της Μεγάλης του Χριστού Εκκλησίας. Απλότητα μετά μεγαλοπρεπείας. Και βέβαια το εκκλησίασμα, Ρωμιοί και προσκυνητές, εντάσσεται αρμονικά σ' αυτό το κλίμα, που δεν έχει φανφάρες, κορώνες ή κάθε λογής επιτηδεύσεις.
Ο Πατριάρχης για άλλη μια χρονιά εγκαινίασε την θερινή περίοδο στην Παιδόπολη της Πρώτης. Θ. Λειτουργία, Αγιασμός, Τρισάγιο στον Ευεργέτη του Γένους, η γιορτή των παιδιών, η τράπεζα. Άπαντα κατά την τάξιν, αλλά και ουσιαστικά. Και του χρόνου και πάντα!
Πραγματικά υπέροχες φωτογραφίες. Σας ευχαριστώ και σας, κ. Π.Α., και τον φωτογράφο. Αυτό που μου αρέσει στην προκειμένη περίπτωσι είναι και το παραδοσιακόν του λατρευτικού χώρου, δηλ. το ότι, σε αντίθεσι με την ξενόφερτη πράξι που έχει γίνει πια νόμος μεταξύ των ελλήνων (συμπεριλαμβανομένων, δυστυχώς, και των του πατριαρχείου), δεν υπάρχουν στήν μέση του καθολικού καρέκλες ή πάγκοι ή άλλα εμπόδια στην ελεύθερη λατρευτική κίνησι, αλλά μόνο τα παραδοσιακά στασίδια στην περίμετρο του ναού. Αυτός είναι ο παραδοσιακός κανών, που εξακολουθεί να επικρατή στις πλείστες αδελφές ορθόδοξες εκκλησίες (ιδιαιτέρως την Ρωσική και Σερβική) έτσι ώστε να υπάρχη άμεση κοινωνία μεταξύ του θείου και των πιστών και να κυριαρχή η νηφάλια ορθοστασία. Στις ελληνικές εκκλησίες, όμως, έχει υπεισέλθει η φράγκικη τακτική να κάθονται οι πιστοί πια· να υπάρχουν, κυριολεκτικά, φράγματα στην ελεύθερη λειτουργική ροή, λες και βρίσκεται κάποιος σε γραφεία ή σε τάξι· και η λειτουργία να καταντά απλή παράστασις. Δυστυχώς το κακό αυτό παράδειγμα των ελλήνων, όπως και σε άλλες περιπτώσεις, έχει γίνει πια γνωστικό σημείο της ελληνικής λατρείας, και ασκεί κι αυτό την διαβρωτική του επίδρασι σ'όσους βλέπουν προς αυτήν για έμπνευσι και καθοδήγησι. Κρίμα.
ΑπάντησηΔιαγραφή