ΜΑΝΟΣ ΧΑΤΖΙΔΑΚΙΣ: "Το αλέτρι που έσκισε τη γη"

Ενός λεπτού μαζί με τον Μάνο Χατζιδάκι μπορεί να κρατήσει όσο η αιωνιότητα... Το βίντεο που σας παραθέτω, αγαπητοί συνοδίτες, είναι ένα λεπτό. Ικανό για να μας θυμίζει ποιος ήταν ο Μάνος Χατζιδάκις που σαν σήμερα πριν 17 χρόνια απέδρασε στ' άστρα, λαχειοπώλης τ' ουρανού, καθώς ήταν. Αυτό το μονόλεπτο βίντεο είναι ένα απόσπασμα από πρόβα της Ορχήστρας των Χρωμάτων τον Ιανουάριο του 1990. Σε συναυλία της Ορχήστρας στις 24 Ιανουαρίου, ο Χατζιδάκις διηύθυνε την Σουϊτα για Ορχήστρα του αμερικανού συνθέτη Virgil Thomson, που είχε ως τίτλο "Το αλέτρι που έσκισε τη γη". Απ΄αυτό το έργο είναι και το βίντεο - ντοκουμέντο. Αυτή η σουϊτα είναι μια παλιά ιστορία για τον Χατζιδάκι. Ήταν αρχικά μουσική για το ομώνυμο ντοκιμαντέρ του Πέαρ Λόρεντς, που γράφτηκε το 1936. Έξι χρόνια μετά ο συνθέτης, παρουσίασε τη μουσική του αυτόνομα σαν σουϊτα για ορχήστρα. Και ο νεαρός Χατζιδάκις, μόλις 26 χρονώ το 1951 - ενήμερος για τα μουσικά πράγματα της Αμερικής - το παρουσίασε ως μπαλέτο με το Ελληνικό Χορόδραμα. Η ιδέα ήταν φυσικά του Χατζιδάκι, ο οποίος έγραψε και το λιμπρέττο. Τίτλος του μπαλέτου Φθινοπωρινή γη. Σχεδόν 40 χρόνια μετά ο Χατζιδάκις διηύθυνε την Ορχήστρα των Χρωμάτων, που ο ίδιος δημιούργησε, στο έργο αυτό. Και ο τίτλος ταιριάζει γάντι στον Χατζιδάκι, γιατί αυτό ήταν: Το αλέτρι που έσκισε τη γη! Μαθητεύσαμε στο γεώργιό του. Γονιμοποίησε την ευαισθησία μας. Μας έμαθε να κοιτάμε κατάματα την πραγματικότητα, να τρομάζουμε μπροστά στη θέα του τέρατος πριν το συνηθίσουμε - κάτι που δυστυχώς συμβαίνει στις μέρες μας, δηλ. δεν τρομάξαμε εγκαίρως - και ταυτόχρονα να κοιτάμε τ' άστρα και το φεγγάρι, χάρτινο ή πραγματικό αδιάφορο... Ο Χατζιδάκις πέθανε νωρίς, πειθαρχώντας στο κέλευσμα του φίλου του Ελύτη: Κάνε άλμα πιο γρήγορο από τη φθορά.