ΟΦΕΙΛΟΜΕΝΗ ΑΠΑΝΤΗΣΙΣ ΣΤΟΝ π. ΘΕΟΔΩΡΟ ΖΗΣΗ

Από καιρό οφείλω μια στοιχειώδη απάντηση στον π. Θεόδωρο Ζήση για τους χαρακτηρισμούς με τους οποίους με εστόλισε κατά την απολογία του “Η έξοδός μου από τον Οικουμενισμό”, η οποία δημοσιεύθηκε στο youtube.
Ο π. Θεόδωρος απέφυγε να με αποκαλέσει με το όνομά μου. Προφανώς δεν τον αφορά η θεολογία του προσώπου, αλλά της μάζας. Κι εγώ μια μονάδα μες στους πολλούς ...διώκτες του. Με αποκάλεσε “νεαρό” και τον ευχαριστώ για την φιλοφρόνηση, καθ' ότι δεν είμαι πια και τόσο νέος. Με αποκάλεσε, επίσης, “τολμητία” και “λιβελλογράφο”. Διερωτώμαι, λοιπόν, προς τι η τόλμη την οποίαν επέδειξα; Ένα δικό του, κατάδικό του κείμενο, έφερα στην επιφάνεια, το οποίο ίσως κανείς από τους σημερινούς οπαδούς του δεν εγνώριζε, και το οποίο ο ίδιος δεν το έκαψε, όπως θα όφειλε, για να μας πείσει πλήρως για την αποκήρυξη του “οικουμενιστικού” του παρελθόντος.
Και γιατί, επίσης, “λιβελλογράφος”; Εψεύσθην ή συκοφάντησα; Τα δικά του λόγια παρέθεσα, αποφεύγοντας, μάλιστα, χαρακτηρισμούς για το πρόσωπό του, αφού το ίδιο το κείμενό του ...μιλάει εύγλωττα!
Ο π. Θεόδωρος μάλλον θα έπρεπε να μου χρωστάει χάρη που τον έφερα σε ...θεογνωσία. Ζήτησε “συγγνώμη” από τον άγιο Ιουστίνο Πόποβιτς, στον οποίο ασκούσε κριτική με το εν λόγω κείμενό του, και απολογήθηκε στους ...πιστούς του, και ξεκαθάρισε την θέση του. Πολλοί έγραψαν σε διάφορα ιστολόγια για την “μετάνοιά του”!
Ας ελπίσουμε ότι δεν θα ξαναβρεθεί και πάλι στο άλλο άκρο, ήτοι στον οικουμενισμό, τον οποίο μετά βδελυγμίας αποκήρυξε “επόμενος τοις πατράσι”!!!...