Ο ΑΥΣΤΡΑΛΙΑΣ ΣΤΥΛΙΑΝΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΛΟΓΗ ΤΟΥ ΠΕΙΡΑΙΩΣ ΣΕΡΑΦΕΙΜ

Σε συνέντευξη που παραχώρησε στο intv. gr - amen. gr ο Μητροπολίτης Πειραιώς Σεραφείμ, αγαπητοί συνοδίτες, αναφέρεται στον Αρχιεπίσκοπο Αυστραλίας Στυλιανό, του οποίου χειροτονήθηκε βοηθός επίσκοπος και υπηρέτησε στην Αυστραλία μόλις ένα έτος (2001), ως εξής:
Ἔχω τὴν μεγαλειώδη τιμὴ νὰ ἕλκω τὴν ἀρχιερωσύνη μου …ἀπὸ τὸν Παναγιώτατο Οἰκουμενικὸ Πατριάρχη Βαρθολομαῖο… τῇ προτάσει τοῦ Ἀρχιεπισκόπου Αὐστραλίας κ. Στυλιανοῦ —εἰλικρινῶς τὸ λέω αὐτὸ μὲ συγκίνηση βαθειά— Πατρός μου καὶ εὐεργέτου μου, διϊστορικῶς καὶ διαχρονικῶς, ἄσχετα ἂν βρίσκομαι ὑπὸ τὸ ὁμοφώριό του ἢ ὄχι, ὁ Αὐστραλίας Στυλιανὸς θὰ εἶναι γιὰ μένα ὁ Πατέρας μου καὶ ὁ εὐεργέτης μου...

Αξίζει, νομίζω, να υπενθυμίσουμε εδώ τι είχε γράψει στην εφημερίδα Το Βήμα της Εκκλησίας της Ι. Αρχιεπισκοπής Αυστραλίας (Μάρτιος 2006) ο Αρχιεπίσκοπος Στυλιανός για την περίπτωση του Μητροπολίτου Πειραιώς. Ο κ. Στυλιανός είχε στείλει επιστολή προ της εκλογής του κ. Σεραφείμ στον Πειραιά σε όλους τους Μητροπολίτες της Εκκλησίας της Ελλάδος, ζητώντας τους ουσιαστικά να μην τον ψηφίσουν. Γράφει λοιπόν:

Εκθέτοντας πάντως και δημοσιοποιώντας αδιάψευστα πειστήρια (από το επίσημο Υπηρεσιακό Αρχείο της Ι. Αρχιεπισκοπής Αυστραλίας) περί του τρόπου με τον οποίο μας επαγίδευσε εις το να μας υποκλέψει το ιερώτατο Επισκοπικό αξίωμα ο εκ της Εκκλησίας της Ελλάδος ενσκήψας τραγικός τσαρλατάνος Αρχιμ. Σεραφείμ Μεντζελόπουλος, δεν είχαμε την αξίωση, μήτε ασφαλώς την αφέλεια να πιστεύσουμε, ότι θα εματαιώναμε την ως ‘άριστα’ ενορχηστρωμένη από τους πρωτεργάτες της «Χρυσοπηγής» εκλογή του, εις την Μητρόπολη Πειραιώς.
Έπρεπε όμως να μάθουν και να ξέρουν ποιόν επί τέλους εκλέγουν με τόσες τυμπανοκρουσίες και ασυναγώνιστον από άλλον συνυποψήφιο (!), για να μην μπορούν να επικαλεσθούν αργότερα άγνοια ή δήθεν παραπληροφόρηση. Εφ’ όσον δηλαδή εις ένα έκαστο των μελών της εν Αθήναις συνελθούσης Συνόδου της Ιεραρχίας εστάλη με φαξ, τουλάχιστον εβδομάδα προ των εκλογών, από την δική μας υπεύθυνη πηγή η σχετική ενημέρωση, θα περιμέναμε το ολιγώτερο κάποιον προβληματισμό ανησυχίας, ή να εζητείτο −από μερίδα έστω των σεβομένων την θρυλούμενη «εν Αγίω Πνεύματι εκλογή» Ιεραρχών− στοιχειώδης έλεγχος των καταγγελλομένων. Μη λησμονούμε άλλωστε ότι ακόμη και κατά την ύστατη στιγμή προ της χειροτονίας (σε όποιο βαθμό της Ιερωσύνης, πόσο μάλλον του Επισκόπου!), εάν ήθελε εγερθεί δημόσια και αξιόπιστη αντίρρηση, επιβάλλεται ο σχετικός έλεγχος αμέσως, ώστε να θεωρείται όντως «λαοπρόβλητος» και «θεοπρόβλητος» ο χειροτονούμενος, «ίνα μη υπό αναξίων τα θειότατα τελεσιουργώνται» (όπως δικαίως απαιτεί η «Συμμαρτυρία του Πνευματικού», ήδη από την εις Διάκονο χειροτονία).
Εξ όσων όμως εδημοσιεύθησαν μέχρι στιγμής στα επίσημα Δελτία ειδήσεων, τέτοια ευαισθησία δεν φαίνεται ούτε κατά διάνοια να πέρασε από τις συνειδήσεις των εκλεκτόρων, έστω και ενός για δείγμα! Αντιθέτως, 2 επί 72 ή 74 εκλεκτόρων Μητροπολιτών έλαβεν, ο άλλοτε ‘αποδιοπομπαίος’ και περιφρονούμενος, ψήφους 63, ως ανεγράφη!
Αυτό είναι ατυχώς το κλίμα που κατορθώνει να επιβάλει ισοπεδωτικά ή ‘ενός ανδρός Αρχή’ εις τον ιερώτατο θεσμό της Εκκλησίας που ονομάζομε από τους Αποστολικούς χρόνους ‘Σύνοδο’, και είναι ως γνωστόν, συνώνυμος του όρου ‘Εκκλησία’!
Και διερωτάται κανείς, με δικαιολογημένη αγανάκτηση, πώς είναι δυνατόν να λησμονούν και να αποπιούνται τις εν προκειμένω τρομερές ευθύνες των, όχι μόνον οι Επίσκοποι (οι πρώτοι πάντως ένοχοι και υπεύθυνοι!) αλλά και τα μέλη όλων των άλλων συλλογικών Σωμάτων στις διάφορες τάξεις του λαού του Θεού (Θεολογικές Σχολές, Μοναστήρια, ιδίως του Αγ. Όρους, πολυάνθρωπες Ενορίες και πλείστες όσες Χριστιανικές Αδελφότητες, κ.ἄ.;).
Αντιθέτως, οι εν Ελλάδι και εν Αυστραλία Δημοσιογράφοι, έσπευσαν εντόνως εντυπωσιασμένοι από τις γενόμενες αποκαλύψεις μας− να ζητήσουν εκτενέστερη ενημέρωση, πράγμα όμως που επιμελώς αποφύγαμε, παραπέμποντας όλους μόνο εις όσα περιέχει η έκδοση του ‘ΒΗΜΑΤΟΣ της Εκκλησίας’. Τα αυτά πρέπει να λεχθούν και για πλήθος πιστών, Κληρικών και λαϊκών, που ζητούσαν επειγόντως την Εφημερίδα μας.
Θα μπορούσαμε βέβαια και άλλα βαρυσήμαντα τεκμήρια να παρουσιάσουμε, τα οποία χαρακτηρίζουν εις το διηνεκές το γενικό ήθος και την ψυχοπαθολογική κατάσταση του νέου Μητροπoλίτη Πειραιώς Σεραφείμ Μεντζελοπούλου. Δεν το πράττομε όμως, διότι με όσα ήδη κατηγγείλαμε εδώ, εδόθη επαρκής απάντηση εις τους εν Ελλάδι ‘διαπορούντας’ πώς έγινε εν Αυστραλία Επίσκοπος Χριστιανουπόλεως ο περιπετειώδης Αρχιμανδρίτης.

Στη συνέχεια του συγκεκριμένου άρθρου ο Αυστραλίας Στυλιανός αναφέρεται στην περίπτωση του αφορισμένου Ν. Σωτηροπούλου και στην δική μας παρέμβαση για το θέμα στην Ι. Μονή Γηροκομείου Πατρών. Διαβάστε εδώ.