Το Βήμα
«Εδώ Λιλιπούπολη!». Οι λέξεις προκαλούν νοσταλγικές αναμνήσεις. Είναι τα λόγια με τα οποία καλούσε καθημερινά ο δημοσιογράφος Μπρίνης τα παιδιά της Μεταπολίτευσης σε ταξίδια περιπέτειας, φαντασίας και μουσικής. Από το θρυλικό Γ΄ Πρόγραμμα του Χατζιδάκι, ο Δρ Δρακατώρ, ο Μπέμπαντας, η Οφη Σόφη, ο Δυστροπόπιγγας, ο δήμαρχος Χαρχούδας και η παρέα τους κρατούσαν κάθε πρωί συντροφιά σε μικρούς και μεγάλους και τους διασκέδαζαν με τους στίχους της Μαριανίνας Κριεζή και τις μελωδίες του Νίκου Κυπουργού, του Δημήτρη Μαραγκόπουλου, της Λένας Πλάτωνος και του Νίκου Χριστοδούλου. Ηταν μια καθημερινή συνήθεια που κράτησε σχεδόν πέντε χρόνια- από το 1976 ως το 1980.
Το 1980 τα τρία τέταρτα από τα τραγούδια της εκπομπής ηχογραφήθηκαν σε διπλό βινύλιο που κυκλοφόρησε η ΕΜΙ. Σήμερα το σύνολο των 43 τραγουδιών της «Λιλιπούπολης» κυκλοφορούν, μεταγραμμένα για πιάνο και φωνή, από τον Θωμά Κοντογεώργη, σε έναν καλαίσθητο τόμο από τις εκδόσεις Ιανός. Οι παρτιτούρες συνοδεύονται από τους στίχους των τραγουδιών, εισαγωγικά κείμενα των συντελεστών της εκπομπής (Ελένη Βλάχου, Ρεγγίνα Καπετανάκη, Μαριανίνα Κριεζή, Θωμάς Κοντογεώργης, καθώς και οι τέσσερις συνθέτες) και φωτογραφικό υλικό.
Το 1980 τα τρία τέταρτα από τα τραγούδια της εκπομπής ηχογραφήθηκαν σε διπλό βινύλιο που κυκλοφόρησε η ΕΜΙ. Σήμερα το σύνολο των 43 τραγουδιών της «Λιλιπούπολης» κυκλοφορούν, μεταγραμμένα για πιάνο και φωνή, από τον Θωμά Κοντογεώργη, σε έναν καλαίσθητο τόμο από τις εκδόσεις Ιανός. Οι παρτιτούρες συνοδεύονται από τους στίχους των τραγουδιών, εισαγωγικά κείμενα των συντελεστών της εκπομπής (Ελένη Βλάχου, Ρεγγίνα Καπετανάκη, Μαριανίνα Κριεζή, Θωμάς Κοντογεώργης, καθώς και οι τέσσερις συνθέτες) και φωτογραφικό υλικό.
Αξέχαστα τραγούδια, όπως «Ο ύμνος της Λιλιπούπολης», «Μες στο μουσείο», «Μάσα Σιδερομάσα», «Ο χορός των μπιζελιών», «Ρόζα Ροζαλία» γράφτηκαν από τους νεότατους τότε δημιουργούς που ο Μάνος Χατζιδάκις εμπιστεύτηκε. Και εκείνοι τού το ανταπέδωσαν επιδεικνύοντας αφοσίωση και ενθουσιασμό. «Επρόκειτο για περίοδο μεγάλης κοινωνικής ακμής (καθαρά τριτοπρογραμμικής)» γράφει η Λένα Πλάτωνος. «Οπως όλες οι επιτυχίες, κράτησαν λίγο, άφησαν έργο και δεν θα ξεχαστούν ποτέ». Σήμερα ο τόμος έρχεται να λύσει τα χέρια δασκάλων και παιδαγωγών που ως τώρα έπαιζαν και δίδασκαν τα τραγούδια της «Λιλιπούπολης» με το αφτί. «Διαπιστώνοντας καθημερινά την αδικαιολόγητη επικράτηση ενός εχθρικού για τα παιδιά μουσικού και τηλεοπτικού τοπίου, όπου βασιλεύει η βία και η κακογουστιά, τα τραγούδια της “Λιλιπούπολης” φαντάζουν μια όαση» επισημαίνει ο Θωμάς Κοντογεώργης. «Για τους σημερινούς γονείς τα τραγούδια της “Λιλιπούπολης” είναι ένα ταξίδι στη χώρα των παιδικών τους αναμνήσεων, που μοιράζονται με τα παιδιά τους φτιάχνοντας τους “Λιλιπουπολίτες” του μέλλοντος».
Έχω ακούσει αυτά τα τραγούδια άπειρες φορές εδώ και 35 χρόνια και κάθε φορά είναι σαν να τα ακούω για πρώτη φορά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΈνα παιδικό έργο είναι καλό όταν αρέσει και στους μεγάλους (το αντίθετο βέβαια δεν ισχύει).