ΠΑΤΑΓΩΝΙΚΗ ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΟΓΡΑΦΙΑ!

ΤΑΓΜΑ ΘΑΝΑΤΟΥ
(Παταγωνικὴ καραγκιοζογραφία)
ὑπὸ
Γέροντος Χαλκηδόνος Ἀθανασίου

"…· τὰ πολυόμματα Χερουβὶμ καὶ
τὰ ἑξαπτέρυγα Σεραφὶμ, κύκλῳ
ἱστάμενα καὶ περιιπτάμενα…".
(Μ. Ἁγιασμὸς)

Τὸ περασμένο καλοκαίρι, ἐκεῖ κάτω στὴ χώρα παραβολικῶς τῶν "Γαδαρηνῶν" (Λουκ. 8,26), ἀντίκρυσε αἰφνιδίως ὁ γράφων Βασίλειόν τινα Φλῶρον –πιθανῶς ὄνομα καὶ πρᾶγμα- ἐπιφορτισμένον τὸ φοβερὸν "λειτούργημα" τοῦ "Τάγματος τοῦ Θανάτου", ἐξ οὗ ἐμπνευσθεὶς χάραξε τὶς παρακάτω γραμμές.
Τὰ Τάγματα τοῦ Θανάτου (Einsatzgruppen) εἰς τὴν ἱστορίαν τῶν νεωτέρων χρόνων, ἦταν Ναζιστικὲς Εἰδικὲς Μονάδες δράσεως, παραστρατιωτικὲς ὀργανώσεις ὑπὸ τὸν ἔλεγχο τῶν Ἒς-Ἔς, πρὶν καὶ κατὰ τὴν διάρκεια τοῦ Β´ Παγκοσμίου Πολέμου. Ἀντικείμενό τους ἦταν οἱ μαζικὲς δολοφονίες. Ἀκολουθοῦσαν τὴ Wehrmacht, δολοφονώντας μαζικὰ Πολωνούς, κομμουνιστές, Τσιγγάνους καὶ ἑβραϊκοὺς πληθυσμοὺς τῆς Ἀνατολικῆς Εὐρώπης καὶ τῆς Σοβιετικῆς Ἕνωσης.
Ἀντικομμουνιστικὰ Τάγματα Θανάτου στελεχωμένα ἀπὸ ἱερεῖς κατὰ τὴν ἐποχὴ τοῦ συμμοριτοπόλεμου μεταξὺ τοῦ 1940-1949, ὑπῆρχον καὶ στὴν Ἑλλάδα, κατὰ τὴν ὁποίαν πολλοὶ κληρικοὶ μαρτύρησαν στὸν ἀγῶνα τους ὑπὲρ τῆς πατρίδος.

Ἐτοῦτος λοιπὸν ὁ Βασίλης ἦταν ψηλός, ξερακιανός, μελαγχροινός, φαλακρὸς καὶ κοτσωνᾶτος ὀγδοντάρης, ἱματισμένος καὶ σωφρονῶν μεθ’ ὑποκαμίσου καὶ περιλαιμίου. Ὁ Ἁγιόμορφος νωπογραφικῶς καὶ οὐχὶ μόνον Ἄναξ τοῦ Ἱδρύματος στὸ ὁποῖο ἔγινε ἡ συνάντηση, συνέστησεν τοῦτον ὡς "Τάγμα Θανάτου" ἐνῶ συγχρόνως ἔκανε τὸ μάτι, ὅπερ δηλοῦσε, ὅτι "οὗτος δὲν ἔχει ὅλα τὰ πιάτα στὴν πιατοθήκη" (Er hat nicht alle Tassen im Schrank)! Αὐτὸς δὲ ἀφοῦ ἐπλησίασεν τὸν γράφοντα, ἀνέλυσεν: "Ὁ λέγων τι κατὰ τοῦ προσκυνητοῦ μου Ἄνακτος ’’ἐκτελεῖται’’ πάραυτα ὑπ’ ἐμοῦ"!
Ἕνα δεῖγμα ἀσφαλῶς πιστότητος καὶ ἀνδρείας, ἔστω καὶ παρανοϊκῆς λογοθεραπείας, καλλιτέρας τῶν κακαριζόντων ὑψηλοβάθμων ἱεροφαντῶν: "Ἀδελφέ μου" μὲ περιπτύξεις καὶ ἐναγκαλισμούς, ἐνῶ ἐκ τῶν ὄπισθεν ἐμβάλλουν τὴν μάχαιραν, ἀποκόπτοντες οὐχὶ μόνον "τὸ ὠτίον τὸ δεξιόν" (Ἰω. 18,10), ἢ τῶν συνεπικουρουμένων ἀπὸ τὰ τελεβίζια "ὑπερποντίων", ἢ τοῦ "τακιμίου" των (bizim takım), ἢ τέλος τοῦ διεθνοῦς πολιτικοῦ σκυλολογίου.


Ὅταν μετὰ ὁ γράφων τοῦ ἐζήτησε τὴν διαπιστευτήριον κάρτα του, αὐτὸς τὴν ἐνεχείρησεν ἁβροφροσύνως. Ἦταν δὲ αὐτὴ πολὺ περιποιημένη ἐντὸς πλαστικῆς θήκης καὶ ἀνέγραφεν τὸ ὄνομά του καθὼς καὶ τοῦ Ἱδρύματος, κάτωθεν δὲ δι’ ἐρυθρῶν βυζαντινῶν μεγαλογραμμάτων: ΤΑΓΜΑ ΘΑΝΑΤΟΥ καὶ τηλέφωνον.
Συνεχισθείσης τῆς ἀρχαιολογικῆς ἐκσκαφολογίας ὑπὸ τοῦ γράφοντος, ἐξήχθη, ὅτι ὁ περὶ οὗ ὁ λόγος "θησαυρὸς" κατὰ τὴν νεότητά του ἐξήσκει τὸ ἐπάγγελμα τοῦ θερμαστοῦ, τουτέστιν μπουρλοτιέρη, ἐργοστασίων, τὰ ὁποῖα τότε λειτουργοῦσαν μὲ λιγνίτη, ἔπειτα δὲ μὲ κάρβουνο καὶ γκάζι. Διέθετεν ἄρα τὸ διὰ τὸ νέον ὑπούργημά του ἀπαιτούμενο DNA. Προσέτι ἦταν καὶ ποδοσφαιριστής, οἱ κακὲς δὲ γλῶσσες διηγοῦταν, ὅτι εἰς ἕνα ἀγῶνα ὀπισθοφυλακῶν, "ἐλάκτισεν" τὴν μπάλαν εἰς τὸ τέρμα τῆς ὁμάδος του! Ἐνώπιον δὲ τῆς γενικῆς κατακραυγῆς, ἐβόησε λέγων: ὑπῆρχε λόγος! Ἄγνωστος βεβαίως ποῖος.
Καὶ δύο εὐτράπελα ἀκόμη: Ὁ Ταγματάρχης ἐδήλωσέ ποτε, ὅτι ἐὰν πυροβολήσει τις ἐκτὸς τοῦ αὐτοκινήτου τοῦ Ἄνακτα, οὗτος καθήμενος παρὰ τὸν ὁδηγὸν θὰ κύψει τὴν κεφαλήν, ὁπότε ὁ Ἄναξ ἀντέταξε: Ἐλπίζω νὰ μεταβεῖς πρὸ ἐμοῦ εἰς τὰς αἰωνίους μονάς, διότι ἀλλέως οὐδεὶς θὰ εὑρεθεῖ ἱερωμένος διὰ τὴν ἐξόδιόν σου ἀκολουθίαν!
Τούτων οὕτως ἐχόντων, καλὴ θὰ ἦτο ἴσως ἡ ἵδρυσις ἑκασταχοῦ "Ταγμάτων Θανάτου" ἀπαρτιζομένων ἐξ ἑνὸς γενναίου κατσαπλιᾶ, μὲ ἀκολουθίαν -ἀντὶ τῶν γνωστῶν Bodyguard- χηνῶν εἰς ρόλον ἀνιχνευτῶν, τὰς ὁποῖας χρησιμοποιεῖ καὶ ὁ στρατὸς εἰς τὸ Καπιτώλιον τῶν Η.Π.Α., καθὼς καὶ κοκκορομαχητῶν.
Ὁ γράφων εὐχαριστεῖ καὶ ἀπὸ τὴ θέση αὐτὴ τὸν π. Σμάραγδο καὶ τὸν Ἄρχοντα Γ. Οἰκονόμου, γιὰ τὰ στοιχεῖα ποὺ τοὔδωσαν, καὶ εὔχεται στοὺς "ταγματοποιτοὺς" καλὰ ξεμπερδέματα.