Της Αλκμήνης Διαμαντοπούλου
Στην Απογευματινή της 30.4.2010 δημοσιεύθηκε η ομιλία του Σεβασμιότατου Μητροπολίτη Χαλκηδόνος Αθανασίου με την ευκαιρία του 50ου ιωβηλαίου του από την προσχώρησή του στην ιερατική ζωή.
Θα ήθελα σήμερα να αναφερθώ στην τιμητική αυτή βραδιά, που διοργανώθηκε από την Εταιρεία Μελέτης της καθ’ ημάς Ανατολής, στην Αίθουσα Ζέρβα του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών, και να κάνω μια σύντομη ανασκόπηση, αρχίζοντας από τον συντονιστή μας κ. Αδαμάντιο Ανεστίδη.
Στην ομιλία του ο κ. Ανεστίδης επικεντρώθηκε κατ’ αρχάς στο κλίμα της εποχής του μεσοπολέμου, με τα επιμέρους πολιτικά γεγονότα που σφράγισαν μια περίοδο και αποτέλεσαν την σιωπηρή προαγγελία του επερχόμενου δεύτερου παγκοσμίου. Για να καταλήξει στην Κωνσταντινούπολη του 1937 και ειδικά στην Χαλκηδόνα όπου είδε το φως της ζωής ο Αθανάσιος. Ύστερα από μια σύντομη αναδρομή στο Οικουμενικό Πατριαρχείο της εποχής και τα τεκταινόμενα στον χώρο της ιεραρχίας εν γένει, ο ομιλητής πέρασε στις σπουδές του τιμωμένου και στην Ιερά Θεολογική Σχολή της Χάλκης, την χειροτονία του το 1960, και στη συνέχεια στις σπουδές του, Αγιογραφία ως μαθητής του Φ. Κόντογλου, και στο εξωτερικό: Βυζαντινολογία, Μεσαιωνική και Νεότερη Ιστορία της Τέχνης στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου του Μονάχου όπου υπέβαλε την διατριβή του.
Μετά την αγόρευση του κ. Ανεστίδη μίλησε η ποιήτρια και ζωγράφος, κ. Έλλη Μέλη, -επίσης μέλος της εταιρείας μας- με ζέση και παλμό, εστιάζοντας στη δημιουργική δράση του τιμώμενου ιεράρχη, και κυρίως στις τόσο πλούσιες συγγραφικές του επιδόσεις, στις οποίες συμπεριλαμβάνονται και ξενόγλωσσες δημοσιεύσεις. Πράγμα που τον κάνει ασφαλώς να καταλαμβάνει μια αξιόλογη θέση στον χώρο, όχι μόνο μεταξύ του κλήρου.
Γνωρίζω τον Γέροντα από αμνημονεύτων χρόνων –από την παλιά καλή εποχή του Μοδιού. Τώρα τελευταία είχα αρκετό καιρό να τον δω.
Χαιρέτησα με ικανοποίηση την πρωτοβουλία της Εταιρείας μας.
Ξαφνικά μου ήρθε στον νου ο Πατήρ Φιλόθεος Φάρος. Ίσως το όνομα να μην είναι πολύ γνωστό. Πρόκειται για ένα είδος πολύ-επιστήμονα.(*) Κληρικός από το 1962 αλλά και ψυχοθεραπευτής. Από την χορεία των φωτεινών εκείνων μορφών -απ’ αυτούς που ονομάζουμε συνήθως «ανοιχτά μυαλά» - ένας κατεξοχήν πνευματικός άνθρωπος. Αυτά ως προς τον Πατέρα Φιλόθεο. Και θυμήθηκα επί τη ευκαιρία μιαν άποψη που τον άκουσα να διατυπώνει κατ’ επανάληψη. Ο χαρισματικός πρεσβύτης δηλώνει ευγνώμων για τα χρόνια που του δόθηκαν να ζήσει και ευλογεί ακριβώς αυτά τα χρόνια της ωρίμανσης που τον οδήγησαν σε νέες εμπειρίες, διευρύνοντας ολοένα τους ορίζοντές του και εμπλουτίζοντας τον ψυχικό του κόσμο. Μια άποψη την οποία συμμερίζομαι πλήρως. Και πιστεύω ότι δεν είναι τυχαίο που συναντώντας ξανά ύστερα από πολύν καιρό τον Γέροντα Χαλκηδόνος και ακούγοντας τον καίριο λόγο του, ήρθαν στο νου μου τα λόγια εκείνα του Πατρός Φιλοθέου.
(*) Πολιτικές επιστήμες, νομικά, θεολογία, ποιμαντική, ψυχολογία.
Ποιμαντική συμβουλευτική (Βοστώνη). Με 13 βιβλία στο ενεργητικό του.
Aπογευματινή Κωνσταντινουπόλεως, 7.5.2010
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου