Ο π. ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΘΕΡΜΟΣ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ

Δημοσιεύω, αγαπητοί συνοδίτες, την εκτενή επιστολή του π. Βασιλείου Θερμού προς τον Πρόεδρο και τα Μέλη της Ι. Συνόδου της Εκκλησίας της Κύπρου, με αφορμή τα όσα απαράδεκτα και καταδικαστέα γράφτηκαν σε κυπριακό περιοδικό για τον π. Βασίλειο Θερμό και άλλους κληρικούς και θεολόγους της Εκκλησίας της Ελλάδος.

Όσοι ζητούν καθαιρέσεις, παραιτήσεις και την εξουθένωση κληρικών και λαϊκών επειδή δεν συμφωνούν μαζί τους, στο όνομα τάχα της αλήθειας, πρέπει πια να απομονώνονται και να καταγγέλλονται.

Δεν έχουν κανένα δικαίωμα για κάτι τέτοιο. Ο π. Βασίλειος Θερμός τα λέει περίφημα. Διαβάστε τον προσεκτικά. Σημειώστε, παρακαλώ, ότι δεν συμφωνώ με όλα όσα λέει ο π. Βασίλειος Θερμός και τινες άλλοι για τα περί λειτουργικής αναγεννήσεως. Είμαι όμως απόλυτα στο πλευρό τους όταν δέχονται επιθέσεις από εμπαθέστατους και ασυνείδητους "παραδοσιακούς" που καραδοκούν στη γωνία με το ντουφέκι, για να μας χαρακτηρίσουν όλους "αιρετικούς".

23 Φεβρουαρίου 2010
Πρός τόν Πρόεδρο καί τά Μέλη τῆς Ἱερᾶς Συνόδου
τῆς Ἐκκλησίας τῆς Κύπρου
Μακαριώτατε,
Πανιερώτατοι,
Θεοφιλέστατοι,
ζητῶ μέ σεβασμό τίς εὐχές Σας.

Λαμβάνω τό θάρρος νά προσθέσω φόρτο στά ἤδη ὑψηλά καθήκοντά Σας προκειμένου νά Σᾶς ἐκθέσω ἕνα σοβαρό πρόβλημα πού ἔχει δημιουργηθῆ πρόσφατα.
Τό κυπριακό περιοδικό «Ὀρθόδοξη μαρτυρία» φιλοξένησε στό τεῦχος του ὑπ’ ἀριθμόν 89 (φθινόπωρο 2009) καί στίς σελίδες 59-100 ἕνα ἐκτεταμένο κείμενο διαρθρωμένο σέ κεφάλαια καί ὑπογεγραμμένο ἀπό κάποιον ὑπό τά ἀρχικά Π.Μ.Τ., μέ τόν τίτλο «Λατρευτικοί βαρλααμίτες». Στό κείμενο αὐτό ὁ συγγραφέας ἐπιδίδεται σέ ἀκατάσχετο παραλήρημα κατηγοριῶν ἐναντίον ἐμοῦ οἱ ὁποῖες ἀποτελοῦν κραυγαλέες συκοφαντίες. Βλέπει σέ μένα πρωταγωνιστικό ρόλο σέ κάποια δῆθεν νεοφανῆ αἵρεση, καταφρόνηση τῶν ἁγίων, διάθεση κατεδαφίσεως τῆς παραδόσεως καί ἄλλα. Δέν καταχωρῶ τίς κατηγορίες ἐναντίον μου διότι τό κείμενο εἶναι διάσπαρτο ἀπό αὐτές. Περιορίζομαι μόνο νά ἀναφέρω ὅτι ἐνῶ μοῦ ἀποδίδει συγκεκριμένες θέσεις δέν μπαίνει στόν κόπο νά παραθέσει οὔτε μία παραπομπή γιά τό πότε καί ποῦ ἔγραψα ἤ εἶπα τό λάθος, οὔτε μία ἀναφορά σέ βιβλίο μου ἤ σέ ἐκπομπή μου!
Ἐπιτίθεται ὅμως καί ἐναντίον ἄλλων, ἐκλεκτῶν ἐργατῶν τῆς Ἐκκλησίας. Συγκεκριμένα:
Ἀποκαλεῖ τόν λαμπρό κληρικό πρωτ. Ἀντώνιο Πινακούλα (στόν ὁποῖο τό ἐπίσημο περιοδικό τῶν κληρικῶν Ἐφημέριος ἐμπιστεύθηκε τή συγγραφή σειρᾶς ἄρθρων γιά τό κήρυγμα) «βραχύ παρά τούς προτεστάντας ἠλαττωμένον», τόν ὁποῖον «πρόλαβαν οἱ Παυλικιανοί, οἱ Εἰκονομάχοι, οἱ γενάρχες τοῦ Προτεσταντισμοῦ Λούθηρος, Καλβίνος, Ζβίγγλιος» (σελ. 70)! Ἐνῶ ἀποδίδει στό κορυφαῖο καί διεθνῶς διάσημο θεολογικό περιοδικό Σύναξη «τσουνάμι συνειδητοῦ ἀντιεκκλησιαστικοῦ φρονήματος» (ὅ.π.)!
Ἀκόμη χαρακτηρίζει τήν πρακτική ἀναγνώσεως τῶν εὐχῶν τῆς Θείας Λειτουργίας εἰς ἐπήκοον «μακρακιστική καί βαρλααμιτική» (σελ. 60) καθ’ ἥν στιγμήν ἔχει ἀποφανθῆ περί αὐτῆς θετικά ἡ Ἱερά Σύνοδος τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος σέ ἐγκύκλιό της τοῦ 2004. Ἐπίσης ἔμμεσα ὑβρίζει τήν Εἰδική Συνοδική Ἐπιτροπή Λειτουργικῆς Ἀναγεννήσεως ἀφοῦ γράφει πώς οἱ πρωτοβουλίες γιά λειτουργική ἀναγέννηση στήν Ἑλλάδα «θά ἐκβρασθοῦν στόν βόθυνο τῶν αἱρέσεων» (σελ. 61).
Μέ τό κείμενο αὐτό ἀποδεικνύονται:
α) τό θρασύδειλο τοῦ ἐγχειρήματος ἐφ’ ὅσον κατηγορεῖ ἐπωνύμως κάποιους γιά αἵρεση ὑπό τήν ἀσφάλεια τῆς ἀνωνυμίας,
β) τό ἀθεολόγητο τοῦ ἀνθρώπου ἀφοῦ ὀνομάζει «νεοβαρλααμιτισμό» τήν πρόταση μεταφράσεως τῆς λατρείας στή νέα ἑλληνική· ὅλοι γνωρίζουμε ὅτι ὁ βαρλααμιτισμός ὡς αἵρεση ὑποστήριζε τήν πλανεμένη δοξασία πώς ὁ ἄνθρωπος ὁδηγεῖται στή θεογνωσία μέσῳ τῆς διάνοιας, κάτι πού οὐδείς ἔχει ὑποστηρίξει στήν ἐποχή μας, ἐξ ὅσων εἶμαι σέ θέση νά γνωρίζω,
γ) τό ἀτεκμηρίωτο τῆς κατηγορίας ἀφοῦ δέν ἀναφέρει πότε καί ποῦ διακηρύχθηκε αἵρεση καί μέσῳ ποιῶν διατυπώσεων· μοιάζει νά βασίζεται σέ φῆμες,
δ) τό ἀντιδεοντολογικό τῆς πράξεως ἀφοῦ στοιχειῶδες χριστιανικό ἦθος ἐπιβάλλει πρίν κατηγορηθῆ δημόσια κάποιος γιά τή βαρύτατη πτώση τῆς αἱρέσεως νά ἐπιχειρηθῆ προσωπική συζήτηση μαζί του προκειμένου νά ἀποσοβηθοῦν παρανοήσεις καί σέ περίπτωση ἀποτυχίας καί πλήρους βεβαιότητος νά καταγγελθῆ τότε στά ἁρμόδια συνοδικά ὄργανα.
Ἀλλά τά ἀπαράδεκτα δέν τελειώνουν ἐδῶ. Μετά τήν κυκλοφορία τοῦ τεύχους παρατηρήθηκε συρροή δημοσιευμάτων στό διαδίκτυο, παρομοίου περιεχομένου καί ἤθους, ὑπογραφομένων ἀπό τόν ἄγνωστο σέ μένα Παναγιώτη Μ. Τελεβάντο. Μιά ἀντιπαραβολή τους μέ τό δημοσίευμα τοῦ περιοδικοῦ καταδεικνύει πλήρη ταυτότητα ὕφους καί ἀπόψεων, ἔτσι ὥστε βάσιμα μπορεῖ κανείς νά ὑποθέσει ὅτι πρόκειται γιά τό ἴδιο πρόσωπο (κάτι πού πρόσφατα παραδέχθηκε καί ὁ ἴδιος). Στά διαδικτυακά γραπτά του μάλιστα ἐκτρέπεται ἀκόμη περισσότερο διαπράττοντας καί ποινικά ἀδικήματα.
Ἀπό τά δημοσιεύματα αὐτά σταχυολογῶ (διατηρώντας τή μονοτονική μορφή τους καί τήν ὀρθογραφία τους):
Κατ’ ἀρχήν κάποιο μέ τό ὁποῖο ἔμμεσα αὐτοκαταδικάζεται: «Θέλω να αναφερθώ σε ένα απαράδεκτο φαινόμενο αναφορικά με την ανωνυμία στις ιστοσελίδες. Καταρχήν διευκρινίζω ότι δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα με την ανωνυμία αν χρησιμοποιείται για να γίνει αναφορά σε κάποιο θέμα με ευγένεια και διάκριση. Ας μου επιτραπεί μια προσωπική εξομολόγηση. Τέσσερις δεκαετίες τώρα έχω γράψει εκατοντάδες άρθρα χρησιμοποιώντας διάφορα ψευδώνυμα. Τόσα πολλά μάλιστα (ίσως υπερβαίνουν τα εκατό) ώστε ούτε ο ίδιος δεν θυμάμαι ποια και πόσα! Ο λόγος; Δεν νόμιζα (ούτε και τώρα νομίζω ασφαλώς) ότι το όνομα ή οι ακαδημαϊκοί μου τίτλοι μπορούσαν ή μπορούν να προσθέσουν βαρύτητα στα γραφόμενά μου. Έγραφα για λειτουργικά και αγιολογικά θέματα, για την Ιστορία της Εκκλησίας, για τον Οικουμενισμό, κτλ.. Έκανα, δηλαδή, ορθόδοξη κατήχηση. Τι θα μπορούσε να προσθέσει το όνομά μου; Απολύτως τίποτε. Ποιος είμαι και τι τίτλους έχω που να ελκύουν την προσοχή του αναγνώστη; Αν μη τι άλλο ας είμαστε σοβαροί. ΕΠΩΝΥΜΗ ΚΡΙΤΙΚΗ ΣΕ ΕΠΩΝΥΜΟΥΣ. Σπανιότατα, παρέβηκα τον κανόνα της ανωνυμίας. Μόνον όταν έκανα κριτική κάποιου επώνυμου, όπως λ.χ. του κ. Γιανναρά. Σ’ αυτές τις ελάχιστες περιπτώσεις δημοσίευσα άρθρα με το όνομά μου επειδή θεωρούσα ανέντιμο να επιτεθώ εναντίον κάποιου γνωστού διανοούμενου και να γράφω ως κάποιος μυστήριος “ανώνυμος”» (http://thriskeftika.blogspot.com/2009/11/h.html). Ἀφοῦ ὁμολογήσει δηλαδή ὅτι ἔχει ἀρθρογραφήσει κάτω ἀπό ἑκατοντάδες ψευδώνυμα, δηλώνει καί τίς ὑποτιθέμενες ἀρχές του, τίς ὁποῖες ὅμως παραβίασε βάναυσα στό περί οὗ ὁ λόγος περιοδικό, αὐτοδιαψευδόμενος.
Kαί τώρα ἀρχίζει ἐνδεικτική παρέλαση ἀκραίας καχυποψίας καί ἐμπαθοῦς βεβαιότητος: «Ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος Β΄ είναι ο Γκομπαρτσώφ της Ελλαδικής Εκκλησίας. Είναι ο δούρειος ίππος του “κοσμικού κράτους” και των λεγόμενων “διακριτών ρόλων” Εκκλησίας και Πολιτείας. Ενας όρος που αποπειράται να ωραιοποιήσει την ανίερη προσπάθεια περιθωριοποίησης της Εκκλησίας. Είναι ο χειραγωγός των καταχθόνιων σχεδίων των κυβερνώντων που επιδιώκουν τον πλήρη απογαλακτισμό του έθνους μας από την Εκκλησία. Ο Αννίβας, πατέρες και αδελφοί, δεν βρίσκεται μόνον ΠΡΟ αλλά και ΕΝΤΟΣ των πυλών» (!) (http://panayiotistelevantos.blogspot.com/2010/01/blog-post_24.html).
Χωρίς σχόλια: «Το αίτημα της αποχριστιανοποίησης της παιδείας και της κοινωνίας μας προωθείται από τους άθεους κυβερνώντες και συνεπικουρείται από τον Αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο Β΄. Στηρίζεται από τη γνωστή ολιγομελή ομάδα των "ευρωθεολόγων" του "Καιρού", τα πνευματικά έκγονα του Νησιώτη και του Αγουρίδη, τους ανθρώπους που επάνδρωσαν με ολέθρια ήδη αποτελέσματα το ραδιοφωνικό σταθμό της Εκκλησίας και "τα κοπέλλια" του Γιαγκάζογλου του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου. Μιλάμε, δηλαδή, για 40 - 50 ανθρώπους που διακατέχονται από συγκρητιστικό - οικουμενιστικό πνεύμα, Νεοβαρλααμικό φρόνημα και νεωτεριστικές πεποιθήσεις. Είναι θέμα φιλότιμου να μην αφήσουμε μια πραγματικά άνομη κλίκα να καταστρέψει τα πάντα και να συνεργήσουμε με την ένοχη σιωπή μας στο γκρέμισμα των ιερών και των οσίων της πίστης και το Γένους μας. Οι πάντες πρέπει να ξεσηκωθούν και να χτυπήσουν αλύπητα τους άθεους κυβερνώντες αλλά και τους Εφιάλτες, τους Ιούδες και τους Πήλιους Γούσηδες κληρικούς και λαικούς θεολόγους που συνδράμουν ύπουλα τον απογαλακτισμό του ευλογημένου μας Γένους από την Ορθόδοξη Εκκλησία. ΝΑ ΑΠΟΜΟΝΩΘΟΥΝ “ΤΑ ΚΟΠΕΛΙΑ” ΤΟΥ ΓΙΑΓΚΑΖΟΓΛΟΥ. Ηρθε η ώρα να πάρουμε συγκεκριμένα μέτρα. Τα “κοπέλια” του Πέτρου Βασιλειάδη και του Γιαγκάζογλου πρέπει να μπούν στο στόχαστρο όλων. Καταρχήν να επισημανθούν ονομαστικά. Οποτε βγουν στο κλαρί για να μας παραστήσουν τους περισπούδαστους θεολόγους να τους στηλιτεύουμε για την επαίσχυντη αρωγή που δίνουν στους άθεους κυβερνώντες που πολεμούν την πίστη μας. Είναι οι ίδιοι άνθρωποι (τι σύμπτωση!) που κρατούν αναπεπταμένα τα λάβαρα του Οικουμενισμού και δηλώνουν παρόν στην προσπάθεια εκβαρλααμισμού της λατρείας της Εκκλησίας. Προσωπικοί φίλοι του συγκρητιστή παπα-Κώστα Μπέη του καθαιρετέου. Οι ίδιοι άνθρωποι που ανέλαβαν τα ηνία του ραδιοσταθμού της Εκκλησίας και τον έφεραν σε ελάχιστο χρονικό διάστημα στα σημερινά του χάλια και οι οποίοι πλαισιώνουν τον Αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο σε όλες τις επιτελικές θέσεις της Εκκλησίας. Με άλλα λόγια μιλάμε για πεμπτοφαλαγγίτες γραμμής που πρέπει να επισημανθούν, να στιγματιστούν και να απομονωθούν. Θα δώσουμε λόγο στο Θεό αν τους αφήσουμε ανενόχλητους να ολοκληρώσουν το ανόσιο έργο τους. Οποτε ξεμυτίσουν και ως άτομα και ως οργανωμένο σύνολο (“Καιρός”) πρέπει να μας βρουν στις επάλξεις με το χέρι στη σκανδάλη. (http://panayiotistelevantos.blogspot.com//2010/02/blog-post_1275.html). Ἄς σημειωθῆ ὅτι ὁ κ. Σταῦρος Γιαγκάζογλου εἶναι ὁ νέος διευθυντής τοῦ ἐπισήμου περιοδικοῦ Θεολογία.
Συνεχίζω μέ τήν ἀνθολόγηση ἐκ τοῦ παραληρήματος: «Υστερα είναι το ποιόν των ανθρώπων που προωθούν το Νεοβαρλααμισμό: Μπέης, Μεσσηνίας, Δημητριάδος, Θερμός, Παπαθανασίου, Πινακούλας, Θεοδόσιος Μαρτζούχος, Δανιήλ Αεράκης, Πουρτσουκλής, κτλ Υπάρχει κανείς μεταξύ τους που εμπνέει την παραμικρή εμπιστοσύνη; Σε βουδδιστικούς ναούς μπαίνουν και ανάβουν κεριά. Σε παπικούς ναούς μπαίνουν και κοινωνούν. Σε Αγγλικανικούς το ίδιο. Και ουδέποτε εξέφρασαν μεταμέλεια γι' αυτά. Διορθώνουν τους Αγίους. Περιφρονούν τους ψαλμούς του Δαβίδ. Θέλουν να απολακτίσουν το μοναστηριακό τυπικό. Περιφρονούν τους Αγίους Πατέρες. Θέλουν να αντικαταστήσουν τον άρτο και τον οίνο με άλλα υλικά για την τέλεση της Θείας Λειτουργίας κτλ.» (!) (http://apotixisi.blogspot.com/2010/01/blog-post1213.html#comments).
Ἀλλοῦ: «Νεοβαρλααμίτες δεν υπάρχουν μόνο στην Πρέβεζα, αλλά και στη Μητρόπολη Δημητριάδος... Είναι φανερόν ότι ο Νεοβαρλααμισμός εξαπλώνεται ύπουλα και μεθοδικά» (http://panayiotistelevantos.blogspot.com/2010/01/blog-post_30.html). Ἡ ἐκεῖ Ἀκαδημία Θεολογικῶν Σπουδών «κατάντησε κυριολεκτικά άντρο αιρέσεων» (http://panayiotistelevantos.blogspot.com/2010/02/blog-post_2263.html).
«Ευθύνη όμως έχουν και όσοι συνετοί και σώφρονες στον περίγυρο του Σεβασμιότατου (Νικοπόλεως κ. Μελετίου) δεν προσπαθούν να σταματήσουν τη φορά των πραγμάτων προς το γκρεμό της αποστασίας» (!) (http://panayiotistelevantos.blogspot.com/2010/01/blog-post_29.html).
Ἀποκαλεῖ τόν μητροπολίτη Μεσσηνίας «προβατόσχημο λύκο» (!) (http://panayiotistelevantos.blogspot.com/2010/01/blog-post_31.html) καί τόν διαπρεπῆ θεολόγο κ. Ἀθανάσιο Παπαθανασίου (κατά καιρούς προσκεκλημένο τῆς Ἐκκλησίας τῆς Κύπρου) «νεοβαρλααμίτη» (!) http://thriskeftika.blogspot.com/2010/01/blog-post_7008.html.
Ἀποφαίνεται μέ ἀπίστευτο θράσος παντογνώστη γιά τόν π. Κωνσταντίνο Μπέη: «Δεν έπρεπε ποτέ να έχει χειροτονηθεί και τώρα πρέπει ανυπερθέτως να καθαιρεθεί».

(http://panayiotistelevantos.blogspot.com/2010/01/blog-post_28.html).
Εἰσηγεῖται μάλιστα καί τήν δική μου καθαίρεση (!) ὡς ἑξῆς:
«Ο π. Βασίλειος Θερμός είναι διαπρύσιος κήνσορας του "Νεοβαρλααμισμού" και "διορθωτής" των Αγίων. Αν υπήρχε γρηγορούσα Εκκλησία θα τον είχε καθαιρέσει από καιρό. Το γε νυν έχον περιάγει την γην και την θάλασσαν ίνα ποιήση προσύλητον ένα στις κακοδοξίες και τους νεωτερισμούς του» (http://panagiotisandriopoulos.blogspot.com/2010/01/o.html). Βεβαίως ἔχω πλήρη ἐπίγνωση ὅτι ἀναξίως φέρω τό ἱερατικό σχῆμα, ἀλλά ὄχι γιά τούς λόγους πού νομίζει ὁ ἀνεκδιήγητος κ. Τελεβάντος.
Ἀλλοῦ γράφει: «(Ο π. Βασίλειος Θερμός είναι) μικροπρεπής καί χαμερπής» (http://apotixisi.blogspot.com/2010/02/blog-post_13.html#comments), καθώς καί «κακοήθης» https://www.blogger.com//comment.g?blogID=1024744972657237101&postID=1579408879249805205&pli=1.
Ἐκπλήσσουν ἐπίσης ἡ ἐπιθετικότητα καί ἡ εἰρωνεία. Γράφει πρός τόν ἀρχιμ. Δανιήλ Ἀεράκη: «Πολύ θέατρο, παππούλη μου! Τα κροκοδείλια σας δάκρυα δεν πείθουν... Θα αναμένω νέα σας επιστολή. Προσδοκώ ότι θα αποκηρύξετε τις πλάνες που διατυπώσατε. Ευελπιστώ ότι από προσκείμενος των “Λατρευτικών Βαρλααμιτών” θα καταστείτε δεινός και συστηματικός τους πολέμιος. Αν, όμως, παρά την καλή μου διάθεση να κλείσουμε το θέμα όσο γίνεται πιο αθόρυβα, επιλέξετε να διαβείτε το Ρουβίκωνα, παρακαλώ μην έχετε ψευδαισθήσεις: Θα ρίξετε εαυτόν όχι απλά στο λάκκο των λεόντων, αλλά στη σπηλιά της ύαινας! Τίμια και παστρικά πράγματα. Αν κηρύξετε δημόσια “γυμνή τη κεφαλή” αιρέσεις κάθε επιείκεια απέναντί σας θα καταστεί εντελώς αδιανόητη (http://thriskeftika.blogspot.com/2009/11/blog-post_7288.html).
Τέλος (τό καί φοβερότερο), παρακινεῖ τό πλήρωμα τῆς Ἐκκλησίας σέ «ἀποτείχιση», ἀλλά «συντεταγμένη» καί ὄχι «ἄτακτη», προκειμένου νά εἶναι περισσότερο ἀποτελεσματική (!) (http://panayiotistelevantos.blogspot.com/2010/02/blog-post/9509.html).
Ἄν καί ἐπουσιῶδες, παρατηρεῖ κανείς ὀρθογραφικά λάθη στά γραπτά του: «σημαίνον παράγοντας», «προσύλητον», (βλ. παραπάνω), «σταματείστε», «απαντείστε»

http://panayiotistelevantos.blogspot.com/2010/02/blog-post_21.html καί χρησιμοποιεῖ λέξεις μέ λάθος σημασία: κήνσορας (http://panayiotistelevantos.blogspot.com/2010/01/blog-post_30. html). Ἄν κάποιος πού ὑπογράφει ὡς φιλόλογος (!) διαπράττει τέτοια χονδροειδῆ σφάλματα, τότε δέν ἐκπλήσσομαι πού ὡς θεολόγος (ὅπως ἐπίσης ὑπογράφει) ἀγνοεῖ τί εἶναι ἡ βαρλααμική αἵρεση ἤ κατηγορεῖ ἀνυπόστατα γιά προτεσταντισμό.
Ἐντυπωσιάζουν βέβαια οἱ ὁμολογίες τοῦ ἴδιου: «Είμαι άνθρωπος αδύνατης μνήμης και περιορισμένων διανοητικών δυνατοτήτων»! (http://panayiotistelevantos.blogspot.com/2010_02_01_archive.html. Καί: «Κατανοῶ ὅτι, μέ τήν ἀλαζονεία πού μέ διακρίνει, ἄν ὁ Θεός μέ προίκιζε μέ εὐφυία, θά εἶχα καβαλλήσει τόν πύραυλο καί ὄχι, ὅπως τώρα, τό καλάμι» (σελ. 72). Ἔστω ὅμως καί ἄν ἔχουμε μπροστά μας μιά περίπτωση ἀμβλύνοιας, ἀκόμη καί ψυχοπαθολογίας, δέν νομίζω πώς εἶναι σκόπιμο νά τήν προσπεράσουμε ὑποτιμώντας την, διότι ἡ ζημία δέν ἐμποδίζεται ἀπό τό νά γίνεται, ἰδίως ὅταν συνοδεύεται καί ἀπό εὐφράδεια. Ἄλλωστε καί οἱ Πατέρες μας, ἀκόμη καί ὅταν ἀπέδιδαν στούς αἱρετικούς «φρενοβλάβεια» καί «ἄνοια», δέν παρέλειπαν νά ἀνασκευάζουν τίς πλάνες τους καί νά λαμβάνουν τά προσήκοντα μέτρα γιά τήν εὐστάθεια τῆς Ἐκκλησίας.
Στό σημεῖο αὐτό ἐπιθυμῶ νά διευκρινίσω ὅτι δέν γράφω ἐξ ὀνόματος τῶν ὑπολοίπων θιγομένων, οἱ ὁποῖοι ἄλλωστε ἀγνοοῦν τήν πρωτοβουλία μου. Θεώρησα ὅμως χρήσιμο νά ἐπισυνάψω δείγματα γραφῆς τοῦ ἀνδρός καί περί αὐτῶν γιά νά σχηματίσετε σαφέστερη εἰκόνα γιά τή σοβαρότητα τοῦ προβλήματος.
Σέ κάποιο ἀπό τά διαδικτυακά δημοσιεύματα δηλώνει ὅτι κατοικεῖ στή Νέα Ὑόρκη. Αὐτό προφανῶς ἐξηγεῖ τήν ἄγνοιά του γιά τά τεκταινόμενα στόν ἑλλαδικό ἐκκλησιαστικό χῶρο καί τό γεγονός ὅτι μᾶλλον ἔχει πέσει θῦμα διαδόσεων ὁμοφρόνων του ἐξ Ἑλλάδος καί Κύπρου. Δέν ἀμνηστεύει ὅμως τήν ἀπύθμενη ἐπιπολαιότητα καί δοκησισοφία του.
Γενικά ἐκφραζόμενος μέ περισσή αὐτοπεποίθηση ὡς τιμητής τῆς οἰκουμένης, δίνει τήν ἐντύπωση ὅτι ἀπολαμβάνει νά ἐπιτίθεται, κάτι πού προσπαθεῖ μάταια νά συγκαλύψει κάτω ἀπό περίτεχνες ἐκφράσεις καί δουλοπρεπεῖς προσφωνήσεις. Μέ κατηγορεῖ δέ γιά ὕβρεις ἐναντίον του καί συμπληρώνει ὅτι δέν θά πέσει στό ἐπίπεδό μου (!), ἐνῶ στήν πραγματικότητα περιγράφει ὅ,τι ἀκριβῶς διαπράττει ὁ ἴδιος, καταφεύγων στόν πασίγνωστο ψυχολογικό μηχανισμό τῆς προβολῆς. Ὅλα αὐτά θά ἀποτελοῦσαν ἁπλῶς πνευματικά προβλήματα τοῦ ἰδίου, χρήζοντα κατάλληλης θεραπευτικῆς ἀγωγῆς κατ’ ἰδίαν. Ἀποκτοῦν ὅμως εὐρέος φάσματος ἐκκλησιαστική σημασία ὅταν γεννοῦν ἀντιχριστιανικές συμπεριφορές σάν αὐτές.
Εἶναι χρήσιμο νά λάβουμε ὑπ’ ὄψιν ὅτι δέν πρόκειται γιά περιοδικό καί ἀρθρογράφο πού ἀνήκουν σέ κάποια ἀκραία παλαιοημερολογιτική ὁμάδα. Ἡ μέν «Ὀρθόδοξη μαρτυρία» ἀποτελεῖ ὄργανο τοῦ «Παγκυπρίου Συλλόγου Ὀρθοδόξου Παραδόσεως ‘Οἱ φίλοι τοῦ Ἁγίου Ὄρους’», ὁ δέ κ. Τελεβάντος διατυπώνει τήν ἐμπαθῆ πολεμική του στό ὄνομα ἁγίων μορφῶν ὅπως ὁ π. Σωφρόνιος Σαχάρωφ, ὁ π. Ἰουστῖνος Πόποβιτς, ὁ π. Ἐπιφάνιος Θεοδωρόπουλος κ.ἄ. Συνεπῶς ἕνας ὀρθόδοξος ἀγώνας πού διεξάγεται ὑπό τέτοιες προϋποθέσεις συνιστᾶ ἔμπρακτη σπίλωση τῆς μνήμης τους καί προσβολή πρός τό Ἅγιον Ὄρος.
Δυστυχῶς ἔχουμε μπροστά μας μία πτυχή ἑνός γενικώτερου ἀπαράδεκτου φαινομένου ζηλωτισμοῦ, τό ὁποῖο ἀποτελεῖ διαρκῆ «ἄκανθα» στό σῶμα τῆς Ὀρθοδοξίας μέ πρόσφατη ὄξυνση. Οἱ ἐκπρόσωποί του ἔχουν υἱοθετήσει τό δόγμα «ὁ σκοπός ἁγιάζει τά μέσα», τήν ἴδια ὥρα πού παριστάνουν τά θύματα. Ἡ τραγικότητά τους ἔγκειται στό γεγονός ὅτι ἁμαρτάνουν στό ὄνομα τῆς ἁγιότητος καί τῆς ἀρετῆς! Εἶναι βαθύτατα λυπηρό ὀρθόδοξοι χριστιανοί νά βιώνουν τέτοιες αὐταπάτες καί νά διοχετεύουν τόν ζῆλο τους σέ οὐ κατ’ ἐπίγνωσιν ἐνέργειες, τραυματίζοντας ἔτσι βάναυσα τό ὀρθόδοξο ἦθος.
Ὅμως φρονῶ ὅτι, ἀνεξάρτητα ἀπό τήν ἐνδεδειγμένη προσευχή καί ἀγάπη πρός τά πρόσωπα, ἐνδείκνυται ἡ ἀνάληψη κάποιας δράσεως. Μπροστά στό νοσηρό αὐτό φαινόμενο λοιπόν καί γιά νά μήν ἀποχαλινωθῆ,
Ἐπειδή ὁ κ. Παναγιώτης Μ. Τελεβάντος προετοιμάζει τό ἔδαφος γιά ἀποτείχιση καί καλλιεργεῖ κλῖμα σχίσματος,
Ἐπειδή ἀνυπόστατα αὐτός μέν κατηγορεῖ οἱ δέ ὑπεύθυνοι τοῦ περιοδικοῦ φιλοξένησαν τίς κατηγορίες ἐναντίον ἐμοῦ προσωπικῶς καί ἄλλων ἐργατῶν τῆς Ἐκκλησίας γιά αἵρεση,
Ἐπειδή ἀποδεικνύεται ἀδαής θεολογικά διασπείροντας σύγχυση στό πλήρωμα τῆς Ἐκκλησίας τό ὁποῖο εὔλογα ἀγνοεῖ λεπτές θεολογικές ἔννοιες,
Ἐπειδή ὅλες (καί οἱ εἴκοσι) ἐπισκέψεις μου στήν Κύπρο ὡς ὁμιλητοῦ ἔλαβαν χώρα κατόπιν προσκλήσεως ἐκκλησιαστικῶν φορέων (μητροπόλεων καί ἐνοριῶν), καί συνεπῶς ἡ βαρύτατη μομφή ἐναντίον μου ὅτι περιάγω γῆ καί θάλασσα γιά νά προσηλυτίσω στίς κακοδοξίες μου προσβάλλει καί τήν Ἐκκλησία τῆς Κύπρου,
Ἐπειδή οἱ Πατέρες μᾶς δίδαξαν καί μᾶς ἔδειξαν μέ τό παράδειγμά τους, παράλληλα μέ τό αἴσθημα ἀναξιότητος καί ἁμαρτωλότητος νά τρέφουμε ἰδιαίτερη εὐαισθησία ἀπέναντι στίς κατηγορίες γιά κακοδοξία καί αἵρεση,
Ἐπειδή ὁ κ. Παναγιώτης Μ. Τελεβάντος, ἀντί νά ζητήσει συγγνώμη ὅπως εἶχα ἀπαιτήσει μέ τήν ἀπό 7ης Νοεμβρίου 2009 ἐπιστολή μου, ἐπανῆλθε δριμύτερος μέ «ἀνοικτή ἐπιστολή» στίς 21-2-2010, (http://panayiotistelevantos.blogspot.com/2010/02/blog-post_21.html) ἀναδημοσιευομένη ἀντιδεοντολογικά σέ πλῆθος ἄλλων ἱστοτόπων, διαδίδοντας ἔτσι περαιτέρω τήν κακοήθη πολεμική του,
Ἐπειδή τό περιοδικό ἐκδίδεται στήν Κύπρο (μέ τό πρωτοφανές ἰδίωμα νά μήν ἀναφέρει πουθενά ὀνόματα ὑπευθύνων!),
Ἐπειδή λόγῳ τῆς ἱερατικῆς μου ἰδιότητος δέν ἐπιθυμῶ προσφυγή στήν δικαιοσύνη ἀλλά λύση ἐντός τῶν ἐκκλησιαστικῶν πλαισίων καί κανόνων,
Γιά ὅλους αὐτούς τούς λόγους, μετά λύπης καί ὀδύνης πολλῆς, προσφεύγω στήν Ἁγία καί Ἱερά Σύνοδο τῆς Ἁγιοτόκου Ἐκκλησίας τῆς Κύπρου καί καταγγέλλω ἐνώπιόν Της τούς ὑπευθύνους τοῦ περιοδικοῦ «Ὀρθόδοξη μαρτυρία» καί τόν κ. Παναγιώτη Μιχ. Τελεβάντο ἐπί παρακινήσει πρός σχίσμα, θεολογικῇ συγχύσει, προκλήσει διαιρέσεων ἐντός τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, διασπορᾷ ψευδῶν εἰδήσεων, συκοφαντικῇ δυσφημήσει καί διαβολῇ ἐκκλησιαστικῶν ἀνδρῶν, ἐξυβρίσει διά λιβελλογραφημάτων, καί προσβολῇ τῆς τιμῆς, παρακαλώντας Σας νά λάβετε ὅλα τά κατά τήν κρίση Σας ἐνδεικνυόμενα μέτρα γιά τήν ἐκ μέρους Σας διευθέτηση τοῦ ἀνακύψαντος προβλήματος, γιά τήν ἑνότητα τῆς Ἐκκλησίας, γιά τήν εἰρήνευση τοῦ λαοῦ τοῦ Θεοῦ, γιά τήν προστασία τῶν σπιλουμένων ὑπολήψεων, καί γιά τήν ἀποκατάσταση τῆς ἀλήθειας.

Μετά βαθυτάτου σεβασμοῦ,
πρωτοπρεσβύτερος Βασίλειος Θερμός
Ἐρατοῦς 11
153 51 Παλλήνη
Ἑλλάδα
τηλ. 210-6038200
Κοινοποίηση:
Μακ. Ἀρχιεπίσκοπο Ἀθηνῶν καί πάσης Ἑλλάδος κ. Ἱερώνυμο
Σεβ. Ἀρχιεπίσκοπο Ἀμερικῆς κ. Δημήτριο
Σεβ. Μητροπολίτη Νικοπόλεως καί Πρεβέζης κ. Μελέτιο
Σεβ. Μητροπολίτη Δημητριάδος καί Ἁλμυροῦ κ. Ἰγνάτιο
Σεβ. Μητροπολίτη Καισαριανῆς, Βύρωνος καί Ὑμηττοῦ κ. Δανιήλ
Σεβ. Μητροπολίτη Μεσσηνίας κ. Χρυσόστομο
Παν. Ἀρχιμανδρίτη κ. Δανιήλ Ἀεράκη
Παν. Ἀρχιμανδρίτη κ. Θεοδόσιο Μαρτζοῦχο
Αἰδ. Πρωτοπρεσβύτερο κ. Ἀντώνιο Πινακούλα
κ. Ἀθανάσιο Παπαθανασίου-περιοδικό «Σύναξη»
κ. Σταῦρο Γιαγκάζογλου
Περιοδικό «Ὀρθόδοξη Μαρτυρία»
κ. Παναγιώτη Μ. Τελεβάντο