ΤΟ ΜΠΑΡΟΚ ΛΑΟΥΤΟ ΣΤΗ ΓΑΛΛΙΑ ΚΑΙ ΤΗ ΓΕΡΜΑΝΙΑ

Χθες βράδυ στην αίθουσα συναυλιών του Ωδείου Φίλιππος Νάκας στην Αθήνα, για μια πραγματικά ιδιαίτερη συναυλία: Το μπαρόκ λαούτο στη Γαλλία και τη Γερμανία, ήτοι συνθέσεις για μπαρόκ λαούτο Γάλλων και Γερμανών συνθετών της εποχής μπαρόκ (17ος - α' μισό 18ου αι.)

Δύο άξιοι μουσικοί, ο Νίκος Παναγιωτίδης και ο Βασίλης Τιγγιρίδης, με διαδρομή και περγαμηνές στην κλασική κιθάρα, καταπιάστηκαν στην πορεία της δημιουργικής τους τέχνης σοβαρά με το μπαρόκ λαούτο - ο Τιγγιρίδης επ' εσχάτων, ο Παναγιωτίδης ήδη από τις μεταπτυχιακές του σπουδές στο Λονδίνο - και μας μετέδωσαν χθες μια λεπτή και ακριβή αύρα της τόσο ...μοντέρνας πλέον, αφού έρχεται με ορμή και στην ελληνική μουσική πραγματικότητα, μπαρόκ μουσικής.

Παραθέτω στη συνέχεια το πλήρες πρόγραμμα της συναυλίας γιατί έχει πραγματικά ιδιαίτερο ενδιαφέρον.

A' ΜΕΡΟΣ
Jacques de Saint-Luc(1616- περ.1710)
Ouverture g-moll,
Chaconne B-dur
Jean-Baptiste Lully (1632-1687) Passacaille de l’Opera d’Armide
Βασίλης Τιγγιρίδης

Denis Gaultier (1603-1672) Pavane
Ennemond («le Vieux») Gaultier (π.1575-1651) Courante «La belle homicide »
Charles Mouton (π.1626-1710) Double sur «L’ homicide»
Robert de Visée (π.1650-1725) Allemande : Tombeau du Vieux (Jacques) Gallot
Νίκος Παναγιωτίδης

Johann Gumprecht (1610-1697) Gavotte – Sarabande B-dur
François Dufaut (1600-π.1671) Suite B-dur (Allemande-Courante-Sarabande-Gigue)
Νίκος Παναγιωτίδης - Βασίλης Τιγγιρίδης


B' ΜΕΡΟΣ

Silvius Leopold Weiss (1687-1750) Fantasia, Allegro B-dur
David Kellner (1670-1748) Phantasia a-moll
Νίκος Παναγιωτίδης

Heinrich Ignaz Franz von Biber (1644-1704) Passacaglia c-moll (aus der VI Sonate für violine),
Passagalia g-moll (Rosenkranz Sonaten)
Βασίλης Τιγγιρίδης

Ernst Gottlieb Baron (1696-1760) Suite B-dur
(Allemande-Courante-Menuet-Bourrée)
Silvius Leopold Weiss *Ciacona g-moll
Νίκος Παναγιωτίδης - Βασίλης Τιγγιρίδης , λαούτο μπαρόκ
*Σοφία Μαυρογενίδου, φλάουτο μπαρόκ (τραβέρσο)

Ήταν πολύ ενθαρρυντικό το γεγονός ότι η αίθουσα συναυλιών του Νάκα ήταν γεμάτη! Το μπαρόκ δεν είναι και το ευκολότερο άκουσμα. Όμως στα χέρια ικανών ερμηνευτών ο "μινιμαλισμός" αυτής της μουσικής ακόμα κι από ένα λαούτο, αναδεικνύεται λαμπερός και γοητευτικός.
Η Σοφία Μαυρογενίδου στο τελευταίο κομμάτι συνυπήρξε αρμονικότατα με τους δύο λαουτίστες. Μάλλον θα πρέπει μελλοντικά να στήσουν μια ανάλογη συναυλία στην οποία να έχει περισσότερο χώρο το φλάουτο μπαρόκ. Άλλωστε φαίνεται πως οι τρεις τους διέπονται από μουσική συναντίληψη, κι αυτό είναι πολύ!