Όταν ο Λυκούργος Αγγελόπουλος πήγε ως πρωτοψάλτης στον Ι. Ναό Αγίας Ειρήνης Αιόλου, πριν 27 χρόνια, - εύστοχη επιλογή του τότε προϊσταμένου του ναού και νυν Σεβ. Μητροπολίτη Γυθείου κ. Χρυσοστόμου - προσπάθησε πολύ για την ακριβή τήρηση του τυπικού σε όλες τις ακολουθίες. Βυζαντινό μέλος και λειτουργική τάξη, που αναβίωναν λησμονημένες για τις ενορίες διατάξεις του μοναχικού τυπικού, ήταν τα συστατικά του μετασχηματισμού της Αγίας Ειρήνης: από προπύργιο των ευρωπαϊκών Σακελλαριδιστών (με τις τριφωνίες που δέσποζαν στον ναό αλλά και στην Αθήνα για ένα περίπου αιώνα), σε ναό - σημείο αναφοράς, του ακραιφνούς, αυστηρού βυζαντινού μέλους και της πιστότατης στο τυπικό λειτουργικής πράξης.
Ἐτσι, όταν ο μακαριστός Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος επανέφερε σε χρήση την ξεχασμένη ψαλμώδηση του Προκειμένου του Αποστόλου και του Αλληλουαρίου (πριν το Ευαγγέλιο) στην Θ. Λειτουργία, στην Αγία Ειρήνη Αιόλου δεν χρειάστηκε το σχετικό... σεμινάριο, όπως συνέβη στους άλλους ναούς. Η πρακτική ήταν ήδη πολύχρονη! Και για το εκκλησίασμα της Αγίας Ειρήνης κάτι το οικείο και φυσικό.
Αυτό, λοιπόν, που ο Λυκούργος Αγγελόπουλος καθιέρωσε στην Αγία Ειρήνη δεν ήταν κάτι άλλο από την με λογισμό και συνέπεια τήρηση των τυπικών διατάξεων που συγκροτούν την λογική λατρεία της κατά Ανατολάς Ορθοδόξου Εκκλησίας.
Αυτή η προσπάθεια του Λ. Αγγελόπουλου, που εξ' αρχής πλαισιωνόταν στο αναλόγιο από νέους, οι οποίοι προσέτρεχαν για να μάθουν και να απολαύσουν το κάλλος της λατρείας μας, ενισχύθηκε στο έπακρον από τη στιγμή που ανέλαβε προϊστάμενος του ναού ο καλλιφωνότατος π. Θωμάς Χρυσικός.
Ο π. Θωμάς, λάτρης και ο ίδιος της παραδόσεως και εγκρατής θεολόγος, αγκάλιασε τους νέους που πήγαιναν στο ναό, ενεθάρρυνε τον Λ. Αγγελόπουλο στο έργο του και δημιούργησε όλες εκείνες τις προϋποθέσεις ώστε η Αγία Ειρήνη να καταστεί ένα λειτουργικό κέντρο αξιώσεων, αφού τελούνται όλες οι ακολουθίες με απόλυτη τάξη, με τους μαθητές του Λ. Αγγελόπουλου να είναι ικανοί να τον αναπληρώνουν επαξίως και όταν αυτός λείπει.
Γι' αυτό ο ναός είναι κατάμεστος, με εκκλησίασμα από όλη την Αθήνα, λαμβανομένου υπ' όψιν ότι η Αγία Ειρήνη είναι ενορία του κέντρου, το οποίο έχει πια κυρίως μαγαζιά και ελάχιστους κατοίκους.
Η λειτουργική ζωή στην Αγία Ειρήνη είναι πολύ έντονη. Κι αυτό γίνεται “ευσχημόνως και κατά τάξιν”. Από αγάπη και πάθος για την λογική λατρεία μας, της οποίας ο πλούτος δεν έχει τέλος.
Δε θα ξεχάσω ποτέ την ΕΛΒΥΧ στη Βενετία στις εκεί επισκέψεις του Πατριάρχη μας... άλλωστε το εξωτερικό σε κάνει να νιώθεις την Ορθοδοξία μαζί με τη μουσική της πραγματικά Οικουμενική!
ΑπάντησηΔιαγραφή...Θυμάμαι επίσης το 2001 την Παρασκευή του Ακαθίστου γυρνώντας απο την 117ΠΜ-Ανδραβίδας δεν προλάβαινα να πάω στην ενορία μου για τους Χαιρετισμούς... οπότε η επιλογή ήταν αγία Ειρήνη... και πάλι δικαιώθηκα!
Καλή Χρονιά!
Ν.Σ
Eύγε στον Λυκούργο Αγγελόπουλο!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε πείσμα των εκσυγχρονιστών που θέλουν μεταγλωττισμένους ύμνους και αναγνώσματα, που φαντασιώνονται «λειτουργικές αναγεννήσεις» αλά Β Βατικάνειο,ο δάσκαλος Λυκούργος Αγγελόπουλος τιμά με την άγια εμμονή του το ψαλτήρι της Αγ.Ειρήνης.
Γι αυτό και η εκκλησιά είναι γεμάτη κόσμο που πάει να ακούσει κατανυκτικές ψαλμουδιές και να συμμετάσχει με την ψυχή του στα τελούμενα.
Το σημαντικό με τον δάσκαλο Λ.Αγγελόπουλο είναι ότι παραμένει όσο απλός και προσιτός ήταν και πριν 20 χρόνια, όταν τον πρωτογνωρίσαμε.
Να του δίνει ο καλός Θεός χρόνους και υγεία να συνεχίζει την εξαιρετικής σπουδαιότητας προσφορά του στην παράδοση του Γένους.
κ.Παναγίωτη χρόνια πολλά με υγεία και ευτυχία.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕσπερινός στην Αγ.Ειρήνη θα γίνει αύριο;
Και αν ναι, τι ώρα;
ευχαριστώ πολύ.
Άριστα σήμερα με χοροστατούντα τον βοηθό Αρχιεπισκόπου, επίσκοπο Ανδρούσης Κωνστάντιο!
ΑπάντησηΔιαγραφή