ΜΑΘΗΤΕΙΑ ΣΤΗΝ ΟΜΟΡΦΙΑ ΟΣΤ' - "Εφανερώθη σπαργανωμένος ήλιος"

Τα ποιητικά κείμενα του π. Παναγιώτη Καποδίστρια για την Χριστουγεννιάτικη Συναυλία που πραγματοποιήθηκε ανήμερα τα Χριστούγεννα στον Μητροπολιτικό Ναό Αγίου Νικολάου των Ξένων Ζακύνθου.

α΄

Ο αχώρητος παντί πώς εχωρήθη εν γαστρί;

Εφανερώθη
σπαργανωμένος ήλιος
και πανωραίος
ψαύω τον Ανέγγιχτο
και ανατέλλω νέος.

Σπίθα ελέους
ραγίζει τα σκότη μου
κι ας επιμένουν.
Νήπιος τουρτουρίζω
έξω απ’ το σπήλαιό του.

- Δεν ξέρω λόγια
να σού μιλήσω Λόγε
σιωπές ψελλίζω
οι χούφτες μου αδειανές
το δώρο μου άδωρο.

β΄

Μυστήριον ξένον ορώ και παράδοξον!

Τα είδα όλα:
Κόσμο να καραδοκεί
ευώδες θαύμα
της χαράς το σχέδιο
σε συναστρία πλήρη.

Την κόρη μάνα
ασθενή τον δυνατό
τα πάνω κάτω
την αρχή του Άναρχου
να γίνεται Ιστορία.

Ριπές αγάπης
με χουχουλίζουν όλον
κι ανταποδίδω
ασπασμούς φαυλότητας
λογχισμούς κακότητας.

γ΄

μανείς ο Ηρώδης εταράττετο

Φύγε τα παιδιά
Ηρώδης παμπόνηρος
αρχαγγελίζει
εάν τα βρει στα πέριξ
Χριστός πυροβολείται.

Αλίμονό μας-
κάλπικα νομίσματα
μάς αγοράζουν
σε νερά δυσνόητα
καταποντιζόμαστε.

Μαίνονται λυγμοί
τα λυπηρά του βίου
εν εξελίξει
οι σκιές επαίρονται
όμως το φως αυξαίνει.

δ΄

περιγράφεται νυν σώματι ο απερίγραπτος

Αν και ουρανός
το χοϊκότατο μου
ντύθηκε σώμα.
Να γιατί χλοΐζω φως:
Ότι ουρανίζομαι.

Ξανά στον Κήπο
οι ελπίδες μου ριζώνουν
βλασταίνουν χάρες
στο κέντρο νέο Δέντρο
και γύρω γύρω όλοι.

Λέξεις βουερές
μάθε μου να διαβάζω
υπέρ υγείας
γέννα δίχως ωδίνες
οδύνης προάγγελο.

(Μπανάτο Ζακύνθου, 25 Νοεμβρίου - 2 Δεκεμβρίου 2009)

Τα παραπάνω ποιήματα του π. Παναγιώτη Καποδίστρια στάζουν ποίηση και θεολογία. Δεν κραυγάζουν, δεν συνθηματολογούν, φυσικά, δεν πλατυάζουν, μα με τρόπο λιτό, υπαινικτικό και άκρως θεολογικό, μας ακονίζουν την ποιητική νοημοσύνη και μας εισάγουν ποιητικώ τω τρόπω στον "πλουτισμόν θεολογίας" των Χριστού Γεννών.
Τον ευχαριστώ για την μαθητεία μου στην ομορφιά του.
Π.Α.