ΤΟ ΠΟΛΥΤΡΟΠΟΝ ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ ΤΟΝ ΧΑΤΖΙΔΑΚΙ ΤΟΥ ΜΕΝΗ ΚΟΥΜΑΝΤΑΡΕΑ

2η Συνάντηση Πεζογράφων στην Πάτρα Αφιέρωμα στον Μένη Κουμανταρέα

Σάββατο 7 Νοεμβρίου 2009 Αίθουσα: Φιλαρμονική Εταιρεία – Ωδείο Πατρών Καλλιτεχνικό Σύνολο Πολύτροπον

Μάνος Χατζιδάκις – Μένης Κουμανταρέας “Είμαστε από καλή γενιά”

Αφήγηση: Κώστας Λογαράς

“Συννεφιασμένη Κυριακή”, από τις Έξι Λαϊκές Ζωγραφιές “Ακούσατε”, το τελάλημα από το Καταραμένο Φίδι (στίχοι: Ευγένιος Σπαθάρης) “Γύρνα φτερωτή του μύλου”, από τον Ματωμένο Γάμο του Λόρκα (μτφ. Νίκος Γκάτσος) “Με πνίγει ετούτη η θάλασσα”, από τον Κύκλο του C.N.S. (στίχοι: Μ. Χατζιδάκις) “Ο βαρκάρης των κεραυνών”, από τα Δύο ναυτικά τραγούδια (στίχοι:Μίλτος Σαχτούρης) “Μέρες του 1903”, από τον Μεγάλο Ερωτικό (στίχοι: Κ. Π. Καβάφης) Το ποίημα μετέφρασε στα αραβικά, ειδικά για την εκδήλωση, και απήγγειλε ο Roni Bou Saba. “Συνομιλία με τον Σέργιο Προκόφιεφ”, από το Για μια Μικρή λευκή αχιβάδα

Παναγιώτης Αντ. Ανδριόπουλος, γενική επιμέλεια – τραγούδι

Τάσος Σπηλιωτόπουλος, πιάνο

Παραθέτω στη συνέχεια, αγαπητοί συνοδίτες, την μετάφραση του Roni Bou Saba, που έγινε ειδικά για την εκδήλωση. Περισσότερα δείτε στο ιστολόγιο του Roni, εδώ.

أيّام من سنة 1903 ما عدتُ وجدتُها ثانيةً_ تلك المفقودةَ سريعاً.... العينَين الشعريّتَين، والوجهَ الشاحب.... في عتمة الدرب.... ما عدتُ وجدتُها_ تلك المكتسبةَ بملء الصدفة التي تركتها هكذا بسهولة وودِدتُها بعد ذلك بحُرقة. العينان الشعريّتان، والوجهُ الشاحب، وتانِّك الشفتان ما عدتُ وجدتُها. قسطنطين كفافيس (1917)

ΜΕΡΕΣ ΤΟΥ 1903

Δεν τα ηύρα πια ξανά τα τόσο γρήγορα χαμένα....

τα ποιητικά τα μάτια, το χλωμό

το πρόσωπο.... στο νύχτωμα του δρόμου...

Δεν τα ηύρα πια τ’ αποκτηθέντα κατά τύχην όλως,

που έτσι εύκολα παραίτησα·

και που κατόπι με αγωνίαν ήθελα.

Τα ποιητικά τα μάτια, το χλωμό το πρόσωπο,

τα χείλη εκείνα δεν τα ηύρα πια.

Κωνσταντίνος Καβάφης, 1917