Μια Επιστολή για το Νέο Ελληνικό Κουαρτέτο στο Πολύτονον

Αγαπητοί συνοδίτες, αναδημοσιεύω στην Ιδιωτική Οδό σήμερα μια επιστολή μου, που πρωτοδημοσιεύτηκε στο άρτι εκδοθέν τεύχος του περιοδικού Πολύτονον της Ένωσης Ελλήνων Μουσουργών. Δι' αυτής της επιστολής δηλώνω την αμέριστη υποστήριξή μου στο Νέο Ελληνικό Κουαρτέτο, με αφορμή μια άδικη, κατά τη γνώμη μου, κριτική του σεβαστού μουσικολόγου Γιώργου Λεωτσάκου.

Κύριε Διευθυντά,

Διάβασα στο Πολύτονον την σχετική με το Νέο Ελληνικό Κουαρτέτο επιστολογραφία, και αισθάνομαι αδήριτη την ανάγκη να χαράξω δυο λέξεις ως πολύχρονος ακροατής του ΝΕΚ.

Την κριτική του σεβαστού κ. Γ. Λεωτσάκου διάβασα στην ιστοσελίδα του ΝΕΚ. Και συγχαίρω θερμά τον Γ. Δεμερτζή που μας την γνωστοποίησε, διότι πολλοί δεν την είχαμε διαβάσει. Πρέπει να σημειώσω ότι η παραπομπή του κ. Λεωτσάκου στην ιστοσελίδα του Ελληνικού Ωδείου (δια της επιστολής του στο Πολύτονον), όπου δημοσιεύονται κριτικά κείμενά του, είναι κενή περιεχομένου. Η κριτική για το ΝΕΚ δεν υπάρχει εκεί και άθελά του ο κ. Λεωτσάκος μας παραπλανά.

Είναι ενδιαφέρον, πάντως, ότι με την εν λόγω κριτική του ανοίγει ένας διάλογος που μας προβληματίζει όλους, όσοι ασχολούμαστε με την ελληνική μουσική, γύρω από την υπόθεση δημιουργία και κριτική στην Ελλάδα σήμερα.

Η κριτική του κ. Γ. Λεωτσάκου στο ΝΕΚ, που πορεύεται χρόνια τώρα την Ιδιωτική Οδό του, είναι ανηλεής! Τόσο που ο καθείς διερωτάται εν εαυτώ εάν το ΝΕΚ είναι μια φενάκη ή μια ουτοπία κι όχι μια απτή πραγματικότητα που επηρεάζει θετικά τα μουσικά πράγματα στην Ελλάδα.

Διό και ο κ. Λεωτσάκος αναδιπλώνεται στην απαντητική, στον Γ. Δεμερτζή, επιστολή του προς το περιοδικό σας:

«Κρατώ από την επιστολή του ένα όντως θετικότατο σημείο: ότι το ΝΕΚ διαθέτει μια συλλογή 500 ελληνικών έργων για κουαρτέτο εγχόρδων. Και αυτό από μόνο του δεν είναι καθόλου αμελητέο»!!!

Όμως το ΝΕΚ δεν διαθέτει απλώς μια συλλογή 500 ελληνικών έργων. Πολλά από τα έργα αυτά τα ανέσυρε από τη λήθη, άλλα τόσα γράφτηκαν ειδικά γι΄ αυτό, τα ερμηνεύει πάντα και παντού, καθιστάμενο από τους σημαντικότερους πρεσβευτές της Ελληνικής Μουσικής ανά τον κόσμο κατά τις δύο τελευταίες δεκαετίες.

Δεν ξέρω άλλο ελληνικό σύνολο μουσικής δωματίου με τέτοια παραγωγή και τέτοια συνέπεια, ήτοι πάθος στην αποστολή του.

Συνυπολογίζοντας και την δισκογραφική εργασία του έχουμε μια πλήρη εικόνα του θαυμαστού έργου του ΝΕΚ, που προβάλλει ως λύχνος φαίνων «εν αυχμηρώ τόπω».

Δεν στέκομαι ιδιαίτερα στην απολογητική κατακλείδα του κ. Λεωτσάκου περί της ιδιότητάς του ως ειδικού συμβούλου του γνωμοδοτικού συμβουλίου του ΟΜΜΑ, η οποία, κατ’ αυτόν, «συνηγορεί υπέρ του κύρους των κριτικών του απόψεων» (!), διότι θα μπορούσε να είναι και ο ορισμός της διαπλοκής!

Μένω στο ΝΕΚ, του οποίου δηλώνω φανατικός οπαδός εν τω νυν αιώνι. Μεταλαμβάνω του μουσικού φωτός του και της αληθείας του και μαθητεύω στην ομορφιά του.

Στον κ. Λεωτσάκο αφιερώνω το Ελυτικόν Υ.Γ. (Τρία Ποιήματα με σημαία ευκαιρίας), που και κείνος, θαρρώ, συμμερίζεται:

«Μόνο που υπάρχει και μια διαφορετική εκδοχή: μη με πιστεύετε

όσο γερνώ τόσο λιγότερο καταλαβαίνω

η πείρα μου ξέμαθε τον κόσμο».