Τετάρτη 4 Φεβρουαρίου 2009

ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΑΚΟΥΛΙΔΗΣ ΠΡΟΣ ΓΙΩΡΓΟ ΚΟΖΙΑ

Η συναυλία του Θάνου Μικρούτσικου στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών στις 12 Ιανουαρίου, περιλάμβανε σε πρώτη εκτέλεση κι ένα έργο του πατρινού συνθέτη σε ποίηση του επίσης πατρινού Γιώργου Κοζία. Για την εξαιρετική εκείνη βραδιά γράψαμε τα δέοντα αμέσως εδώ.
Η Πάτρα δεν πήρε χαμπάρι το γεγονός. Μόνο ο Εθνικός Κήρυκας αναδημοσίευσε τις αποκλειστικές φωτό της Ιδιωτικής Οδού και η κ. Ζέττα Ζάχου έκανε μια ουσιαστική αναφορά στην ραδιοφωνική εκπομπή της στον Σκάι.
Ευτυχώς ήσαν εκεί συνθέτες και ποιητές που κατάλαβαν πολύ καλά!...

Ιδού το Γράμμα στον ποιητή Γιώργο Κοζία που έγραψε ο ποιητής Γιώργος Κακουλίδης στη στήλη του Ράδιο Κλαούζεβιτς, στον Ριζοσπάστη του Σαββάτου 31-1-2009, με αφορμή την ποιητική συλλογή του Κοζία «Κόσμος χωρίς ταξιδιώτες» (εκδόσεις «στιγμή»).

Χαίρε Γιώργο,
Τα ποιήματά σου, λόγω του Θάνου Μικρούτσικου, έφτασαν σ' εμένα με παράδοξο τρόπο: πρώτα τα δέχτηκαν τ' αυτιά κι ύστερα τα μάτια μου. Ετσι παίζει ο Θάνος. Κάνει μια ξαφνική κατεβασιά στη μικρή περιοχή του ποιήματος, κι ενώ όλοι περιμένουν η μπάλα ν' ακολουθήσει την αιωνιότητα, που μόνο τα δίχτυα γνωρίζουν, εκείνος την πετάει στην εξέδρα.
Τα ποιήματά σου δε θυμίζουν τίποτα, δεν ακουμπάνε σε καμιά αξιοθρήνητη γενιά. Νιώθεις αμέσως ότι κινδυνεύεις μαζί τους και γι' αυτό, γοητευμένος, τα ακολουθείς. Παραφράζοντας τον γέρο Εζρα, θα έλεγα πως δεν έχεις καμία απολύτως σχέση ούτε με τη Μούσα ούτε με τον Μωυσή. Ο τρόπος σου είναι ακαριαίος, απαγορεύοντας στο έμπειρο μάτι ν' αποτυπώσει το θαύμα για να το παραδώσει ύστερα (σύμφωνα με τις αρχές που διέπουν την αγία οικογένεια της ζωής) στο χειρουργείο. Και ο αναγνώστης, μιας και κανείς δεν είναι σε θέση - ευτυχώς - να του εξηγήσει για την ίδια του τη ζωή, αν είναι αποφασισμένος, θα γίνει μόνιμος κάτοικος του κύκλου σου. Με τη δύναμη των στίχων θα πάψει να είναι αναγνώστης, θα γίνει ο Πατρέας (από το ποίημά σου «Η επινόηση»). Αυτό δεν είναι το ζητούμενο; Να καταργήσουμε τους ρόλους και τις ιδιότητες;
Τα ποιήματά σου είναι μακριά από τη γέρικη σοφία και μπορούν να διαβάζονται σαν παραβολές που δεν καταδέχονται ν' ασχοληθούν με το θεό ή το διάβολο. Οι ιστορίες σου δεν είναι της μιας χειρονομίας, κι αυτό το κατορθώνεις χάρη στο ταλέντο που σου δόθηκε απλόχερα. Αρχίζοντας από το τέλος, λύνεις τα χέρια στους ήρωές σου και τους αφήνεις ελεύθερους.
Είμαι ενθουσιαστικά δίπλα σου. Εύχομαι και προσεύχομαι το έργο σου να πολλαπλασιάζεται.

2 σχόλια:

  1. Μέχρι και Ριζοσπάστη μας βάζετε κ. Ανδριόπουλε.
    ΑΛΛΟ ΤΙΠΟΤΑ;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. συγχαριτήρια στον πατρινό ποιητή! είναι σημαντικό ότι ο Ριζοσπάστης ακόμα ενδιαφέρεται για τους ποιητές της περιφέρειας και ότι ακόμα αυτή η εφημερίδα αποτελεί Ταμπού σε κάποιους!

    ΑπάντησηΔιαγραφή