Διαβάζω στην Ιδιωτική Οδό τις θετικές και αρνητικές γνώμες για την κοινωνική στάση του Μουσαφεράτ. Με ενδιαφέρουν και οι δύο. Όσο γι’ αυτά που γράφω για Μ.Μ.Ε. στην εποχή της Σκούπας, υπενθυμίζω τι είχε πει ο συνήγορος του πολίτη στην έκθεσή του στις 6.2.2008: «Η διόγκωση αληθών ή φαντασιακών προβλημάτων και η κορύφωση των αντιδράσεων που βρήκαν κατάλληλη δημόσια προβολή εν όψει και της χρονικά πιεστικής προσέγγισης πανηγυρικών εκδηλώσεων (Πολιτιστική, Καρναβάλι) φαίνεται να προετοίμασαν εξ αντικειμένου, σε αστυνομικού χαρακτήρα αποφάσεις και ενέργειες με στόχο την εξάλειψη της εγκατάστασης και την απομάκρυνση του πληθυσμού δια απειλής καταναγκασμού ή έμμεσης αποθάρρυνσης». Αυτά !!!!
Εκείνο όμως που με ενδιαφέρει περισσότερο στο βιβλίο είναι, μέσω λογοτεχνικού αφηγήματος, να αναδειχθεί το έπος της μετανάστευσης. Οι πρόσφυγες δεν είναι δραπέτες φυλακών ούτε την κοπάνησαν από λοιμοκαθαρτήριο. Αναζητούν τροφή και ασφάλεια αφήνοντας τα φτωχικά απειλούμενα νοικοκυριά τους. Η (στην καλύτερη περίπτωση) αμηχανία των Πατρινών να το καταλάβουν με ανησυχεί. Δεν ξεχνώ ότι μελέτες (π.χ. Τζούλια Κρίστεβα) έχουν βρει ότι οι Έλληνες έρχονται δεύτεροι μετά τους Ισραηλίτες σε ξενοφοβία και ρατσισμό. Έχουμε μεγάλη ιδέα για τον εαυτό μας, το παρελθόν μας, τη ζωούλα μας.
Bασίλης ΛαδάςΕκείνο όμως που με ενδιαφέρει περισσότερο στο βιβλίο είναι, μέσω λογοτεχνικού αφηγήματος, να αναδειχθεί το έπος της μετανάστευσης. Οι πρόσφυγες δεν είναι δραπέτες φυλακών ούτε την κοπάνησαν από λοιμοκαθαρτήριο. Αναζητούν τροφή και ασφάλεια αφήνοντας τα φτωχικά απειλούμενα νοικοκυριά τους. Η (στην καλύτερη περίπτωση) αμηχανία των Πατρινών να το καταλάβουν με ανησυχεί. Δεν ξεχνώ ότι μελέτες (π.χ. Τζούλια Κρίστεβα) έχουν βρει ότι οι Έλληνες έρχονται δεύτεροι μετά τους Ισραηλίτες σε ξενοφοβία και ρατσισμό. Έχουμε μεγάλη ιδέα για τον εαυτό μας, το παρελθόν μας, τη ζωούλα μας.
Πίνακας Κυριάκου Κατζουράκη (του ζωγράφου των προσφύγων)
"έχουμε μεγάλη ιδέα για τον εαυτό μας" τα λέγει όλα! μας έμεινε η ιδέα, η φαντασία του τι είναι το εαυτό μας. τι είναι πραγματικά δεν μας αφορά! αν ο Λαδάς μας έγραψε εγκώμιο θα τον δεχόμασταν στις αγκαλιές μας θερμά αλλά επειδή μας θυμίζει τι ξεχνάμε να κάνουμε μας ενοχλεί αφάνταστα. μπράβο του γιατί η ιστορία θα μας κρίνει από το έργο του Λαδά και όχι από τα άρθρα των χαζοδημοσιογράφων. από τα όσσα Έπρεπε να κάνουμε και δεν κάναμε...
ΑπάντησηΔιαγραφήμε αφορμή τον πίνακα του Κατζουράκη και του Μουσάφερατ, μου ήρθε στο νου ο Ελ Γκρέκο που ζωγράφιζε τους ταλαίπωρους ως αγίους!
ΑπάντησηΔιαγραφήπινακοθήκη των ηλιθίων παρουσιάσατε κ. Ανδριόπουλε μόνο που τα πρόσωπα θα επρεπε να ήταν άλλα ( Λαδάς και οι συν αυτώ) Οσο για τις μεγαλοστομίες του τι να πει κανείς. Ο άνθρωπος δύσκολα αλλάζει. το λέει και η παροιμία με το λύκο. Ο Λαδάς ειναι λοιπόν ο μοναδικός ξερόλας.....Μπράβο να τον χαιρομαστε!
ΑπάντησηΔιαγραφή