ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ ΕΝ ΠΑΤΡΑΙΣ

Λεωνίδα Γ. Μαργαρίτη

Δικηγόρου - τ. Νομαρχιακού Συμβούλου

Προσωρινό είναι κάτι το πρόσκαιρο, το εφήμερο, ενώ Προσωρινά μέτρα είναι εκείνα που λαμβάνονται προς εξασφάλιση επιδίκου πράγματος ή άλλως προς διασφάλιση διαφοράς.
Η λέξη χρησιμοποιείται κατά κόρον τελευταία από τους υπεύθυνους διαχείρισης των τοπικών υποθέσεων.
Δηλώνουν καθημερινά πως προσωρινά:
- θα κλείσει το Νοσοκομείο Άγιος Ανδρέας
-δεν θα λειτουργεί η μονάδα εντατικής θεραπείας
-θα κλείσει η οδός Ελευθερίου Βενιζέλου
-δεν θα λειτουργούν τα δικαστήρια
-διακόπτονται τα έργα της κάλυψης Διακονιάρη
-δεν θα δέχεται βοθρολύματα ο βιολογικός καθαρισμός
-δόθηκε λύση για τα βοθρολύματα του Νομού
-κλείνουν την Ιατρική
-αναστέλλονται οι κινητοποιήσεις των μαθητών
-στέγαση των μαθητών στο Α' Δημοτικό Σχολείο
-καταυλισμός στην Ηρώων Πολυτεχνείου. Και χτες
-καταυλισμός στην Ακτή Δυμαίων.
Όλες οι αποφάσεις διακρίνονται για την προσωρινότητά τους αν και οι πολίτες το προσωρινό το «απολαμβάνουν» για πολλά χρόνια σαν μόνιμο.
Προσωρινοί στη ζωή… όμως μόνιμοι κάτοικοι της πόλης των προσωρινών μέτρων.
Την προσωρινότητα των μέτρων την πληρώνουμε με υποβαθμισμένη ποιότητα ζωής σε βάρος της σωματικής και ψυχικής μας υγείας, με επιπτώσεις στα οικονομικά και το κόστος ζωής. Την πληρώνουμε ως πολίτες, ως κοινωνία και ως Έθνος.

Μια πυρκαγιά στον καταυλισμό ανέδειξε το πρόβλημα και τις επιπτώσεις της προσωρινότητας των Υπουργικών «αμέσων λύσεων».
Ό,τι δεν κατάφεραν οι αστυνομικές και Δικαστικές αρχές το κατάφερε ο Ήφαιστος. Γίναμε διεθνώς ρεζίλι από τα ξένα ειδησεογραφικά πρακτορεία.
Ευτυχώς, δεν είχαμε θανάτους. Φαντάζεται κανείς να χάνονταν άνθρωποι στην κόλαση του πυρός ενώ βάδιζαν το δρόμο για τον παράδεισο της Δυτικής Ευρώπης;
Μετά την εξέλιξη αυτή οι τοπικοί άρχοντες σε κατάσταση πανικού και εν συμβουλίω αποφάσισαν παμψηφεί (ένας μειοψήφισε) τη δημιουργία προσωρινού καταυλισμού στην Ακτή Δυμαίων.
Η απόφαση αυτή από τη γέννησή της είναι ήδη καταδικασμένη να αποβιώσει από την κατακραυγή των μελλοθανάτων των νότιων συνοικιών της πόλης. Πολίτες καταδικασμένοι να αργοπεθαίνουν στην υποβαθμισμένη αυτή περιοχή, δίπλα στα βοθρολύματα της βιολογικής ακαθαρσίας, αιχμάλωτοι της σκόνης και περίκλειστοι των ημιτελών και βραδέως εκτελουμένων έργων του ΒΙΟ.ΠΑ των παραγλαύκιων, του βιολογικού και του δικτύου της ύδρευσης της Δ.Ε.Υ.Α.Π.
Μια ακόμη υποβάθμιση δεν θα την ανεχθούν.
Αλλά ας δούμε πως έχει το πρόβλημα.
Η χώρα μας μοιάζει με ξέφραγο αμπέλι. Τα σύνορά μας αφύλαχτα και διάτρητα. Η Ευρωπαϊκή ΄Ένωση αδιαφορεί πλήρως για την τύχη τους και εμείς τι κάνουμε;
Δείχνουμε τον ανθρωπισμό μας στοιβάζοντας τους λαθρομετανάστες σε κάποιες άθλιες πρόχειρες κατασκευές, στα εγκαταλελειμμένα αυτοκίνητα, στα «ναυλοχούντα» στα πάρκιν πλεούμενά μας, για να διανυκτερεύουν;
Αυτό είναι το είδος της φιλοξενίας που μας κληροδότησε ο Ξένιος Δίας;
Ξοφλήσαμε το χρέος μας σ’ αυτούς; Αυτός είναι ο ανθρωπισμός μας;

Κάποιοι δηλώνουν προστάτες τους και ανεξοδα ζητάνε άμεση λύση. Όμως κανένας πέρα από τις φωνές, δεν κάνει και κάτι πιο πρακτικό. Εάν ο καθένας τους φιλοξενούσε από ένα μετανάστη θα λυνόταν το πρόβλημα. Θα αντειπούν πως το πρόβλημα είναι της Κυβέρνησης. Συμφωνούμε. Όμως δεν απαλλάσσεται κανένας μας και πρέπει όλοι να συμβάλλουμε στην αναζήτηση λύσης. Εμείς προτείναμε τα εξής:
1. Να γίνει καταγραφή τους από το Δήμο σε συνεργασία με την Αστυνομική Αρχή, και σε περίπτωση ελλείψεως εγγράφων, ανεπίσημη χορήγηση απ’ αυτόν ταυτότητας - κάρτας αναγνώρισης με τα στοιχεία που δηλώνει ο καθένας τους και με πρόσφατη φωτογραφία τους για να γνωρίζουμε ποίους και πόσους μετανάστες έχουμε στην πόλη μας σήμερα.
2. Να γίνει ιατρική εξέταση ενός εκάστου, έτσι ώστε να εντοπισθούν περιπτώσεις μεταδοτικών νοσημάτων, και οι τυχόν ασθενείς να προωθηθούν σε νοσηλευτικά ιδρύματα, για να αποτραπεί μετάδοσή τους για να απαλλαγούν οι πολίτες από το φόβο που υποβοηθάει το ρατσισμό.
3. Να μισθωθούν από το Δήμο διαμερίσματα ή δωμάτια ξενοδοχείων σε διάφορες περιοχές της πόλης και τις συνοικίες με δαπάνες του Ελληνικού Δημοσίου για τη φιλοξενία τους. Μ’ αυτή την επιλογή δεν θα δημιουργήσουμε γκέτο όπως γίνεται μέχρι σήμερα και επιτυγχάνουμε τη διασπορά τους στην ευρύτερη περιοχή μέχρι να λήξει το πρόβλημα της ανεξέλεγκτης έλευσής τους.

4. Να επιδιωχθεί να δοθεί οριστική λύση του προβλήματος μέσω της Ευρωπαϊκής Ένωσης με τη χορήγηση ταξιδιωτικών εγγράφων για την ελεύθερη διακίνησή τους προς όποια χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης επιθυμούν.
Εάν οι προτεινόμενες λύσεις δεν κριθούν υλοποιήσιμες τότε προτείνουμε να στηθούν σκηνές σ’ όλες τις πλατείες της πόλης, έτσι ώστε να απολαμβάνουμε απαξάπαντες το θέαμα αυτό προσωρινώς… και όχι κάποια συνοικία ή περιοχή της πόλεως μόνιμα...