Αγαπητοί Νιχωρίτες και φίλοι
Την Κυριακή 7 Δεκεμβρίου η Κοινότητα Νεοχωρίου υποδέχτηκε με πολύ μεγάλη χαρά τον Παναγιώτατο Οικουμενικό Πατριάρχη κ. κ. Βαρθολομαίο στον Ιερό Ναό του Αγίου Νικολάου. Ο Οικουμενικός Πατριάρχης μας τίμησε με την παρουσία του με αφορμή την γιορτή του Αγ. Νικολάου όπου και χοροστάτησε στην πανηγυρική Θεία Λειτουργία.
Το πρωί της Κυριακής αφού έφτασα στον προαύλιο χώρο και λίγο πριν εισέλθω στον Ιερό Ναό με πλησίασε μία κυρία και με παρακλητικό ύφος μου είπε στα Τουρκικά: «Γιόκα μου τι κάνεις εδώ έξω; Σε παρακαλώ μπες μέσα και προσευχήσου. Εγώ έρχομαι από την Αρμένικη Εκκλησία και βρίσκονταν μόνο 2 άτομα. Κοίτα που φτάσαμε. Η εκκλησία είναι το μόνο που μας μένει!». Χωρίς να έχω λόγια να τις απαντήσω αλλά με το κεφάλι κατεβασμένο εισερχόμενος προς τον ναό προσπαθούσα να επεξεργαστώ τις σκέψεις της.
Μέσα στην εκκλησία η ατμόσφαιρα ήταν κατανυκτική και η εικόνα του Αγίου Νικολάου σαν να παρακολουθούσε ευχαριστημένη το πλήθος πιστών που συγκεντρώθηκε, βρισκόταν σε περίοπτη θέση στολισμένη, έτσι όπως της άρμοζε άλλωστε μία τέτοια μέρα.
Μετά την αρτοκλασία και τις ευλογίες του Πατριάρχη ακολούθησε μια μικρή εκδήλωση στο επιτροπικό (αίθουσα) του ναού. Αρχικά τον λόγο πήρε ο Στράτος Δολτσινιάδης, πρόεδρος της ενορίας του Αγ. Νικολάου, ο οποίος ευχαρίστησε τον Πατριάρχη και τον ενημέρωσε για την κατάσταση της Κοινότητάς μας. Με την σειρά του ο Πατριάρχης αναγνώρισε και συνεχάρη την Κοινότητα Νεοχωρίου για την εμφανή δραστηριότητά της αλλά και έκανε αναφορά στις έννοιες της αγάπης, της αδελφοσύνης και της ενότητας με αφορμή την προσεχή μεγάλη γιορτή της Γέννησης του Κυρίου, τα Χριστούγεννα. Τόνισε επίσης και την σύγχυση η οποία συχνά γίνεται στα πρόσωπα του Αγίου Βασιλείου με τον Άγιο Νικόλαο, αλλά και για την Δυτική εμπορευματοποιημένη γιορτή των Χριστουγέννων που δεν πρέπει να μας επηρεάζει, αφού η σημασία αυτών των ημερών ανάγεται στα χαρμόσυνα νέα της Γέννησης του Μεσσία και στην ελπίδα που γεννιέται στις καρδίες του ποιμνίου του.
Μετά το λόγο του Πατριάρχη σκεφτόμουν και πάλι τα λόγια της Αρμένισσας που συνάντησα στο προαύλιο. Κατέληξα στο συμπέρασμα ότι όσο δίκιο και αν έχει σχετικά με την αλλοίωση και την μείωση του αριθμού των Χριστιανικών Κοινοτήτων, με την βοήθεια της πίστης, της ελπίδας και της εγκαρτέρησης θα ‘γεννηθεί’ ένα καλύτερο αύριο.
Την Κυριακή 7 Δεκεμβρίου η Κοινότητα Νεοχωρίου υποδέχτηκε με πολύ μεγάλη χαρά τον Παναγιώτατο Οικουμενικό Πατριάρχη κ. κ. Βαρθολομαίο στον Ιερό Ναό του Αγίου Νικολάου. Ο Οικουμενικός Πατριάρχης μας τίμησε με την παρουσία του με αφορμή την γιορτή του Αγ. Νικολάου όπου και χοροστάτησε στην πανηγυρική Θεία Λειτουργία.
Το πρωί της Κυριακής αφού έφτασα στον προαύλιο χώρο και λίγο πριν εισέλθω στον Ιερό Ναό με πλησίασε μία κυρία και με παρακλητικό ύφος μου είπε στα Τουρκικά: «Γιόκα μου τι κάνεις εδώ έξω; Σε παρακαλώ μπες μέσα και προσευχήσου. Εγώ έρχομαι από την Αρμένικη Εκκλησία και βρίσκονταν μόνο 2 άτομα. Κοίτα που φτάσαμε. Η εκκλησία είναι το μόνο που μας μένει!». Χωρίς να έχω λόγια να τις απαντήσω αλλά με το κεφάλι κατεβασμένο εισερχόμενος προς τον ναό προσπαθούσα να επεξεργαστώ τις σκέψεις της.
Μέσα στην εκκλησία η ατμόσφαιρα ήταν κατανυκτική και η εικόνα του Αγίου Νικολάου σαν να παρακολουθούσε ευχαριστημένη το πλήθος πιστών που συγκεντρώθηκε, βρισκόταν σε περίοπτη θέση στολισμένη, έτσι όπως της άρμοζε άλλωστε μία τέτοια μέρα.
Μετά την αρτοκλασία και τις ευλογίες του Πατριάρχη ακολούθησε μια μικρή εκδήλωση στο επιτροπικό (αίθουσα) του ναού. Αρχικά τον λόγο πήρε ο Στράτος Δολτσινιάδης, πρόεδρος της ενορίας του Αγ. Νικολάου, ο οποίος ευχαρίστησε τον Πατριάρχη και τον ενημέρωσε για την κατάσταση της Κοινότητάς μας. Με την σειρά του ο Πατριάρχης αναγνώρισε και συνεχάρη την Κοινότητα Νεοχωρίου για την εμφανή δραστηριότητά της αλλά και έκανε αναφορά στις έννοιες της αγάπης, της αδελφοσύνης και της ενότητας με αφορμή την προσεχή μεγάλη γιορτή της Γέννησης του Κυρίου, τα Χριστούγεννα. Τόνισε επίσης και την σύγχυση η οποία συχνά γίνεται στα πρόσωπα του Αγίου Βασιλείου με τον Άγιο Νικόλαο, αλλά και για την Δυτική εμπορευματοποιημένη γιορτή των Χριστουγέννων που δεν πρέπει να μας επηρεάζει, αφού η σημασία αυτών των ημερών ανάγεται στα χαρμόσυνα νέα της Γέννησης του Μεσσία και στην ελπίδα που γεννιέται στις καρδίες του ποιμνίου του.
Μετά το λόγο του Πατριάρχη σκεφτόμουν και πάλι τα λόγια της Αρμένισσας που συνάντησα στο προαύλιο. Κατέληξα στο συμπέρασμα ότι όσο δίκιο και αν έχει σχετικά με την αλλοίωση και την μείωση του αριθμού των Χριστιανικών Κοινοτήτων, με την βοήθεια της πίστης, της ελπίδας και της εγκαρτέρησης θα ‘γεννηθεί’ ένα καλύτερο αύριο.
Το περασμένο Σάββατο, στις 13 του μηνός, η Κοινότητα του Νεοχωρίου μαζικά (γύρω στα 40 άτομα) παρευρέθηκε στον Εσπερινό που τελέστηκε στον Ιερό Ναό Ευαγγελίστριας προπόδων Κούρτουλους, μετά από την πρόσκληση του π. Δοσίθεου Αναγνωστόπουλου. Ο πατήρ Δοσίθεος αφού έζησε επί 35 χρόνια στην Γερμανία ως επιστήμων, εδώ και περίπου 5 χρόνια έχει επιστρέψει στην γενέτειρά του ως κληρικός. Το συγκινητικό ήταν ότι μετά από πολύ καιρό η συγκεκριμένη εκκλησία υποδέχτηκε όχι μόνο σεβαστό αριθμό πιστών στους κόλπους της από διάφορα σημεία της Πόλης αλλά και πιστούς διαφορετικών εθνοτήτων. Μετά τον Εσπερινό ο κ. Κοσμάς Κοσμάογλου, πρόεδρος της ενορίας του Ιερού Ναού της Ευαγγελιστρίας μας προσκάλεσε στην αίθουσα της Εκκλησίας για ένα κέρασμα.
Όσο για την περασμένη Κυριακή, μετά από πρόσκληση του Μητροπολίτη Χαλκηδόνος κ. Αθανασίου προς τον Οικουμενικό Πατριάρχη, ο Παναγιώτατος χοροστάτησε και πάλι σε μία από τις εκκλησίες του Βοσπόρου και πιο συγκεκριμένα στον Ιερό Ναό των Μεγάλων Βασιλέων και Ισαποστόλων Κωνσταντίνου και Ελένης Πασάμπαχτσε. Ο λόγος για την επιλογή αυτής της Εκκλησίας δεν ήταν τυχαίος αφού εκεί τελέστηκαν τα Θυρανοίξια. Ο εν λόγω ναός είχε να λειτουργηθεί για 7 χρόνια και όπως είναι φυσικό είχαν προκληθεί σημαντικές φθορές από τον χρόνο. Μετά την χρονοβόρα και πολυδάπανη ανακαίνισή του απέκτησε και πάλι την αίγλη των παλαιών ημερών, με σκοπό να μπορέσει να επαναλειτουργήσει. Το σημαντικό στοιχείο της ημέρας εκείνης ήταν ότι πιστοί ακόμα και από τις πιο απομακρυσμένες Κοινότητες της Κωνσταντινούπολης παρευρέθηκαν εκεί, δείχνοντας έτσι ότι είναι θερμοί υποστηρικτές τέτοιων ενεργειών. Με την σειρά του και ο Οικουμενικός Πατριάρχης τόνισε την διττή σημασία των Θυρανοιξίων. Από την μια μεριά το σημαντικό χρέος όλων των Πολιτών, που επιτυγχάνεται με αυτή τη κίνηση, όσο αφορά στην διατήρηση της κληρονομιάς των προγόνων τους και από την άλλη το ηχηρό μήνυμα της σταθερής παρουσίας και δράσης του Ελληνικού στοιχείου στην Πόλη πέρα από τις όσες αντιξοότητες.
Η Κοινότητα του Νεοχωρίου με την σειρά της και με επικεφαλής τον κ. Λάκη Βίγκα προσέφερε κατά την επίσκεψή της και στις δύο προαναφερθείσες Κοινότητες από μία κουμαριά, σύμβολο της εκκλησίας μας, της Παναγίας της Κουμαριώτισας, ως ένδειξη φιλίας και ανοιχτής συνεργασίας προς τις αυταδέλφες κοινότητες.
Σε αυτό το σημείο και ως κατακλείδα θα ήθελα να υπερτονίσω τους κοινούς ιστορικούς και γειτονικούς δεσμούς μεταξύ των δύο Κοινοτήτων που εντοπίζονται εμφανώς στην εκπαίδευση. Πολλά μέλη της αντικρινής Κοινότητας έχουν λάβει την εκπαίδευσή τους στο Νιχώρι. Εκτός αυτού κάποια μέλη από την Κοινότητα είχαν την επιθυμία να ταφούν στο νεκροταφείο του Νιχωρίου με σκοπό να μπορούν να ατενίζουν αενάως το πολυαγαπημένο τους χωριό. Ένας από αυτούς ήταν και ο Ευάγγελος Αγγελίδης. Ο αδερφός του κ. Αθανάσιος Αγγελίδης, ο οποίος είναι και ο πρόεδρος της ενορίας του Ιερού Ναού των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης, συνεχίζει το έργο του με ζήλο και αυταπάρνηση τόσο στην γενέτειρά του όσο και στην Κοινότητα του Beykoz, το ίδιο σταθερά ακόμα και στις μέρες μας, όπου ο αριθμός των κατοίκων έχει συρρικνωθεί δραματικά.
Εις το επανιδείν
Κωνσταντίνος Μαρούσης
Πρώτα ο Θεός, αγαπητοί φίλοι της Ιδιωτικής Οδού, κατά τις γιορτές του Αγίου Δωδεκαημέρου θα ψάλω στις Εκκλησιές της Πόλης και στην αγαπημένη μου Κοινότητα του Νεοχωρίου, όπου έψαλα και το Πάσχα. Και θα σας μεταφέρω το κλίμα των ημερών από την Βασιλεύουσα!
Η Κοινότητα του Νεοχωρίου με την σειρά της και με επικεφαλής τον κ. Λάκη Βίγκα προσέφερε κατά την επίσκεψή της και στις δύο προαναφερθείσες Κοινότητες από μία κουμαριά, σύμβολο της εκκλησίας μας, της Παναγίας της Κουμαριώτισας, ως ένδειξη φιλίας και ανοιχτής συνεργασίας προς τις αυταδέλφες κοινότητες.
Σε αυτό το σημείο και ως κατακλείδα θα ήθελα να υπερτονίσω τους κοινούς ιστορικούς και γειτονικούς δεσμούς μεταξύ των δύο Κοινοτήτων που εντοπίζονται εμφανώς στην εκπαίδευση. Πολλά μέλη της αντικρινής Κοινότητας έχουν λάβει την εκπαίδευσή τους στο Νιχώρι. Εκτός αυτού κάποια μέλη από την Κοινότητα είχαν την επιθυμία να ταφούν στο νεκροταφείο του Νιχωρίου με σκοπό να μπορούν να ατενίζουν αενάως το πολυαγαπημένο τους χωριό. Ένας από αυτούς ήταν και ο Ευάγγελος Αγγελίδης. Ο αδερφός του κ. Αθανάσιος Αγγελίδης, ο οποίος είναι και ο πρόεδρος της ενορίας του Ιερού Ναού των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης, συνεχίζει το έργο του με ζήλο και αυταπάρνηση τόσο στην γενέτειρά του όσο και στην Κοινότητα του Beykoz, το ίδιο σταθερά ακόμα και στις μέρες μας, όπου ο αριθμός των κατοίκων έχει συρρικνωθεί δραματικά.
Εις το επανιδείν
Κωνσταντίνος Μαρούσης
Πρώτα ο Θεός, αγαπητοί φίλοι της Ιδιωτικής Οδού, κατά τις γιορτές του Αγίου Δωδεκαημέρου θα ψάλω στις Εκκλησιές της Πόλης και στην αγαπημένη μου Κοινότητα του Νεοχωρίου, όπου έψαλα και το Πάσχα. Και θα σας μεταφέρω το κλίμα των ημερών από την Βασιλεύουσα!
Ανάρτηση πανσεβάσμια!
ΑπάντησηΔιαγραφή