Mε αφορμή αυτή την επέτειο, που γιορτάζεται διεθνώς, δημοσιεύω εδώ ένα απόσπασμα παλιότερου άρθρου μου με τίτλο: Μαρία Κάλλας - Master Class.
Aπό τον Οκτώβριο του 1971 μέχρι το Μάρτιο του 1972, η Μαρία Κάλλας παραδίδει 23 μαθήματα (master classes) στην περίφημη σχολή Juillliard της Νέας Υόρκης. Όταν ακούσει κανείς αποσπάσματα από αυτά τα μαθήματα, όπως έχουν κυκλοφορήσει σε μια συλλογή τριών cd's από την ΕΜΙ (1987), μπορεί να αντιληφθεί ότι η Κάλλας είναι δασκάλα αλλά και πρωταγωνίστρια. Είναι η ντίβα της όπερας αλλά και ο ίδιος της ο εαυτός. "Συνεχίστε" λέει στους μαθητές της. "Οχι με πυροτεχνήματα, αλλά με την εκφραστικότητα των λέξεων, με τη σωστή άρθρωση και με το πραγματικό σας συναίσθημα, όποιο κι αν είναι αυτό". Η Κάλλας ουσιαστικά προτρέπει τους μαθητές της να ακολουθήσουν τον ίδιο δύσκολο δρόμο της ολοκληρωτικής αφιέρωσης και της επίμονης και επίπονης προσπάθειας που κι εκείνη ακολούθησε, ανεξάρτητα βέβαια από το γεγονός ότι η Κάλλας δεν ήταν μια σπουδαία τραγουδίστρια της όπερας, αλλά ένα φυσικό φαινόμενο! Και μάλιστα είναι η περίπτωση εκείνη που θέτει την κατακτημένη τεχνική της στην υπηρεσία της έκφρασης, κι έτσι δεν έχει καμία σχέση με την υστερία της τεχνικής ή τη λάσπη της αισθηματολογίας.
Η Κάλλας στα master classes στο Juilliard ενδιαφερόταν για ακρίβεια στην παραγωγή του ήχου, φωνητική έκφραση, φυσικό ρυθμό, έλεγχο της αναπνοής, ποικίλματα, σωστή άρθρωση. Είναι μια τέλεια επαγγελματίας δασκάλα. Ποτέ δεν κοροϊδεύει τους μαθητές της. Σπάνια μιλά για την καριέρα της, κι όταν τραγουδά το κάνει με μόνο σκοπό να διευκρινίσει τα λεγόμενά της, κι όχι για να επιδειχθεί ή να φανεί υποτιμητική, όπως προσπάθησαν κάποιοι να την παρουσιάσουν. Ο μύθος της Κάλλας παραμένει ισχυρός! Γιατί εκείνη ήταν όντως μεγάλη! Μοναδική και αξεπέραστη!
Aντιγράφω από το Sofia Times Magazine (4-12-08):
ΑπάντησηΔιαγραφήΛιτή συμβολική εκδήλωση στη μνήμη της Μαρίας Κάλλας πραγματοποιήθηκε χθες στο νοσοκομείο "Terence Cardinal Cooke" του Μανχάταν, όπου πριν 85 χρόνια, στις 2 Δεκεμβρίου 1923, γεννήθηκε η διεθνούς φήμης Ελληνίδα σοπράνο. Κατά τη διάρκεια της εκδήλωσης έγιναν τα αποκαλυπτήρια μαρμάρινης τιμητικής πλάκας. Η πρωτοβουλία για την κατασκευή της πλάκας ανήκει στον Ιταλικό Πολιτιστικό Σύλλογο Μαρία Κάλλας. Ο πρόεδρος του συλλόγου "Μάριο Τόσι" μίλησε για την "αξεπέραστη" αυτή μορφή της όπερας και για το συμβολικό χαρακτήρα τοποθέτησης της πλάκας, "σ' ένα χώρο δοκιμασίας του ανθρώπου, που αποτελεί ταυτόχρονα και χώρο γέννησης της ελπίδας", όπως είπε. Η εκδήλωση διοργανώθηκε από το Ιταλικό Πολιτιστικό Ινστιτούτο Νέας Υόρκης, με την ενεργό στήριξη των Γενικών Προξενείων Ελλάδας και Ιταλίας, καθώς και του "Athenaeum ICC - Grand Prix Maria Callas".
Είχα την τιμή και την ευτυχία να ακούσω την Μεγάλη αυτή Ελληνίδα στις 8 Δεκεμβρίου 1973 όταν τραγούδησε στην Όπερα των Παρισίων, όπου και την καλέσαμε στη σκηνή 10 φορές καταχειροκροτώντας την. Στιγμές ανεπανάληπτες και μεγαλειώδεις. Η Κάλλας στις δόξες της.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίναι η απόλυτη Ντίβα ακόμη και σήμερα. Όταν κάποιος μπαίνει στην Όπερα των Παρισίων, η παρουσία της στην είσοδο είναι έντονη, με τις φωτογραφίες της και τα έργα της.
Δυσαναπλήρωτο κενό, όχι μόνο για τον κόσμο του λυρικού θεάτρου, αλλά και για το κοινό που ποτέ δεν έπαψε να τη λατρεύει.
Ας είναι η μνήμη της αιώνια!
Αριμαθαίος