Θρονική εορτή στο Φανάρι, η μεγάλη πανήγυρις στην Πάτρα επί τη μνήμη του Πρωτοκλήτου Αποστόλου Ανδρέου. Στο Φανάρι ο Πατριάρχης, στην Πάτρα ο Αρχιεπίσκοπος. Ο κ. Ιερώνυμος ήλθε για πρώτη φορά στην Πάτρα την 3η Νοεμβρίου, κατά την υποδοχή του Οικουμενικού Πατριάρχου κ. Βαρθολομαίου (απ' όπου και η φωτό κατά την είσοδό τους στο ναό του Πολιούχου).
Κατά την πρόσφατη σύναξη των κληρικών της Ι. Αρχιεπισκοπής Αθηνών ο Μακαριώτατος μίλησε θεολογικά και ρεαλιστικά. Μεταξύ άλλων αναφέρθηκε στην λειτουργική ζωή των ενοριών, λέγοντας τα εξής σπουδαία:
"Το κέντρο της ζωής μας είναι ο Ναός και οι Ιερές Ακολουθίες. Κατ’ αρχήν είμαστε Λειτουργοί του Θυσιαστηρίου. Η λατρεία του Θεού, η Θεία Λειτουργία, είναι αυτό που μας μεταποιεί, που μας βγάζει προς τον αδελφό, που μας κάνει καλούς Σαμαρείτες. Η λατρεία είναι η κινητήρια δύναμη που θρέφει την αγάπη και μας στρέφει προς τον συνάνθρωπό μας.
Καταλαβαίνετε λοιπόν πόσο ζωτικής σημασίας είναι για τη ζωή της Εκκλησίας η μήτρα της ύπαρξής μας, η λατρευτική ζωή, να αποπνέει εκκλησιαστικό ήθος και ορθόδοξη πνευματικότητα. Ως προς τούτο επιτρέψτε μου να σας υπενθυμίσω ότι δεν μας αρμόζουν η επίδειξη και ο εντυπωσιασμός, αλλά η λιτότητα και η ευπρέπεια.
Ο ναός και η λατρεία χρειάζεται να είναι σεμνά και να βοηθούν τον άνθρωπο να γαληνεύσει, να κατανυχθεί, να απομακρυνθεί από τη βοή του κόσμου και να διαισθανθεί την αγάπη και την παρουσία του Θεού στη ζωή του".
Και μιλάει τώρα πρακτικά ο Αρχιεπίσκοπος για το τι δέον γενέσθαι:
"Σωστή και μετρημένη χρήση των μικροφώνων και των φωτιστικών, αποφυγή των διακοσμητικών υπερβολών και της επιδείξεως χλιδής και πλούτου, των φωνητικών εντάσεων, του στόμφου στις ευχές και το κήρυγμα και συνεργασία με τους ιεροψάλτες ώστε να επικρατεί ήρεμο και αρμονικό λειτουργικό άκουσμα...".
Τα παραπάνω τηρούνται στην Κωνσταντινούπολη. Με ακρίβεια και προσήλωση ιερή. Στην Ελλάδα ακόμα έχουμε πολύ δρόμο για να φτάσουμε σε μια ανάλογη κατάσταση. Δεν είμαι καθόλου αισιόδοξος γνωρίζοντας την σημερινή λειτουργική πράξη στη χώρα μας, εκτός πάντα βέβαια συνειδητών εξαιρέσεων. Ο λόγος του Αρχιεπισκόπου ας είναι ο σπόρος για μια νέα αρχή, δειλά - δειλά. Παρ' όλο που παραμένω απαισιόδοξος. Η λειτουργική αλλοτρίωση έχει χαραχθεί βαθιά σε όσους εμπλέκονται στην λατρεία. Δυστυχώς...
κ.Ανδριόπουλε με μεγάλη θλίψη παρακολουθώ την αλλαγή πλεύσης σας από πατριαρχικός(δεν ξέρω ποιοι οι λόγοι)Ιερωνυμικός...
ΑπάντησηΔιαγραφήΤην παλιά αγάπη αφήκας???
Δεν ξέρω τι σας συμβαίνει...
Αλλά υπολογίζω: Γίναττε όλοι πατριαρχικοί για σκοπούς προβολής και καριέρας...Δεν σας βγήκε το γυρίσατε στον Αρχιεπίσκοπο...Καλά κάνετε...
Δεν φταίτε εσείς...
Με τιμή και σεβασμό ενας πιστός Πατριαρχικός...
μπράβο στον Αρχιεπίσκοπο. ασχολείται μόνο με την Εκκλησία... ως Εκκλησία!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑγανάκτησα διότι είδα δίπλα στον Αρχιεπίσκοπο στον εσπερινό να παρίστανται ο ευρωμαζώχτρας Θεοδόσιος και ο Αμβρόσιος αντί να κοσμεί με την παρουσία του ο εργατικότερος των Αρχιμανδριτών π. Χρύσανθος ο μέγας ευεργέτης της μητροπόλεως μας. Αλήθεια τα χρήματα μου συγκεντρώνει από τα μυστήρια στην μονή Γηροκομείου ο Θεοδόσιος τι τα κάνει; Προτείνω ο Σεβασμιώτατος να βάλει πολυτέκνους πρεσβυτέρους και εγγάμους διακόνους για να κάνουν τα μυστήρια στη μονή και όχι οι άγαμοι που υποσχέθικαν ακτιμοσίνη και θυσαυρίζουν με τα χρήματα που παίρνουν από ιεροτελεστίες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜα τι λες ρε φίλε 2.18?
ΑπάντησηΔιαγραφήΠού είδες ότι ο Ανδριόπουλος άλλαξε; Διάβασε καλύτερα. Ασε που ο πιο πατριαρχικός σήμερα, καλως ή κακώς, είναι ο Ιερώνυμος! Εσύ πού ζεις;
Σήμερα στον Αγ. Ανδρέα ακούστηκαν 10 - 15 αξιος....
ΑπάντησηΔιαγραφήΠου εισαι ρε Χριστοδουλάρα...
Πιυ σε περιμενε ο κοσν=μος απο εξω για να παρει την ευχη σου...που εισαι???
εξω απο την εκκλησια ουτε 50 ναματαιοι δεν ηταν....
Με τον Χριστοδουλο γιομιζε η εκκλησια νεους ανθρώπους, σημερα ο μεσος ορος ηταν 78 χρονων...
Ο Χριστοδουλος μας ενεπνεε μας καθοδηγουσε...Τωρα ο καινουργιος δεν λεω καλος χρυσος αγιος αλλα δεν τραβάει ρε παιδι μου.... δεν τραβαει...
ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ ΤΟΥ ΜΑΚΑΡΙΟΤΑΤΟΥ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΑΘΗΝΩΝ ΚΑΙ ΠΑΣΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΑΙΩΝΙΑ Η ΜΝΗΜΗ!!!!
Η ιεροπρέπεια, η πνευματικότητα, το "εκκλησιαστικό ήθος" που αναφέρει ο αρχιεπίσκοπος, δεν είναι εξωτερικό ένδυμα που "ΠΡΕΠΕΙ" να φορούν οι ιερείς, αλλά προσωπικός τους αγώνας και αρετή.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑς δείξει μεγαλύτερη προσοχή στις χειροτονίες του, και ας φροντίσει ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ να καθαρίσει την κόπρο στις ιερατικές σχολές. Εκεί είναι το Α, όχι στις συνάξεις.
π.Τ.
Είπε κάτι πολύ σημαντικό στον εσπερινό στον Αγ. Ανδρέα! "Πολλές φορές χρειάζεται να σιωπούμε"....
ΑπάντησηΔιαγραφήΠοιός σου είπε ρε φίλε ότι ο εκάστοτε αρχιεπίσκοπος θα πρέπει να γίνεται αποδεκτός όπως ο Ντιόγο του Ολυμπιακού;
ΑπάντησηΔιαγραφήΓιάννης κερνάει και Γιάννης πίνει! ο αρχιεπίσκοπος μιλάει και αυτός ακούει!! όσοι άκουσαν χθες το θόρυβο των αεροψαλτών καταλαβαίνει ότι δεν χαμπάρισαν τι είπε ο αρχιεπίσκοπος, ο αριστερός ψάλτης στις ψηλές νότες σταματάει την "άνοδο" μετράει το χρόνο και μπαίνει πάλι στις χαμηλότερες νότες, και που πήγαν οι λέξεις; τα άκουσαν οι άγγελοι!!
ΑπάντησηΔιαγραφήη Εκκλησία καλλιεργεί τη μιζέρια στους ανθρώπους, ποιμαίνει άλογο ποίμνιο!! κλπ..
Ρ.Σ.
Καλά τα λέει ο Αρχιεπίσκοπος, αλλά σε ποιούς τα λέει? Καλύτερα να τα πεί στη Σύνοδο στους Επισκόπους, γιατί αυτοί έκαναν,όπως λέει και ένας σοβαρός κληρικός, ΗΧΟΣ,ΦΩΣ ΚΑΙ ΘΕΑΜΑ τις ιερές ακολουθίες και λειτουργίες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤΟ ΨΑΛΤΙΚΟ ΒΑΤΕΡΛΩ ΗΤΑΝ Η ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ-ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΩΡΑ ΤΗΣ ΛΙΤΗΣ,ΣΤΟΝ ΕΣΠΕΡΙΝΟ- ΕΝΟΣ ΑΡΧΙΜΑΝΔΡΙΤΗ ΝΑ ΑΠΟΔΩΣΕΙ ΨΑΛΛΟΝΤΑΣ, ΛΙΤΑΝΕΥΩΝ ΚΑΙ ΜΕ ΑΣΥΡΜΑΤΟ ΜΙΚΡΟΦΩΝΟ ΑΝΑ ΧΕΙΡΑΣ, ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΕΚΑΝΕ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΔΙΑΚΟΠΕΣ, ΤΟ ΙΔΙΟΜΕΛΟ ΤΗΣ ΛΙΤΗΣ "Ο ΠΡΩΤΟΚΛΗΤΟΣ ΜΑΘΗΤΗΣ ΚΑΙ ΜΙΜΗΤΗΣ ΤΟΥ ΠΑΘΟΥΣ..." ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΕΨΑΛΛΕ ΟΝΤΩΣ ΑΓΓΕΛΙΚΑ Ο ΜΑΚΑΡΙΣΤΟΣ ΝΙΚΟΔΗΜΟΣ ΒΑΛΛΗΝΔΡΑΣ! ΜΕ ΠΕΡΙΣΣΗ ΑΝΕΠΙΤΥΧΙΑ ΚΑΙ ΚΡΑΥΓΑΛΕΑ ΑΠΟΤΥΧΙΑ ΗΘΕΛΗΣΕ-ΕΤΟΛΜΗΣΕ- ΝΑ ΜΙΜΗΘΕΙ!!! ΤΟΝ ΜΟΝΑΔΙΚΟ ΚΑΙ ΑΝΕΠΑΝΑΛΗΠΤΟ ΨΑΛΤΗ ΒΑΛΛΗΝΔΡΑ ΚΑΙ ΦΥΣΙΚΑ ΕΠΟΙΗΣΕ ΚΑΤΙ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΑΠΟ ΜΗΔΕΝΙΚΟ ΣΑΝ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΤΗΣ ΑΣΕΒΟΥΣ ΚΑΙ ΥΒΡΙΣΤΙΚΗΣ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑΣ ΤΟΥ...... ΕΝΝΟΕΙΤΑΙ ΟΤΙ ΣΤΑ ΑΝΑΛΟΓΙΑ, ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΣΤΙΓΜΗ, ΟΙ ΨΑΛΤΕΣ ΜΕΙΔΙΟΥΣΑΝ ΜΕ ΦΑΝΕΡΗ ΔΙΑΘΕΣΗ ΕΙΡΩΝΕΙΑΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ.....ΛΙΓΑ ΜΕΤΡΑ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΤΑΦΟ ΕΚΕΙΝΟΥ........
ΑπάντησηΔιαγραφήΣήμερα στο κήρυγμά του στην Πάτρα ο Αρχιεπίσκοπος αναφέρθηκε διεξοδικά στα όσα έχουν συμβεί τελευταία, κάνοντας λόγο για κρίση, αλλά και για προσωπική και συλλογική ευθύνη.
ΑπάντησηΔιαγραφήO Αρχιεπίσκοπος τόνισε μεταξύ άλλων ότι «η Εκκλησία γνωρίζει από κρίσεις και δεν τις φοβάται» για να συμπληρώσει: «Η κρίση αποκαλύπτει την αποτυχία τής αυτονόμησής μας, αλλά ταυτόχρονα είναι και μια ώθηση για να ξεκαθαρίζουν τα πράγματα. Η κρίση δεν φέρνει στην επιφάνεια μόνο την παρακμή μας, δεν είναι μόνο ένα αποτυχημένο τέλος, αλλά ταυτόχρονα κρύβει και γεννά την ελπίδα. Η κρίση έρχεται όταν υπερβαίνουμε τα όρια. Είναι ένας τρόπος να εξέλθουμε από το ναρκισσιστικό μας περίβλημα και να ραγίσει ο συχνά γρανιτένιος καθωσπρεπισμός μας. Βρισκόμαστε ενώπιον μιας παγκόσμιας οικονομικής κρίσης, αλλά και η χώρα μας βρίσκεται ενώπιον μια κρίσης, που αγγίζει τα μέλη της εκκλησίας και τα μέλη της κοινωνίας. Μια κρίση που μήνες τώρα μας απασχολεί και το μεγάλο ερώτημα έχει να κάνει με το πώς θα ερμηνεύσουμε αυτή την κρίση».
Υπάρχουν δύο τρόποι είπε ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος, ο κοσμικός και ο εκκλησιαστικός. Ο κοσμικός όπως εξήγησε «εστιάζεται στο γεγονός και ερευνά όσα συνέβησαν και ετοιμάζεται να αποδώσει ευθύνες, όπου υπάρχουν. Αυτό χρειάζεται, αλλά δεν επαρκεί» υπογράμμισε. Όσον αφορά τον εκκλησιαστικό, ο Αρχιεπίσκοπος ανέφερε ότι «πηγαίνει πάρα πέρα για να ερμηνεύσει αυτά τα φαινόμενα» και συμπλήρωσε: «Αναζητά τις αιτίες των φαινομένων στα συμπτώματα. Η εστίαση στα συμπτώματα δεν λύνει μακροπρόθεσμα κανένα πρόβλημα, ούτε θα διαλευκάνει εξ ολοκλήρου κανένα σκάνδαλο. Όσες επιτροπές και αν συστήσουμε, όσες καταδικαστικές αποφάσεις και αν βγάλουμε, ο ηθικός αυτουργός δεν πρόκειται να συνετιστεί. Καμία απόφαση της Εκκλησίας ή της πολιτείας δεν μπορεί να αντιμετωπίσει μια για πάντα παρόμοια φαινόμενα. Η κρίση αγγίζει όλους μας. Έχουμε όλοι ευθύνη».
Στο σημείο αυτό ο Αρχιεπίσκοπος τόνισε ότι υπάρχει πέρα από την προσωπική ευθύνη και η συλλογική. «Είμαστε όλοι, είτε περισσότερο είτε λιγότερο, ηθικοί αυτουργοί. Η κρίση αυτή έχει όνομα και ιστορία. Για την εκκλησία οι ρίζες της χάνονται στην προπατορική πτώση. Για την πολιτεία η κρίση αυτή χαρακτηρίζει τον νεοέλληνα. Η νεοελληνική μας ταυτότητα έχει στηριχθεί πάνω στο φαίνεσθε και στο κυρίαρχο στοιχείο του σύγχρονου δυτικού τρόπου ζωής, που άκριτα μιμηθήκαμε. Η δυσκολία μας βρίσκεται στο να κατανοήσουμε και να ερμηνεύσουμε τα σκάνδαλα, ως συμπτώματα μίας ευρύτερης νόσου. Είναι αφελές να πιστεύουμε ότι το κακό και η διαφθορά θα εξορκιστούν, με το να τιμωρήσουμε μόνο συγκεκριμένους παραβάτες. Αυτό δεν απαλλάσσει κανέναν μας από την προσωπική του ευθύνη. Η διαφθορά και ο πλουτισμός δεν αφορά την διαπλοκή στα ανώτερα κλιμάκια, αλλά ακόμη όταν ζητάμε μια εξυπηρέτηση εις βάρος του άλλου. Γινόμαστε και εμείς μέρος της διαφθοράς, όταν καθημερινά αδικούμε όλοι τον διπλανό μας».
Όπως σημείωσε, «χωρίς να παραθεωρείται η προσωπική μας ευθύνη, πρέπει να αναρωτιόμαστε και για την συλλογική ευθύνη». Και πρόσθεσε: «Όταν ένα μοναχός αστοχεί, αστοχεί η ανθρώπινη φύση, αστοχούμε όλοι. Όταν ένας πολιτικός αποτυγχάνει, αποτυγχάνουν και οι πολίτες. Αποτυγχάνει στη συγκεκριμένη περίπτωση και στιγμή, συνόλω το πολιτικό μας σύστημα. Όσες αποδοκιμασίες και αν επινοήσουν οι κοσμικές διαδικασίες, όσα επιτίμια και αν επιβάλλει η Εκκλησία, τα φαινόμενα αυτά θα επαναλαμβάνονται. Τίποτα δεν μπορεί να ανακόψει την τάση μας για διαπλοκή. Έτσι θα πηγαίνει μέχρι τα έσχατα, με πιθανούς εμπλεκόμενους όλους εμάς που με προχειρότητα κατηγορούμε».
Αυτός είναι λόγος. Ουσιαστικός κι όχι βερμπαλιστικός.