ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΡΩΤΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΝΑΣΤΑΣΗ!

Διαβάστε φίλοι μου σήμερα δυο σπουδαία άρθρα, γραμμένα από μη θεολόγους αλλά καλύτερα κι από θεολόγους.

Παντελή Μπουκάλα στην Καθημερινή: «Αγαπάτε αλλήλους», όχι βαράτε τους

Καταλήγει συμπερασματικά ο Π. Μπουκάλας: "Για τους χριστιανούς, τους κατά πνεύμα χριστιανούς, που δεν είναι βέβαιοι ότι ο Θεός οφείλει να υπηρετήσει την εξωτερική μας πολιτική και οι οποίοι είχαν ήδη συγκλονιστεί από το σκάνδαλο του Βατοπεδίου, το «ποίος ήρξατο χειρών αδίκων» σε όσα συμβαίνουν στην Ιερουσαλήμ δεν έχει ιδιαίτερη σημασία, τα δε πρωτεία, οι τίτλοι και οι ιδιοκτησίες, εθνικού ή άλλου χαρακτήρα, δεν έχουν κανένα νόημα. Ή μάλλον έχουν νόημα: βαθύτατα αντιχριστιανικό".

Επιτρέψτε μου ένα σχόλιο. Και να ασκούσαμε τουλάχιστον οι Έλληνες ή να είχαμε έστω κάποια "πολιτική" για το Πατριαρχείο Ιεροσολύμων και τα προσκυνήματα... Ούτε αυτό... Όλα στην τύχη. Χρόνια τώρα. Γι' αυτό και η σημερινή κατάσταση.

Νίκου Μπακουνάκη στο Βήμα: Το ερωτικό φαινόμενο

Αρχίζει το κείμενό του ο Μπακουνάκης: "Ούτε το μόνιμο παπιγιόν του ούτε η έδρα της Μεταφυσικής στη Σορβόννη είναι αρκετά για να κρύψουν αυτό που πραγματικά είναι ο Ζαν-Λυκ Μαριόν: ένας εικονοκλάστης φιλόσοφος, που από την περασμένη εβδομάδα είναι καινούργιο μέλος της Γαλλικής Ακαδημίας. Είναι παράδοξο να χαρακτηρίζεις εικονοκλάστη έναν φιλόσοφο που βρίσκεται πολύ κοντά στην (Καθολική) Εκκλησία, που ήταν στον κύκλο του καρδιναλίου των Παρισίων Λυστιζέ αλλά και στον κύκλο της θεολογικής επιθεώρησης «Communio», όπου είχε συνεργαστεί με δυνατούς θεολόγους όπως ο Γερμανός Ιωσήφ Ράτσινγκερ, δηλαδή ο σημερινός Πάπας Βενέδικτος ιστ'. Είναι παράδοξο κυρίως για εμάς τους Ελληνες, ιδιαίτερα αν αναλογιστούμε τι είδους δευτεροκλασάτοι διανοούμενοι (καλύτερα: «διανοούμενοι») πλαισιώνουν την ελληνική Ορθόδοξη Εκκλησία και γιατί εδώ δεν παράγεται ένας υψηλού επιπέδου φιλοσοφικός και θεολογικός στοχασμός".

Έτσι και χειρότερα στην Ελλαδική, επιτρέψτε μου κ. Μπακουνάκη, Ορθοδοξία.