Ο Νίκος Ξυδάκης στην Καθημερινή της Κυριακής τα γράφει θαυμάσια: Η εις κόσμον κάθοδος του πατέρα Εφραίμ. Διαβάστε ολόκληρο το κείμενό του. Επιλέγω δυο μόνο παραγράφους:
"Κατελήφθη ολοσχερώς από τον κόσμο. Ποιον κόσμο; Οχι τον κόσμο των τυραννισμένων, των απόκληρων, των αγωνιστών, των ονειροπόλων, των αγαπώντων και καρποφορούντων και κοπιώντων και ψαλλόντων – αλλά από τον κόσμο των άπληστων και των αλαζόνων, τον κόσμο των πολιτικών ελαστικής συνείδησης, τον κόσμο των πλουσίων που εξαγοράζουν ανομήματα με δωρεές. Σε αυτό το πεδίο τούς κανόνες δεν τους ορίζει ο μοναχός, αλλά ο δικολάβος, ο οικονομοτεχνικός σύμβουλος, ο διαχειριστής της off shore, ο μιλημένος κρατικός λειτουργός, ο οπισθόβουλος πολιτικός, ο ευλαβούμενος μπίζνεσμαν. Σε αυτό το πεδίο ο μοναχός θα χάσει, όσο κι αν παριστάνει τον έξυπνο, όσο έξυπνος κι αν είναι: δεν χάνει χρήματα, αλλά χάνει την ψυχή του, την αυτοεκτίμηση, την πίστη των αδελφών του. Αυτό έχασε ο π. Εφραίμ.
Η πτώση του π. Εφραίμ από την ηγουμενία είναι η κάθαρσή του, δεν είναι η τιμωρία του. Εχει την ευκαιρία να είναι αυτό που διάλεξε: καλόγερος. Να ταπεινωθεί, να κλάψει και να προσευχηθεί σαν τον Δαβίδ: Ραντιείς με υσσώπω και καθαρισθήσομαι, πλυνείς με, και υπέρ χιόνα λευκανθήσομαι.
Το δράμα μπορεί να αποβεί πολλαπλώς ωφέλιμο για όλη την αγιορείτικη κοινότητα: να ξαναδούν τα όρια του εκσυγχρονισμού, να ξαναδούν τον ρόλο τους στην αναγεννημένη παράδοση, να ξαναβρούν τον ησυχασμό. Προπάντων, να αναζητήσουν τον κόσμο: των καρποφορούντων και κοπιώντων και ψαλλόντων και του περιεστώτος λαού...".
Το δράμα μπορεί να αποβεί πολλαπλώς ωφέλιμο για όλη την αγιορείτικη κοινότητα: να ξαναδούν τα όρια του εκσυγχρονισμού, να ξαναδούν τον ρόλο τους στην αναγεννημένη παράδοση, να ξαναβρούν τον ησυχασμό. Προπάντων, να αναζητήσουν τον κόσμο: των καρποφορούντων και κοπιώντων και ψαλλόντων και του περιεστώτος λαού...".
Όμως θεολογικότατα τα γράφει και ο Παντελής Μπουκάλας στις Υποθέσεις του: Οι «πνευματικοί» και ο πειρασμός της ύλης. Τα θέματα τα θίγει και τα αναλύει με μοναδικό τρόπο:
- Για να πω την αλήθεια πάντως, δεν πολυκαταλαβαίνω τι σημαίνει «τακτές ευλογίες Μονής», ώστε να κρίνω αν τα εξακόσιες χιλιάδες ευρώ που προβλέπονται σχετικώς είναι λίγα ή πολλά· ότι η «ευλογία» έχει τα έξοδά της το ξέρουμε κι εμείς οι εκτός Αγίου Ορους, που πρέπει να καταβάλουμε τον οβολό μας (τον κανονικό και τον κρυφό), ειδάλλως δεν θα βρεθεί παπάς να ρίξει ένα τρισάγιο στον τάφο των δικών μας. Δεν πολυκαταλαβαίνω επίσης την πρόβλεψη των 10.000 ευρώ ετησίως για την «ασφάλεια ζωής πατέρων». Εφόσον πιστεύεις πως η ζωή σου βρίσκεται στα χέρια του Θεού, ο οποίος και σου τη δώρισε, από τι επιχειρείς να ασφαλιστείς, με τον κίνδυνο να κριθείς ολιγόπιστος;
- Οι δύο άγιοι του Βατοπεδίου έφτασαν να διατυμπανίσουν όχι το φιλανθρωπικό έργο που έχουν κάνει αλλά εκείνο που ΘΑ έκαναν (κέντρα αποκατάστασης αναπήρων κ.ά.), αν οι «κακοί» δεν αποκάλυπταν το σκάνδαλο. Ο πολιτικαντισμός σαν κατώτατο στάδιο του χριστιανισμού· τουλάχιστον αυτού του ημιεπαγγελματικού χριστιανισμού όπως ασκείται από κοσμικότατους μοναχούς, που μάλλον ο τίτλος του «υλικού» τούς ταιριάζει παρά του «πνευματικού».
ωραιότατα κείμενα ιδίως το πρώτο.
ΑπάντησηΔιαγραφήαπό αύριο θα καταθέσουν οι πολιτικοί και ο σημαντικότερος απουσιάζει!! και αυτός είναι ο Καραμανλής.. γιατί δεν τον καλούν να καταθέσει: έλαβε τις επιστολές του Ζορό, και των πολιτών της Ξάνθης; δεν τα έλαβε; το γνώριζε το θέμα; αν ναι τι έκανε για να αποζημιωθεί το Δημόσιο; αν όχι ποιός φταίει και τι είναι η τιμωρία του;
Ρ.Σ.
σιγά μην πάει ο καραμανλής εδώ ήρθαν να πάρουν τον Αγγέλου και έγιναν κολπάκια να το εμποδίσουν. που ζεις;
ΑπάντησηΔιαγραφή