Τοπία μνήμης Ελληνικά
....
Τότε κι η Δήλος Άδηλος έγινε ξανά
όταν η θάλασσα των ανέμων
μ' ένα νεύμα καταλάγιασε.
Κι έγινε το κύμα στράτα του πιστού
και της ολιγοπιστίας παραστράτημα η στράτα.
Τότε απ' τα γαλανά νερά αναδύθηκαν
των βράχων τα λευκά προσκυνητάρια
τα λευκά σοκάκια και τα λιακωτά
της Μεγαλόχαρης οι ηλιοστάλαχτοι θρόνοι.
Τρούλλοι, θόλοι τ' ουρανού
καμπαναριά, περιστεριώνες των Χερουβείμ
εικονοστάσια, των τριόδων φύλακες.
Πύλες εκατό ανοίγουν τα θυρόφυλλα
για να περάσει με τους πολλούς μία η πίστη
και σκαλοπάτια σκαλιστά στις ανηφόρες
γονατιστή τ' ανεβαίνει η ψυχή για να γιορτάσει
του καλοκαιριού το Πάσχα των Ελλήνων
κι από 'να θαύμα
φως δοξαστικό του δεκαπενταύγουστου
να λάβει.
Θερμές προσρήσεις στον ποιητή κ. Κάββουρα!
ΑπάντησηΔιαγραφή