Πριν λίγες μέρες, ο Πρόεδρος του Ποντιφικού Συμβουλίου για την προώθηση της Χριστιανικής Ενότητας Καρδινάλιος Βάλτερ Κάσπερ, συναντήθηκε με τον Πατριάρχη Μόσχας και Πασών τον Ρωσιών κ. Αλέξιο στην ρωσική πρωτεύουσα.Κατά τη συνάντηση ο Καρδινάλιος Κάσπερ διάβασε μήνυμα του Πάπα Βενέδικτου του 16ου, εκφράζοντας παράλληλα την ελπίδα για μια συνάντηση Πάπα και Πατριάρχη Μόσχας, που θα προωθήσει τις σχέσεις των δύο Εκκλησιών. Είναι γνωστό ότι το Βατικανό επιθυμεί διακαώς μια τέτοια συνάντηση κορυφής, αλλά η Μόσχα ανθίσταται επί του παρόντος, λόγω κυρίως της δράσης των Ουνιτών, η οποία πάγια δηλώνει τις πραγματικές προθέσεις της Αγίας Έδρας για διείσδυση στην Ορθόδοξη μετακομμουνιστική Ρωσία.
Ο Πατριάρχης Αλέξιος υποδέχθηκε θερμά τον Ρωμαιοκαθολικό Καρδινάλιο και τόνισε την αναγκαιότητα του διαλόγου μεταξύ Καθολικών και Ορθοδόξων, υπογραμμίζοντας τις κοινές θέσεις των Εκκλησιών σε σύγχρονα προβλήματα (βιοηθική, ανθρώπινα δικαιώματα κ.λ.π.).
Και σημείωσε με έμφαση ότι « ο διάλογος μεταξύ Ορθοδόξων και Καθολικών πρέπει να οδηγήσει στην υπεράσπιση των παραδοσιακών χριστιανικών αξιών στον κοσμικό κόσμο». Εδώ ο Πατριάρχης Αλέξιος μας δίνει μιαν άλλη διάσταση του διαλόγου, πέρα από την δογματική.Σε κάθε περίπτωση, αυτό που θέλω να πω είναι ότι ο διάλογος Ορθοδόξων και Καθολικών είναι Πανορθόδοξη απόφαση. Παρά τα όποια κατά καιρούς προβλήματα μεταξύ των Ορθοδόξων (βλ. π.χ. Κωνσταντινούπολη - Μόσχα), οι Εκκλησίες δεν αμφισβητούν πλέον την αναγκαιότητα του διαλόγου. Άλλωστε, όταν τα πράγματα μερικές φορές από πλευράς Βατικανού έφτασαν στο απροχώρητο, οι Ορθόδοξοι ενώθηκαν σταματώντας τον διάλογο.
Ας το καταλάβουν αυτό, επιτέλους, οι εν Πάτραις και απανταχού της γης Κύριλλοι, Γκοτσόπουλοι και άλλοι "υπέρμαχοι της Ορθοδοξίας". Η Ορθοδοξία δεν χρειάζεται σωτήρες.
Οι Εκκλησίες πορεύονται στον διαχριστιανικό διάλογο εν επιγνώσει και αληθεία. Και αυτή η πορεία έξω βάλλει τον φόβον.
Και φυσικά ο Κάσπερ επισκέφθηκε Επισκοπές και Μοναστήρια στη Ρωσία και δεν τον πέταξε κανείς έξω, ως αιρετικό - τέρας...
αγαπητέ κ.Ανδριόπουλε.τον Κάσπερ δεν τον πέταξαν έξω,τον υποδέχτηκαν φιλοφρόνως ως επισκέπτη,αλλά δεν τον υποδέχτηκαν με τιμές επισκόπου και δεν τον εβαλαν σε δεσποτικό θρόνο να ευλογήσει τους ορθοδόξους.
ΑπάντησηΔιαγραφήστη Ρωσική Εκκλησία υπάρχουν φωνες οπως του μητροπολιτου Ιρκουτσκ Διομήδους που ζητούν άμεση αποχώρηση από τους διαλόγους με τους παπικούς και στο ΠΣΕ,θέτοντας μάλιστα και την απειλή σχίσματος όπως έγινε και στις Εκκλησίες Γεωργίας και Βουλγαριας οι οποίες έχουν ήδη αποσυρθεί από το ΠΣΕ.
και κάτι από τα δικα μας.
η προσφατη επιστολή του Μητρ.Πειραιώς π.Σεραφειμ προς τον αρχιεπίσκοπο:
Ακολουθεί αυτούσια η επιστολή του Μητροπολίτη Πειραιάς Σεραφείμ, με ημερομηνία 23 Μαΐου 2008:
Μακαριώτατέ μοι Δέσποτα,
Κατόπιν της πρότριτα γενομένης εκλογής νέου Επισκόπου των εν Ελλάδα ουνιτών δι’ αποφάσεως του Πάπα Ρώμης κ. Βενεδίκτου 16ου, επιβεβαιούται πέραν οιασδήτινος αφελούς αμφιβολίας, ότι η αιρετική παπική παρασυναγωγή, ως απεκάλει αυτήν ο αοίδιμος πνευματικός ημών πατήρ Αρχιεπίσκοπος κυρός ΣΕΡΑΦΕΙΜ, ουδ’ όλως μετέβαλε την θηριώδη αυτής στάσιν έναντι της Αδιαιρέτου Ορθοδόξου Καθολικής Εκκλησίας, εξ ης απεκόπη οδηγηθείσα εις μυρίας πτώσεις, διαστρεβλώνουσα υπαιτίως και μεθοδικώς και το δόγμα και το πολίτευμα και το ήθος της αδιαιρέτου Εκκλησίας.
Η ενθρόνησις δε εν μέσαις Αθήναιας την 24η λήγοντος μηνός Μαΐου ε.ε. του κ. Δημητρίου Σαλάχα ως Επισκόπου των εν Ελλάδι ανυπάρκτων ουνιτών αποβάλλει το προσωπείον της δήθεν αγαπητικής σχέσεως και της θεωρίας των «αδελφών Εκκλησιών» και αποκαλύπτει το αληθές δυσειδέστατον πρόσωπον του Παπισμού, του πλήξαντος καιρίως την αλήθειαν της πίστεως και εμμένοντος σατανικώς εν τη αφορήτω αυτού κακία.
Όθεν ευλόγως φρονώ ότι χρέος έχομεν όπως επανεκτιμήσωμεν κατόπιν και του επαισχύντου διά την Αδιαίρετον Ορδόδοξον Καθολικήν Εκκλησίαν κειμένου της Ραβέννας την περαιτέρω μετοχήν ημών, ως Αυτοκεφάλου Εκκλησίας, ευθέως πλησσομένης υπό της κακοτρόπου Ρώμης, εν των διεξαγομένων μετ’ αυτής διαλόγω και εν ταυτώ όπως επανεκτιμήσωμεν την μετοχήν ημών εις το συμπίλημα των αιρετικών παραφυάδων του παγκοσμίου Συμβουλίου των λεγομένων «Εκκλησιών» ως και το λυσιτελές ή μη της μετοχής ημών εις τους λοιπούς μετά των ετεροδόξων διαλόγους, διότι φοβούμαι ότι το μόνον επιτυγχανόμενον είναι η παροχή διά της ημετέρας συμμετοχής άλλοθι εις τας ηγεσίας αυτών περί της δήθεν πνευματικής ισοτιμίας μετά της Θεοϊδρύτου Αδιαιρέτου Ορθοδόξου Καθολικής Εκκλησίας.
Η εκλογή και η ενθρόνησις του νέου ουνίτου Επισκόπου εν Αθήναις θέτει έκαστον εξ ημών προ των ιστορικών ευθυνών αυτού και ταπεινώς φρονώ ότι επί τέλους ήλθεν η ώρα να αντιδράσωμεν εις τον επιχειρούμενον βιασμόν της αξιοπρεπείας της Αδιαιρέτου Ορθοδόξου Καθολικής Εκκλησίας, τον οποίον επιχειρεί ανερυθριάστως η εκπεσούσα Ρώμη. Θα ενθυμείσθε ασφαλώς την τραγικήν εκείνη εικόνα την οποίαν επαρουσίασεν η τηλοψία εκ της εξοδίου ακολουθίας του Πάπα Ρώμης Ιωάννου Παύλου Β΄, ότε εις θίασος ουνιτών αλλοεθνών έψαλλον εις την ελληνικήν γλώσσαν διά τους προφανείς λόγους της δήθεν οικουμενικότητος του παπικού θρόνου επιμνημόσυνον δέησιν παρουσία Αρχηγών Αυτοκεφάλων Ορθοδόξων Εκκλησιών.
Δι’ ο και πάνυ ευλαβώς εισηγούμαι, όπως δι’ Αποφάσεως Υμών συμπεριληφθή το άκρως αυτό επίκαιρον θέμα εις τα προς συζήτησιν θέματα της ημερησίας διατάξεως της συγκληθησομένης τακτικής Συνόδου της Ιεραρχίας του προσεχούς Οκτωβρίου ε.ε. με ορισθησόμενον εισηγητήν τον βαθυνούστατον και ακραιφνέστατον θεολόγον και πολυγραφότατον συγγραφέα και αγαπητόν εν Χριστώ αδελφόν Σεβ. Μητροπολίτην Ναυπάκτου και Αγ. Βλασίου κ.κ. ΙΕΡΟΘΕΟΝ, όστις σημειωτέον ουδεμίαν γνώσιν της ημετέρας προτάσεως κέκτηται.
Επί δε τούτοις υποβάλλων την αδιάπτωτον αφοσίωσίν μου Υμίν, διατελώ μετ’ αδελφικής αγάπης και της προσηκούσης τιμής,
Ελάχιστος εν Χριστώ αδελφός
+ο Πειραιώς Σεραφείμ
Η τιμη ειναι δικη μου κ. Ανδριοπουλε, και καταλαβατε οτι αναφερομαι στην απαντηση σας στο σχολιο μου για τον Ελυτη. Εσεις τιματε εμενα και πολλους ακομα Ελληνες φανταζομαι. Ολα τα κειμενα σας και τα σχολια σας και οι παρατηρησεις σας,αποπνεουν Ελλαδα και Ορθοδοξια. Την "αλλη" Ελλαδα και την "αλλη" Ορθοδοξια, οσο οξυμωρο κι αν ακουγεται αυτο, αφου μια ειναι η Ελλαδα και μια η Ορθοδοξια. Απο την ωρα που εντελως τυχαια βρηκα το ιστολογιο σας, ναι το παρακολουθω ανελλιπως. Και σας ευχαριστω αλλη μια φορα που μου δινεταε αυτη τη χαρα και την ευδαιμονια. Να ειστε παντα καλα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑναστασιος Υψηλαντης
Καραισκακη 32
Λαρισα 4122
ΥΓ. Εβαλα τα πληρη στοιχεια μου, γιατι δεν ειναι διολου απιθανο αυριο μεθαυριο να σας κατηγορησουν οτι ειμαι βαλτος λιβανιστης σας
Αγαπητέ κ. Υψηλάντη,
ΑπάντησηΔιαγραφήΈνα ιστολόγιο αξίζει να υπάρχει μόνο για σας.
Αν δεν με παρακολουθούσε κανείς άλλος εκτός από σας, θα συνέχιζα με τον ίδιο ζήλο να μοιράζομαι μαζί σας τις σκέψεις μου και τους προβληματισμούς μου.
Σας ευχαριστώ για την αγάπη και την παρρησία σας.
Χριστός Ανέστη!
Αγαπητέ misha,
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε ευχαριστώ για το σχόλιό σου επί του οποίου επίτρεψέ μου να παρατηρήσω τα εξής:
Διαφορετικές φωνές εντός των Εκκλησιών μπορεί και πρέπει να υπάρχουν, αρκεί να εκφράζονται αρμοδίως όπως του Μητροπολίτου Πειραιώς Σεραφείμ.
Γνωρίζεις ότι και άλλοι επίσκοποι μπορεί να έχουν την ίδια άποψη με τον Πειραιώς, αλλά τηρούν σιγήν ιχθύος. Γιατί άραγε;
Επίσης, οι όποιες φωνές διαμαρτυρίας κληρικών και λαϊκών για τόσο σοβαρά θέματα θα πρέπει να εκφράζονται επίσης προς την Ι.Σύνοδο και όχι να τα λέμε μεταξύ μας.
Κι εκεί, όμως, υπάρχει κάποια δειλία... Γιατί άραγε;
αγαπητέ κ.Αανδριόπουλε έχω στη διαθεση μου τις επιστολές σύσσωμης της μοναχικής κοινότητος της Γεωργίας προς τον Πατριαρχη Ηλία,όπου ξεκάθαρα απείλησαν με απόσχιση εφόσον η Εκκλησία της Γεωργίας εμμείνει στην συμμετοχη της στο ΠΣΕ.Ανάλογα συνέβησαν και στην Βουλγαρία.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτην Ι.Συνοδο φθάνουν πολλές επώνυμες επιστολές (ηλεκτρονικές και συμβατικές)οι οποίες δεν δημοσιοποιούνται.Ανάλογες επιστολές φθάνουν και στους ιεράρχες από πιστους των επαρχιών τους.
Γνωρίζω πως ο μητρ.Πειραιώς έχει ισχυρή υποστήριξη από τους πιστούς,οι οποίοι επιδοκιμάζουν ποικιλοτρόπως την τοποθέτηση του απέναντι στην αίρεση του Παπισμού και τις μεθοδεύσεις της.
Επισης οπως γνωρίζετε ,πριν την επίσκεψη Χριστοδουλου στο Βατικανό είχε υπάρξει σχετική αντιθετη αποφαση της ΔΙΣ και είχαν εκφρασθει πολλές αντιρρήσεις από ιεράρχες οι οποίες απλώς αγνοήθηκαν.
Aγαπητέ Μisha,
ΑπάντησηΔιαγραφήΓιατί αγνοήθηκαν οι αντιρρήσεις των Ιεραρχών για την επίσκεψη Χριστοδούλου στο Βατικάνο;
Ο μακαριστός τους αγνόησε προκλητικά;
Γιατί οι επιστολές που φθάνουν στην Σύνοδο "δεν δημοσιοποιούνται", όπως λέτε;
Γιατί και η Εκκλησία της Ελλάδος δεν ακούει το ποίμνιό της - όπως οι Εκκλησίες της Γεωργίας και της Βουλγαρίας που φέρνετε ως παραδείγματα - και δεν αποχωρεί από το ΠΣΕ και τους κάθε λογής διαλόγους;
θαρρώ πως τα τελευταία χρόνια επί Χριστοδούλου η εκκλησιαστική διοίκηση της Ελλάδος μετείχε σε διαγωνισμό πρωτοστασίας στα ποικίλα οικουμενιστικά δρώμενα,με αντίπαλους τους Φαναριώτες .
ΑπάντησηΔιαγραφήδηλαδή σε ένα είδος ενδο-ελληνορθόδοξης διελκυστίνδας με έπαθλο το φαίνεσθαι και την κοσμική προβολή και τίμημα την αλήθεια της πίστεως και την δυσαρέσκεια των πιστών ορθοδόξων.
Ο διάλογος της Αγίας του Χριστού Εκκλησίας με τους αιρετικούς είναι επιθυμητός και επιβεβλημένος, γι’ αυτό ούτε ίχνος αμφιβολίας δεν μπορεί να υπάρξει. Ένας τέτοιος διάλογος όμως , για να επισύρει την ευλογία του Θεού, πρέπει να διεξάγεται με βάση την αποκάλυψη των Προφητών και των Αποστόλων όπως την ερμήνευσαν οι Άγιοι Πατέρες, και όπως την έζησε και την ζει η Ορθοδοξία, σαν η «Μία, Αγία Καθολική και Αποστολική Εκκλησία».
ΑπάντησηΔιαγραφήΔυστυχώς η κίνηση για την «ένωση των εκκλησιών (σαν να υπήρχαν περισσότερες από μία Εκκλησία) όπως διεξάγεται σήμερα, έχει ανθρωπιστικό και ανθρωποκεντρικό χαρακτήρα παρά Θεοανθρωποκεντρικό και εκκλησιαστικό. Με άλλα λόγια, ο Χριστός είναι ο μεγάλος απών από αυτό το διάλογο που υποτίθεται ότι γίνεται για να επαναφέρει τους αιρετικούς στην Εκκλησία Του.
Ένωση σημαίνει να πιστεύουμε να ζούμε και να δοξολογούμε ομότροπα τον Θεό.
Τέλος παραθέτω σκέψεις του Καθηγητού, Πρωτοπρεσβυτέρου Γεώργιου Φλωρόφσκυ, τις οποίες αντιγράφω και υπογράφω: « Σαν μέλος και ιερεύς της Ορθοδόξου εκκλησίας πιστεύω ότι η Εκκλησία μέσα στην οποία βαπτίσθηκα και ανατράφηκα, είναι η Εκκλησία, η αληθινή Εκκλησία, η μόνη αληθινή Εκκλησία. Και το πιστεύω για πολλούς λόγους: ένεκα προσωπικής πεποιθήσεως και ένεκα της εσώτατης βεβαιώσεως του Πνεύματος, που πνέει στα μυστήρια της Εκκλησίας, και ένεκα των όσων είναι δυνατό να γνωρίζω από τη Γραφή και από την καθολική παράδοση της Εκκλησίας. Είμαι υποχρεωμένος, λοιπόν, να θεωρώ όλες τις υπόλοιπες χριστιανικές Εκκλησίες ως ελαττωματικές, και σε πολλές περιπτώσεις μπορώ να προσδιορίσω αυτές τις ελλείψεις των άλλων Εκκλησιών με απόλυτη ακρίβεια. Γι’ αυτό, λοιπόν, η ένωσις των Χριστιανών, για μένα, σημαίνει την παγκόσμια επιστροφή στην Ορθοδοξία. Δεν έχω καμία απολύτως ομολογιακή πεποίθηση, η πεποίθησή μου ανήκει αποκλειστικά στην Una Sancta ( “Μία Αγία…”).
Ξέρω καλά ότι η αξίωσή μου θα αγνοηθεί από πολλούς Χριστιανούς. Θα θεωρηθεί ότι είναι μια εγωιστική και μάταιη απαίτηση. Ξέρω, επίσης, ότι πολλά πράγματα, που πιστεύω απόλυτα δεν είναι πιστευτά από άλλους. Όμως, δεν βλέπω κανένα λόγο, για τον οποίο εγώ ν’ αμφιβάλλω γι’ αυτά ή να μην πιστεύω εγώ ο ίδιος. Το μόνο που λογικά μου επιβάλλεται να κάνω είναι να διακηρύξω την πίστη μου και να την εκφράσω με τέτοιον τρόπο, ώστε οι φτωχές μου λέξεις να μην αμαυρώσουν την αλήθεια. Γιατί είμαι σίγουρος ότι η αλήθεια του Θεού φέρνει βεβαιότητα.»
Αριμαθαίος
ΕΥΓΕ ΚΑΙ ΠΑΛΙΝ ΕΥΓΕ Κ.ΥΨΗΛΑΝΤΗ ΓΙΑ ΤΟ ΘΑΡΡΟΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΝΔΡΕΙΑ ΤΗΣ ΦΩΝΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΓΝΩΜΗΣ ΣΑΣ! ΣΧΟΛΙΑΖΕΤΕ ΕΠΩΝΥΜΑ ΣΕ ΜΙΑ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑ ΠΟΥ ΚΙΝΔΥΝΕΥΕΙ ΝΑ ΑΧΘΕΙ(ΩΣ ΑΚΟΥΕΤΑΙ...) ΕΝΩΠΙΟΝ ΒΑΣΙΛΕΩΝ ΚΑΙ ΗΓΕΜΟΝΩΝ ΔΙΑ ΤΟ ΑΝΔΡΕΙΟΝ ΚΑΙ ΑΤΑΛΑΝΤΕΥΤΟΝ ΤΗΣ ΕΠΩΝΥΜΙΑΣ ΤΗΣ! ΚΑΙ ΠΑΛΙΝ ΘΕΡΜΑ ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ, ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ!
ΑπάντησηΔιαγραφήAγαπητέ misha,
ΑπάντησηΔιαγραφήΜιλάς για "τα τελευταία χρόνια επί Χριστοδούλου", γιατί τα προηγούμενα ιδού:
Κυρίλλου Κωστοπούλου "Ο Παπισμός είναι αίρεση" στην Αγγλική γλώσσα. βλ. Google " THE PAPACY IS HERESY SYNAXIS PRESS".
Tο βιβλίο μεταφράστηκε στη Βοστώνη (1991) από τον V. Rev. Dr. George Papademetriou και εκδόθηκε στον Καναδά από την “ The Kanadian Orthodox Publishing House SYNAXIS PRESS ”.
Στην αρχή του βιβλίου υπάρχει συγχαρητήριο κριτικό σημείωμα του τότε Μητροπολίτη Δημητριάδος και νυν μακαριστού Αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος Χριστοδούλου, στο οποίο αναφέρει μεταξύ άλλων ότι το βιβλίο θα βοηθήσει πάρα πολύ τις προσπάθειες για να διασαφηνιστεί η ορθόδοξη θέση σχετικά με τους Ρωμαιοκαθολικούς και οι σχέσεις μας με αυτούς.("I am certain that your study will greatly assist us in all our efforts to articulate our position on this enormous issue regarding the Roman Catholics and our relations with them").
υπάρχει και δήλωση του μακαριστού ,το 1998 νομίζω, στον ρ/σ της Εκκλησίας πως «ο οικουμενισμός είναι αίρεση».
ΑπάντησηΔιαγραφήαπό τότε άλλαξε απόψεις.
αυτό δεν είναι πρωτοφανές.
πχ στην ψευδοσύνοδο Φερράρας Φλωρεντίας αρκετοί συμμετέχοντες ήσαν ανθενωτικοί και όμως λατίνισαν κατά την διάρκεια των συζητήσεων.
μεταξύ αυτών και ο πολύς Βησσαρίων,πρώην Νικαίας ,μετέπειτα καρδινάλιος και παρολίγον Πάπας.
πολλές φορές η τιμή από την ατίμωση απέχει τόσο λίγο όσο ενα «ναι» ή ένα «όχι»
Αγαπητέ Misha,
ΑπάντησηΔιαγραφήΝομίζω ότι ο παραλληλισμός Χριστοδούλου με τον Βησσαρίωνα παραείναι...
Το άρθρο του καθηγητή Χρήστου Γιανναρά στην Καθημερινή για τα της επισκέψεως του μακαριστού στη Ρώμη, νομίζω τα λέει όλα.
αγαπητέ κ.Ανδριόπουλε.
ΑπάντησηΔιαγραφήη αναφορά μου στον δυσσεβή Βησσαρίωνα έγινε για να τονισθεί η μετάλλαξη φρονημάτων.
αν και θα μπορούσε να δει κανείς την σημειολογία ορισμένων γεγονότων και να πεί πως δεν απέχουμε πολύ από την κατάσταση στην ψευδοσύνοδο Φερράρας Φλωρεντίας
«Με πήρε ένας ευσεβέστατος κληρικός από την Κρήτη .... και μου λέει «Παπα-Γιώργη, έχω ένα πνευματικό παιδί, που καμιά φορά έρχεται και στον Άγιο Αντύπα (δεν το γνωρίζω το παιδί). Στο οικοτροφείο της Αποστολικής Διακονίας τους είπε ο διευθυντής ότι όλοι μαζί θα πάνε εκδρομή στη Ρώμη και στο Βατικανό. Και τους δίδασκε, πώς θα γονατίσουν για να φιλήσουν το χέρι του Πάπα, για να τον αναγνωρίσουν, δηλαδή, ως Επίσκοπο της εκκλησίας του Χριστού». Και τούτο το παιδί, λοιπόν, σηκώθηκε και λέει «Δεν είναι δυνατό να πάμε. Ο Πάπας είναι αιρετικός». Λένε αυτοί «Μην ακούτε τι σας λένε κάποιοι θεολόγοι,» (εμένα εννοούσε και τον Ζήση και δεν είμαστε μόνο εμείς, ευτυχώς) «διότι ο Πάπας είναι σχίσμα». Τους παλαιοημερολογίτες τους απορρίπτουμε ως αιρετικούς και τον Πάπα ως σχισματικό. Κι επομένως είναι αδερφός μας, είναι «δίπλα μας»! Και του λένε τα παιδιά «Όχι, εμείς δεν θέλουμε να πάμε». Έγινε ολόκληρη φασαρία. Το απέφυγαν αυτό.»
(Απόσπασμα από ομιλία του π. Γ. Δ. Μεταλληνού, στην Εκκλησία του Αγ. Αντύπα, στο Γουδί, στις 09-02-06)
Κύριε Ανδριόπουλε,
ΑπάντησηΔιαγραφήΛύστε μου μια απορία εσείς που είστε υπέρμαχος του διαλόγου. Γιατί δεν σας υποστήριξαν οι φίλοι σας οι Καθολικοί στην υπόθεση με τον π. Κύριλλο;
Θα έρθουν στο δικαστήριο;
Δεν μας τα 'χετε πει αυτά.
Αγαπητέ ανώνυμε 12:36
ΑπάντησηΔιαγραφήΟύτε χρειάζομαι ούτε επεδίωξα ούτε και θέλω την υποστήριξη των Καθολικών. Εκείνοι τη δουλειά τους κι εγώ τη δική μου.
Οι μάρτυρές μου στο δικαστήριο είναι Ορθόδοξοι. Ελπίζω να σας καλύπτω.
Panagiwti, o diktyakos topos ecclesianet.blogspot.com kanei anafora se aythn edw thn anarthsh soy.
ΑπάντησηΔιαγραφήΒρήκα στο internet το παρακατω κειμενο. Με αυτό θα ήθελα να απαντήσω πρωτα στο Μητροπολιτη Πειραια και μετά σε όσους τον υποστηρίζουν σχετικά με την ουνία στην Ελλαδα. Παραμείνετε περισσότερο εκεί που αναφέρεται στην ουνία.
ΑπάντησηΔιαγραφή«Ο Γεώργιος Παπανδρέου (ο παππούς του Γιωργάκη) μεταξύ των άλλων έξυπνων που του αποδίδονται, είχε πει πως "όταν μία παράβαση γίνεται από την πλειονότητα, τότε παύει να είναι παράβαση και γίνεται κανόνας". Το θυμήθηκα όταν διάβασα σε μεγάλη αθηναϊκή εφημερίδα να αποκαλείται ο Πάπας "αρχι-αιρεσιάρχης".
Σύμφωνα δηλαδή με τους φωστήρες, που έγραψαν το σχετικό άρθρο, οι Καθολικοί, των οποίων ηγείται ο Πάπας είναι απαξάπαντες αιρετικοί. Από το Αλμανάκ του 2001 (που περιέχει στοιχεία του 2000) βρήκα πως όλοι οι Χριστιανοί του πλανήτη φτάνουν τα 1.980 εκατομμύρια (το 29% της ανθρωπότητας) και από αυτούς 1.050 εκατομμύρια (το 55 %) είναι οι καθολικοί. Τι σόι αίρεση είναι αφού αποτελούν την πλειονότητα των Χριστιανών;
Αλλά έστω. Ας δεχτούμε πως σε τέτοια θέματα ιδεολογικής καθαρότητας (για τα οποία χύθηκαν ποταμοί μελάνης και αίματος, από τον καιρό του Μάρκου του Ευγενικού και του Θωμά του Ακινάτη, αντιστοίχως) δεν ισχύει ο κανόνας της πλειοψηφίας και ας δεχτούμε πως με το να επιμένουν στα πρωτεία και στο αλάθητο του Πάπα και στην εκπόρευση του Αγίου Πνεύματος Filioque - και εκ του Υιού (τα μόνα ουσιαστικά σημεία που διαφέρουν τα δύο δόγματα), οι καθολικοί έθεσαν εαυτούς εκτός χριστιανικής ορθοδοξίας. Η συνωμοσία κατά του Ελληνισμού πού κολλάει; Μήπως τον υπονομεύουν με τους ελάχιστους Ουνίτες; Μήπως με την "Παμμακάριστο"; (άριστο νοσηλευτήριο, πλην όμως ουνιτικό ίδρυμα - αλήθεια γιατί η Εκκλησία της Ελλάδος δεν συντηρεί ανάλογα θεραπευτήρια;) ή μήπως με τη μουσική του Μάρκου Βαμβακάρη; Γιατί μπορεί να ήταν καθολικός ο Μάρκος, αλλά ελληνικότερη μουσική ελάχιστοι πούροι Ορθόδοξοι Χριστιανοί έγραψαν.
Επειδή λοιπόν αυτά δεν είναι σοβαρά πράματα και το αντιλαμβάνονται και οι ίδιοι, γυρίζουν στο παρελθόν και κυρίως στην 4η σταυροφορία, όταν οι καθολικοί σταυροφόροι πήρανε το 1204 την Πόλη και κάνανε ρημαδιό την Ανατολική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία. Αυτό δε μπορούμε να το ξεχάσουμε, λένε, κι ας έχουν περάσει από τότε 797 χρόνια. Τα ψυχικά τραύματα που δημιούργησαν στον Ελληνισμό οι σφαγές και οι λεηλασίες των Λατίνων στην Πόλη, θα ξεχαστούν μονάχα με την ειλικρινή μετάνοιά των σημερινών καθολικών ηγετών και ακόμη καλύτερα με τη μεταστροφή τους στην Ορθοδοξία!»
Θα υπογράψω το σχόλιό μου σαν Έλληνας Χριστιανός Καθολικός