ΠΑΣΧΑ ΣΤΗΝ ΠΟΛΗ - ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΠΑΣΧΑ

Στις 10 το πρωΐ οι Πατριαρχικοί χοροί αρχίζουν να ψάλουν το «Αναστάσεως ημέρα» του Χρυσάφη του Νέου στην αίθουσα του θρόνου. Ο Πατριάρχης ενδύεται την αρχιερατικήν αυτού στολήν. Στη συνέχεια εν πομπή άπαντες, Πατριάρχης, Αρχιερείς, ιερείς, διάκονοι, ψάλτες, μεταβαίνουμε στον Ναό όπου αρχίζει ο Εσπερινός της Αγάπης. Ο κόσμος πολύς!

Το Ευαγγέλιο αναγινώσκεται σε αρκετές γλώσσες, ως έθος εστί: τουρκικά, λατινικά, αρμένικα, αραβικά, βουλγαρικά, ρωσικά, γερμανικά, αγγλικά, γαλλικά. Ελληνικά το πρώτον υπό του Πατριάρχου και εν τω τέλει υπό του Αρχιδιακονεύοντος Πανοσιολ. Μαξίμου, ο οποίος εκφωνεί μεγάλη τη φωνή, ως αρμόζει στην ημέρα. Ο πρωτοψάλτης Λεωνίδας Αστέρης λέει ένα «Δόξα σοι Κύριε…» απ’ αυτά που δύσκολα ακούς. Πρέπει να είσαι μαΐστωρ για να το πεις έτσι.
Στο τέλος της ακολουθίας ο Πατριάρχης διανέμει τα πασχαλινά αυγά στο πολυπληθές εκκλησίασμα.

Είχα κατόπιν την ευκαιρία και ευλογία να συνομιλήσω εκτενώς με τον λόγιο και μουσικό και ποιητή και πολιό ιεράρχη του θρόνου Μητροπολίτη Πέργης Ευάγγελο. Είναι μια ολοζώντανη ιστορία. Κρίμα που εκλείπουν οι αρχιερείς αυτού του παλαιού ήθους που σε διδάσκουν, αν βέβαια ξέρεις να διδαχθείς.

Στην Εκκλησία της Ελλάδος σπάνια καθοδηγούνται οι ιερείς και οι ψάλτες από τους παλαιοτέρους. Τα πάντα γίνονται συνήθως τυχαία και κανείς δεν ενδιαφέρεται για την υπακοή στην παράδοση, που θα μας επιτρέψει και την αύξησή της. Εδώ στο Φανάρι, ακόμα τουλάχιστον, δεν μπορεί να κάνει ό,τι θέλει ο καθένας, υπάρχουν όρια απαράβατα, από τον τρόπο των εκφωνήσεων των ιερέων και διακόνων μέχρι τις χοροστασίες του Πατριάρχου από το παραθρόνιο, γεγονός ανύπαρκτο στην Ελλαδική Εκκλησία και όχι μόνο. Και βέβαια πλείστα όσα άλλα τυπικά και έθη που τηρούνται απαρέγκλιτα, για να δηλωθεί ότι το Φανάρι δεν είναι μια υπόθεση προσωπική, αλλά η συλλογική μνήμη: θεολογική, λειτουργική, ιστορική, διοικητική. Αντιλαμβάνομαι ότι πρέπει να ζήσει κανείς τα πράγματα, «από μέσα», όσο του είναι μπορετό, για να προσεγγίσει το μέγα κεφάλαιο που λέγεται «Οικουμενικό Πατριαρχείο». Όπως και σε όλα τα πράγματα του βίου. Η πραγματικότητα μπορεί να μην έχει σχέση μ’ αυτό που νομίζουν οι πολλοί. Ισχύει στο ακέραιο το Κυριακόν λόγιον: «Μη κρίνετε κατ’ όψιν, αλλά την δικαίαν κρίσιν κρίνετε». Κι αυτή είναι η αναστάσιμη λογική!

Αναμένοντας την Ανάσταση στον Άγιο Φωκά Μεσοχωρίου. Μια φωτογραφία της Όλγας Νικολαΐδου