ΑΥΘΗΜΕΡΟΝ ΣΤΟΝ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ

Φίλος της Ιδιωτικής Οδού μου έστειλε το παρακάτω κείμενο, το οποίο δημοσιεύω αυτούσιο με την ευχή μου για Καλή Ανάσταση σε όλους τους αναγνώστες του ιστολογίου.

Μας έχουν γίνει συνήθεια ίσως τούτα τα λόγια, που τα ακούμε κάθε χρόνο σα σήμερα στην Εκκλησία και δεν τα παίρνουμε τοις μετρητοίς: ο ληστής, ο φονιάς και ο τρόμος των ανυποψίαστων θυμάτων του, μπαίνει σήμερα στον παράδεισο μαζί με τον Χριστό, τον αναμάρτητο, τον γιο του Θεού.

Κανονικά, και μόνο που το ακούμε, εμείς οι καλοβαλμένοι και οι καλοσιδερωμένοι, θα έπρεπε να τρομάζουμε, να κλειδαμπαρώνουμε σπίτια και μαγαζιά και να αναρωτιόμαστε τί δουλειά έχουμε εμείς, οι καθωσπρέπει, οι πολιτισμένοι, με έναν Χριστό που σώζει αγριανθρώπους και αποβράσματα. Ή, αλλιώτικα, θα έπρεπε να το πάρουμε απόφαση, να πετάξουμε την αστοχριστιανοσύνη μας στον κάλαθο των αχρήστων και να ακολουθήσουμε τον Χριστό, σαν εθελούσια και μεις αποβράσματα της κοινωνίας, "υστερούμενοι, θλιβόμενοι, κακουχούμενοι" (Εβρ.11,37), μήπως και δούμε κι εμείς Παράδεισο. Δεν τα πάνε καλά με τη βολή μας αυτές οι μέρες.

Οι μαθητές, οι Απόστολοι προδίδουν, φουρκίζονται, αρνούνται, φοβούνται και κρύβονται. Κι ο Χριστός έχει μόνο καλά λόγια για μια πόρνη κι έναν ληστή, ο οποίος, επιπλέον είναι ο μόνος άνθρωπος στην ιστορία της ανθρωπότητας, που άκουσε από τα ίδια τα χείλη του Σωτήρα: "αμήν λέγω σοι, σήμερον μετ' εμού έση εν τω παραδείσω" (Λουκ. 23,43). Χάνουμε πάσα ιδέα, με όλα τούτα οι σώφρονες και καλοβαλμένοι. Αυτός που μπήκε στα Ιεροσόλυμα σα βασιλιάς, διάλεξε για στενούς του φίλους και συνεργάτες μια ντουζίνα αγράμματους χωριάτες που όταν είδαν τα σκούρα, το έβαλαν στα πόδια. Και σήμερα κρέμεται στο Σταυρό κι αντί να συλλογίζεται την κραυγαλέα αποτυχία του μέσα σε μόλις έξι μέρες, καλεί και τον ληστή μαζί του!

...Οι μαθητές έχουν κρυφτεί σκεπτόμενοι ότι όλα τελείωσαν με τον υπέροχο δάσκαλό τους, που θα μπορούσε να είναι βασιλιάς, πλην όμως, τώρα ξεψυχάει ατιμωμένος. Ο ληστής είναι ο μόνος, από όσους ήτανε στα Ιεροσόλυμα εκείνη την ημέρα, που εξακολουθεί να φωνάζει, με όση δύναμη του απομένει,"ωσαννά". Έχει δίπλα του τον φτυσμένο και ετοιμοθάνατο Ιησού κι εκείνος τον αποκαλεί "Κύριε". Κι όχι μόνο αυτό, ζητά να τον πάρει στη βασιλεία του... Υπάρχει, λοιπόν, ένας τουλάχιστον απόψε, που καταλαβαίνει τί Βασιλιάς είναι ο Χριστός, και του ζητάει εκείνο που ούτε ο Αδάμ δεν τόλμησε να ζητήσει μετά την παρακοή του. Ένας ληστής ζητάει τον Παράδεισο απ' τον καθημαγμένο και άτιμο Χριστό, τον οποίο σέβεται ως Βασιλιά, παρ΄ότι είναι σταυρωμένος μαζί του. Πώς να μην τον έχει αυθημερόν;

(Σχόλιο στην Μεγ. Πέμπτη το βράδυ, από το βιβλίο του Κων. Μπλάθρα "Δέκα Σκαλιά για την Ανάσταση" Εκδ. Μαίστρος, σελ.77-79). -2008

Καλή Ανάσταση στην Πόλη που συνεχώς πεθαίνει και ανίσταται, εις καταισχύνην των κάθε λογής βολεμένων!!!