"ΜΗ ΦΟΒΟΥ ΤΟ ΜΙΚΡΟΝ ΠΟΙΜΝΙΟΝ..."

Φίλος της Ιδιωτικής Οδού μού έστειλε τα παρακάτω σχόλια, σε σχέση με τον πρόσφατο διάλογο στο ιστολόγιο για το ρόλο και το μέλλον του Οικουμενικού Πατριαρχείου.

Αγαπητοί φίλοι μερικές παρατηρήσεις και ένα σχόλιο στα του Πατριαρχείου:

1. Την τοποθέτηση του π. Δοσιθέου για τον Οικουμενισμό του Πατριάρχη θα την βρει ο ενδιαφερόμενος στο βιβλίο «Θέλω να πιω όλο το Βόσπορο».

2. Να υπενθυμίσω τη ρήση έλληνα πολιτικού στο ίδιο βιβλίο: «Στην Πόλη δεν πηγαίνουμε, ΕΠΙΣΤΡΕΦΟΥΜΕ».

3. Να καταθέσω το παρακάτω κείμενο για τους αριθμοκένταυρους αντιπατριαρχικούς:

«Από του παλαιού των ημερών και αειζώου τούτου θυσιαστηρίου ανακαινίζοντες ως αετού την νεότητα ημών, εις ουδέν λογιζόμενοι τα παθήματα του νυν καιρού εκ των ερήμην ημών υπολογισμών και επιπολαιοτήτων και εξάψεων και εν τη επί μάλλον και μάλλον αυξανομένη συνειδήσει των φορέων αγιωτάτης πίστεως, ατιμήτου πατρώας κληρονομίας, μοναδικής παραδόσεως και αξιών αναντικαταστάτων, αντιπαρερχόμενοι δε την ευτέλειαν των λογισμών και των υπολογισμών των άλλων εις την εκτίμησιν των αξιών τούτων, και τέλος υπερβαίνοντες την «σοφίαν» των σοφών και ισχυρών και την χθαμαλότητα των επιβούλων, και αντιδωρούμενοι τοις πάσιν αγάπην και ειρήνην, σταθερώ τω φρονήματι και τω όμματι ατενίζομεν προς την αύριον του Θεού. Και διακηρύττομεν την πίστιν και την αφοσίωσιν ημών εις τον πάνσεπτον και εσταυρωμένον τούτον Θρόνον και εις το αμετάθετον και αμετακίνητον αυτού από του θεμελίου Πρωτοκλήτου εις τας ιεράς αυτού, από γε κανονικής, εκκλησιαστικής και μακραίωνος παραδόσεως προνομίας διακονίας τη αγία Ορθοδοξία, και εις την, υπέρ παν ό αιτούμεθα ή νοούμεν, θείαν οικονομίαν. Οι τριακόσιοι ίσως να είναι ολίγοι εις τα όμματα του αριθμοκράτου, εις τον λογισμόν του τεχνικού,εις την δίκην των περιστάσεων. Όμως οι ολιγώτεροι των τριακοσίων είναι απειράριθμοι εις τας χείρας του Θεού. Διότι, μη λησμονώμεν ότι δύναται ο Θεός και «εκ των λίθων τούτων εγείραι τέκνα τω Αβραάμ».
(Μητροπολίτης Χαλκηδόνος Μελίτων).

4. Για τον Γιανναρά: Νομίζω πως ένα συγγραφέα θα πρέπει να τον δούμε σε όλη την διαδρομή του στο συγκεκριμένο θέμα, και τότε μάλλον θα το προσεγγίσουμε και από άλλες οπτικές. Δεν μας τιμά η μεροληπτική και αποσπασματική χρήση κειμένων. Προσωπικά πάντως προτιμώ το Πατριαρχείο υπό τον Τούρκο νομάρχη, (αιώνες πια συμβαίνει αυτό), παρά ψευδώς ελεύθερο, αλλά ουσιαστικά υποτελές στην όποια χαύνα πολιτική εξουσία του ελλαδικού κρατικού εκτρώματος (Γιανναράς). Η αντιμετώπιση του Πατριάρχη κατ' αυτόν τον τρόπο φανερώνει Βατικάνεια εκκλησιολογία. Ούτε ο Πατριάρχης είναι αλάθητος, ούτε κάποιος άλλος επίσκοπος του Οικουμενικού θρόνου. Το Οικουμενικό Πατριαρχείο, όμως, είναι ο μόνος εγγυητής της παρουσίας της Ορθοδοξίας παγκοσμίως σήμερα.

Για το Εσθονικό ζήτημα διαφωτιστικό είναι το άρθρο του Μητροπολίτη Εσθονίας που δημοσιεύεται στο RNN με τίτλο: «Δεν υπάρχει τρίτη Ρώμη». Όπως και στο περιοδικό ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ του Οικουμενικού Πατριαρχείου.

5. Να υπενθυμίσω δε τους λόγους του Κυρίου: «Μη φοβού το μικρόν ποίμνιον και… όπου εισί δύο ή τρεις συνηγμένοι εις το εμόν όνομα εκεί ειμί εν μέσω αυτών». Και πάντως τα θέματα της Εκκλησίας δεν αντιμετωπίζονται ούτε με ειρωνείες, ούτε ηθικισμούς, ούτε με εθνικισμούς. Ούτε βεβαίως, με προσωπικές επιθέσεις ή σπιλώσεις συνειδήσεων.Τα όποια προβλήματα του Οικουμενικού θρόνου θα πρέπει να τα δούμε σε όλη την ιστορική τους διαδρομή (τουλάχιστον από την εποχή των σταυροφοριών), αλλά και μέσα στην πολυσύνθετη σύγχρονη πραγματικότητα. Οι ιεροί κανόνες δεν ερμηνεύονται, ούτε κατανοούνται εκτός αυτής. Τα όποια λάθη μόνο σ' αυτό το πλαίσιο λύνονται και με θεολογικά και εκκλησιολογικά κριτήρια. Διαφορετικά μετατρέπονται σε κανόνια.