Η δημοσιογράφος Μαρία Κατσουνάκη σε άρθρο της στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ (20/1/08), με αφορμή τα όσα συμβαίνουν εσχάτως στον δημόσιο βίο της χώρας, προβαίνει σε μια ανατομία της συμπεριφοράς του σύγχρονου Έλληνα, η οποία απαντά σε όλους τους τομείς της ανθρώπινης δραστηριότητας: Κοινωνία, πολιτική, Εκκλησία, εκπαίδευση, εργασία, διαπροσωπικές σχέσεις.
Η όποια δυσφορία μας, για πρόσωπα και καταστάσεις θα εξαντλείται συνεχώς «σε κατ’ ιδίαν συζητήσεις, σε διαπροσωπικούς φιλιππικούς, σε μεταξύ μας εκρήξεις αηδίας και θυμού;»
«Ασκούμε κριτική αλλά δεν μπαίνουμε στον κόπο της συμμετοχής σε μια πιο ομαδική ή ενεργητική διαμαρτυρία».
«Γνώμες χωρίς δράμι αλήθειας. Ούτε, άλλωστε, ψεύδους. Η γνώμη είναι εντεύθεν του αληθινού και του ψεύτικου, ακριβώς επειδή η μόνη της λειτουργία είναι να είναι επικοινωνήσιμη», διαβάζουμε στο δοκίμιο «Η ηθική» του Alain Badiou. «Για όλα όσα αφορούν τις αλήθειες, απαιτείται να υπάρξει συνάντηση».
Η αληθινή συνάντηση προϋποθέτει αυταπάρνηση. Τα μικροσυμφέροντα να μπουν στην άκρη. Οι φοβίες να μετριαστούν, τουλάχιστον. Η αρετή της ανδρείας να διακρίνει τη ζωή μας. Τα λόγια μας να πηγαίνουν αντάμα με τις πράξεις μας. Το βόλεμα, εργασιακό, κοινωνικό, ψυχολογικό, να πάψει να αποτελεί τη μόνη αυταξία. Το μυαλό να σκέφτεται ασταμάτητα και να παράγει αληθινή ενέργεια και φωτεινές ιδέες. Όχι στον κόσμο των ανίδεων, των δειλών και ανελεύθερων. Για να ζούμε, επιτέλους, και να συλλάβουμε το του Ελύτη: «Έχουμε τόσο πολύ τριφτεί πάνω στην κοινωνία και το κοινωνικό ψεύδος που και η πιο σημαντική αλήθεια, ευθέως διατυπωμένη, μοιάζει παραδοξολογία».
Η όποια δυσφορία μας, για πρόσωπα και καταστάσεις θα εξαντλείται συνεχώς «σε κατ’ ιδίαν συζητήσεις, σε διαπροσωπικούς φιλιππικούς, σε μεταξύ μας εκρήξεις αηδίας και θυμού;»
«Ασκούμε κριτική αλλά δεν μπαίνουμε στον κόπο της συμμετοχής σε μια πιο ομαδική ή ενεργητική διαμαρτυρία».
«Γνώμες χωρίς δράμι αλήθειας. Ούτε, άλλωστε, ψεύδους. Η γνώμη είναι εντεύθεν του αληθινού και του ψεύτικου, ακριβώς επειδή η μόνη της λειτουργία είναι να είναι επικοινωνήσιμη», διαβάζουμε στο δοκίμιο «Η ηθική» του Alain Badiou. «Για όλα όσα αφορούν τις αλήθειες, απαιτείται να υπάρξει συνάντηση».
Η αληθινή συνάντηση προϋποθέτει αυταπάρνηση. Τα μικροσυμφέροντα να μπουν στην άκρη. Οι φοβίες να μετριαστούν, τουλάχιστον. Η αρετή της ανδρείας να διακρίνει τη ζωή μας. Τα λόγια μας να πηγαίνουν αντάμα με τις πράξεις μας. Το βόλεμα, εργασιακό, κοινωνικό, ψυχολογικό, να πάψει να αποτελεί τη μόνη αυταξία. Το μυαλό να σκέφτεται ασταμάτητα και να παράγει αληθινή ενέργεια και φωτεινές ιδέες. Όχι στον κόσμο των ανίδεων, των δειλών και ανελεύθερων. Για να ζούμε, επιτέλους, και να συλλάβουμε το του Ελύτη: «Έχουμε τόσο πολύ τριφτεί πάνω στην κοινωνία και το κοινωνικό ψεύδος που και η πιο σημαντική αλήθεια, ευθέως διατυπωμένη, μοιάζει παραδοξολογία».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου