Σήμερα η Εκκλησία των Πατρών πανηγυρίζει την επέτειο της επανακομιδής του Σταυρού του μαρτυρίου του Αποστόλου Ανδρέου, από την Μασσαλία στην Πάτρα (19-1-1980). Τον σταυρό του Πρωτοκλήτου παρέδωσε στην τοπική μας Εκκλησία ο καρδινάλιος Roger Etchegaray.
Στις 26 Σεπτεμβρίου 1964 επανήλθε επίσης η Κάρα του Πολιούχου μας από τη Ρώμη, με απόφαση του Πάπα Παύλου του ΣΤ’ και παραδόθηκε στην πόλη μας από αντιπροσωπεία του Βατικανού, με επικεφαλής τον καρδινάλιο Bea.
Στις 5 Οκτωβρίου 2002 οι Καθολικοί επέστρεψαν άλλο ένα λείψανο - κατόπιν αιτήσεώς μας πάντοτε - που αποτελούσε μέρος του «θησαυρού των Πατρέων», την Κάρα της Αγίας Ειρήνης, η οποία φυλασσόταν στη Μονή Hautecombe της Σαβοΐας.
Οι «επάρατοι», λοιπόν, για πολλούς Πατρινούς ευσεβείς φονταμενταλιστές, Καθολικοί, είναι η αιτία πανηγύρεων που κατ’ έτος τελούνται από την τοπική Εκκλησία.
Μπορούν να έχουν την άποψή τους, βεβαίως. Δεν μπορούν, όμως, να έχουν την απαίτηση να την επιβάλουν και μάλιστα με ανήθικα μέσα. Ας κατανοήσουν ότι στον 21ο αιώνα δεν έχουν πέραση οι αφέλειές τους και οι άσχετες κορώνες τους περί Ορθοδοξίας. Δεν ζούμε σήμερα, ως ορθόδοξοι, με μια παράλογη παποφοβία, για να καταριόμαστε διαρκώς τους ετεροδόξους, αλλά για να μαρτυρούμε, έργω τε και λόγω, την αλήθεια, η οποία υπάρχει – κι αυτό είναι σημαντικό – ανεξάρτητα από μας και δεν μας έχει ανάγκη, γιατί Χριστός η Αλήθεια!Δυστυχώς, φαίνεται πως η Πάτρα έχει χάσει την ευκαιρία να ανοιχτεί στην οικουμένη, με λάβαρο τον Οικουμενικό Διδάσκαλο Απόστολο Ανδρέα. Και δεν εννοώ μόνο τις επαφές με Καθολικούς ή άλλους ετεροδόξους. Η Πάτρα του Αγίου Ανδρέου είναι αποκομμένη από το Φανάρι, το Οικουμενικό Πατριαρχείο, που τιμά τον Απόστολο Ανδρέα ως ιδρυτή τής εν Βυζαντίω Εκκλησίας, αλλά και από τις αδελφές Ορθόδοξες Εκκλησίες που τιμούν εξαιρέτως τον Πρωτόκλητο ως ευαγγελιστή τους. Κι ακόμα άσχετη με την Ορθόδοξη Ιεραποστολή, όπου ο άγιός μας κατέχει περίοπτη θέση, ως εκείνος που «εζώγρησε εκ του βυθού της αγνωσίας έθνη τα μη ειδότα Θεόν». Η πόλις δεν αντιλαμβάνεται τον θησαυρό που έχει στα σπλάγχνα της. Ίσως γιατί δεν κατανοεί την ευθύνη της και άρα τον διαχρονικό ύμνο προς τον Απόστολο: «Τα ρήματα των σων ενθέων βροντών, διηχήθη εν τω κόσμω, και απ’ άκρων εις άκρα γης ήλθεν, εκύκλωσαν γαρ ώσπερ τροχός, και έφανάν σου αι αστραπαί, ως φησί Δαυίδ τη οικουμένη».
Στις 26 Σεπτεμβρίου 1964 επανήλθε επίσης η Κάρα του Πολιούχου μας από τη Ρώμη, με απόφαση του Πάπα Παύλου του ΣΤ’ και παραδόθηκε στην πόλη μας από αντιπροσωπεία του Βατικανού, με επικεφαλής τον καρδινάλιο Bea.
Στις 5 Οκτωβρίου 2002 οι Καθολικοί επέστρεψαν άλλο ένα λείψανο - κατόπιν αιτήσεώς μας πάντοτε - που αποτελούσε μέρος του «θησαυρού των Πατρέων», την Κάρα της Αγίας Ειρήνης, η οποία φυλασσόταν στη Μονή Hautecombe της Σαβοΐας.
Οι «επάρατοι», λοιπόν, για πολλούς Πατρινούς ευσεβείς φονταμενταλιστές, Καθολικοί, είναι η αιτία πανηγύρεων που κατ’ έτος τελούνται από την τοπική Εκκλησία.
Μπορούν να έχουν την άποψή τους, βεβαίως. Δεν μπορούν, όμως, να έχουν την απαίτηση να την επιβάλουν και μάλιστα με ανήθικα μέσα. Ας κατανοήσουν ότι στον 21ο αιώνα δεν έχουν πέραση οι αφέλειές τους και οι άσχετες κορώνες τους περί Ορθοδοξίας. Δεν ζούμε σήμερα, ως ορθόδοξοι, με μια παράλογη παποφοβία, για να καταριόμαστε διαρκώς τους ετεροδόξους, αλλά για να μαρτυρούμε, έργω τε και λόγω, την αλήθεια, η οποία υπάρχει – κι αυτό είναι σημαντικό – ανεξάρτητα από μας και δεν μας έχει ανάγκη, γιατί Χριστός η Αλήθεια!Δυστυχώς, φαίνεται πως η Πάτρα έχει χάσει την ευκαιρία να ανοιχτεί στην οικουμένη, με λάβαρο τον Οικουμενικό Διδάσκαλο Απόστολο Ανδρέα. Και δεν εννοώ μόνο τις επαφές με Καθολικούς ή άλλους ετεροδόξους. Η Πάτρα του Αγίου Ανδρέου είναι αποκομμένη από το Φανάρι, το Οικουμενικό Πατριαρχείο, που τιμά τον Απόστολο Ανδρέα ως ιδρυτή τής εν Βυζαντίω Εκκλησίας, αλλά και από τις αδελφές Ορθόδοξες Εκκλησίες που τιμούν εξαιρέτως τον Πρωτόκλητο ως ευαγγελιστή τους. Κι ακόμα άσχετη με την Ορθόδοξη Ιεραποστολή, όπου ο άγιός μας κατέχει περίοπτη θέση, ως εκείνος που «εζώγρησε εκ του βυθού της αγνωσίας έθνη τα μη ειδότα Θεόν». Η πόλις δεν αντιλαμβάνεται τον θησαυρό που έχει στα σπλάγχνα της. Ίσως γιατί δεν κατανοεί την ευθύνη της και άρα τον διαχρονικό ύμνο προς τον Απόστολο: «Τα ρήματα των σων ενθέων βροντών, διηχήθη εν τω κόσμω, και απ’ άκρων εις άκρα γης ήλθεν, εκύκλωσαν γαρ ώσπερ τροχός, και έφανάν σου αι αστραπαί, ως φησί Δαυίδ τη οικουμένη».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου