Του Roni Bou Saba
Στους δύσκολους καιρούς γεννιούνται δυνατοί άνδρες που αφήνουν το δικό τους στίγμα. Ένα στίγμα που ταράζει το βόλεμα του ηθικισμού μας. Τέτοιος άνδρας είναι και ο τιτουλάριος αρχιεπίσκοπος Καισαρείας των Ελληνόρυθμων κ. Ιλαρίων Καπούτσι. Αυτή τη στιγμή που γράφονται οι λίγες γραμμές ο κ. Ιλαρίων κρατείται από τους Σιωνιστές γιατί συμμετείχε στο «Στόλο της Ελευθερίας».
Για τους χριστιανούς της Εγγύς Ανατολής ο αρχιεπίσκοπος Ιλαρίων είναι πρότυπο αγωνιστή και αραβιστή, ο οποίος παρά την προχωρημένη ηλικία του- 88 χρονών- δεν εγκαταλείπει τον πολιτικό αγώνα, ως πράξη θεολογίας.
Γεννημένος στη Συρία το 1922, χειροτονείται ιερέας στις 20 Ιουλίου 1947. Η ιστορία του όμως ξεδιπλώνεται δημόσια από το 1965 όποτε και έγινε αρχιεπίσκοπος Καισαρείας της Παλαιστίνης, μιας χώρας που τελεί υπό κατοχή και κατάληψη. Υποστηρίζει το παλαιστινιακό δίκιο, βάζοντας την ζωή του στον απρόοπτο- ως απεδείχθη- κίνδυνο των σιωνιστών. Η δράση του κορυφώθηκε το 1974 όπου πιάστηκε να μεταφέρει όπλα στην PLO με το δικό του αμάξι από το Λίβανο. Καταδικάζεται τον Αύγουστο του ίδιου χρόνου από στρατιωτικό δικαστήριο σε 12χρονη φυλάκιση. Λόγω όμως της παρέμβασης του Βατικανού αποφυλακίζεται και εξορίζεται στην Ρώμη όπου ζούσε μέχρι σήμερα.
Μια νέα φάση του αγώνα του ξεκινάει. Παγκοσμίως μιλάει και περιγράφει το σύγχρονο μαρτύριο της Παλαιστίνης, παρουσιάζοντας επίσης ένα φωτεινό παράδειγμα συνεργασίας χριστιανών και μουσουλμάνων για την επικράτηση της δικαιοσύνης στους Αγίους Τόπους.
Ύστερα από τριάντα περίπου χρόνια συναντάμε τον αγωνιστή ιεράρχη σε μια άλλη μορφή αγώνα. Ο αρχιεπίσκοπος Ιλαρίων νοσταλγώντας την επαρχία του από την οποία απομακρύνθηκε, και επιθυμώντας όταν έλθει η ιερότατη ώρα να πεθαίνει και να ταφεί στο αγιοτοπικό Παλαιστινιακό χώμα, αποφασίζει να επιστρέψει, πάνω στα κύματα να γυρίσει. Αποφάσισε να ταξιδέψει δια θαλάσσης με το στόλο που πήγαινε να σπάσει τον αποκλεισμό της Γάζας, πέρυσι το 2009. Δεν τα καταφέρνει ο στόλος, συνεπώς ούτε ο αρχιεπίσκοπος. Όμως δεν το βάζει κάτω, και προσπαθεί πάλι στα 88 του χρόνια να ταξιδέψει στην Παλαιστίνη με το «Στόλο της Ελευθερίας». Στην διάρκεια του ταξιδιού δηλώνει σε τηλεφωνική συνέντευξη στην Al Jazeera ότι η χαρά του δεν περιγράφεται, επειδή πραγματοποιεί το πολυπόθητο όνειρό του να επιστρέψει στην Παλαιστίνη. Πετυχαίνει αυτή την φορά και επιστρέφει μεν στην Παλαιστίνη, από κει που έφυγε πριν τριάντα δυο χρόνια... αλλά στην φυλακή!
Ο αρχιεπίσκοπος Ιλαρίων δεν παρατάει τον αγώνα για το δίκιο της Παλαιστίνης ούτε για την επιθυμία του να επιστρέψει στην επαρχία όπου εκλέχτηκε «εις τύπον και τόπον Χριστού». Δίνοντας μ’ αυτό τον τρόπο ένα λαμπρό παράδειγμα δράσης, αγώνα, και συμβίωσης με τον όποιο αλλόθρησκο συμπολίτη.
Στους δύσκολους καιρούς γεννιούνται δυνατοί άνδρες που αφήνουν το δικό τους στίγμα. Ένα στίγμα που ταράζει το βόλεμα του ηθικισμού μας. Τέτοιος άνδρας είναι και ο τιτουλάριος αρχιεπίσκοπος Καισαρείας των Ελληνόρυθμων κ. Ιλαρίων Καπούτσι. Αυτή τη στιγμή που γράφονται οι λίγες γραμμές ο κ. Ιλαρίων κρατείται από τους Σιωνιστές γιατί συμμετείχε στο «Στόλο της Ελευθερίας».
Για τους χριστιανούς της Εγγύς Ανατολής ο αρχιεπίσκοπος Ιλαρίων είναι πρότυπο αγωνιστή και αραβιστή, ο οποίος παρά την προχωρημένη ηλικία του- 88 χρονών- δεν εγκαταλείπει τον πολιτικό αγώνα, ως πράξη θεολογίας.
Γεννημένος στη Συρία το 1922, χειροτονείται ιερέας στις 20 Ιουλίου 1947. Η ιστορία του όμως ξεδιπλώνεται δημόσια από το 1965 όποτε και έγινε αρχιεπίσκοπος Καισαρείας της Παλαιστίνης, μιας χώρας που τελεί υπό κατοχή και κατάληψη. Υποστηρίζει το παλαιστινιακό δίκιο, βάζοντας την ζωή του στον απρόοπτο- ως απεδείχθη- κίνδυνο των σιωνιστών. Η δράση του κορυφώθηκε το 1974 όπου πιάστηκε να μεταφέρει όπλα στην PLO με το δικό του αμάξι από το Λίβανο. Καταδικάζεται τον Αύγουστο του ίδιου χρόνου από στρατιωτικό δικαστήριο σε 12χρονη φυλάκιση. Λόγω όμως της παρέμβασης του Βατικανού αποφυλακίζεται και εξορίζεται στην Ρώμη όπου ζούσε μέχρι σήμερα.
Μια νέα φάση του αγώνα του ξεκινάει. Παγκοσμίως μιλάει και περιγράφει το σύγχρονο μαρτύριο της Παλαιστίνης, παρουσιάζοντας επίσης ένα φωτεινό παράδειγμα συνεργασίας χριστιανών και μουσουλμάνων για την επικράτηση της δικαιοσύνης στους Αγίους Τόπους.
Ύστερα από τριάντα περίπου χρόνια συναντάμε τον αγωνιστή ιεράρχη σε μια άλλη μορφή αγώνα. Ο αρχιεπίσκοπος Ιλαρίων νοσταλγώντας την επαρχία του από την οποία απομακρύνθηκε, και επιθυμώντας όταν έλθει η ιερότατη ώρα να πεθαίνει και να ταφεί στο αγιοτοπικό Παλαιστινιακό χώμα, αποφασίζει να επιστρέψει, πάνω στα κύματα να γυρίσει. Αποφάσισε να ταξιδέψει δια θαλάσσης με το στόλο που πήγαινε να σπάσει τον αποκλεισμό της Γάζας, πέρυσι το 2009. Δεν τα καταφέρνει ο στόλος, συνεπώς ούτε ο αρχιεπίσκοπος. Όμως δεν το βάζει κάτω, και προσπαθεί πάλι στα 88 του χρόνια να ταξιδέψει στην Παλαιστίνη με το «Στόλο της Ελευθερίας». Στην διάρκεια του ταξιδιού δηλώνει σε τηλεφωνική συνέντευξη στην Al Jazeera ότι η χαρά του δεν περιγράφεται, επειδή πραγματοποιεί το πολυπόθητο όνειρό του να επιστρέψει στην Παλαιστίνη. Πετυχαίνει αυτή την φορά και επιστρέφει μεν στην Παλαιστίνη, από κει που έφυγε πριν τριάντα δυο χρόνια... αλλά στην φυλακή!Ο αρχιεπίσκοπος Ιλαρίων δεν παρατάει τον αγώνα για το δίκιο της Παλαιστίνης ούτε για την επιθυμία του να επιστρέψει στην επαρχία όπου εκλέχτηκε «εις τύπον και τόπον Χριστού». Δίνοντας μ’ αυτό τον τρόπο ένα λαμπρό παράδειγμα δράσης, αγώνα, και συμβίωσης με τον όποιο αλλόθρησκο συμπολίτη.
Μπράβο στον καλό ποιμένα που είναι μπροστάρης στον αγώνα του λαού του,οι δικοί μας τι κάνουν; ο λαός μας είναι σε κατάσταση άλλου είδους πολέμου και οι Αρχιερείς μας τι κάνουν και για τον κλήρο τους αλλά και για τον λαό είτε είναι χριστιανοί είτε όχι,ο λαός περνάει δύσκολα και η Εκκλησία δεν παίρνει θέση ούτε πρωτοβουλίες για να βοηθήσει τον κόσμο,τι θα μας πουν έπειτα,ότι διάβαζαν και δεν κατάλαβαν τίποτα; ή ότι προσέυχονταν;Στην Πάτρα της ανεργείας τι κάνει η τοπική Εκκλησία για τους νέους;πριν πέντε χρόνια ακούσαμε ωραία λόγια,τι έγινε; μηπως και αυτά ήταν σαν των πολιτικών,τα ψέυτικα τα λόγια τα μεγάλα;Ξυπνήστε!!!
ΑπάντησηΔιαγραφή