ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΤΟΥ ΠΕΡΙΘΩΡΙΟΥ - Ο ΡΑΤΣΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΔΙΑΝΟΗΣΗΣ

Τετάρτη, Ιούλιος, 08, πρωί

Δεν θυμάμαι πια πώς μου ’ρθε στο μυαλό. Το σκεφτόμουνα όμως αυτό το θέμα της διανόησης για αρκετή ώρα. Δεν βγήκα με κανένα αποτέλεσμα. Πολλοί άνθρωποι έχουν καταντήσει διανοούμενοι, δηλαδή τεμπέληδες που φιλοσοφούν μέχρι και το πέταγμα του κουνουπιού, και αγωνίζονται με καμπάνιες υπέρ του περιβάλλοντος ζητώντας να κόψουν οι άνθρωποι το κάπνισμα. Τόσο πολύ. Πώς τους έρχονται τέτοιες σοβαρές ιδέες; Πού βρίσκουν τα θέματα για να ανησυχούν και να προβληματίζονται; Έχω την αίσθηση ότι πρόκειται για μια δεκάτη μούσα που εμπνέει τους νυν διανοούμενους και αρχίζουν να ανησυχούν όπου βρίσκουν. Αλλά πάντα υπό μορφή μασονικής στοάς: κάποιοι ελίτ συναντιούνται στο κέντρο της πόλης, αλλά δεν τους βρίσκει κανείς. Διαβάζω όμως για τις εκδηλώσεις τους στην εφημερίδα! Θεέ μου...
Τι να κάνω, αυτό είναι ο ρατσισμός της διανόησης· δεν είναι για όλους, και προφανώς δεν είναι για μένα.

Προμηθεύς

...ΕΠΕΤΕΙΑΚΑ ΑΠΟ ΤΟ ΚΙΕΒΟ

Σας παρουσιάζω, κατ' αποκλειστικότητα νομίζω αγαπητοί φίλοι, μερικά... επετειακά από το Κίεβο, που έχουν... γούστο. Το πρώτο είναι ένα καλαίσθητο τεύχος που περιλάμβανε την πλήρη ακολουθία του Εσπερινού στην Αγία Σοφία του Κιέβου, χοροστατούντος του Οικουμενικού Πατριάρχου Βαρθολομαίου. Έκδοση δίγλωσση: Αγγλικά και Ουκρανικά. Μια έκδοση επίσημη, λίγο ως πολύ αναμενόμενη.

Όμως η επετειακή σοκολάτα με τον Άγιο Βλαδίμηρο στο περιτύλιγμα και το επετειακό 1020 χρόνια από την βάπτιση των Ρώσων, δεν είναι και πολύ συνηθισμένο πράγμα. Ομολογώ ότι δοκίμασα ευχάριστη έκπληξη όταν σ' ένα πάγκο μικροπωλητών... καλογραιών στην Λαύρα του Κιέβου είδα τη σοκολάτα, την οποία και πήρα φυσικά.

Σ' έναν άλλο πάγκο μικροπωλητών, αυτή τη φορά σε κεντρική πλατεία του Κιέβου είδα μπλουζάκια με ...Βαρθολομαίο! Απίστευτοι οι Ουκρανοί!

Σίγουρα υπήρχαν κι άλλα πολλά επετειακά, αλλά σας καθιστώ κοινωνούς όσων υπέπεσαν στην αντίληψή μου.

ΣΤΟΝ ΠΥΡΓΟ ΤΩΝ ΝΥΜΦΩΝ!

Μια εντελώς privé εκδήλωση, απ΄ αυτές που μ’ εξιτάρουν εμένα, έγινε την περασμένη Δευτέρα, αγαπητοί φίλοι της Ιδιωτικής Οδού, στο Nymphenburg, ήτοι στον Πύργο των Νυμφών του Μονάχου!
Δύο διαπρεπείς Έλληνες μουσικοί που ζουν και δημιουργούν στη Γερμανία, η μαέστρος και συνθέτις Κωνστάντια Γουρζή και ο συνθέτης και πιανίστας Μηνάς Μπορμπουδάκης, τιμήθηκαν για το έργο τους με το βραβείο Christoph und Stephan Kaske.
Το εξαιρετικά ενδιαφέρον της υπόθεσης είναι ότι το βραβείο στην Κωνστάντια Γουρζή απένειμε ο μεγάλος πιανίστας και μαέστρος Wolfgang Sawallisch (φωτό). Για όποιον γνωρίζει τα μουσικά πράγματα καταλαβαίνει τη βαρύτητα του γεγονότος.

Η Κ. Γουρζή στην ομιλία της αναφέρθηκε στη σχέση της παράδοσης με τη σύγχρονη μουσική. Τόνισε ότι η μουσική του σήμερα χρειάζεται μεγαλύτερη προσοχή και αγάπη για να την ερμηνεύσουμε και για να την κάνουμε συνέχεια της παράδοσης. Για την Γουρζή η σύγχρονη μουσική είναι το καθρέφτισμα του σημερινού καιρού μας. Ανήκει στην καθημερινή πραγματικότητα. Το μουσικό «δόγμα» της Γουρζή είναι: «Ζω το σήμερα με την συνείδηση του χθες. Η μουσική τελικά είναι μια σπουδή στην ομορφιά, την οποία μπορώ να τη ζω μέσα στην πολυτέλεια της ελευθερίας».
Ο επίσης τιμηθείς Μηνάς Μπορμπουδάκης έπαιξε στο πιάνο δύο μικρές συνθέσεις. Μία δική του και μια του György Kurtág.
Παλιά μέλη του συνόλου octopus της Μουσικής Ακαδημίας του Μονάχου, που δημιούργησε η Κ. Γουρζή όταν πήρε τη θέση της Καθηγήτριας στην Ανωτάτη Μουσική Ακαδημία, ερμήνευσαν, υπό την διεύθυνσή της, το έργο του Μ. Μπορμπουδάκη “kramata”.
Σας παραθέτω, φίλοι μου, μερικά φωτογραφικά στιγμιότυπα από την ξεχωριστή αυτή εκδήλωση, τα οποία ανήκουν στον διεισδυτικό φακό του συζύγου της μαέστρου, κ. Norbert Banik.
Εύχομαι πάντα τέτοια στους …αποδήμους συνθέτες μας.
Χάρη σ’ αυτούς η Ελλάδα υπάρχει στο διεθνές μουσικό στερέωμα επαξίως. Το επίσημο ελληνικό κράτος βέβαια βρίσκεται σε μόνιμη χειμερία νάρκη στα θέματα του πολιτισμού και όχι μόνο.Όμως όπως έλεγαν με έμφαση ο Χατζιδάκις και ο Γκάτσος «ο τόπος προχωράει με τις εξαιρέσεις του».

Η ΤΕΧΝΗ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ ΤΟΥ ΚΙΕΒΟΥ

ΜΕ ΤΟ ΠΟΛΥΤΡΟΠΟΝ ΣΤΗ ΛΕΥΚΑΔΑ

Την Παρασκευή 1η Αυγούστου 2008, φίλοι μου, και ώρα 8.30 το βράδυ, στο προαύλιο του Ιερού Ναού της Παναγίας στην Κατούνα της Λευκάδας, το ημέτερον Καλλιτεχνικό Σύνολο Πολύτροπον θα πραγματοποιήσει μια ιδιαίτερη συναυλία – αφιέρωμα στον αείμνηστο Λευκαδίτη μαθηματικό και μουσικό Ιωάννη Παπαδάτο.
Είχα την ευκαιρία να μελέτησω το μουσικό αρχείο του Ι. Παπαδάτου – που φυλάσσει η κόρη του, γνωστή αρχιτέκτων - πολεοδόμος κ. Χαρά Γιαννοπούλου - και ανθολόγησα ένα άκρως ενδεικτικό υλικό, το οποίο θα παρουσιαστεί για πρώτη φορά στη συναυλία της Παρασκευής.
Το μουσικό αρχείο του Ι. Παπαδάτου περιλαμβάνει έντυπα βιβλία και χειρόγραφα βυζαντινής και ευρωπαϊκής μουσικής, με σπουδαιότερο ένα χειρόγραφο του μουσικοδιδασκάλου Θεόδωρου Ασημακόπουλου (τέλος 19ου - αρχές 20ου), που περιέχει πολλά ανέκδοτα μαθήματα του περίφημου Ανθίμου του Αρχιδιακόνου (έδρασε στο Μεσολόγγι τον 19ο αι.) και των μαθητών του.
Σημασία έχει πως ο αείμνηστος Παπαδάτος αντέγραφε με τα χέρια του πολλές συνθέσεις που διασώζονται στο αρχείο του. Για παράδειγμα αντέγραψε τα χορικά του Κωνσταντίνου Ψάχου για τον Προμηθέα Δεσμώτη, στις 16 Ιουλίου 1936 στην Κατούνα της Λευκάδας.
Στην εκδήλωση μνήμης για τον Ιωάννη Παπαδάτο θα ομιλήσουν: ο εφημέριος της Κατούνας π. Βασίλειος Κακλαμάνης, ο οποίος θα ψάλλει επίσης, ο φιλόλογος, δοκιμιογράφος και ποιητής Ντίνος Φωτεινός και η νομικός και λαογράφος Λίντα Παπαγαλάνη.

Το μουσικό μέρος περιλαμβάνει αποσπάσματα από τα Χορικά του Κ. Ψάχου για τον Προμηθέα Δεσμώτη (μτφ. Ι. Γρυπάρη), του Ιωάννη Σακελλαρίδη για την Αντιγόνη (αρχαίο κείμενο), βυζαντινούς ύμνους - συνθέσεις των Ανθίμου Αρχιδιακόνου, Ανδρέου Παλαμά, Αναστασίου Καρβέλη και του αειμνήστου Μητροπολίτου Κοζάνης Διονυσίου και δύο ευρωπαϊκά εκκλησιαστικά μέλη των Λευκαδιτών Δημητρίου Μαχαιρά και Δημητρίου Σταματέλου.

Το Άξιον εστι σε ήχο πλ. δ' του Επισκόπου Ρωγών (μετέπειτα Κοζάνης Διονυσίου Ψαριανού) θα ψαλεί και στα αραβικά. Την προσαρμογή έκανε ο Peter Saliba.
Τα μέλη του συνόλου είναι: Τάσος Σπηλιωτόπουλος, Γιώτα Ανδρεοπούλου (φλάουτο), Δημήτρης Καραδήμας και οι φίλοι ψάλτες από το Λίβανο Roni Bou Saba & Peter Saliba.

Η εκδήλωση πραγματοποιείται με την επιμέλεια της κ. Χαράς Γιαννοπούλου – Παπαδάτου και την υποστήριξη του Δήμου Λευκαδίων.
Το Πολύτροπον πέρυσι στη Λευκάδα παρουσίασε το μουσικό έργο της Εύας Πάλμερ – Σικελιανού, στο πλαίσιο των Γιορτών Λόγου και Τέχνης. Εκεί συνέπραξα με τον φίλο μουσικολόγο Γιάννη Πλεμμένο και μουσικούς από την Καλαμάτα.

Ο ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ ΣΤΗΝ ΑΓΙΑ ΣΟΦΙΑ ΤΟΥ ΚΙΕΒΟΥ

Την Παρασκευή 25 Ιουλίου το απόγευμα πηγαίνουμε με την Ελληνική Βυζαντινή Χορωδία στην ιστορική εκκλησία - σύμβολο Αγία Σοφία του Κιέβου. Θα ψάλλουμε στον Εσπερινό κατά τον οποίο θα χοροστατήσει ο Οικουμενικός Πατριάρχης κ. Βαρθολομαίος.

Στην είσοδο της Αγίας Σοφίας μια τετράφωνη ανδρική χορωδία περιμένει για να ...επευφημήσει τραγουδιστικώς τον Πατριάρχη.

Η ...ανθοστόλιστη επέτειος των 1020 χρόνων από τον εκχριστιανισμό των Ρώσων στο Κίεβο

Άποψη της αφθάστου κάλλους και τέχνης Αγίας Σοφίας του Κιέβου, η οποία σχεδιάστηκε για να φτάσει σε φήμη την Αγία Σοφία της Κωνσταντινουπόλεως και να συμβολίσει επίσης τη “νέα Κωνσταντινούπολη” του 11ου αιώνα, μετά τη βάπτιση του Αγίου Βλαδιμήρου το 988. Ξεκίνησε να χτίζεται το 1037 και τελείωσε 20 χρόνια αργότερα. Με τους 13 τρούλους της και την υπέροχη “ελαφριά” κατασκευή της, η Αγία Σοφία πέρασε πολλές περιπέτειες, μέχρι τη σημερινή τελική της διάσωση: Οι Τάταροι Μογγόλοι πρώτα, οι Ουνίτες αργότερα και τέλος το Σοβιετικό καθεστώς του 1917 που διέταξε τη κατεδάφισή της, ήταν ορισμένοι από τους κινδύνους αυτούς. Σώθηκε χάρη στην επέμβαση διεθνών οργανώσεων, επιστημόνων και καλλιτεχνών.

Σήμερα η Αγία Σοφία λειτουργεί ως μουσείο και συγκεκριμένες φορές το χρόνο τελούνται ακολουθίες. Ο Εσπερινός με τον Οικουμενικό Πατριάρχη είναι μια ιστορική στιγμή, αφού σ΄ αυτή την εκκλησία με τις πολλές ελληνικές επιγραφές σε τοιχογραφίες και ψηφιδωτά, θα ακουστούν και πάλι τα ελληνικά, κατά τη διάρκεια μιας λατρευτικής σύναξης.

Το τέμπλο είναι έργο τέχνης! Το λιγότερο...

Τα μέλη της Ελληνικής Βυζαντινής Χορωδίας ανεβαίνουν στο γυναικωνίτη, απ' όπου θα ψάλουν, όπως είναι άλλωστε η συνήθεια των Ρώσων. Οι χορωδίες ...ψηλά!

Ο Οικουμενικός Πατριάρχης χοροστατεί κατά την εν Φαναρίω τάξιν. Τον Εσπερινό τελεί ο Μέγας Πρωτοπρεσβύτερος π. Γεώργιος Τσέτσης. Διάκονος ο πατριαρχικός π. Βησσαρίων. Και οι δύο απλοί και μεγαλοπρεπείς στις εκφωνήσεις τους, όπως και ο Πατριάρχης. Υποδειγματικοί, θα έλεγα. Η ακουστική του ναού είναι θαύμα. Χωρίς μικρόφωνα ακούγονται τα πάντα ευκρινέστατα, ενώ οι αποστάσεις είναι μεγάλες!

Στον Εσπερινό παρίστανται οι Αρχιεπίσκοποι Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Ιερώνυμος και Αλβανίας κ. Αναστάσιος, ο Μητροπολίτης Κιέβου κ. Βλαδίμηρος και ο Ουκρανός πρόεδρος Βίκτορ Γιουσένκο.

Η Ελληνική Βυζαντινή Χορωδία, μοιρασμένη σε δύο χορούς (ο αριστερός υπό τον Γιώργο Κωνσταντίνου), ψάλλει τον Εσπερινό της 13ης Ιουλίου (παλαιό ημερολόγιο), κατά την οποία επιτελούμε τη σύναξη του Αρχαγγέλου Γαβριήλ και τη μνήμη του Οσίου Στεφάνου του Σαββαΐτου. Τα προσόμοια τόνισε κατά το παραδεδομένον μέλος ο Λυκούργος Αγγελόπουλος, Άρχων πρωτοψάλτης της Αγιωτάτης Αρχιεπισκοπής Κωνσταντινουπόλεως. Τα δοξαστικά στο μέλος της Κυψέλης του Στεφάνου Λαμπαδαρίου.

Η όλη ακολουθία έχει ρυθμό, ροή, κατανυκτικότητα.

Ο π. Γεώργιος Τσέτσης ποιεί την απόλυση του Εσπερινού.

Η ακολουθία τελείωσε και ο Πατριάρχης, οι Προκαθήμενοι και οι ακολουθίες τους εξέρχονται του ναού.

Κατά την έξοδο του Πατριάρχου η Ρωσική χορωδία ψάλλει δοξαστικά άσματα.

Ο ήλιος έγνω την δύσιν αυτού...

Η θαυμάσια θύρα που οδηγεί στον κυρίως ναό.

Μετά την ακολουθία αρκετός κόσμος εξακολουθεί αν μπαίνει στην Αγία Σοφία για να προσκυνήσει.

ΤΟ ΦΑΝΤΑΣΜΑ ΤΗΣ ΑΠΟΚΑΛΥΨΗΣ

Βιβλίο πολυσχιδές και τολμηρό. Η Αποκάλυψη του Ιωάννη, με την αλληλοδιαδοχή σε απόκρυφες Αποκαλύψεις στον μυημένο - απόκρυφες για τον Εκκλησιαστικό κανόνα αλλά και αυθεντικές για τις συνέπειες, τα πάθη, τους τρόμους και τα κινήματα που προκάλεσε.

Η Αποκάλυψη μπορεί να διαβαστεί ως μια απαγγελία αλλά και ως η αναγγελία ενός τέλους κι έτσι ξαναγράφεται βήμα προς βήμα σ' αυτή την αναμονή του Δυό Χιλιάδες, ακόμη κι απ΄αυτούς που δεν την διάβασαν ποτέ: όχι πια οι επτά σάλπιγγες και το χαλάζι και η θάλασσα που γίνεται αίμα και η πτώση των άστρων και οι ακρίδες που βγαίνουν από τους καπνούς του πηγαδιού της αβύσσου και οι στρατοί του Γκογκ και του Μαγκόγκ και το τέρας που βγαίνει απο τη θάλασσα, ΑΛΛΑ ο πολλαπλασιασμός των πυρηνικών αποβλήτων, τώρα πια ανεξέλεγκτα και ανεξακρίβωτα, και οι όξινες βροχές και ο Αμαζόνιος που εξαφανίζεται και η τρύπα του όζοντος και οι ορδές των απόκληρων μεταναστών, που ανεβαίνουν και χτυπούν, κάποτε βίαια, τις πόρτες της ευμάρειας και η πείνα που θερίζει ολόκληρες ηπείρους και οι καινούργιες αθεράπευτες ασθένειες και η καταστροφή του εδάφους από την εκμετάλλευση και το κλίμα που αλλάζει και οι πάγοι που λιώνουν και η επιστήμη της γενετικής που θα μας βγάζει σε αντίγραφα και ο οικολογικός μυστικισμός που θα θεωρεί αναγκαία την αυτοκτονία της ίδιας της ανθρωπότητας, που πρέπει να χαθεί, για να γλιτώσουν τα είδη που έχουν σχεδόν καταστραφεί και η Μάνα γη που την έχουμε εκφυλίσει και πνίξει. Σήμερα ζούμε (έστω στο μέτρο της φαινομενικότητας που μας έχουν συνηθίσει τα ηλεκτρονικά μέσα ενημέρωσης) τους τρόμους ενός τέλους και θα μπορούσαμε ακόμη να πούμε ότι τους ζούμε με το πνεύμα του: ("Να φάμε, να πιούμε, αύριο πεθαίνουμε") γιορτάζοντας το τέλος των ιδεολογιών και της αλληλεγγύης στη δίνη ενός ανεύθυνου καταναλωτισμού. Έτσι ο καθένας μας ζει το φάντασμα της Αποκάλυψης και συγχρόνως το εξορκίζει. Όσο περισσότερο το εξορκίζει τόσο περισσότερο το φοβάται υποσυνείδητα και το προβάλλει πάνω στις οθόνες με τη μορφή ενός σκληρού θεάματος, ελπίζοντας μ' αυτόν τον τρόπο ότι το εξορίζει από την πραγματικότητα.

Από το βιβλίο του Ουμπέρτο Έκο "Τί πιστεύει αυτός που δεν πιστεύει;"- Συνομιλία με τον Carlo Maria Martini, Καρδινάλιο του Μιλάνου, Εκδόσεις Ελληνικά Γράμματα Αθήνα 1998, σελ.16-17

ΟΠΟΥ ΟΜΟΡΦΙΑ ΕΚΕΙ ΚΑΙ ΜΟΥΣΙΚΗ

Καθώς πλησιάζουμε στο τέλος της πρώτης δεκαετίας του 21ου αιώνα, αναλογίζομαι τι είδους μουσική χρειαζόμαστε, εφ’ όσον δεχθούμε ότι η μουσική μάς είναι απαραίτητη.
Σ’ ένα ραγδαία μεταβαλλόμενο κόσμο με μύρια επιτεύγματα, αλλά και σημαντικά προβλήματα, από το οικολογικό μέχρι την αποξένωση των ανθρώπων, τι ρόλο καλείται να παίξει η μουσική; Περιγραφικό, αποτυπώνοντας τους κραδασμούς του καιρού μας, αφυπνιστικό, προσπαθώντας να ξυπνήσει τους ανθρώπους από την επάρατη αδιαφορία που μας περιβάλλει, ψυχαγωγικό, θέλοντας να μυήσει τον σύγχρονο άνθρωπο σε μια ποιοτική θέαση του κόσμου, τι τέλος πάντων θέλει να μας πει η μουσική σήμερα;
Ίσως όλα αυτά μα κι άλλα τόσα που δεν υποπτευόμαστε. Για μένα προσωπικά η μουσική δεν μπορεί να είναι κάτι άλλο από μαθητεία στην ομορφιά. Είναι το σχολείο της ομορφιάς. Μιας ομορφιάς που είναι πολύ πιο εσωτερική από το εξωτερικό, μελωδικό, αρμονικό, το όποιο κάλλος.
Η ομορφιά είναι συνήθως κρυμμένη. Πολλές φορές πρέπει να την ανακαλύψεις. Δεν σου παραδίδεται εύκολα. Προϋποθέτει αγώνα και εναγώνια αναζήτησή της. Πρέπει να δει κανείς πίσω απ’ τις νότες, πέρα από τις τεχνικές, πάνω από φορμαλισμούς και ιδεολογικούς προσανατολισμούς. Η ομορφιά δεν έχει στεγανά. Και η μουσική στις μέρες μας έχει νομίζω ξεφύγει πια από προκαταλήψεις του παρελθόντος, που βέβαια απηχούσαν μιαν άλλη πραγματικότητα, και πορεύεται στον 21ο αιώνα ανοιχτή σε όλα, χωρίς παρωπίδες. Η ομορφιά δεν αποκλείει τίποτα. Ούτε και την ασχήμια, την οποία αναμορφώνει και μετασχηματίζει μυστικά. Η ομορφιά δεν διαλαλεί την πραμάτια της, αλλά αλλάζει τον κόσμο μ’ ένα βλέμμα, μια μελωδία, μια μινιατούρα.
Έξω λοιπόν από σύνορα και κάθε λογής φραγμούς, μπορούμε να γίνουμε μαθητές όχι κάποιας ιδεολογίας ή ενός φιλοσοφικού ρεύματος ή κάποιας πολιτικής άποψης, αλλά μαθητές της ομορφιάς, που καραδοκεί πάντα να εισέλθει στη ζωή μας, αρκεί εμείς να της δώσουμε τόπο.
Η ομορφιά είναι αχώρητη, αλλά όχι τόσο που να μη χωράει στην καρδιά μας. Αν ο Ντοστογιέφσκυ έχει δίκιο όταν είπε εκείνο το περίφημο «η ομορφιά θα σώσει τον κόσμο», τότε πρέπει να προσπαθήσουμε για την επικράτηση της ομορφιάς.
Η μουσική ομορφαίνει τη ζωή μας, που σημαίνει τη νοηματοδοτεί, την εξελίσσει, δεν την ευτελίζει, την εξαγιάζει, επιτρέψτε μου την υπερβολή, αν θέλετε.
Η μουσική είναι σχέση. Και η ζωή είναι σχέση. Άρα ζωή και μουσική ως σχέση σημαίνουν πρόσκληση σε μια όμορφη σχέση, δηλαδή αληθινή, ανυπόκριτη, ανιδιοτελή, σχέση που συνομιλεί με το θάνατο.
Γιατί η μουσική ως ομορφιά δεν παραθεωρεί ούτε στιγμή το μυστήριο της ύπαρξης του ανθρώπου. Έρχεται για να οδηγήσει τον άνθρωπο στην ομορφιά της αυτογνωσίας, της καθαρότητας, της πληρότητας της ύπαρξης.
Μπορεί η μουσική σήμερα να υπηρετήσει μια τέτοια όμορφη προοπτική; Νομίζω ναι, αρκεί εμείς να θελήσουμε να μαθητεύσουμε στην ομορφιά, που αναδύεται από τη μουσική σε συνδυασμό και με τις άλλες τέχνες, αρδεύοντας ψυχές και σώματα.
Η ομορφιά στη μουσική έγκειται στην αίσθηση του ιερού, στη βίωση του πνευματικού, στην έκφανση του τραγικού.
Μπορεί να πονέσει ο άνθρωπος από την τόση ομορφιά, μπορεί να μην αντέχει την ένταση του κάλλους, αλλά γι’ αυτό μίλησα για μαθητεία. Γιατί η ομορφιά προαπαιτεί άσκηση, πορεία συχνά ανηφορική και κένωση, άδειασμα από τον εαυτό μας, για να γεμίσουμε απ’ αυτήν.
Η μουσική στον 21ο αιώνα πρέπει, νομίζω, να αποτελεί μια αέναη (διαρκή) μαθητεία στην ομορφιά, όπου δεν έχουν θέση οι εντυπωσιασμοί ή τα πυροτεχνήματα, αλλά οι ειλικρινείς προθέσεις, που οραματίζονται τον εξανθρωπισμό μας και την ανάδειξη τους κάλλους στη ζωή μας. Λοιπόν, αγαπητοί μου: Όπου ομορφιά εκεί και μουσική!

Π.Α.Α.

Η ΥΠΟΔΟΧΗ ΣΤΟ ΑΕΡΟΔΡΟΜΙΟ

Ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος βγαίνει από το αεροπλάνο (Παρασκευή 25/7). Η επίσημη επίσκεψη στο Κίεβο για την επέτειο των 1020 χρόνων από τον εκχριστιανισμό των Ρώσων αρχίζει. Τον υποδέχεται ο ίδιος ο Ουκρανός Πρόεδρος Βίκτορ Γιουσένκο, επικεφαλής του Υπουργικού Συμβουλίου.

Η ελληνική αποστολή (Ελληνική Βυζαντινή Χορωδία, λαϊκά μέλη της συνοδείας του Πατριάρχου, έλληνες ρεπόρτερ) αναμένοντας την κάθοδο του κ. Βαρθολομαίου από το αεροσκάφος. Επιθεώρηση στρατιωτικού αγήματος. Τον Οικουμενικό Πατριάρχη συνοδεύει ο Ουκρανός Πρόεδρος.

Μετά το καλωσόρισμα από τον Πρόεδρο Γιουσένκο, τον λόγο έχει ο Πατριάρχης, ο οποίος δίνει το στίγμα της επίσκεψής του: "Ήλθαμε να ζητήσωμε την χάριν του Αγίου Βλαδιμήρου και των αναριθμήτων άλλων Αγίων και ασκητών και ομολογητών της χώρας σας, και να τιμήσωμε την μνήμην των συγχρόνων μαρτύρων των δυσκόλων εκείνων χρόνων της αθεϊστικής λαίλαπος - να υποκλιθώμεν προ των τραγικών θυμάτων του Χολοντομόρ.
Ήλθαμε να προσευχηθούμε μαζί σας δια την επανένωσιν των Ορθοδόξων της Ουκρανίας εις μίαν Εκκλησίαν, την Εκκλησίαν του λαού σας, την Εκκλησίαν της Χώρας σας.
Ήλθαμε ως άγγελοι ειρήνης και κήρυκες ενότητος, καταλλαγής, συμφιλιώσεως, ελευθερίας".

Στον χώρο του αεροδρομίου τεράστια πανώ τονίζουν τους πανηγυρικούς εορτασμός. Ο Άγιος Βλαδίμηρος, ο βαπτιστής των Ρως, δεσπόζει, κρατώντας τον σταυρό. Ένα περιστέρι, σύμβολο ειρήνης, τον πλαισιώνει.

Η προσωπογραφία του Πατριάρχου καλύπτει μια μεγάλη επιφάνεια του χώρου όπου έγινε η επίσημη υποδοχή.

Μια παιδική χορωδία, με παραδοσιακές ουκρανικές ενδυμασίες, τραγούδησε το "Εις πολλά έτη" στον Πατριάρχη.

Με το τέλος της τελετής υποδοχής στο αεροδρόμιο, ο Μητροπολίτης Κιέβου κ. Βλαδίμηρος, σεβάσμιος Ιεράρχης - πάσχει δυστυχώς από πάρκινσον - επιβιβάζεται στο αυτοκίνητό του.

Παρών στην υποδοχή και ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Ιερώνυμος. Εδώ πλαισιούμενος από Ουκρανούς κληρικούς.

Ο Πατριάρχης κ. Βαρθολομαίος επευφημείται ζωηρά καθ' όλη τη διαδρομή από το αεροδρόμιο μέχρι το κέντρο της πόλης, από χιλιάδες πιστούς που κρατούσαν ουκρανικές και πατριαρχικές σημαίες.

ΤΟ ΤΑΞΙΔΙ

Είναι η πολλοστή φορά που η Ελληνική Βυζαντινή Χορωδία του Λυκούργου Αγγελόπουλου συνοδεύει τον Οικουμενικό Πατριάρχη κ. Βαρθολομαίο σ' ένα επίσημο ταξίδι του στο εξωτερικό. Όμως η επίσημη επίσκεψη του Πατριάρχη στο Κίεβο της Ουκρανίας (25-27/7) για τον εορτασμό των 1020 χρόνων από τον εκχριστιανισμό των Ρώσων, έχει προσελκύσει το ενδιαφέρον της διεθνούς κοινότητας, καθώς το θέμα είναι το συλλείτουργο του Οικουμενικού Πατριάρχη με τον Πατριάρχη Ρωσίας κ. Αλέξιο. Οι σχέσεις των δύο Εκκλησιών με φόντο την επίσκεψη στην Ουκρανία, διέρχονται κρίση. Ο Πατριάρχης τολμά να πάει στο Κίεβο, αποδεχόμενος την πρόσκληση του προέδρου της χώρας Β. Γιουσένκο, παρόλο που δεν θέλει κάτι τέτοιο ο Ρώσος Πατριάρχης κ. Αλέξιος. Με την Ελληνική Βυζαντινή Χορωδία πηγαίνουμε για να ψάλλουμε στις ακολουθίες που θα τελέσει ο Πατριάρχης στο Κίεβο.

Αναχωρούμε από την Αθήνα στις 5.30 το πρωί της Παρασκευής 25 Ιουλίου, με το ιδιωτικό αεροσκάφος που έστειλε ο Ουκρανός Πρόεδρος για να παραλάβει τον Πατριάρχη και την συνοδεία του.

Στις 6.45 φθάνουμε στην Κωνσταντινούπολη. Ο ουρανός της Πόλης καθώς ξημερώνει για τα καλά, ένα ποίημα... Περιμένουμε τον Οικουμενικό Πατριάρχη και την συνοδεία του. Μαζί τους θα ταξιδέψουμε στη συνέχεια για το Κίεβο. Η ώρα που πρέπει να φτάσουμε για την επίσημη υποδοχή είναι η 10η πρωινή.

Ο καλλιφωνότατος π. Χρήστος Κυριακόπουλος, που πλαισώνει την Ε.Β.Χ. και ο Πολίτης πρωτοψάλτης Παναγιώτης Κουτράς στην έξοδο του αεροπλάνου για μια ανάσα Πολίτικου αέρα. Αναμένοντας τον Πατριάρχη.

Το μικρό πουλμανάκι με τον Πατριάρχη φτάνει μπροστά ακριβώς από το αεροπλάνο στις 8 το πρωί. Στην επίσημη συνοδεία του μετέχουν οι αρχιερείς Μυριοφύτου και Περιστάσεως κ. Ειρηναίος, Αμισού κ. Νικόλαος και Κομάνων κ. Γαβριήλ, ο Αρχιγραμματεύς Αρχιμανδρίτης Ελπιδοφόρος, ο Μέγας Αρχιδιάκονος Μάξιμος, ο αρχοντικότατος Μέγας Πρωτοπρεσβύτερος π. Γεώργιος Τσέτσης, ο ρωσομαθής Πατριαρχικός Διάκονος Βησσαρίων, οι Καθηγητές Αντώνιος – Αιμίλιος Ταχιάος καί Βλάσιος Φειδάς, ο δραστηριότατος πρόεδρος της Κοινότητος Νεοχωρίου της Πόλεως Λάκης Βίγκας, η μοναχή Μαγδαληνή που διακονεί στο μοναστήρι του Μπαλουκλή.
Οι Μητροπολίτες Αυστρίας κ. Μιχαήλ και Γαλλίας κ. Εμμανουήλ είναι ήδη στο Κίεβο.

Ο Πατριάρχης κ. Βαρθολομαίος, συνοδευόμενος από τον Μέγα Αρχιδιάκονο κ. Μάξιμο και τον δημοσιογράφο κ. Νίκο Μαγγίνα εισέρχεται στο αεροσκάφος. Παίρνει την ευχή του ο ελληνοαμερικανός φωτογράφος κ. Δημήτριος Πανάγος, ο οποίος έχει έρθει από τη Νέα Υόρκη για να καλύψει την επίσκεψη στο Κίεβο. Ο Παναγιώτατος μας χαιρετάει όλους με εγκαρδιότητα. Το αεροπλάνο απογειώνεται.

Ακριβώς στις 10 φτάνουμε στο Κίεβο. Από το αεροπλάνο βλέπω και φωτογραφίζω τις προετοιμασίες της τελευταίας στιγμής, για την επίσημη υποδοχή του Πατριάρχου.

Αγήματα στρατού είναι παρατετεγμένα για την απόδοση τιμών κατά την άφιξη του Πατριάρχου στο Κίεβο. Ο Ουκρανός Πρόεδρος θα υποδεχθεί αυτοπροσώπως την Α.Θ.Π., κάτι που κάνει σπανιότατα, όπως λένε οι δημοσιογράφοι. Στον Πατριάρχη θα αποδοθούν τιμές αρχηγού κράτους.

Λίγο πριν την κάθοδο από το αεροπλάνο... κλέβω μια φωτογραφία από τον Μέγα Αρχιδιάκονο κ. Μάξιμο, παλαιό φίλο! Η χαρά μου είναι μεγάλη που είμαστε μαζί σ' αυτό το σημαντικό Πατριαρχικό ταξίδι. Από λεπτό σε λεπτό αρχίζει η ιστορική αυτή επίσκεψη του Πατριάρχου στο Κίεβο.