Κυριακή 30 Μαρτίου 2008

ΕΙΝΑΙ Η ΣΥΜΒΙΩΣΗ ΠΟΡΝΕΙΑ;


Ψήφισε η Βουλή των Ελλήνων έναν καινούργιο νόμο που νομιμοποιεί το δικαίωμα της συμβίωσης μέσα σ’ ένα συγκεκριμένο πλαίσιο. Αυτό είναι το κεντρικό γεγονός, αλλά έχουμε και δηλώσεις, όπως είθισται στην Ελλάδα, από την Εκκλησία. Ο προκαθήμενος της Ιεράς Συνόδου, τάσσεται υπέρ του χωρισμού της Εκκλησίας από την πολιτεία διακριτικά όπως φαίνεται. Άλλοι μητροπολίτες και εκκλησιαστικά πρόσωπα διαφωνούν μαζί του. Πάντως ο νόμος συζητήθηκε και στη Διαρκή Ιερά Σύνοδο και προκάλεσε παρεξηγήσεις. Μεταδίδεται όμως ότι η Εκκλησία θεωρεί τη συμβίωση πορνεία. Εδώ φεύγουμε από τον ίδιο τον νόμο για να μιλήσουμε για τις αρχές με τις οποίες ο τελευταίος έχει άμεση σχέση. Μήπως αφορά την Εκκλησία να αναφερθεί με τέτοιο τρόπο σε γενικά κοινωνικά ζητήματα; Είναι η συμβίωση πορνεία; Τι να είναι άραγε ο γάμος; Τελικά είναι κατακριτέα η πορνεία; Αυτές οι λίγες ερωτήσεις θα με απασχολήσουν παρακάτω στην προσπάθειά μου να εκφράσω μια θεολογική —αν είναι επιτρεπτό— γνώμη.

Η Εκκλησία και το κράτος δεν ενώνονται με «καθολικό γάμο». Αντιθέτως αυτά τα δύο είναι εντελώς ανεξάρτητα, αλλιώς λόγου χάριν δεν θα μπορούσε η Εκκλησία να υπάρχει σε μια χώρα όπου η πολιτεία δεν είναι χριστιανική (αυτό αν πιστέψουμε ότι στην Ελλάδα είναι όντως χριστιανική). Η Εκκλησία ως σώμα Χριστού δεν αποτελεί κόμμα που θέλει να κυβερνήσει αλλά «το μικρό ποίμνιο» που μεριμνά μόνο για να παραμένει πιστό στη σχέση του με τον Χριστό, μη πολεμώντας κανένα ούτε επιδιώκοντας εξουσίες. Έτσι παρ’ όλο που κατά καιρούς η Εκκλησία υπέταξε ή υποτάχθηκε στον «Καίσαρα», στην πραγματικότητα δεν εξαρτώνται ο ένας από τον άλλο. Αν το σκεφτούμε κι άλλο θα ρωτούσα: τι σχέση είχε ο Χριστός με τον Πιλάτο ή με τον Ηρώδη; Δεν αναμείχθηκε μαζί τους – ο καθένας στον χώρο του, για να το πω απλά. Δεν επιτρέπεται στην Εκκλησία να μπαίνει στις κρεβατοκάμαρες των ανθρώπων. Αυτό αφορά τον καθένα. Όμως αν παραδεχτούμε ότι δικαιούται η Εκκλησία ένα παρεμβατικό λόγο, τότε γιατί δεν μιλάει για τόσα αδικήματα που συμβαίνουν καθημερινώς; Ας κάνει η Εκκλησία τα του οίκου της και άμα τελειώσει τότε να κοιτάξει τα των άλλων.

Σε συνεντεύξεις τους επιμένουν κάποια εκκλησιαστικά πρόσωπα ότι η συμβίωση είναι πορνεία χρησιμοποιώντας διάφορα επιχειρήματα. Χαρακτηριστικό παράδειγμα ήταν το επιχείρημα του κ. Ανθίμου, μητροπολίτου Θεσσαλονίκης. Ο κ. Άνθιμος στηρίζεται στο λεξικό του Μπαμπινιώτη, που λέει ότι η εκτός γάμου σχέση θεωρείται πορνεία στην εκκλησιαστική ερμηνεία. Άρα όποιος διαβάζει αυτή την ερμηνεία θα καταλάβει ότι η πλειοψηφία του κόσμου θεωρούνται πόρνοι από την Εκκλησία! Αλίμονο αν είναι έτσι τα πράγματα. Όμως από πότε η Εκκλησία προστρέχει με αυτό το τρόπο στα λεξικά για να στηρίξει τέτοια θέση; Η Εκκλησία χρησιμοποιεί φυσικά τα εργαλεία της γλώσσας της κοινωνίας στην οποία υπάρχει. Αλλά διαβάζει, όταν πρόκειται να διαμορφώσει την άποψή της, από το λεξικό των φυσικών ομιλητών για τη λέξη «πορνεία», και σταματάει εκεί, και δεν διαβάζει περαιτέρω;

Μιλώντας για τα λεξικά μπορεί να διαπιστώσει κανείς ότι το κοινό νόημα που αποδίδεται στη λέξη «πορνεία» είναι «η σεξουαλική πράξη έναντι αμοιβής». Άρα, οποιαδήποτε συνουσία θεωρείται πορνεία μόνο όταν περιέχει το στοιχείο της αμοιβής, που σημαίνει, με άλλα λόγια, την εκμετάλλευση του άλλου ή αλλιώς την μετατροπή του άλλου προσώπου σε χρηστικό αντικείμενο. Αυτή τη σημασία τη συναντάμε και στην εκκλησιαστική γραμματεία καθώς παρατηρούμε ότι η πορνεία ταυτίζεται σε πολλά σημεία της Βίβλου και με την ειδωλολατρία (Ωσηέ δ΄, Α΄ Κορ ε΄). Συμπεραίνουμε λοιπόν ότι η συμβίωση δεν είναι πορνεία, εφόσον πρόκειται για σχέση, διότι η σχέση συνεπάγεται ο ένας να γίνει πρόσωπο για τον άλλο, και όχι αντικείμενο εκμετάλλευσης. Και αυτό, αν η σχέση λειτουργεί σωστά, γιατί η σχέση είναι η βάση στην οποία συγκροτείται η ζωή ενός ζευγαριού, είτε αυτή έχει τη μορφή της συμβίωσης ή αυτή του γάμου, είτε κατόπιν ιδίας επιλογής ή υπαγόρευσης της κοινωνίας.

Εάν όμως η σχέση δεν λειτουργεί, εκεί είμαστε αντίκρυ στην πορνεία, διότι ο ένας εκμεταλλεύεται τον άλλον και ας είναι παντρεμένοι στην Εκκλησία. Σ’ αυτή την περίπτωση δεν μιλάνε τα προαναφερθέντα εκκλησιαστικά πρόσωπα, βλέποντας τον γάμο που τελούν να γελοιοποιείται. Και σ’ αυτό το σημείο φτάνουμε στο γάμο. Και τι είναι ο γάμος; Ο γάμος είναι, όπως προλέχθηκε, σχέση και τίποτε άλλο στην ουσία. «Το μυστήριον τούτο μέγα εστίν· εγώ δε λέγω εις Χριστόν και εις την Εκκλησίαν» (Εφ λβ΄). Αυτό διαβάζουμε στην ακολουθία του γάμου, ότι η σχέση Χριστού και Εκκλησίας είναι μυστήριο και σ’ αυτό καλείται το ζευγάρι να δημιουργήσει τέτοια σχέση. Το πρόβλημα δεν είναι στην ουσία του γάμου, αλλά στην αντίληψή μας για τον γάμο.

Όταν λέμε γάμος, εννοούμε τον εκκλησιαστικό, σαν να υπήρξε έτσι όπως τον ξέρουμε τώρα χωρίς να έχει προκύψει λόγω κάποιων αναγκών και μετά από κάποιες εξελίξεις. Ο γάμος, πρώτον, είναι ένας κοινωνικός θεσμός που εξαρτάται από κάθε κοινωνία και από κάθε θρησκεία. Οι πιστοί ως μέλη της κοινωνίας καλούνται να υιοθετήσουν αυτόν τον θεσμό που αναγνωρίζει τις σχέσεις τους και τις νομιμοποιεί. Η Εκκλησία δεν γνώριζε τον γάμο, ως δική της ακολουθία, πριν τον θ΄ αιώνα, και τότε υπήρχε για τους βασιλείς, ενώ γενικεύτηκε από τον ιβ΄αιώνα. Σημειώνω ότι προηγείτο και στις δύο εποχές από την ακολουθία του αρραβώνα (που έγινε εντελώς τυπική καθώς γίνεται και η ακολουθία του γάμου). Είμαστε τότε απέναντι από την εξής ερώτηση: τι έκανε η Εκκλησία τόσους αιώνες πριν γραφτεί η ακολουθία του γάμου; Απ’ ό,τι ξέρω δεν έχουμε εντελώς σίγουρη απάντηση. Ξέρουμε ότι δεν υπήρξε το δίλημμα πολιτικού ή εκκλησιαστικού γάμου. Ο θεσμός του γάμου με τα έθιμα που τον συνοδεύουν έχει και σκοπό να κοινοποιηθεί το γεγονός αυτό και στα άλλα μέλη της κοινωνίας. Ίσως οι νεόνυμφοι να είχαν κάποια ευχή ή δέηση στη Σύναξη, εννοώ τη Θεία Λειτουργία, χωρίς αυτό να έχει νομικές συνέπειες, ήτοι μάρτυρες, υπογραφές κ.λπ... Γι’ αυτό τον λόγο η ακολουθία του γάμου δεν είναι το μυστήριο. Μυστήριο είναι η Θεία Λειτουργία, και οτιδήποτε εξαρτάται από αυτή (χειροτονίες, βαπτίσεις, κ.λπ...) συμμετέχει στο μυστήριο. Αυτό το πράγμα το ξεχνάμε συχνά και έτσι νομίζουμε ότι το μυστήριο σημαίνει μαγεία ή μας επηρεάζει μαγικά. Συνέπεια έχει να θεωρούμε απαραίτητο να πάμε στην Εκκλησία να παντρευτούμε χωρίς να αντιλαμβανόμαστε τι πάμε να κάνουμε, και πολλές φορές παζαρεύουμε την ακολουθία ολόκληρη καθώς παζαρεύουμε όλη την εκκλησιαστική μας ζωή. Φαίνεται λοιπόν ότι ο γάμος είναι μια σχέση στην ουσία του, που αφορά την κοινωνία ως προς το πώς θα τον νομιμοποιεί και θα τον αναγνωρίζει, χωρίς αυτό να αντιφάσκει με τις τελετές των θρησκευτικών κοινοτήτων. Και άρα δεν τίθεται θέμα πορνείας οποιαδήποτε και αν είναι η μορφή του γάμου, και, αν θα το πούμε συμβίωση, μιλάμε πάντα για το ίδιο πράγμα: για τη σχέση.

Μπορεί μετά από όλα αυτά που κατατέθηκαν να μην έχω καταφέρει να πείσω κανέναν ότι η συμβίωση δεν είναι πορνεία, ούτε στο ελάχιστο. Ενδιαφέρομαι όμως να επισημάνω ότι, και πορνεία να ήταν, δεν κατακρίνεται. Δεν το λέω εγώ, είναι δίδαγμα της πίστης μας. Το γενεαλογικό δένδρο του Χριστού περιλαμβάνει αμαρτωλούς «πάντων των ειδών», και κάποιοι ήταν πόρνοι. Έχουμε την αντιμετώπιση της πόρνης από τον Χριστό, έχουμε την παραβολή του ασώτου υιού. Δεν θα αναφέρω άλλα για την ώρα. Και κλείνω με το λόγο του αποστόλου Παύλου στους Κορινθίους: «τι γαρ μοι τους έξω κρίνειν; Ουχί τους έσω υμείς κρίνετε; Τους δε έξω ο Θεός κρινεί» (Α΄ Κορ ε’ 12-13).

Αυτά...

Προμηθεύς


Ο πίνακας: Ο Ερωτόκριτος και η Αρετούσα του Θεόφιλου

14 σχόλια:

Μανιτάρι του Βουνού είπε...

Παναγιώτη μου φαίνεται ως να έγραψες (χωρίς αντιγραφή φυσικά) με πιο όμορφο και διαλεκτικό τρόπο αυτά που περιπου εγραψα πρωτόλεια σε δυο μου ποστπολύ πρόσφατα.
Χωρίς να αρνούμε τη γνώμη της Δ. Εκκλησίας και στη σημερινή κοινωνία, δυστυχώς τα του οίκου μας πρέπει να μας κανουν πιο ταπεινούς, άρα με μεγαλύτερη αγάπη και αλήθεια.
Θεωρώ εν τέλει ότι έχουμε και εμείς μεγάλη ευθύνη για το ότι πολλοί συμ-πολίτες μας επιλκέγουν τον πολιτικό γάμο ή πρόκειται να επιλκέξουν τις συμβιώσεις "περιορισμένης ευθύνης και χρόνου", όπως τις ονόμασα...

Ανώνυμος είπε...

δεν το έγραψε ο Παναγιώτης απ' ότι κατάλαβα. Μάλλον ο Προμηθέας το έγραψε...

Ανώνυμος είπε...

ΜΗΝ ΑΥΤΑΠΑΤΟΜΕΘΑ.... ΔΕΙΤΕ ΕΚΠΟΜΠΕΣ ΜΟΔΑΣ ΚΑΙ STYLING ΓΑΜΟΥ ΣΤΗΝ TV Η ΣΕ ΑΝΑΛΟΓΑ ΠΕΡΙΟΔΙΚΑ ΚΑΙ ΘΑ ΚΑΤΑΛΑΒΕΤΕ ΓΙΑΤΙ Ο ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΟΣ(ΕΠΙΜΕΝΩ ΣΤΟ "ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΟΣ"-ΟΧΙ ΑΝΑΓΚΑΣΤΙΚΑ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΟΣ) ΓΑΜΟΣ ΕΧΕΙ ΠΟΛΛΥΥΥ ΜΕΛΛΟΝ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ.....ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ ΚΑΙ ΕΝΑ ΣΧΕΤΙΚΟ LINKAKI:http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_columns_2_16/03/2008_263045

Ανώνυμος είπε...

ΠΡΟΜΗΘΕΑ ΕΙΣΑΙ ΑΙΡΕΤΙΚΟΣ...ΑΝΑΘΕΜΑ...ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΟΝ ΓΙΑΝΝΑΡΑ......ΡΕ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΤΙ BLOG ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟ? ΑΙΡΕΤΙΚΩΝ? ΑΙΣΧΟΣ....ΚΑΚΩΣ ΠΟΥ ΤΑ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΕΣ....ΣΥΝΗΘΩΣ ΑΚΑΤΑΛΛΗΛΟ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ ΔΕΝ ΔΗΜΟΣΙΕΥΕΙΣ. ΑΥΤΑ ΟΜΩΣ? ΔΕΝ ΠΑΡΑΠΛΑΝΟΥΝ ΤΟΝ ΛΑΟ ΤΟΥ ΘΕΟΥ? ΑΥΤΕΣ ΟΙ ΑΣΤΗΡΙΚΤΕΣ ΚΑΙ ΥΒΡΙΣΤΙΚΕΣ ΚΑΙ ΑΙΡΕΤΙΚΕΣ ΑΠΟΨΕΙΣ ΔΕΝ ΑΝΤΙΚΑΤΟΠΤΡΙΖΟΥΝ ΤΟ ΗΘΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΠΟΙΟΝ ΤΗΣ ΣΕΛΙΔΑΣ? ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΝΑ ΑΝΑΚΑΛΕΣΕΙΣ ΚΑΙ ΝΑ ΚΑΤΕΒΑΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΕΛΙΔΑ ΣΟΥ ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ ΒΛΑΣΦΗΜΙΕΣ......ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΑΙΣΧΟΣ.....

Ανώνυμος είπε...

AIRETIKOS EINAI O ENAS KAI MONADIKOS!!! O N.SWTHROPOYLOS._._._

Ανώνυμος είπε...

Δεν καταλαβαίνω γιατί ο συγγραφέας του κειμένου (Προμηθέας) αποσιωπά την πολύ σημαντική μαρτυρία του Ιγνατίου Αντιοχείας (2ος αι.) σχετικά με την ευλογία του γάμου από τον επίσκοπο. Άρα, κάποια μορφή ιερολογίας, πρωτόλεια έστω, ας πούμε μία απλή ευχή, θα υπήρχε. Προφανώς, αυτή η ευλογία λάβαινε χώρα μέσα στην ευχαριστιακή σύναξη (θεία Λειτουργία). Πολύ κατατοπιστικό είναι νομίζω σχετικό κείμενο που έχει δημοσιεύσει ο μακαρίτης Ιωάννης Φουντούλης στο βιβλίο "Τελετουργικά θέματα", έκδ. Αποστολικής Διακονίας.
Ο συγγραφέας του κειμένου (Προμηθέας) υποτιμά ουσιαστικά την ιερολογία του γάμου, τουλάχιστον αυτή την εντύπωση μου έδωσε, και είναι κρίμα. Αυτό δεν έχει σχέση με την (αναμφίβολα υπαρκτή!) δυνατότητα μεταβολής της γαμήλιας σχέσης σε πορνική ή με τη δυνατότητα ύπαρξης ειλικρινούς αγαπητικής σχέσης εκτός εκκλησιαστικού γάμου. Είναι δύο πράγματα τελείως διαφορετικά. Και ένας συνειδητός Χριστιανός μπορεί να αμαρτήσει βαρύτατα, και μία και δύο και χίλιες φορές, και ένας μη Χριστιανός μπορεί να είναι ένας άνθρωπος με τιμιότητα, αγάπη, διάθεση αυτοθυσίας (ας θυμηθούμε την παραβολή του Σαμαρείτη).
Το πρόβλημα έγκειται αλλού, έγκειται στην πληρότητα της Χάριτος που παρέχει δυνητικά η εν Χριστώ ζωή, και αυτή μόνο μέσα στην Εκκλησία υφίσταται (αυτό είναι διαπιστωμένο εμπειρικά και διαχρονικά μέσω των αγίων). Το ζήτημα δεν είναι επομένως ηθικό, αλλά οντολογικό.

Ο π. Ιωάννης Μέγεντορφ είχε προτείνει κάτι πολύ σωστό, κατά τη γνώμη μου: Για τα ζευγάρια που έχουν την ευλογία του πνευματικού τους και προσέρχονται συνειδητά στον εκκλησιαστικό γάμο, να τελείται η γαμήλια ακολουθία μέσα στη λειτουργία, ενώ για όσους δεν το επιθυμούν ή τέλως πάντων παντρεύονται στην εκκλησία εθιμικά να τελείται ξεχωριστά ο γάμος, όπως γίνεται τώρα. Θα μπορούσε να υπάρξει κάποια σκέψη πάνω σ' αυτό εκ μέρους των επισκόπων.
Όπως επίσης πρέπει να συζητήσει σοβαρά η Σύνοδος πάνω στην αποϊεροποίηση και τον ευτελισμό της εκκλησιαστικής ακολουθίας του γάμου, που είναι γεγονός. Δεν νομίζω όμως να συγκινούνται ιδιαίτερα από αυτό το ζήτημα οι κληρικοί μας, πλην ελαχίστων...

Κάποιες σκέψεις πάνω στο θέμα της ιερολογίας του γάμου στην ιστορική της διάσταση κάνω και στο ιστολόγιό μου:
http://a-ergodes.blogspot.com/
2008/03/blog-post_25.html

Ανώνυμος είπε...

Παναγιώτη η ανάρτηση της άποψης του Προμηθέα υποθέτω ότι σε εκφράζει και εσένα σε πολύ μεγάλο βαθμό ή ολοκληρωτικά.Διαφορετικά δεν θα την αναρτούσες όπως δεν αναρτάς απόψεις άλλες που δεν συμφωνείς, απλά τις εμφανίζεις στους επιμέρους διαλόγους.
Άρα λοιπόν, θέλω να θέσω σε εσένα κάποια ερωτήματα!
Η Ι.Σύνοδος και ο Αρχιεπίσκοπος στο ανακοινωθέν εκφράσθηκαν εκ μέρους της Εκκλησίας και τόνισαν ότι για την Εκκλησία είναι πορνεία όχι για την κοινωνία! Ο φίλος σου ο Προμηθέας εσκεμένα τα βάζει στο ίδιο τσουβάλι και συκοφαντώντας τους Μητροπολίτες, την Ι.Σύνοδο και τον Αρχ.Ιερώνυμο γράφει πως καταδικάζουν την κοινωνία!
Σε παρακαλώ όπως αναρτήσεις τη δική σου θέση αν φυσικά διαφωνείς με αυτά που αναρτάς διαφορετικά όπως ξέρεις τα γραπτά μένουν και αργότερα θα σε ακολουθούν....όπως και τον καθένα μας.

Ανώνυμος είπε...

Πολύ εύκολα χαραχτιρίζουμε κάποιον αιρετικό.Αυτό δεν είναι σωστό.Γι'αυτό,τα ξεσπάσματα που έχει ο αγαπητός ανώνυμος ο 9:49 δεν θα του βγούν σε καλό.Πάντως όσον αφορά την συμβίωση πραγματικά έχω βγεί από τα ρούχα μου.Γιατί η θέση της εκκλησίας άργησε να ειπωθεί?Τι λόγια ήταν αυτά που ξεστώμισε ο αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος??????Αυτά είναι αιρετικά αγαπητέ ανώνυμε.Αυτά τα λόγια ήταν επιεικώς ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΑ!!!!!!!!!!Να χαιρόμαστε τον αρχιεπίσκοπο.......ΠΟΣΟ ΛΕΙΠΕΙΣ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΕ!!!???!!!

ARWEN

Ανώνυμος είπε...

ΑΓΑΠΗΤΕ ARWEN ΕΙΣΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΠΟΥ ΚΑΙ ΧΡΟΝΟΥ.ΜΗΠΩΣ ΚΑΙ ΕΣΥ ΕΙΣΑΙ ΥΠΟΨΗΦΙΟΣ ΑΙΡΕΤΙΚΟΣ? ΔΗΛ. ΟΠΑΔΟΣ ΓΙΑΝΝΑΡΑ ΚΑΙ ΤΟΥ ΠΡΟΜΗΘΕΑ? ΓΙΑ ΚΑΝΕ ΜΑΣ ΤΗΝ ΧΑΡΗ...ΚΑΙ ΔΕΝ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΩ ΤΙ ΣΟΥ ΕΦΤΑΙΞΕ Ο ΙΕΡΩΝΥΜΟΣ... Ο ΚΑΘΕΝΑΣ ΕΙΝΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΟΤΙ ΘΕΛΕΙ. ΑΦΟΥ Ο ΕΝΑΣ ΔΕΝ ΘΕΛΕΙ ΤΗΝ ΕΥΛΟΓΙΑ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΙ ΝΑ ΤΟΝ ΠΡΗΖΟΥΜΕ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ? ΟΙ ΕΥΧΕΣ ΠΟΥ ΛΕΓΟΝΤΑΙ ΣΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΑΓΙΚΕΣ... ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΚΑΙ Η ΣΥΓΚΑΤΑΘΕΣΗ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ. ΤΙ ΝΑ ΤΟ ΚΑΝΩ ΕΓΩ ΑΝ ΕΝΑΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΠΙΣΤΕΥΕΙ ΕΡΧΕΤΑΙ ΕΤΣΙ ΓΙΑ ΤΟ ΚΑΛΟ ΣΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ? ΓΙΑ ΤΙΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ? Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΔΕΝ ΠΙΕΣΕ ΠΟΤΕ ΚΑΝΕΝΑΝ ΚΑΙ ΘΑ ΤΟΝ ΠΙΕΣΕΙ Ο ΙΕΡΩΝΥΜΟΣ? "ΟΣΤΙΣ ΘΕΛΕΙ ΟΠΙΣΩ ΜΟΥ ΕΛΘΕΙΝ" ΟΠΟΙΟΣ ΘΕΛΕΙ ΑΓΑΠΗΤΕ ΜΑΓΚΑ ARWEN ... ΠΟΣΟ ΜΟΥ ΑΡΕΣΕΙ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΣΟΥ ΡΕ ΜΠΑΓΑΣΑ.... ΥΓΙΑΙΝΕ ΚΑΙ ΚΑΛΟ ΤΑΞΙΔΙ!!! ΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧ
LENGOLAS'

Ανώνυμος είπε...

LENGOLAS,νομίζω ότι έχεις χάσει τα αυγά και τα πασχάλια.Η επίσημη θέση της εκκλησίας πρέπει να λέγεται είτα είναι αρεστή είτε όχι.Πώς έχει επίσημη θέση για τους ομοφυλοφίλους?Δεν πρέπει να έχει και για το σύμφωνο?Μου φαίνεται ότι επειδή σκέφτεσαι να κάνεις και εσύ σύμφωνο ψάχνεις να βρείς κάποια δικαιολογία.Έτσι δεν είναι?Ή κάνω λάθος?Δεν δικαιολογείται αλλιώς.Κρίμα γιατί από τα μυνήματά σου είχα διαμορφώσει άλλη άποψη.Κρίμα!

ARWEN

Ανώνυμος είπε...

Χαίρομαι πολύ τώρα που βλέπω αρκετά σοβαρά σχόλια, και θα απαντήσω παρακάτω. Όταν μίλησα για την ιερολογία του γάμου, είπα πολύ καθαρά ότι δεν ξέρουμε τι γινόταν ακριβώς, και ότι είναι πιθανόν να υπήρξε κάποια ευχή μες στην Σύναξη (και όταν λέω Σύναξη παραπέμπω στην Α’ Κορ ια’) τώρα αν θέλουν κάποιοι να καταλάβουν ότι αυτή η ευχή είναι ιερολογία, πιστεύω θα τραβίξουν πολύ την φαντασία τους για να το πετύχουν. Πάντως όπως και να έχει αυτή η ευχή δεν έπαιξε κανένα θεσμικό ρόλο. Άρα ο πολιτικός γάμος συνηπήρχε με αυτό που το λέμε «ευχή».
Με τον αναγνώστη Μάρκο μιλάμε για το ίδιο πράγμα αλλά με διαφορετική έκφραση σε ό,τι αφορά την αξία της ιερολογίας του γάμου. Εκείνος λέγει πως την υποτιμώ. Δεν είμαι σε θέση να υποτιμήσω τις ιερολογίες της Εκκλησίας∙ αλλοίμονο. Ήθελα να βάλω, κατά την γνώμη μου, τα πράγματα στην θέση τους. Η ιερολολγία του γάμου έχει υπεραξίες, και υπεραρμοδιότητες, το ξέρουμε αυτό όλοι και το δεχόμαστε πρώτα απ’ όλα. Δεν συνέδεσα όμως την γνώμη μου αυτή με την «δυνατότητα μεταβολής της γαμήλιας σχέσης σε πορνική...». Ας ρίξουμε και άλλη ματιά στο κείμενο.
Επιτυχώς είπε ο Μάρκος ότι «το ζήτημα δεν είναι ηθικό αλλά οντολογικό», αυτό λέω στο κείμενο μου.
Δεν χρειάζετε όμως κάθε φορά που λέμε κάτι για την Εκκλησία να το στηρίξουμε στην εμπειρία των αγίων. Η Εκκλησία «αποτελείται» και από αμαρτολούς που μας διδάσκουν με την αμαρτία τους πιο πολύ από την μετάνοιά τους (Ιούδας και Αγ. Πέτρος, οι δυό ληστές...).
Όσον αφορά τα «λεγόμενα» του π. Μέγεντορφ θα ήθελα να διαβάσω το ίδιο το κείμενο του, γιατί είναι κάπως μπερδεμένα (τα ‘πα κομψά!) αυτά που αναφέρονται σ’εκείνο...
Πάντως καλή αρχή για διάλογο, αν και κάποιοι είναι εκτός θέματος στα σχόλιά τους.
ΠΡΟΜΗΘΕΥΣ

Ανώνυμος είπε...

ΠΡΟΜΗΘΕΑ ΕΙΣΑΙ ΒΑΡΕΤΟΣ ΜΕΛΑΓΧΟΛΙΚΟΣ, ΚΑΙ ΑΣΧΕΤΟΣ...ΚΑΝΕ ΜΑΣ ΤΗΝ ΧΑΡΗ.....ΟΥΑ!!!!
ΚΑΝΑΚΑΡΗΣ.

Ανώνυμος είπε...

Πες τα LENGOLAS γιατί αν τα λέω εγώ γίνομαι κακός.Αντε μπράβο..................

ARWEN

Ανώνυμος είπε...

Βρε ουστ απ' εδώ!
ΔΙΑΧΩΡΙΣΜΟΣ ΚΡΑΤΟΥΣ - ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ!

Related Posts with Thumbnails